Όλα τα ωραία φτάνουν στο τέλος τους. Η κυβέρνηση, αφού έπαιξε τις κουμπάρες, για δύο μήνες σχεδόν, αφού έφερε την Ελλάδα πίσω στο 2012, αφού κατέστρεψε την οικονομία και
προκάλεσε βαθύ ρήγμα στις σχέσεις με τους εταίρους, καλείται τώρα να λάβει τις πιο κρίσιμες αποφάσεις.
Μέσα στην επόμενη εβδομάδα θα κριθούν τα πάντα όπως όλα δείχνουν. Η Σύνοδος Κορυφής της Πέμπτης μάλλον θα έχει διαδικαστικό χαρακτήρα για την Ελλάδα καθώς η Αγκ. Μέρκελ αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι στο δικό της γήπεδο, στο Βερολίνο.
Ο αντιμερκελιστής Αλέξης Τσίπρας θα πάει να δώσει τα διαπιστευτήριά του ζητώντας... πολιτική λύση, αλλά μια προσεκτική ματιά σε όσα έχουν γράψει ή πει τις τελευταίες ώρες σημαντικοί αξιωματούχοι (Σόιμπλε, Γιούνκερ, Μοσκοβισί, υπουργοί Εξωτερικών Βελγίου και Αυστρίας) δείχνει ότι τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα στο Βερολίνο.
Κάποια παπαγαλάκια του Μαξίμου από χθες διαρρέουν ότι η πρόσκληση Τσίπρα είναι μεγάλη επιτυχία για την κυβέρνηση. Λένε λίγο – πολύ ότι η Μέρκελ υπέκυψε στην περήφανη στάση της και ότι φοβήθηκε τον μεγάλο ηγέτη και είναι έτοιμη να κάνει στροφή. Κάποιοι μάλιστα ονειρεύονται αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη, μέχρι εκεί φτάνουν, βεβαίως κάνουν ότι δεν βλέπουν και δεν ακούνε τις προειδοποιήσεις.
Ακόμη και οι Αμερικανοί, στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν με τον Γ. Δραγασάκη του είπαν να τα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ με την Ευρώπη και να προχωρήσουν σε συμφωνία καθώς υπάρχει κίνδυνος αναταραχής. Κι ενώ ο Τσίπρας ποντάρει στο γεγονός ότι μπορεί η Ευρώπη και οι ΗΠΑ να μην αντέξουν ένα Grexit, η Μέρκελ τον καλεί για έναν και μοναδικό λόγο: Θα του δώσει την τελευταία ευκαιρία να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.
Η Γερμανίδα καγκελάριος τον κάλεσε αυτή τη χρονική στιγμή για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι γιατί το πιστωτικό γεγονός είναι προ των πυλών. Η ρευστότητα είναι μηδαμινή, τα ταμεία άδειασαν και η Ελλάδα είναι έτοιμη να κηρύξει στάση πληρωμών. Προφανώς αυτό δεν είναι το καλύτερο σενάριο και για τους Ευρωπαίους, αλλά κυρίως για τους Έλληνες. Η Μέρκελ λοιπόν θα τον προειδοποιήσει ότι οδηγεί τη χώρα στα βράχια κι ότι αν δε θέλει να γίνει ο πρωθυπουργός της δραχμής πρέπει να αλλάξει ρότα.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι δεν ήθελε στη Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης να υπάρχει γκρίνια και διαφωνίες την ώρα που θα συζητούνται κρίσιμα θέματα όπως το ενεργειακό ή το Ουκρανικό. Αφήνει λοιπόν την Ελλάδα εκτός ατζέντας και παίρνει το παιχνίδι πάνω της.
Στο ερώτημα «τι θα ζητήσει η Μέρκελ από τον Τσίπρα» η απάντηση είναι μία: «Δώσε τις δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις και θα πάρεις χρήμα». Δυστυχώς, με επιλογή της κυβέρνησης το ραντεβού γίνεται με την Ελλάδα σε μειονεκτική θέση. Αν η συνάντηση γινόταν 30 μέρες νωρίτερα και χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει ψευτομαγκιές, τότε η κατάσταση θα ήταν καλύτερη. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο. Τώρα, με τα ταμεία στεγνά και τις τράπεζες ένα βήμα από τη διάλυση, ο Τσίπρας πάει με την ουρά στα σκέλια κι έχει δύο επιλογές:
Η πρώτη είναι η λογική, αυτή που περιμένει ο κόσμος ώστε να αρθεί το αδιέξοδο. Να δώσει ο Τσίπρας δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις χωρίς όμως άλλες καθυστερήσεις, και τότε να ξεκλειδώσει η ρευστότητα. Στην περίπτωση αυτή σημασία έχει το εύρος και το είδος των μέτρων που θα πρέπει να ληφθούν. Διότι ο πρωθυπουργός βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Η αντιπολίτευση στο κόμμα του μπορεί να τον... φάει ζωντανό αν έρθει από το Βερολίνο με κατεβασμένο το κεφάλι και με μια συμφωνία ετεροβαρή. Όμως, έτσι μόνο θα ξεθολώσει το τοπίο και θα πάρει μπροστά η χώρα. Αλλιώς θα υπάρχει μια ακόμη περίοδος ασάφειας και ολοκληρωτικής καταστροφής.
Η δεύτερη επιλογή είναι της ρήξης που θα είναι και οριστική. Τότε ο κ. Τσίπρας θα έρθει... περήφανος και θα μας πει «δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Τότε θα μπει σε εφαρμογή το σχέδιο Β, το εναλλακτικό σχέδιο που είπε ο Τσίπρας στο Έθνος, αλλά δεν το ανέλυσε. Να εικάσουμε ότι αφού δεν υπάρχουν λεφτά από Κίνα και Ρωσία η επόμενη λύση είναι η στάση πληρωμών, η έξοδος από το ευρώ, η δραχμούλα ή ένα παράλληλο νόμισμα. Είναι η λογική... Λαπαβίτσα.
Όμως, τότε πρέπει ο λαός να αποφασίσει, αν και ο Τσίπρας απέκλεισε δημοψήφισμα ή εκλογές.
Εσχάτως υπάρχει κι ένα άλλο πολιτικό σενάριο. Ο Τσίπρας να μην μπορεί να κυβερνήσει, να κάνει ηρωϊκή έξοδο και να δρομολογήσει μια οικουμενική κυβέρνηση που θα πάρει τις δύσκολες αποφάσεις, θα υπογράψει το νέο μνημόνιο και τη συμφωνία με τους δανειστές, θα φορτωθεί το βάρος νέων μέτρων αλλά όμως σε μια χώρα ευρωπαϊκή (ακόμη) κι όχι τριτοκοσμική.
Και ο Τσίπρας από τη γωνία θα παρακολουθεί, θα λέει ότι αυτός δεν υπέγραψε τίποτε και θα περιμένει.
Ό,τι κι αν είναι να γίνει θα γίνει σύντομα. Και η Μέρκελ είναι ο καταλύτης σοβαρών οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων.
Αntinews.gr
προκάλεσε βαθύ ρήγμα στις σχέσεις με τους εταίρους, καλείται τώρα να λάβει τις πιο κρίσιμες αποφάσεις.
Μέσα στην επόμενη εβδομάδα θα κριθούν τα πάντα όπως όλα δείχνουν. Η Σύνοδος Κορυφής της Πέμπτης μάλλον θα έχει διαδικαστικό χαρακτήρα για την Ελλάδα καθώς η Αγκ. Μέρκελ αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι στο δικό της γήπεδο, στο Βερολίνο.
Ο αντιμερκελιστής Αλέξης Τσίπρας θα πάει να δώσει τα διαπιστευτήριά του ζητώντας... πολιτική λύση, αλλά μια προσεκτική ματιά σε όσα έχουν γράψει ή πει τις τελευταίες ώρες σημαντικοί αξιωματούχοι (Σόιμπλε, Γιούνκερ, Μοσκοβισί, υπουργοί Εξωτερικών Βελγίου και Αυστρίας) δείχνει ότι τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα στο Βερολίνο.
Κάποια παπαγαλάκια του Μαξίμου από χθες διαρρέουν ότι η πρόσκληση Τσίπρα είναι μεγάλη επιτυχία για την κυβέρνηση. Λένε λίγο – πολύ ότι η Μέρκελ υπέκυψε στην περήφανη στάση της και ότι φοβήθηκε τον μεγάλο ηγέτη και είναι έτοιμη να κάνει στροφή. Κάποιοι μάλιστα ονειρεύονται αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη, μέχρι εκεί φτάνουν, βεβαίως κάνουν ότι δεν βλέπουν και δεν ακούνε τις προειδοποιήσεις.
Ακόμη και οι Αμερικανοί, στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν με τον Γ. Δραγασάκη του είπαν να τα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ με την Ευρώπη και να προχωρήσουν σε συμφωνία καθώς υπάρχει κίνδυνος αναταραχής. Κι ενώ ο Τσίπρας ποντάρει στο γεγονός ότι μπορεί η Ευρώπη και οι ΗΠΑ να μην αντέξουν ένα Grexit, η Μέρκελ τον καλεί για έναν και μοναδικό λόγο: Θα του δώσει την τελευταία ευκαιρία να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.
Η Γερμανίδα καγκελάριος τον κάλεσε αυτή τη χρονική στιγμή για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι γιατί το πιστωτικό γεγονός είναι προ των πυλών. Η ρευστότητα είναι μηδαμινή, τα ταμεία άδειασαν και η Ελλάδα είναι έτοιμη να κηρύξει στάση πληρωμών. Προφανώς αυτό δεν είναι το καλύτερο σενάριο και για τους Ευρωπαίους, αλλά κυρίως για τους Έλληνες. Η Μέρκελ λοιπόν θα τον προειδοποιήσει ότι οδηγεί τη χώρα στα βράχια κι ότι αν δε θέλει να γίνει ο πρωθυπουργός της δραχμής πρέπει να αλλάξει ρότα.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι δεν ήθελε στη Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης να υπάρχει γκρίνια και διαφωνίες την ώρα που θα συζητούνται κρίσιμα θέματα όπως το ενεργειακό ή το Ουκρανικό. Αφήνει λοιπόν την Ελλάδα εκτός ατζέντας και παίρνει το παιχνίδι πάνω της.
Στο ερώτημα «τι θα ζητήσει η Μέρκελ από τον Τσίπρα» η απάντηση είναι μία: «Δώσε τις δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις και θα πάρεις χρήμα». Δυστυχώς, με επιλογή της κυβέρνησης το ραντεβού γίνεται με την Ελλάδα σε μειονεκτική θέση. Αν η συνάντηση γινόταν 30 μέρες νωρίτερα και χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει ψευτομαγκιές, τότε η κατάσταση θα ήταν καλύτερη. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο. Τώρα, με τα ταμεία στεγνά και τις τράπεζες ένα βήμα από τη διάλυση, ο Τσίπρας πάει με την ουρά στα σκέλια κι έχει δύο επιλογές:
Η πρώτη είναι η λογική, αυτή που περιμένει ο κόσμος ώστε να αρθεί το αδιέξοδο. Να δώσει ο Τσίπρας δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις χωρίς όμως άλλες καθυστερήσεις, και τότε να ξεκλειδώσει η ρευστότητα. Στην περίπτωση αυτή σημασία έχει το εύρος και το είδος των μέτρων που θα πρέπει να ληφθούν. Διότι ο πρωθυπουργός βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Η αντιπολίτευση στο κόμμα του μπορεί να τον... φάει ζωντανό αν έρθει από το Βερολίνο με κατεβασμένο το κεφάλι και με μια συμφωνία ετεροβαρή. Όμως, έτσι μόνο θα ξεθολώσει το τοπίο και θα πάρει μπροστά η χώρα. Αλλιώς θα υπάρχει μια ακόμη περίοδος ασάφειας και ολοκληρωτικής καταστροφής.
Η δεύτερη επιλογή είναι της ρήξης που θα είναι και οριστική. Τότε ο κ. Τσίπρας θα έρθει... περήφανος και θα μας πει «δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Τότε θα μπει σε εφαρμογή το σχέδιο Β, το εναλλακτικό σχέδιο που είπε ο Τσίπρας στο Έθνος, αλλά δεν το ανέλυσε. Να εικάσουμε ότι αφού δεν υπάρχουν λεφτά από Κίνα και Ρωσία η επόμενη λύση είναι η στάση πληρωμών, η έξοδος από το ευρώ, η δραχμούλα ή ένα παράλληλο νόμισμα. Είναι η λογική... Λαπαβίτσα.
Όμως, τότε πρέπει ο λαός να αποφασίσει, αν και ο Τσίπρας απέκλεισε δημοψήφισμα ή εκλογές.
Εσχάτως υπάρχει κι ένα άλλο πολιτικό σενάριο. Ο Τσίπρας να μην μπορεί να κυβερνήσει, να κάνει ηρωϊκή έξοδο και να δρομολογήσει μια οικουμενική κυβέρνηση που θα πάρει τις δύσκολες αποφάσεις, θα υπογράψει το νέο μνημόνιο και τη συμφωνία με τους δανειστές, θα φορτωθεί το βάρος νέων μέτρων αλλά όμως σε μια χώρα ευρωπαϊκή (ακόμη) κι όχι τριτοκοσμική.
Και ο Τσίπρας από τη γωνία θα παρακολουθεί, θα λέει ότι αυτός δεν υπέγραψε τίποτε και θα περιμένει.
Ό,τι κι αν είναι να γίνει θα γίνει σύντομα. Και η Μέρκελ είναι ο καταλύτης σοβαρών οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων.
Αntinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου