Άγνοια κινδύνου;
Θα μπορούσε να είναι η επιθεώρηση της χρονιάς. Θα μπορούσαμε να γελάμε από τα τόσα αστεία που ακούμε και τις τόσες βλακείες που βλέπουμε.
Η κυβέρνηση Τσίπρα θα μπορούσε να… κλείσει το μαγαζί του Σεφερλή αφού είναι πολύ καλύτερη στην κωμωδία. Θα μπορούσαμε να τα κάνουμε όλα αυτά αν η χώρα δεν κινδύνευε πραγματικά. Αν όλα όσα συμβαίνουν δεν έθεταν την Ελλάδα προ ιδιαίτερα επικίνδυνων καταστάσεων,
Θα μπορούσαμε να καθόμαστε στο κάθισμά μας αναπαυτικά και να βλέπαμε κατά σειρά:
Τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να κάνει τα νεύρα όλων «κρόσσια», το βουλκανιζατέρ γης μαδιάμ και τον Άδωνι Γεωργιάδη να απαγγέλλει ποιήματα του Δροσίνη.
Θα βλέπαμε τον Άδωνι να σπάει πλάκα εντός κι εκτός Βουλής και το κυριότερο να ζητά από το Βούτση να προσέχει που βάζει την υπογραφή του και το… άλλο που ξέρουμε όλοι.
Θα βλέπαμε και θα ακούγαμε την κυρά Τασία να την ρωτάνε πόσοι είναι οι μετανάστες στην Ελλάδα και να απαντά «που θες να ξέρω». Και όταν τη ρωτούν που πάνε όλοι αυτοί οι ταλαίπωροι να απαντά… «εξαφανίζονται». Από την ηλιοθεραπεία στην Ομόνοια, στην… εξαφάνιση. Τεράστια πρόοδος.
Θα είχε μεγάλο γέλιο να παρακολουθούμε την ίδια να μιλά γεμάτη χαρά για 100.000 μετανάστες που θα έρθουν και θα μπουν σε ολυμπιακά ακίνητα, στο Ελληνικό, σε στρατόπεδα, σε πλατείες και πάρκα. Απλά θα κάνουν ηλιοθεραπεία.
Θα βλέπαμε τον υπουργό των κουκουλοφόρων και τρομοκρατών Παρασκευόπουλο να φτιάχνει ολόκληρο νομοσχέδιο για να αποφυλακίσει τον Ξηρό και στο τέλος να υποχωρεί λέγοντας ότι θα του βάλουν ηλεκτρονικό βραχιολάκι.
Αλλά και τον ίδιο τον υπουργό να εξαντλεί όλη του την ανθρωπιά στους τρομοκράτες και να μη βρίσκει μια καλή λέξη για τις οικογένειες των θυμάτων.
Θα είχε εξαιρετικό χιούμορ να παρακολουθούμε τους μπαχαλάκηδες να κάνουν ντου στους αστυνομικούς και αυτοί να μην παίρνουν εντολή να τους σαπίσουν στο ξύλο και απλά να τους απωθούν. Είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που στην κυβέρνηση υπάρχουν εκπρόσωποι κουκουκουλοφόρων και μπαχαλάκηδων.
Αλλά θα είχε επίσης πολύ πλάκα να διαβάζουμε τα non paper της κυβέρνησης και τη δήλωση του ίδιου του Τσίπρα που μιλά για κόκκινες γραμμές στο θέμα των συντάξεων και στις ιδιωτικοποιήσεις και λίγες ώρες αργότερα ο Βαρουφάκης να λέει ότι είναι έτοιμοι να κάνουν μεταρρυθμίσεις πάνω σ’ αυτές τις κόκκινες γραμμές.
Πόσο πλάκα θα σπάγαμε να θυμόμαστε τους αγώνες που έδωσε η αριστερά για την εργατιά και ακόμη πιο συγκεκριμένα για τους μεταλλωρύχους και την αξιοποίηση του πλούτου. Και τώρα να τους βλέπουμε να κατηγορούν μεροκαματιάρηδες ανθρώπους ότι είναι πιόνια των πολυεθνικών.
Πόσο γέλιο θα είχε η… παράσταση Καμμένος και Σία που από τη μια δίνει 500 εκατ. ευρώ για σαπάκια ενώ τα ταμεία είναι άδεια και από την άλλη πάει στη Ρωσία για να… αγοράσει S-300. Ενώ στην Αθήνα η πρώην συνεργάτης του Ραχήλ του σέρνει τα εξ αμάξης, όταν κι αυτή δεν είναι απασχολημένη με γκλάμορους φωτογραφήσεις.
Σ’ αυτή τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας που ο ΣΥΡΙΖΑ την κατάντησε ακόμη πιο φαιδρά ζούμε και προσπαθούμε να επιβιώσουμε. Και θα είχαμε κάνει καινούργιο συκώτι αν δεν περιμέναμε την κατάρρευση, αν δεν ήταν οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας.
Όμως, φαίνεται ότι στο… Βαλκανιζατέρ της Ζωής, της Τασίας, του Αλέξη, του Πάνου, της Λέβα, του Βούτση και του Γιάνη, όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Ο κόσμος τα βλέπει και δεν ανησυχεί. Αντιθέτως τα επικροτεί και τα στηρίζει.
Να είναι ότι πρόκειται για τζάμπα θέαμα; Διότι όταν σε κάνουν να γελάσεις με την θεατρική παράσταση «Οι καραγκιόζηδες στην κυβέρνηση» και αυτό στο δίνουν χωρίς εισιτήριο, ασφαλώς και το επικροτείς.
Ή μήπως να είναι άγνοια κινδύνου; Ότι και να είναι αυτή η χώρα δε σώζεται με τίποτε. Κι έχουμε μπλέξει πολύ άσχημα, κι άντε να ξεμπλέξεις.
Antinews.gr
Θα μπορούσε να είναι η επιθεώρηση της χρονιάς. Θα μπορούσαμε να γελάμε από τα τόσα αστεία που ακούμε και τις τόσες βλακείες που βλέπουμε.
Η κυβέρνηση Τσίπρα θα μπορούσε να… κλείσει το μαγαζί του Σεφερλή αφού είναι πολύ καλύτερη στην κωμωδία. Θα μπορούσαμε να τα κάνουμε όλα αυτά αν η χώρα δεν κινδύνευε πραγματικά. Αν όλα όσα συμβαίνουν δεν έθεταν την Ελλάδα προ ιδιαίτερα επικίνδυνων καταστάσεων,
Θα μπορούσαμε να καθόμαστε στο κάθισμά μας αναπαυτικά και να βλέπαμε κατά σειρά:
Τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να κάνει τα νεύρα όλων «κρόσσια», το βουλκανιζατέρ γης μαδιάμ και τον Άδωνι Γεωργιάδη να απαγγέλλει ποιήματα του Δροσίνη.
Θα βλέπαμε τον Άδωνι να σπάει πλάκα εντός κι εκτός Βουλής και το κυριότερο να ζητά από το Βούτση να προσέχει που βάζει την υπογραφή του και το… άλλο που ξέρουμε όλοι.
Θα βλέπαμε και θα ακούγαμε την κυρά Τασία να την ρωτάνε πόσοι είναι οι μετανάστες στην Ελλάδα και να απαντά «που θες να ξέρω». Και όταν τη ρωτούν που πάνε όλοι αυτοί οι ταλαίπωροι να απαντά… «εξαφανίζονται». Από την ηλιοθεραπεία στην Ομόνοια, στην… εξαφάνιση. Τεράστια πρόοδος.
Θα είχε μεγάλο γέλιο να παρακολουθούμε την ίδια να μιλά γεμάτη χαρά για 100.000 μετανάστες που θα έρθουν και θα μπουν σε ολυμπιακά ακίνητα, στο Ελληνικό, σε στρατόπεδα, σε πλατείες και πάρκα. Απλά θα κάνουν ηλιοθεραπεία.
Θα βλέπαμε τον υπουργό των κουκουλοφόρων και τρομοκρατών Παρασκευόπουλο να φτιάχνει ολόκληρο νομοσχέδιο για να αποφυλακίσει τον Ξηρό και στο τέλος να υποχωρεί λέγοντας ότι θα του βάλουν ηλεκτρονικό βραχιολάκι.
Αλλά και τον ίδιο τον υπουργό να εξαντλεί όλη του την ανθρωπιά στους τρομοκράτες και να μη βρίσκει μια καλή λέξη για τις οικογένειες των θυμάτων.
Θα είχε εξαιρετικό χιούμορ να παρακολουθούμε τους μπαχαλάκηδες να κάνουν ντου στους αστυνομικούς και αυτοί να μην παίρνουν εντολή να τους σαπίσουν στο ξύλο και απλά να τους απωθούν. Είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που στην κυβέρνηση υπάρχουν εκπρόσωποι κουκουκουλοφόρων και μπαχαλάκηδων.
Αλλά θα είχε επίσης πολύ πλάκα να διαβάζουμε τα non paper της κυβέρνησης και τη δήλωση του ίδιου του Τσίπρα που μιλά για κόκκινες γραμμές στο θέμα των συντάξεων και στις ιδιωτικοποιήσεις και λίγες ώρες αργότερα ο Βαρουφάκης να λέει ότι είναι έτοιμοι να κάνουν μεταρρυθμίσεις πάνω σ’ αυτές τις κόκκινες γραμμές.
Πόσο πλάκα θα σπάγαμε να θυμόμαστε τους αγώνες που έδωσε η αριστερά για την εργατιά και ακόμη πιο συγκεκριμένα για τους μεταλλωρύχους και την αξιοποίηση του πλούτου. Και τώρα να τους βλέπουμε να κατηγορούν μεροκαματιάρηδες ανθρώπους ότι είναι πιόνια των πολυεθνικών.
Πόσο γέλιο θα είχε η… παράσταση Καμμένος και Σία που από τη μια δίνει 500 εκατ. ευρώ για σαπάκια ενώ τα ταμεία είναι άδεια και από την άλλη πάει στη Ρωσία για να… αγοράσει S-300. Ενώ στην Αθήνα η πρώην συνεργάτης του Ραχήλ του σέρνει τα εξ αμάξης, όταν κι αυτή δεν είναι απασχολημένη με γκλάμορους φωτογραφήσεις.
Σ’ αυτή τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας που ο ΣΥΡΙΖΑ την κατάντησε ακόμη πιο φαιδρά ζούμε και προσπαθούμε να επιβιώσουμε. Και θα είχαμε κάνει καινούργιο συκώτι αν δεν περιμέναμε την κατάρρευση, αν δεν ήταν οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας.
Όμως, φαίνεται ότι στο… Βαλκανιζατέρ της Ζωής, της Τασίας, του Αλέξη, του Πάνου, της Λέβα, του Βούτση και του Γιάνη, όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Ο κόσμος τα βλέπει και δεν ανησυχεί. Αντιθέτως τα επικροτεί και τα στηρίζει.
Να είναι ότι πρόκειται για τζάμπα θέαμα; Διότι όταν σε κάνουν να γελάσεις με την θεατρική παράσταση «Οι καραγκιόζηδες στην κυβέρνηση» και αυτό στο δίνουν χωρίς εισιτήριο, ασφαλώς και το επικροτείς.
Ή μήπως να είναι άγνοια κινδύνου; Ότι και να είναι αυτή η χώρα δε σώζεται με τίποτε. Κι έχουμε μπλέξει πολύ άσχημα, κι άντε να ξεμπλέξεις.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου