Αποτελέσματα συνομιλιών με εταίρους: «Άσε τον Θείο και πιάσε το Τζόκερ»

Κακώς δεν ζητήσαμε από τον Σόιμπλε τη διεξαγωγή ενός παιγνίου πανευρωπαϊκού, που στο τέλος κάθε μήνα θα μας αποφέρει 10 δις.



Έρχεται η στιγμή που αντιλαμβάνονται οι αγαπητοί ακαδημαϊκοί καθηγητές, ότι στον πραγματικό κόσμο, η θεωρία παιγνίων και τα «power games», δεν ακολουθούν τους κανόνες του «θερμοκηπίου των Πανεπιστημίων». Άλλο τα λεκτικά πειράματα με τους φοιτητές και άλλο η πραγματική διαπραγμάτευση με τη δυσχερή θέση. Άλλο επίπεδο.

Δεν ζητήσαμε χρήματα, γιατί λεφτά έχουμε. Χρόνος μας λείπει. Δώστε μας μια τετραετία καιρό, να δούμε αν η ανάπτυξη ήρθε για να μείνει ή θα ξαναφύγει διακοπές, να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, να πάρει ο ΠΑΟΚ Πρωτάθλημα και μετά να δούμε και το χρέος.

Για road show ξεκίνησε ο Βαρουφάκης, στο τέλος έγινε σκέτο show, που περιόδευσε στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. «Η κοινή μας μοίρα», «οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, ο Καντ, ο Γκαίτε, ο Ρεχάγκελ, ο Νόιμαν.

Ο καθένας είπε τα δικά του, αλλά η γλώσσα του σώματος του Βαρουφάκη, ήταν τελείως διαφορετική από τις προηγούμενες μέρες. Είχε προηγηθεί και η σφαλιάρα του Ντράγκι, αλλά ο Σόιμπλε δεν είναι Ντάισεμπλουμ να τον «παίρνουμε στο μεζέ». Σεβασμός, συγκατάβαση, καταφατικό κούνημα της κεφαλής.

Όσοι έβλεπαν τον Βαρουφάκη σαν Ροβεσπιέρο απογοητεύτηκαν. Μπορεί γραβάτα να μη φόραγε, αλλά έβλεπες ότι κάτι τον στένευε στο λαιμό. Δεν είχε αυτήν την άνεση, αυτή τη μαγκιά του κλαρινο-υπουργού, για την οποία τον λάτρεψαν οι μάζες.

Γιατί κλαρινογαμπρούς είχαμε με την προηγούμενη Κυβέρνηση. Τώρα έχουμε και κλαρινοϋπουργούς.

Και τώρα τι; Η Κυβέρνηση θα ανοίξει και θα αντιγράψει τις χρυσές σελίδες του ΠΑΣΟΚ των ‘80ς:

-Θέλουμε πολύ να βγούμε από το Μνημόνιο, αλλά το κόστος είναι ανυπολόγιστο.

-Χτίζουμε συμμαχίες σε βάθος δεκαετίας. Μας στηρίζουν, η Ευρώπη αλλάζει. (πλησιάζει την Αφρική ένα εκατοστό κάθε έτος)

-Αντί αυξήσεων οι μισθωτοί θα πάρουν ΑΤΑ.

-Έχεις λεφτά; Καν’ τα ομόλογα ΕΤΒΑ!

Σημασία δεν έχει τι ειπώθηκε έξω, ποιες συμφωνίες (δεν) έγιναν, αλλά το εσωτερικό «αφήγημα». Εκεί θα ρίξει το βάρος η Κυβέρνηση.

Για παράδειγμα στην ερώτηση για τη Μίζενς ο Γερμανός έκανε τον «Κινέζο». Μπορούμε να τραφούμε με αυτή την περήφανη ερώτηση, τουλάχιστον μέχρι την ψήφιση των Προγραμματικών.

Κι ύστερα θα βγάλουμε Πρόεδρο, έρχονται κι οι Απόκριες, όλα θα πάνε αριστερά!

Η Κυβέρνηση έχει νωπή την εντολή, μέχρι να μπαγιατέψει θα έχει γίνει και η τούμπα προς τον ρεαλισμό, κι ύστερα κι ύστερα, μα δεν υπάρχει ύστερα, κλείσαν ξανά τα σίδερα κι όλα τελειώνουν σήμερα…


Μ.Ο.