Βλέποντας κι ακούγοντας όλα όσα συνέβησαν χθες στις Βρυξέλλες, και κυρίως διαβάζοντας πίσω από τις λέξεις που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση και ο Αλέξης, μας δημιουργήθηκε μια απορία:
Γιατί έπρεπε να διαλυθεί η χώρα; Γιατί έπρεπε να πάμε σε εκλογές και δύο μήνες τώρα να μη λειτουργεί τίποτε; Γιατί έπρεπε να τσακιστεί η οικονομία, να είμαστε αναγκασμένοι σύντομα να πληρώσουμε πολύ ακριβά το μάρμαρο;
Γιατί τέλος πάντων έπρεπε να αλλάξει κυβέρνηση και να έχουμε τον Τσίπρα πρωθυπουργό;
Αν εξαιρέσει κανείς ότι φοράει κοστούμι χωρίς γραβάτα αλλά με μαντηλάκι στο πέτο, κατά τα λοιπά μοιάζει με τον… Σαμαρά. Στην πολιτική που αποφάσισε να ακολουθήσει εννοούμε κι όχι σε όλα τα άλλα.
Γιατί λοιπόν συνέβησαν τόσα από τις 29 Δεκεμβρίου όταν και προκηρύχθηκαν οι εκλογές αν έπρεπε να βρεθούμε στο ίδιο αποτέλεσμα; Ή μάλλον όχι στο ίδιο διότι όταν έρθει η ώρα της πληρωμής αυτή θα είναι πολύ βαρύτερη.
Βεβαίως και η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε τραγικά λάθη, όμως, καλό είναι να θυμηθούμε τα εξής: Πριν την πολιτική αναταραχή ο Σαμαράς και η κυβέρνηση είχαν δρομολογήσει την κατάργηση του μνημονίου και την αντικατάσταση με την «προληπτική γραμμή στήριξης». Αυτό που σήμερα λένε «συμφωνία – γέφυρα». Είχε μέτρα τα οποία απαίτησαν οι δανειστές, αλλά ποιος λέει ότι δεν θα υπάρξουν σύντομα πολύ σκληρές ανακοινώσεις; Τι άλλαξε λοιπόν για το λαό; Ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς «βάφτισε» διαφορετικά μια συμφωνία που ήδη είχαν κάνει οι προηγούμενοι; Δηλαδή το μνημόνιο που δεν θα λέγεται «προληπτική γραμμή» αλλά θα λέγεται «νέο ελληνικό πρόγραμμα» ποιες διαφορές έχει; Έτσι για να μη νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο. Γιατί ο Τσίπρας χθες όλος καμάρι ανακοίνωσε την κατάργηση του μνημονίου; Μα είχε ήδη καταργηθεί αγαπητέ Αλέξη και είχε αντικατασταθεί. Τώρα που καλείται να εφαρμόσει τους… μνημονιακούς νόμους τι έχει να πει;
Επίσης, είπε χθες τελειώνει η τρόικα. Δηλαδή αυτό που είχε αποφασίσει και η προηγούμενη κυβέρνηση. Η αρχή είχε γίνει με τις συναντήσεις στο Παρίσι και η αξιολόγηση που ποτέ δεν έκλεισε σηματοδότησε το τέλος της. Μετά έφυγαν και θα αντικαθίσταντο από μια «task force». Το θυμάστε που το λέγαμε; Ποια είναι η διαφορά με τη συμφωνία που αποκάλυψε χθες ο Τσίπρας ότι θα διαπραγματεύεται με τους επίσημους φορείς της ΕΕ και του ΔΝΤ; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έλεγε ότι θα τους καταργήσει όλους αυτούς και θα διαλύσει τα μνημόνια και τις τρόικες; Επειδή το βάφτισε αλλιώς το μαγαζί σημαίνει ότι άλλαξε κιόλας;
Ακούγαμε χθες τον Τσίπρα και δεν το πιστεύαμε. Σε άλλη χώρα θα ζήσουμε από τη Δευτέρα όταν επισφραγιστεί η συμφωνία; Δεν θα υπάρχει πρόγραμμα που δεν θα λέγεται μνημόνιο; Δεν θα υπάρχει τρόικα που θα λέγεται θεσμικά όργανα της ΕΕ;
Μα τι προπαγάνδα είναι αυτή; Αφού δεν υπήρξε καμιά αλλαγή από την προηγούμενη πολιτική, γιατί διαλύσαμε τη χώρα;
Η απάντηση θα έρθει πολύ σύντομα και θα είναι επώδυνη. Το μνημόνιο που μας πόνεσε τέλειωσε είπε ο Τσίπρας χθες αλλά ξέχασε να συνεχίσει ότι το νέο ελληνικό πρόγραμμα που έρχεται θα είναι ακόμη πιο τραγικό.
Ευτυχώς η νέα κυβέρνηση κατάλαβε σύντομα ότι έπρεπε να κάνει στροφή στο ρεαλισμό. Ευτυχώς που προς το παρόν τουλάχιστον δεν έχουμε υποστεί μεγάλες πληγές, εκτός ίσως από τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό.
Εν πάση περιπτώσει, ευτυχώς που ο κ. Τσίπρας ξέχασε την κυβέρνηση του βουνού και κατέβηκε στην πεδιάδα. Έγινε αυτό που έβριζε τόσα χρόνια. Δηλαδή μια… Νέα Δημοκρατία με το χάρισμα του μάγου που νομίζει ότι αλλάζει τα πάντα μόνο με την αλλαγή ονομάτων.
Για όσους δεν το θυμούνται, χθες ήταν η 70η επέτειος από την Συμφωνία της Βάρκιζας. Μια συμφωνία που στοιχειώνει την Αριστερά ακόμη και σήμερα. Τηρουμένων των αναλογιών ο κ. Τσίπρας ετοιμάζεται να υπογράψει μια νέα «Συμφωνία της Βάρκιζας» που μπορεί εύκολα να την βαφτίσει «Συμφωνία των Βρυξελλών».
Στη θέση των όπλων ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραδώσει τις επαναστατικές ιδέες με τις οποίες κορόιδεψε τον ελληνικό λαό. Τέλος οι ρήξεις, έρχονται συμβιβασμοί είναι το σύνθημα. Τέλος το κούρεμα του χρέους, αυτό έγινε διευθέτηση. Τέλος το μνημόνιο έγινε γέφυρα και τέλος η τρόικα έγινε θεσμοί. Όλα τα όπλα που γιγάντωσαν των Τσίπρα παραδίδονται αλλά έχουμε και πολλά ακόμη να δούμε.
Η νέα Συμφωνία της Βάρκιζας που υπογράφει (ευτυχώς για το μέλλον της Ελλάδας εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας) έχει τόση σημασία όσο η πρώτη που κράτησε τη χώρα στο τόξο της Δύσης και δεν την έκανε Σοβιετία.
Μένει να βαφτίσουμε τον Τσίπρα και κάπως αλλιώς: Νέο Σιάντο, νέο Τσιριμώκο ή νέο Παρτσαλίδη;
Antinews.gr
Γιατί έπρεπε να διαλυθεί η χώρα; Γιατί έπρεπε να πάμε σε εκλογές και δύο μήνες τώρα να μη λειτουργεί τίποτε; Γιατί έπρεπε να τσακιστεί η οικονομία, να είμαστε αναγκασμένοι σύντομα να πληρώσουμε πολύ ακριβά το μάρμαρο;
Γιατί τέλος πάντων έπρεπε να αλλάξει κυβέρνηση και να έχουμε τον Τσίπρα πρωθυπουργό;
Αν εξαιρέσει κανείς ότι φοράει κοστούμι χωρίς γραβάτα αλλά με μαντηλάκι στο πέτο, κατά τα λοιπά μοιάζει με τον… Σαμαρά. Στην πολιτική που αποφάσισε να ακολουθήσει εννοούμε κι όχι σε όλα τα άλλα.
Γιατί λοιπόν συνέβησαν τόσα από τις 29 Δεκεμβρίου όταν και προκηρύχθηκαν οι εκλογές αν έπρεπε να βρεθούμε στο ίδιο αποτέλεσμα; Ή μάλλον όχι στο ίδιο διότι όταν έρθει η ώρα της πληρωμής αυτή θα είναι πολύ βαρύτερη.
Βεβαίως και η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε τραγικά λάθη, όμως, καλό είναι να θυμηθούμε τα εξής: Πριν την πολιτική αναταραχή ο Σαμαράς και η κυβέρνηση είχαν δρομολογήσει την κατάργηση του μνημονίου και την αντικατάσταση με την «προληπτική γραμμή στήριξης». Αυτό που σήμερα λένε «συμφωνία – γέφυρα». Είχε μέτρα τα οποία απαίτησαν οι δανειστές, αλλά ποιος λέει ότι δεν θα υπάρξουν σύντομα πολύ σκληρές ανακοινώσεις; Τι άλλαξε λοιπόν για το λαό; Ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς «βάφτισε» διαφορετικά μια συμφωνία που ήδη είχαν κάνει οι προηγούμενοι; Δηλαδή το μνημόνιο που δεν θα λέγεται «προληπτική γραμμή» αλλά θα λέγεται «νέο ελληνικό πρόγραμμα» ποιες διαφορές έχει; Έτσι για να μη νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο. Γιατί ο Τσίπρας χθες όλος καμάρι ανακοίνωσε την κατάργηση του μνημονίου; Μα είχε ήδη καταργηθεί αγαπητέ Αλέξη και είχε αντικατασταθεί. Τώρα που καλείται να εφαρμόσει τους… μνημονιακούς νόμους τι έχει να πει;
Επίσης, είπε χθες τελειώνει η τρόικα. Δηλαδή αυτό που είχε αποφασίσει και η προηγούμενη κυβέρνηση. Η αρχή είχε γίνει με τις συναντήσεις στο Παρίσι και η αξιολόγηση που ποτέ δεν έκλεισε σηματοδότησε το τέλος της. Μετά έφυγαν και θα αντικαθίσταντο από μια «task force». Το θυμάστε που το λέγαμε; Ποια είναι η διαφορά με τη συμφωνία που αποκάλυψε χθες ο Τσίπρας ότι θα διαπραγματεύεται με τους επίσημους φορείς της ΕΕ και του ΔΝΤ; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έλεγε ότι θα τους καταργήσει όλους αυτούς και θα διαλύσει τα μνημόνια και τις τρόικες; Επειδή το βάφτισε αλλιώς το μαγαζί σημαίνει ότι άλλαξε κιόλας;
Ακούγαμε χθες τον Τσίπρα και δεν το πιστεύαμε. Σε άλλη χώρα θα ζήσουμε από τη Δευτέρα όταν επισφραγιστεί η συμφωνία; Δεν θα υπάρχει πρόγραμμα που δεν θα λέγεται μνημόνιο; Δεν θα υπάρχει τρόικα που θα λέγεται θεσμικά όργανα της ΕΕ;
Μα τι προπαγάνδα είναι αυτή; Αφού δεν υπήρξε καμιά αλλαγή από την προηγούμενη πολιτική, γιατί διαλύσαμε τη χώρα;
Η απάντηση θα έρθει πολύ σύντομα και θα είναι επώδυνη. Το μνημόνιο που μας πόνεσε τέλειωσε είπε ο Τσίπρας χθες αλλά ξέχασε να συνεχίσει ότι το νέο ελληνικό πρόγραμμα που έρχεται θα είναι ακόμη πιο τραγικό.
Ευτυχώς η νέα κυβέρνηση κατάλαβε σύντομα ότι έπρεπε να κάνει στροφή στο ρεαλισμό. Ευτυχώς που προς το παρόν τουλάχιστον δεν έχουμε υποστεί μεγάλες πληγές, εκτός ίσως από τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό.
Εν πάση περιπτώσει, ευτυχώς που ο κ. Τσίπρας ξέχασε την κυβέρνηση του βουνού και κατέβηκε στην πεδιάδα. Έγινε αυτό που έβριζε τόσα χρόνια. Δηλαδή μια… Νέα Δημοκρατία με το χάρισμα του μάγου που νομίζει ότι αλλάζει τα πάντα μόνο με την αλλαγή ονομάτων.
Για όσους δεν το θυμούνται, χθες ήταν η 70η επέτειος από την Συμφωνία της Βάρκιζας. Μια συμφωνία που στοιχειώνει την Αριστερά ακόμη και σήμερα. Τηρουμένων των αναλογιών ο κ. Τσίπρας ετοιμάζεται να υπογράψει μια νέα «Συμφωνία της Βάρκιζας» που μπορεί εύκολα να την βαφτίσει «Συμφωνία των Βρυξελλών».
Στη θέση των όπλων ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραδώσει τις επαναστατικές ιδέες με τις οποίες κορόιδεψε τον ελληνικό λαό. Τέλος οι ρήξεις, έρχονται συμβιβασμοί είναι το σύνθημα. Τέλος το κούρεμα του χρέους, αυτό έγινε διευθέτηση. Τέλος το μνημόνιο έγινε γέφυρα και τέλος η τρόικα έγινε θεσμοί. Όλα τα όπλα που γιγάντωσαν των Τσίπρα παραδίδονται αλλά έχουμε και πολλά ακόμη να δούμε.
Η νέα Συμφωνία της Βάρκιζας που υπογράφει (ευτυχώς για το μέλλον της Ελλάδας εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας) έχει τόση σημασία όσο η πρώτη που κράτησε τη χώρα στο τόξο της Δύσης και δεν την έκανε Σοβιετία.
Μένει να βαφτίσουμε τον Τσίπρα και κάπως αλλιώς: Νέο Σιάντο, νέο Τσιριμώκο ή νέο Παρτσαλίδη;
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου