Η τιτριμίδα είναι παλιό έθιμο αποχαιρετισμού της Πασχαλιάς στα χωριά των Γρεβενών που διατηρείται
μέχρι σήμερα στο Σπήλαιο, στη Σαρακήνα και σε άλλα χωριά.
Τιτριμίδες είναι τα χρυσά και αργυρά φλουριά που βάζουν στο μέτωπο οι γυναίκες και οι αρματολοί και κλέφτες στα σπαθιά τους. Αναφέρονται στο πολύ παλιό δημοτικό τραγούδι Στης Σαμαρίνας τα βουνά, στης Εροιβιάς τους τόπους.
Στο Σπήλαιο, την Κυριακή του Θωμά η θεία λειτουργία γίνεται στον Αϊ-Θανάση. Μετά τον εκκλησιασμό όλο το χωριό μαζεύονταν στο «ίσιωμα» έξω απ' την εκκλησία κι άρχιζε το χορό και τα πασχαλιάτικα τραγούδια. Εδώ οι γυναίκες έπαιζαν τα τσκάλια, το παιδάκι, το μαντιλίτσι και τον αλογάρη.
Στη συνέχεια ο χορός κατευθυνόταν προς τη Χώρα κι απ' εκεί στο λοφίσκο του Αϊ-Λια έξω απ' το χωριό, όπου έκαναν τρεις στροφές γύρω απ' το λοφίσκο χορεύοντας και τραγουδώντας, σταματούσαν στην αγροκερασιά, έπαιρναν κλωναράκια και επέστρεφαν πάλι τραγουδώντας και χορεύοντας στη Χώρα, όπου ο χορός συνέχιζε μεγαλόπρεπα με πρωτοχορευτές τους πιο έμπειρους και ηλικιωμένους.
Ξεκινούν με το τραγούδι Τσακ-τσακ την πόρτα και χορεύουν χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια. Ακολουθεί το Τιτριμίδα μου χρυσή, όπου πάνω εγώ και συ.
Στη φωτογραφία, το χορό σέρνει ο γεροντότερος του χωριού, μπάρμπα-Στέργιος Βαβρίτσας (1975).
Το απόγευμα συνέχιζαν το γλέντι συνήθως με όργανα. Ήταν γνωστοί και διάσημοι οι οργανοπαίχτες του Σπηλαίου, οι περιβόητοι Λιταίοι.
Δείτε τη σελίδα του "Σπηλιώτη", Δημήτρη Ρίγγου dimitrisriggos.gr
μέχρι σήμερα στο Σπήλαιο, στη Σαρακήνα και σε άλλα χωριά.
Τιτριμίδες είναι τα χρυσά και αργυρά φλουριά που βάζουν στο μέτωπο οι γυναίκες και οι αρματολοί και κλέφτες στα σπαθιά τους. Αναφέρονται στο πολύ παλιό δημοτικό τραγούδι Στης Σαμαρίνας τα βουνά, στης Εροιβιάς τους τόπους.
Στο Σπήλαιο, την Κυριακή του Θωμά η θεία λειτουργία γίνεται στον Αϊ-Θανάση. Μετά τον εκκλησιασμό όλο το χωριό μαζεύονταν στο «ίσιωμα» έξω απ' την εκκλησία κι άρχιζε το χορό και τα πασχαλιάτικα τραγούδια. Εδώ οι γυναίκες έπαιζαν τα τσκάλια, το παιδάκι, το μαντιλίτσι και τον αλογάρη.
Στη συνέχεια ο χορός κατευθυνόταν προς τη Χώρα κι απ' εκεί στο λοφίσκο του Αϊ-Λια έξω απ' το χωριό, όπου έκαναν τρεις στροφές γύρω απ' το λοφίσκο χορεύοντας και τραγουδώντας, σταματούσαν στην αγροκερασιά, έπαιρναν κλωναράκια και επέστρεφαν πάλι τραγουδώντας και χορεύοντας στη Χώρα, όπου ο χορός συνέχιζε μεγαλόπρεπα με πρωτοχορευτές τους πιο έμπειρους και ηλικιωμένους.
Ξεκινούν με το τραγούδι Τσακ-τσακ την πόρτα και χορεύουν χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια. Ακολουθεί το Τιτριμίδα μου χρυσή, όπου πάνω εγώ και συ.
Στη φωτογραφία, το χορό σέρνει ο γεροντότερος του χωριού, μπάρμπα-Στέργιος Βαβρίτσας (1975).
Το απόγευμα συνέχιζαν το γλέντι συνήθως με όργανα. Ήταν γνωστοί και διάσημοι οι οργανοπαίχτες του Σπηλαίου, οι περιβόητοι Λιταίοι.
Δείτε τη σελίδα του "Σπηλιώτη", Δημήτρη Ρίγγου dimitrisriggos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου