αλλαγή στην Ευρώπη» είναι απόλυτο. Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέραμε δύσκολα θα συνεχίσει να υπάρχει γιατί σ’ αυτούς τους τρεις μήνες διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα η στρατηγική αυτή εξαντλήθηκε και έφτασε στα όριά της.
Η γραμμή της «σκληρής διαπραγμάτευσης» των Τσίπρα-Βαρουφάκη έχει ωθήσει τα πράγματα στα άκρα κάτω από το βάρος των άδειων ταμείων του κράτους και του στραγγαλισμού της ελληνικής οικονομίας. Η γραμμή αυτή χρειάζεται αναπροσαρμογή και αυτό ομολογείται ανοιχτά πλέον από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είτε προς την κατεύθυνση της επισημοποίησης της στροφής στο ρεαλισμό είτε της ρήξης. Ελάχιστες εβδομάδες αν όχι μέρες έχει αυτή η δισυπόστατη γραμμή που φλερτάρει πότε με τη ρήξη πότε με το συμβιβασμό.
Η κουβέντα για τις πρόωρες εκλογές ή το δημοψήφισμα αυτό ακριβώς το αδιέξοδο αναδεικνύει και καταδεικνύει το έωλο των προεκλογικών υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ τις οποίες τώρα δεν μπορεί να τηρήσει και διαπραγματεύεται χωρίς να κάνει σαφές που θέλει να το πάει.
Όσοι γνωρίζουν καλά το εσωκομματικό πεδίο διαβεβαιώνουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει χάσει τον έλεγχο των οργάνων του κόμματος. Σε κάθε περίπτωση το βέβαιο είναι ότι μετά την απόφαση του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, η πάλαι ποτέ προεδρική πλειοψηφία του 70% έχει κατακερματιστεί σε αρκετές ομάδες με μεγάλο μέρος της να έχει από επί μέρους ενστάσεις και διαφωνίες, μέχρι και κάθετη αντίθεση στις επιλογές της κυβέρνησης με επίκεντρο την κατεύθυνση και τα αποτελέσματα των ως τώρα διαπραγματεύσεων με την ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ. Αυτό ακριβώς το κλίμα αποτυπώθηκε στο διχασμό της ΚΕ που η μισή τάχθηκε ενάντια και η άλλη μισή υπέρ της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, ενώ και στην κοινοβουλευτική ομάδα τα πράγματα δεν είναι καλύτερα.
Ένα μέρος αυτής της πάλαι ποτέ προεδρικής πλειοψηφίας τάσσεται ανοιχτά υπέρ της ρήξης με τους δανειστές, ένα ακόμα μεγαλύτερο μέρος συντάσσεται με την ανάγκη προσφυγής εκ νέου στο λαό και ένα μικρότερο μέρος ζητάει συμβιβασμό έστω και επώδυνο. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει μια καυτή πατάτα στα χέρια του.
Το θέμα των εκλογών και του δημοψηφίσματος το ανοίγει επίσημα το Μαξίμου όταν την ίδια ώρα λέει ότι θα βρεθεί λύση. Το ενδιαφέρον είναι ότι ένα μέρος της Αριστερής Πλατφόρμας του Παναγιώτη Λαφαζάνη τάσσεται κατά της προσφυγής στο λαό και ζητάει την άμεση ρήξη. Είναι χαρακτηριστικές οι αναφορές Στρατούλη που τάσσεται κατά της προσφυγής στις κάλπες. Η σκέψη αυτή θεωρεί ότι από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει νωπή λαϊκή εντολή να εφαρμόσει το πρόγραμμά του αυτό σημαίνει εντολή για ρήξη αν οι δανειστές δεν επιτρέψουν την εφαρμογή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Μετά τη συνάντηση με την Άγκελα Μέρκελ και το Eurogroup της Παρασκευής στις 24 Απριλίου είναι χαρακτηριστικά δύο άρθρα στελεχών της Αριστερής Πλατφόρμας που φιλοξενούνται στην Ίσκρα. Κινούμενα στη λογική Λαφαζάνη ότι δεν πρόκειται να υπογραφεί καμία συμφωνία υποταγής της κυβέρνησης στους δανειστές προεκτείνουν και προτρέπουν στην προετοιμασία του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης για ρήξη και επιστροφή στη δραχμή.
Ο βουλευτής και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας Στάθης Λεουτσάκος, σημειώνει ότι «αμοιβαία επωφελής λύση δε διαφαίνεται στον ορίζοντα», χαρακτηρίζοντας «ετεροβαρή» τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη και καταλήγει ότι «αν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υλοποιηθεί μέσα στο ασφυκτικό και εχθρικό πλαίσιο της ευρωζώνης (…) τότε όλα τα ενδεχόμενα πρέπει να είναι ανοιχτά. Η συντεταγμένη νομισματική αλλαγή … συνιστά επιλογή που δεν είναι η συντέλεια του κόσμου…».
Ένα άλλο στέλεχος της Πλατφόρμας, ο Στάθης Κουβελάκης, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, σε πολύ πιο οξείς και αιχμηρούς τόνους κατά του Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών του τονίζει ότι είναι «η ώρα της έντιμης ρήξης» χαρακτηρίζοντας «σουρεαλιστικές» τις αναφορές για «αμοιβαία επωφελείς λύσεις» και εταίρους «συνιδιοκτήτες της ΕΕ». Μάλιστα ζητάει συγκεκριμενοποίηση ενός προγράμματος που «θα ξεκινά από το δίπτυχο στάση πληρωμών έναντι των δανειστών και εθνικοποίηση των τραπεζών» και θα «προεκτείνεται αν χρειαστεί στην επιλογή του εθνικού νομίσματος, με την απαραίτητη προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία».
Όλα αυτά δείχνουν ένα βαθύτερο προβληματισμό αλλά και κάτι ακόμα. Ένα μεγαλύτερο αδιέξοδο για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση σε περίπτωση προσφυγής στις κάλπες και αυτό το αδιέξοδο έχει να κάνει με το τι εντολή θα ζητήσει από τον ελληνικό λαό σε περίπτωση που προσφύγει στις κάλπες. Εντολή ρήξης ή εντολή συμβιβασμού; Και στις δύο περιπτώσεις ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει απώλειες είτε από τα δεξιά του είτε από τα αριστερά του.
Άλλωστε διαφορετικές προσεγγίσεις και ένας σχετικός τεμαχισμός δυνάμεων υπάρχει και στο εσωτερικό της Αριστερής Πλατφόρμας καθώς μετά την 20η Φεβρουαρίου ορισμένοι τάσσονταν υπέρ ακόμα και της αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ και της δημιουργίας νέου αριστερού φορέα με ξεκάθαρο αντι-ευρώ στίγμα.
Σήμερα η ζωή φέρνει στην επιφάνεια το μεγάλο πρόβλημα της αμφισημίας και της δισυπόστατης πολιτικής φυσιογνωμίας που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή της συγκρότησής του. Υποσχέθηκε δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη και τώρα η ζωή του δείχνει με τον πιο δραματικό για τη χώρα και την οικονομία τρόπο ότι ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται. Ο Αλέξης Τσίπρας καλείται να αποφασίσει ποιο από τα δύο καρπούζια θα πετάξει για να προχωρήσει…
Κάλχας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου