Υπέρ Τσίπρα ο Λούλης

Ύμνους επιφυλάσσει για τον Πρωθυπουργό ο κύριος Λούλης. Ο θεωρητικός του «μεσαίου χώρου», σημειώνει ότι η σύνεση είναι η
πιο καθοριστική πυξίδα στο δρόμο που διαλέγει ο Αλέξης Τσίπρας,
ενώ χαρακτηρίζει «ευπρόσδεκτο δώρο» την πολιτική κυριαρχία του.


Ο πολιτικός αναλυτής υποστηρίζει ότι ο νέος Πρωθυπουργός έχει όλες τις προϋποθέσεις για να δημιουργήσει συνθήκες πολιτικής κυριαρχίας σε βάθος χρόνου. Όχι γιατί δηλώνει αριστερός, αλλά διότι αλώνει τον μεσαίο χώρο.

Σχολιάζοντας τις εντάσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ τις χαρακτήρισε μάχη «σύνεσης και δογμάτων» που θα λάβει το χαρακτήρα ανταρτοπόλεμου. Με συνέπεια υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ο κος Λούλης, όπως και προεκλογικά μέσα από την αρθρογραφία του, όπου επέκρινε διαρκώς τη ΝΔ και συμβούλευε τον κύριο Τσίπρα για τις επόμενες κινήσεις του.

Τουλάχιστον ο κύριος Λούλης καταθέτει δημόσια τις απόψεις του. Διότι υπήρξαν και πολλοί άλλοι μέσα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή προερχόμενοι από τη ΝΔ, που στήριξαν κρυφά την προοπτική ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά.

Όσο για την ουσία των δηλώσεων του, ο άνευρος μεσαίος χώρος φαίνεται να κινείται σαν εκκρεμές αναλόγως της πολιτικής συγκυρίας και να δικαιώνεται διαρκώς όπως ο νόμος της βαρύτητας.

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά απορρόφησε τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και έφτασε στη νίκη στις εκλογές δεν τον απασχολεί, ούτε το γεγονός ότι βγήκε με σύνθημα το σκίσιμο του Μνημονίου, τον τερματισμό της λιτότητας και έχοντας νεφελώδη επιχειρηματολογία σε μια σειρά θεμάτων.

Σλόγκαν καθόλα ασύμφωνα με «μέσες» λύσεις, συνετή επιχειρηματολογία και συνεπή πολιτική στάση.

Παρακολουθώντας χρόνια την αρθρογραφία του κυρίου Λούλη, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο μεσαίος χώρος δεν είναι τίποτα άλλο από μια προεκλογική «μάσκα» που οφείλουν όλα τα κόμματα εξουσίας να φορέσουν για να υφαρπάξουν την ψήφο του λαού.

Η ατζέντα που θα αναπτύξουν μετά, οι επιχειρηματικές ελίτ με τις οποίες θα συμπορευτούν ή θα ανεχθούν, καθώς και οι συντεχνίες, των οποίων τα αιτήματα θα προωθηθούν είναι θέματα που δεν αφορούν το λαό. Ο μεσαίος ψηφοφόρος, απενοχοποιημένος από αριστερά ιδεολογικά κατάλοιπα ή δεξιά εξουσιαστικά σύνδρομα, θιασώτης ασφαλώς του «μεσαίου χώρου» νυν και αεί, θα αισθάνεται υπερήφανος που για ακόμη μια φορά βρήκε το κέντρο του στόχου στην κάλπη.

Μ.Ο.