Επιμέλεια - σχολιασμός: Γιώργος Ανεστόπουλος
Επιγραμματικά και σαν εισαγωγή προς μη γνώστες του θέματος:
Ραβδόκανο τυφέκιο κυνηγιού σημαίνει τυφέκιο με "ραβδωτή κάνη", στρατιωτικού τύπου φυσίγγιο (κάλυκας - γόμωση - βολίδα), ικανότητα βολής ακριβείας και μεγάλο δραστικό βεληνεκές...
Κι εκεί ακριβώς εντοπίζονται όλοι οι φόβοι των πολιτικών που αρνούνται δεκαετίες τώρα να επιτρέψουν την ελεύθερη διακίνησή τους στην Ελλάδα...
Και όχι, δεν βρίσκεται καμία ΕΕ από πίσω (τυπικά τουλάχιστον).
Σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ είναι ελεύθερα. Όπως πχ στην διπλανή μας Βουλγαρία (η οποία και μαζεύει άφθονο χρήμα από τον "(ραβδόκανο) κυνηγετικό/σκοπευτικό τουρισμό" των Ελλήνων προς τη χώρα τους).
Γιατί άραγε;
Φοβούνται κάτι;
Και γιατί το φοβούνται ειδικά για την Ελλάδα (και όχι και για άλλες χώρες της ΕΕ);
Μήπως αυτό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως sniper rifle στο κυνήγι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για πολεμικούς σκοπούς;
Και ναι και όχι.
Κατ' αρχήν, οποιοδήποτε όπλο, ακόμη και ένα απλό λειόκανο κυνηγετικό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στον πόλεμο.
Με την διαφορά πως το δραστικό του βεληνεκές είναι μερικές δεκάδες μέτρα (με την απόκλιση στόχου να σαμποτάρει την σκόπευση μονίμως).
Ενώ το ραβδόκανο μπορεί ν' αγγίξει τις εκατοντάδες μέτρα (και με ακρίβεια βολής).
Σαφώς και δεν μπορούν όλα τα κυνηγετικά ραβδόκανα ν' αγγίξουν τις δυνατότητες ενός αμιγούς στρατιωτικού.
Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις.
πχ η Σειρά της Remington 700. Σε διάφορες παραλλαγές χρησιμοποιήθηκε στις ΗΠΑ και στο κυνήγι, και ως στρατιωτικό sniper rifle και ως αστυνομικό sniper rifle.
Λεπτομέρειες επ' αυτού θα δούμε στο κείμενο πιο κάτω.
Και στις ΗΠΑ πάντως, η μεγάλη ανησυχία των κυνηγών με ραβδόκανο (και φυσικά "φέρον διόπτρα") είναι μήπως και σε ενδεχόμενο έλεγχο το όπλο τους χαρακτηριστεί αντί για "Hunting rifle" ως "sniper rifle".
Με το συγκεκριμένο μάλιστα θέμα/κατηγορία ασχολείται το ίδιο το FBI.
Για ευνόητους λόγους.
Μην ξεχνάμε πως "έχασαν ολόκληρο Πρόεδρο" των ΗΠΑ (Κένεντι) από sniper rifle.
Μια δε από τις βασικές αγωνίες των αμερικανών κυνηγών είναι να μην συλληφθούν "φέροντας" στο όπλο τους σιγαστήρα.
Κατά κάποιον τρόπο είναι αυτό που κάνει την ειδοποιό διαφορά για την σχετική Ποινική Νομοθεσία των ΗΠΑ.
Η μόνιμη "ελαφρά" δικαιολογία βεβαίως των κυνηγών είναι πως ο κρότος του όπλου τρομάζει τα θηράματα.
Και η ανταπάντηση βεβαίως των αντι-κυνηγών (που ως lobby στηρίζουν την απηνή δίωξη των ραβδόκανων, των διοπτρών και των σιγαστήρων) είναι:
"...χρησιμοποιείτε όλο και πιο εξελιγμένα όπλα για το κυνήγι των ζώων...άντε να πούμε πως η διόπτρα έχει κι ένα συν...βοηθάει στο καίριο πλήγμα του στόχου ώστε να μην διαφύγει τραυματισμένο και πάει κάπου αλλού να πεθάνει με φριχτούς πόνους...ε, αφήστε όμως και σ' αυτά μια αμυντική διέξοδο διαφυγής (όταν δεν τα πετυχαίνει η βολή ή όταν η βολή προορίζονταν για άλλο θήραμα)...όπως τον κρότο του όπλου ας πούμε που θα τα κάνει να τρέξουν να σωθούν μακριά από τον κρότο της βολής...δεν κυνηγάτε καμιά εχθρική αντίπαλη διμοιρία...ζώα κυνηγάτε..."
Σωστό και Έντιμο!
Αυτά σε γενικές γραμμές.
Ειδικότερα, το πρώτο τμήμα του κειμένου αφορά σε μια γενική εικόνα του θέματος "ραβδόκανα στην Ελλάδα".
Στο δεύτερο τμήμα παρατίθεται μεταφρασμένη μια ενδιαφέρουσα επιχειρηματολογία περί του αν και πως διακρίνεται ένα κυνηγετικό ραβδωτό από ένα αθλητικό σκοπευτικό, ένα στρατιωτικό ή ένα αστυνομικό sniper rifle.
Από την απάντηση σ' αυτό το ερώτημα εξαρτάται ουσιαστικά και η απάντηση στο "ερώτημα ουσίας" που "καίει την (εκάστοτε) καθεστωτική πολιτική":
"...Μπορούν τα κυνηγετικά (ραβδωτά εν προκειμένω) όπλα να αξιοποιηθούν ως πολεμικά όπλα σε "μη επιθυμητές (από την Πολιτεία) καταστάσεις";"
Ακολουθούν κάποια βίντεο που δείχνουν τύπους και δυνατότητες σχετικών όπλων και πυρομαχικών.
Στα παραπεμπόμενα δε - στο τέλος - σχετικά κείμενα θα βρείτε περισσότερες (πιο εξειδικευμένες) λεπτομέρειες περί του θέματος "ραβδόκανα".
1ο Τμήμα - Ραβδόκανα στην Ελλάδα: Μια γενική εικόνα
Στην ιστοσελίδα www.oplognosia.com/ κάποια στιγμή προ καιρού, ρωτούσε ένας αναγνώστης με δικαιολογημένη απορία:
"....Ήθελα να ρωτήσω, θα επιτραπούν ποτέ τα ραβδωτά στην Ελλάδα; Έχει γίνει κάποια πρόοδος στο θέμα; Υπάρχει Ευρωπαική οδηγία που προβλέπει την αποκλειστική χρήση ραβδωτών για τριχωτά θηράματα και γιατί δεν θέλουν οι δικοί μας να την ενσωματώσουν; Προτιμάνε δηλαδή να πάμε να χαλάμε λεφτά στη Βουλγαρία;..."
Και ακολουθούσε η ενδιαφέρουσα απάντηση της ιστοσελίδας, την οποία και παραθέτω αυτούσια:
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σκοπευτήριο ραβδωτού στην Ελβετία στις αρχές του 20ού αιώνα.
"....Τα ραβδωτά τα έχει απορρίψει στην εισήγηση του στη Βουλή ο υπουργός κύριος Παπουτσής (σχόλιο Γ.Α: εννοεί τότε, εκεί πίσω στα έτη 2010 - 11). Πέρα όμως από την υπουργική θέση υπάρχουν μερικά άλλα που δεν έχουν συζητηθεί σε έκταση όπως θα έπρεπε. Θα τα συνοψίσω εν συντομία:
Το αεροβόλο είναι ραβδωτό με τεχνικές σκόπευσης όμοιες με το πυροβόλο ραβδωτό. Έχουμε αναπτύξει το αεροβόλο ώστε να αποτελέσει πρακτική εισαγωγή στο πυροβόλο ραβδωτό;
Το ραβδωτό προϋποθέτει χώρο ρύθμισης των σκοπευτικών. Είναι αδιανόητη η χρήση ραβδωτού χωρίς πρότερη ρύθμιση των σκοπευτικών του διότι τότε δεν ξέρουμε που θα πάνε τα βλήματα. Ο χώρος για ρύθμιση σκοπευτικών μπορεί να είναι σκοπευτήριο, ή άλλος ειδικός χώρος με μήκος τουλάχιστον 100 μέτρων. Δεν νοείται ρύθμιση σε ανοικτό χώρο διότι το πέρα δώθε από και προς το στόχο είναι εξαντλητικό. Εχουμε ζητήσει τέτοιους χώρους;
Το ραβδωτό έχει δραστικό βεληνεκές που φτάνει τα 4 χιλιόμετρα. Εχουμε δημιουργήσει υποδομή διδασκαλίας των χαρακτηριστικών αυτών του ραβδωτού στον κυνηγετικό κόσμο;
Εχουμε ερευνήσει σε επίπεδο συνδικαλιστικό τις συνθήκες κατοχής και χρήσης ραβδωτών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες;
Η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι "ΟΧΙ". Πως λοιπόν θα ζητήσουμε το ραβδωτό όταν δεν έχουμε δουλέψει καθόλου για την υποδοχή του και την ασφαλή χρήση του από κυνηγούς στην Ελλάδα;
Η απλή δήλωση επιθυμίας στους αρμόδιους στο στυλ "θέλουμε το ραβδωτό διότι το έχουν σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη" είναι μια επιπόλαιη αξίωση. Η υπόθεση απαιτεί δουλειά και εμπέδωση μιας παράδοσης στο ραβδωτό και κάποια ρηχά και εντελώς ανούσια προτεινόμενα μέτρα όπως πχ τα ραβδωτά να επιτρέπονται μόνο σε όσους έχουν άδεια κυνηγίου για 5 χρόνια δείχνουν το μέγεθος της άγνοιας.
Η μακρά επαφή με λειόκαννα όπλα δεν προετοιμάζει κανένα για την δύναμη και το βεληνεκές του ραβδωτού.
Το ραβδωτό απαιτεί ειδικό χώρο ρύθμισης, ειδικό σκοπευτήριο για εξάσκηση, ειδική παιδεία για την μεγάλη ποικιλία πυρομαχικών που υπάρχουν για κάθε διαμέτρημα (πχ το 7Χ57 έχει πάνω από εκατό διαφορετικές εκδόσεις), επίσης το ραβδωτό απαιτεί ιδιαίτερη επιμέλεια στη συντήρηση και φύλαξη.
Ολα αυτά δεν τα μελετήσαμε επαρκώς και αν δεν το κάνουμε δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε καμία συγκροτημένη πρόταση στην πολιτεία.
Υπόγειος χώρος δοκιμής και ρύθμισης ραβδωτών στην Ιταλία
Να δώσω ένα παράδειγμα: τις εξετάσεις της Ενωσης Αγίου Ουμβέρτου στην Αγγλία. Πρόκειται για τριετές πρόγραμμα εξετάσεων που φέρνει τον υποψήφιο σε επίπεδο γνώσεων πτυχιούχου στην βιολογία των ελαφοειδών, ενώ παράλληλα τον κάνει εξαιρετικό σκοπευτή ικανό να πλήξει 10 φορές στις 10 βολές την ζωτική περιοχή του ζαρκαδιού στα 100 μέτρα σκοπεύοντας από όρθια θέση με διόπτρα ή χωρίς.
Σίγουρα η διαδικασία είναι επίπονη, δύσκολη και σε μερικούς φαίνεται υπερβολική. Ομως στο τέλος της διαδικασίας ο κυνηγός αποκτά το δικαίωμα να κυνηγά ανεπιτήρητος με ραβδωτό σε δημόσια δάση, κάτι το σημαντικό στην Αγγλία όπου το κυνήγι περιορίζεται σε ιδιόκτητες εκτάσεις.
Στην Αμερική, τον παράδεισο του ραβδωτού όπου η κατοχή του σε πολλές πολιτείες δεν απαιτεί καν δήλωση, η ΧΡΗΣΗ του στο κυνήγι του όμως απαιτεί σε όλες σχεδόν τις πολιτείες επιτυχία στις εξετάσεις ασφαλείας, το λεγόμενο Hunter Safety Course. Διότι ακόμη και στις ΗΠΑ, όπου η κατοχή είναι ελεύθερη, οι αρχές κατανοούν την επικινδυνότητα του ραβδωτού και παίρνουν τα ανάλογα μέτρα.
Προσωπικά δεν θα ήθελα να περιφέρομαι σε κυνηγότοπο όπου κάποιοι κατέχουν ραβδωτά με το σημερινό καθεστώς κατοχής λειόκανου. Στο σκοπευτήριο είναι άλλη υπόθεση και εκεί υπάρχει μεγάλο πεδίο βελτίωσης όχι στο νόμο, διότι το ραβδωτό επιτρέπεται και τώρα.
Αυτό που λείπει είναι η δημιουργία περισσότερων σκοπευτηρίων ώστε να μπορούμε όλοι να συμμετέχουμε σε εξάσκηση και ψυχαγωγία. Αυτό βέβαια δεν θα γίνει σύντομα διότι η έννοια της ψυχαγωγίας στο σκοπευτήριο είναι άγνωστη έννοια για τους παράγοντες της σκοποβολής..."
(πηγή: http://www.oplognosia.com )
2ο Τμήμα - Πως (και αν) διακρίνεται ο ένας τύπος "όπλου ακριβείας" από έναν άλλο;
Ας δούμε όμως πως αντιμετωπίζουν αυτό το θέμα στο εξειδικευμένο αμερικανικό πεδίο....
(από το http://www.quora.com)
Το εξειδικευμένο ερώτημα λοιπόν πάνω στο οποίο συζητάνε στην παραπάνω ιστοσελίδα είναι το παρακάτω:
(Απόδοση στα Ελληνικά: Γιώργος Ανεστόπουλος)
Τι διαφορές υπάρχουν (αν υπάρχουν) ανάμεσα σ' ένα κυνηγετικό τυφέκιο, ένα μεγάλου βεληνεκούς σκοπευτικό τυφέκιο, ένα στρατιωτικό sniper rifle, ένα στρατιωτικό αντι-sniper rifle, κι ένα αστυνομικό sniper rifle;
Παρακαλούμε αποκλείστε τη μεταβλητή του κόστους από τις απαντήσεις. Θέλω να ξέρω ποιά στοιχεία χαρακτηρίζουν ένα sniper rifle και όχι ποιά κόστη.
Παρακαλείσθε να εξηγήσετε γιατί (εάν) για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό ένα sniper rifle θα πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό που δεν απαιτείται για τους άλλους τύπους των τυφεκίων που αναφέρθηκαν.
Το διαμέτρημα της βολίδας που χρησιμοποιείται από το εν λόγω όπλο παίζει κάποιο ρόλο στο σχεδιασμό του όπλου;
Επίσης, είναι δυνατόν ένα και μόνον όπλο να εκπληρώσει όλους τους παραπάνω ρόλους εάν μιλάμε για ένα φυσίγγιο επαρκούς επιπέδου για να πλήξει το στόχο;
Απαντήσεις
Πρώτον, όλα τα όπλα που αναφέρατε γενικά θεωρούνται "όπλα ακριβείας." Και δεν υπάρχει κανένα επίσημο πρότυπο ή λίστα χαρακτηριστικών που πρέπει να πληρούνται για ένα τυφέκιο ώστε να θεωρείται ως το ένα ή το άλλο. Η διαφορά είναι στη χρήση τους.
Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά που τείνουν να βρεθούν σε μερικά από τα είδη των τυφεκίων που αναφέρατε.
Κυνηγετικό τυφέκιο
Ο όρος αυτός είναι αναμφισβήτητα χωρίς νόημα. Μπορείτε να κυνηγήσετε εξίσου καλά με ένα μη στρατιωτικό όπλο Remington 700, όπως μπορείτε και με ένα εξαιρετικά βελτιωμένο M24 Sniper Weapon System.
Επίσης, δεν είναι κατ 'ανάγκη ένα όπλο ακριβείας - μπορείτε να κυνηγήσετε (μερικά πράγματα) μια χαρά και με ένα - 14 ή ένα σπασμένο Mosin Nagant Μ44, αλλά κανείς δεν θα τα αποκαλέσει ως "όπλα ακριβείας".
Σε ορισμένες διαδικασίες, ωστόσο, ο όρος "κυνηγετικό" ή "αθλητικό" τουφέκι μπορεί να είναι απλά μια νομική έννοια σχετική με την μία ή την άλλη "τέχνη".
Μερικά κυνηγετικά τουφέκια μπορεί να εξειδικεύονται σε συγκεκριμένα και μόνο διαμετρήματα που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για κυνήγι ενός ορισμένου μεγέθους, και είναι ακατάλληλα (είτε βαλλιστικά, ή για άλλους λόγους) για οποιαδήποτε άλλη χρήση.
Τυφέκιο Μεγάλου Βεληνεκούς
Και πάλι, αυτό μπορεί να επικαλύπτεται με οποιοδήποτε άλλο τυφέκιο μεγάλου βεληνεκούς.
Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή η ρητή απαίτηση είναι ότι το όπλο είναι ιδιαίτερα βελτιωμένης (και ρυθμισμένης) σκοπευτικής ικανότητας.
Ως τυφέκιο στόχου, και όχι στρατιωτικό τυφέκιο μπορεί (αλλά όχι πάντα) να είναι λιγότερο ισχυρό και να έχει μικρότερες αντοχές από ένα στρατιωτικό τυφέκιο, το οποίο πρέπει να αντέχει να ταλαιπωρείται και να σέρνεται απο δω κι από κει.
Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να είναι μεν τυφέκια ακριβείας αλλά που δεν έχουν καμία πραγματική στρατιωτική αξία/εφαρμογή (μόνο για σκοπούς έρευνας και δοκιμών), αλλά "φοράνε" το παρατσούκλι.
Στρατιωτικό Sniper Rifle
Εδώ είμαστε. Ένα στρατιωτικό τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή πρόκειται να απαιτήσει αρκετά σημαντικά χαρακτηριστικά - προφανώς το κυριότερο είναι ότι είναι εν ενεργεία όπλο στρατού αυτής της ειδικότητας (ή τουλάχιστον να ήταν).
Πρέπει να είναι στιβαρό και ανθεκτικό, ώστε να αντέχουν γενικώς τις ταλαιπωρίες και τις καταπονήσεις, τα ταρακουνήματα και τα χτυπήματα από δω κι από κει στις μετακινήσεις του sniper και βεβαίως να του είναι άνετο και βολικό.
Θα πρέπει να έχει κοινά τμήματα, ει δυνατόν, με άλλα στρατιωτικά τυφέκια.
Το διαμέτρημα είναι επίσης σημαντικό - τα πυρομαχικά του πρέπει να είναι ικανά να κάνουν τη δουλειά που το τουφέκι έχει σχεδιαστεί να κάνει, είτε κατά προσωπικού είτε κατά "υλικού".
Επίσης, μπορεί να είναι η περίπτωση κατά την οποία ένα λιγότερο ιδανικό διαμέτρημα επιλέγεται προκειμένου να καταστεί δυνατή η χρήση των μη εξειδικευμένων πυρομαχικών που χρησιμοποιούν άλλα τυφέκια.
Ένα στρατιωτικό τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή θα πρέπει να διατηρείται σε ένα υψηλό επίπεδο ακρίβειας σε όλα τα δραστικά βεληνεκή που προβλέπονται και που σχεδόν σίγουρα θα είναι σημαντικά μεγαλύτερα από ό, τι για ένα κυνηγετικό ή αστυνομικό τυφέκιο τα οποία είναι απίθανο να χρησιμοποιηθούν σε ακτίνα μεγαλύτερη των 200 μ.
Από την άλλη ένας στρατιωτικός ελεύθερος σκοπευτής,μπορεί να βρεθεί σε τακτική εμπλοκή στόχων ακόμη και στα 1000 μέτρα ή περισσότερο, και χρειάζεται συνεπώς ένα τυφέκιο που να είναι σε θέση να το πράξει.
Επιπλέον, το όπλο μπορεί να χρειαστεί να είναι σε θέση να διαπεράσει ατομική αλεξίσφαιρη θωράκιση ή ακόμα και να εξαπολύσει βολές κατά προσωπικού.
Ή μπορεί επίσης να είναι η περίπτωση που ο sniper θα πρέπει να δώσει ταχύτατα απαντητικά επαναληπτικά πυρά, καταστάσεις που δεν συναντώνται ούτε στο κυνηγετικό ούτε στο αστυνομικό πεδίο.
...........
Στο ίδιο κείμενο εκφράζονται βεβαίως κι ένα σωρό "διαφοροποιήσεις".
Άλλες ουσιώδεις, άλλες επουσιώδεις.
Αν πχ ανήκει στα "ελαφριά κυνηγετικά" ή στα "βαριά τακτικά στρατιωτικά", αν και πόσο είναι φορτωμένο με "βελτιωτικά σκόπευσης" ή με ενισχυμένο πυροσωλήνα και πυρομαχικά (που προσθέτουν βάρος και το κάνουν "άβολο" σε μακρινές πορείες ημερών σε δύσβατες περιοχές), αν θερμαίνεται εύκολα ή δύσκολα σε σωρεία επαναληπτικών βολών, αν σε μια τέτοια περίπτωση διατηρεί την ικανότητά του ακριβείας βολής σε όλες τις βολές, όσο και να θερμαίνεται, κλπ κλπ
Όπως και να' χει όμως, τα βασικά χαρακτηριστικά στηρίζονται σε αυτά που αναπτύσσονται παραπάνω.
Και η μοναδική αλήθεια (που προκαλεί ιδρώτα στην κάθε καθεστωτική ελίτ) είναι πως άλλο πράγμα είναι ένα "πρωτόγονο" λειόκανο με "μπίλια/μπίλιες" που "παίζουν μέσα στον πυροσωλήνα" και αγγίζουν στην καλύτερη περίπτωση δραστικό βεληνεκές μερικές δεκάδες μέτρα (κι αυτό με πιθανές σημαντικές αποκλίσεις - εξ' ου και η λατρεία των κυνηγών στα εννιάβολα - ουσιαστικά "βολή διασποράς") κι άλλο μια "βολή ακριβείας" με δραστικό βεληνεκές κάμποσες εκατοντάδες μέτρα.
Κι ενίοτε, με ενισχυμένες γομώσεις, να αγγίζει κάποιες χιλιάδες μέτρα δραστική εμβέλεια.
Περισσότερες λεπτομέρειες στο πρωτότυπο του άρθρου στο
http://www.quora.com
Video:
(1) Σκοπευτήριο ραβδόκανου στις ΗΠΑ - δοκιμή φυσιγγίου 500 nitro μεγάλου θηράματος
(2) Συγκριτικό τεστ φυσιγγίων 600 Overkill vs. 500 Nitro Express...
(3) Ένα πραγματικά "βαρύ Sniper/Hunting Rifle" με εντυπωσιακή βολή 50mm "κατά υλικού" και ... την σχετική καταστροφή των στόχων...
(4) Το Top 10 των anti-material Military Sniper Rifles μακράς βολής
aegeanhawk.blogspot.gr
Επιγραμματικά και σαν εισαγωγή προς μη γνώστες του θέματος:
Ραβδόκανο τυφέκιο κυνηγιού σημαίνει τυφέκιο με "ραβδωτή κάνη", στρατιωτικού τύπου φυσίγγιο (κάλυκας - γόμωση - βολίδα), ικανότητα βολής ακριβείας και μεγάλο δραστικό βεληνεκές...
Κι εκεί ακριβώς εντοπίζονται όλοι οι φόβοι των πολιτικών που αρνούνται δεκαετίες τώρα να επιτρέψουν την ελεύθερη διακίνησή τους στην Ελλάδα...
Και όχι, δεν βρίσκεται καμία ΕΕ από πίσω (τυπικά τουλάχιστον).
Σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ είναι ελεύθερα. Όπως πχ στην διπλανή μας Βουλγαρία (η οποία και μαζεύει άφθονο χρήμα από τον "(ραβδόκανο) κυνηγετικό/σκοπευτικό τουρισμό" των Ελλήνων προς τη χώρα τους).
Γιατί άραγε;
Φοβούνται κάτι;
Και γιατί το φοβούνται ειδικά για την Ελλάδα (και όχι και για άλλες χώρες της ΕΕ);
Μήπως αυτό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως sniper rifle στο κυνήγι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για πολεμικούς σκοπούς;
Και ναι και όχι.
Κατ' αρχήν, οποιοδήποτε όπλο, ακόμη και ένα απλό λειόκανο κυνηγετικό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στον πόλεμο.
Με την διαφορά πως το δραστικό του βεληνεκές είναι μερικές δεκάδες μέτρα (με την απόκλιση στόχου να σαμποτάρει την σκόπευση μονίμως).
Ενώ το ραβδόκανο μπορεί ν' αγγίξει τις εκατοντάδες μέτρα (και με ακρίβεια βολής).
Σαφώς και δεν μπορούν όλα τα κυνηγετικά ραβδόκανα ν' αγγίξουν τις δυνατότητες ενός αμιγούς στρατιωτικού.
Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις.
πχ η Σειρά της Remington 700. Σε διάφορες παραλλαγές χρησιμοποιήθηκε στις ΗΠΑ και στο κυνήγι, και ως στρατιωτικό sniper rifle και ως αστυνομικό sniper rifle.
(1) Remington 700 series Hunting (Sniper) Rifle |
(2) Remington 700 series Military Sniper Rifle |
(3) Remington 700 series Police Sniper Rifle |
Και στις ΗΠΑ πάντως, η μεγάλη ανησυχία των κυνηγών με ραβδόκανο (και φυσικά "φέρον διόπτρα") είναι μήπως και σε ενδεχόμενο έλεγχο το όπλο τους χαρακτηριστεί αντί για "Hunting rifle" ως "sniper rifle".
Με το συγκεκριμένο μάλιστα θέμα/κατηγορία ασχολείται το ίδιο το FBI.
Για ευνόητους λόγους.
Μην ξεχνάμε πως "έχασαν ολόκληρο Πρόεδρο" των ΗΠΑ (Κένεντι) από sniper rifle.
Μια δε από τις βασικές αγωνίες των αμερικανών κυνηγών είναι να μην συλληφθούν "φέροντας" στο όπλο τους σιγαστήρα.
Κατά κάποιον τρόπο είναι αυτό που κάνει την ειδοποιό διαφορά για την σχετική Ποινική Νομοθεσία των ΗΠΑ.
Η μόνιμη "ελαφρά" δικαιολογία βεβαίως των κυνηγών είναι πως ο κρότος του όπλου τρομάζει τα θηράματα.
Και η ανταπάντηση βεβαίως των αντι-κυνηγών (που ως lobby στηρίζουν την απηνή δίωξη των ραβδόκανων, των διοπτρών και των σιγαστήρων) είναι:
"...χρησιμοποιείτε όλο και πιο εξελιγμένα όπλα για το κυνήγι των ζώων...άντε να πούμε πως η διόπτρα έχει κι ένα συν...βοηθάει στο καίριο πλήγμα του στόχου ώστε να μην διαφύγει τραυματισμένο και πάει κάπου αλλού να πεθάνει με φριχτούς πόνους...ε, αφήστε όμως και σ' αυτά μια αμυντική διέξοδο διαφυγής (όταν δεν τα πετυχαίνει η βολή ή όταν η βολή προορίζονταν για άλλο θήραμα)...όπως τον κρότο του όπλου ας πούμε που θα τα κάνει να τρέξουν να σωθούν μακριά από τον κρότο της βολής...δεν κυνηγάτε καμιά εχθρική αντίπαλη διμοιρία...ζώα κυνηγάτε..."
Σωστό και Έντιμο!
Αυτά σε γενικές γραμμές.
Ειδικότερα, το πρώτο τμήμα του κειμένου αφορά σε μια γενική εικόνα του θέματος "ραβδόκανα στην Ελλάδα".
Στο δεύτερο τμήμα παρατίθεται μεταφρασμένη μια ενδιαφέρουσα επιχειρηματολογία περί του αν και πως διακρίνεται ένα κυνηγετικό ραβδωτό από ένα αθλητικό σκοπευτικό, ένα στρατιωτικό ή ένα αστυνομικό sniper rifle.
Από την απάντηση σ' αυτό το ερώτημα εξαρτάται ουσιαστικά και η απάντηση στο "ερώτημα ουσίας" που "καίει την (εκάστοτε) καθεστωτική πολιτική":
"...Μπορούν τα κυνηγετικά (ραβδωτά εν προκειμένω) όπλα να αξιοποιηθούν ως πολεμικά όπλα σε "μη επιθυμητές (από την Πολιτεία) καταστάσεις";"
Ακολουθούν κάποια βίντεο που δείχνουν τύπους και δυνατότητες σχετικών όπλων και πυρομαχικών.
Στα παραπεμπόμενα δε - στο τέλος - σχετικά κείμενα θα βρείτε περισσότερες (πιο εξειδικευμένες) λεπτομέρειες περί του θέματος "ραβδόκανα".
1ο Τμήμα - Ραβδόκανα στην Ελλάδα: Μια γενική εικόνα
Στην ιστοσελίδα www.oplognosia.com/ κάποια στιγμή προ καιρού, ρωτούσε ένας αναγνώστης με δικαιολογημένη απορία:
"....Ήθελα να ρωτήσω, θα επιτραπούν ποτέ τα ραβδωτά στην Ελλάδα; Έχει γίνει κάποια πρόοδος στο θέμα; Υπάρχει Ευρωπαική οδηγία που προβλέπει την αποκλειστική χρήση ραβδωτών για τριχωτά θηράματα και γιατί δεν θέλουν οι δικοί μας να την ενσωματώσουν; Προτιμάνε δηλαδή να πάμε να χαλάμε λεφτά στη Βουλγαρία;..."
Και ακολουθούσε η ενδιαφέρουσα απάντηση της ιστοσελίδας, την οποία και παραθέτω αυτούσια:
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σκοπευτήριο ραβδωτού στην Ελβετία στις αρχές του 20ού αιώνα.
"....Τα ραβδωτά τα έχει απορρίψει στην εισήγηση του στη Βουλή ο υπουργός κύριος Παπουτσής (σχόλιο Γ.Α: εννοεί τότε, εκεί πίσω στα έτη 2010 - 11). Πέρα όμως από την υπουργική θέση υπάρχουν μερικά άλλα που δεν έχουν συζητηθεί σε έκταση όπως θα έπρεπε. Θα τα συνοψίσω εν συντομία:
Το αεροβόλο είναι ραβδωτό με τεχνικές σκόπευσης όμοιες με το πυροβόλο ραβδωτό. Έχουμε αναπτύξει το αεροβόλο ώστε να αποτελέσει πρακτική εισαγωγή στο πυροβόλο ραβδωτό;
Το ραβδωτό προϋποθέτει χώρο ρύθμισης των σκοπευτικών. Είναι αδιανόητη η χρήση ραβδωτού χωρίς πρότερη ρύθμιση των σκοπευτικών του διότι τότε δεν ξέρουμε που θα πάνε τα βλήματα. Ο χώρος για ρύθμιση σκοπευτικών μπορεί να είναι σκοπευτήριο, ή άλλος ειδικός χώρος με μήκος τουλάχιστον 100 μέτρων. Δεν νοείται ρύθμιση σε ανοικτό χώρο διότι το πέρα δώθε από και προς το στόχο είναι εξαντλητικό. Εχουμε ζητήσει τέτοιους χώρους;
Το ραβδωτό έχει δραστικό βεληνεκές που φτάνει τα 4 χιλιόμετρα. Εχουμε δημιουργήσει υποδομή διδασκαλίας των χαρακτηριστικών αυτών του ραβδωτού στον κυνηγετικό κόσμο;
Εχουμε ερευνήσει σε επίπεδο συνδικαλιστικό τις συνθήκες κατοχής και χρήσης ραβδωτών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες;
Η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι "ΟΧΙ". Πως λοιπόν θα ζητήσουμε το ραβδωτό όταν δεν έχουμε δουλέψει καθόλου για την υποδοχή του και την ασφαλή χρήση του από κυνηγούς στην Ελλάδα;
Η απλή δήλωση επιθυμίας στους αρμόδιους στο στυλ "θέλουμε το ραβδωτό διότι το έχουν σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη" είναι μια επιπόλαιη αξίωση. Η υπόθεση απαιτεί δουλειά και εμπέδωση μιας παράδοσης στο ραβδωτό και κάποια ρηχά και εντελώς ανούσια προτεινόμενα μέτρα όπως πχ τα ραβδωτά να επιτρέπονται μόνο σε όσους έχουν άδεια κυνηγίου για 5 χρόνια δείχνουν το μέγεθος της άγνοιας.
Η μακρά επαφή με λειόκαννα όπλα δεν προετοιμάζει κανένα για την δύναμη και το βεληνεκές του ραβδωτού.
Το ραβδωτό απαιτεί ειδικό χώρο ρύθμισης, ειδικό σκοπευτήριο για εξάσκηση, ειδική παιδεία για την μεγάλη ποικιλία πυρομαχικών που υπάρχουν για κάθε διαμέτρημα (πχ το 7Χ57 έχει πάνω από εκατό διαφορετικές εκδόσεις), επίσης το ραβδωτό απαιτεί ιδιαίτερη επιμέλεια στη συντήρηση και φύλαξη.
Ολα αυτά δεν τα μελετήσαμε επαρκώς και αν δεν το κάνουμε δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε καμία συγκροτημένη πρόταση στην πολιτεία.
Υπόγειος χώρος δοκιμής και ρύθμισης ραβδωτών στην Ιταλία
Να δώσω ένα παράδειγμα: τις εξετάσεις της Ενωσης Αγίου Ουμβέρτου στην Αγγλία. Πρόκειται για τριετές πρόγραμμα εξετάσεων που φέρνει τον υποψήφιο σε επίπεδο γνώσεων πτυχιούχου στην βιολογία των ελαφοειδών, ενώ παράλληλα τον κάνει εξαιρετικό σκοπευτή ικανό να πλήξει 10 φορές στις 10 βολές την ζωτική περιοχή του ζαρκαδιού στα 100 μέτρα σκοπεύοντας από όρθια θέση με διόπτρα ή χωρίς.
Σίγουρα η διαδικασία είναι επίπονη, δύσκολη και σε μερικούς φαίνεται υπερβολική. Ομως στο τέλος της διαδικασίας ο κυνηγός αποκτά το δικαίωμα να κυνηγά ανεπιτήρητος με ραβδωτό σε δημόσια δάση, κάτι το σημαντικό στην Αγγλία όπου το κυνήγι περιορίζεται σε ιδιόκτητες εκτάσεις.
Στην Αμερική, τον παράδεισο του ραβδωτού όπου η κατοχή του σε πολλές πολιτείες δεν απαιτεί καν δήλωση, η ΧΡΗΣΗ του στο κυνήγι του όμως απαιτεί σε όλες σχεδόν τις πολιτείες επιτυχία στις εξετάσεις ασφαλείας, το λεγόμενο Hunter Safety Course. Διότι ακόμη και στις ΗΠΑ, όπου η κατοχή είναι ελεύθερη, οι αρχές κατανοούν την επικινδυνότητα του ραβδωτού και παίρνουν τα ανάλογα μέτρα.
Προσωπικά δεν θα ήθελα να περιφέρομαι σε κυνηγότοπο όπου κάποιοι κατέχουν ραβδωτά με το σημερινό καθεστώς κατοχής λειόκανου. Στο σκοπευτήριο είναι άλλη υπόθεση και εκεί υπάρχει μεγάλο πεδίο βελτίωσης όχι στο νόμο, διότι το ραβδωτό επιτρέπεται και τώρα.
Αυτό που λείπει είναι η δημιουργία περισσότερων σκοπευτηρίων ώστε να μπορούμε όλοι να συμμετέχουμε σε εξάσκηση και ψυχαγωγία. Αυτό βέβαια δεν θα γίνει σύντομα διότι η έννοια της ψυχαγωγίας στο σκοπευτήριο είναι άγνωστη έννοια για τους παράγοντες της σκοποβολής..."
(πηγή: http://www.oplognosia.com )
2ο Τμήμα - Πως (και αν) διακρίνεται ο ένας τύπος "όπλου ακριβείας" από έναν άλλο;
Ας δούμε όμως πως αντιμετωπίζουν αυτό το θέμα στο εξειδικευμένο αμερικανικό πεδίο....
(από το http://www.quora.com)
Το εξειδικευμένο ερώτημα λοιπόν πάνω στο οποίο συζητάνε στην παραπάνω ιστοσελίδα είναι το παρακάτω:
(Απόδοση στα Ελληνικά: Γιώργος Ανεστόπουλος)
Τι διαφορές υπάρχουν (αν υπάρχουν) ανάμεσα σ' ένα κυνηγετικό τυφέκιο, ένα μεγάλου βεληνεκούς σκοπευτικό τυφέκιο, ένα στρατιωτικό sniper rifle, ένα στρατιωτικό αντι-sniper rifle, κι ένα αστυνομικό sniper rifle;
Παρακαλούμε αποκλείστε τη μεταβλητή του κόστους από τις απαντήσεις. Θέλω να ξέρω ποιά στοιχεία χαρακτηρίζουν ένα sniper rifle και όχι ποιά κόστη.
Παρακαλείσθε να εξηγήσετε γιατί (εάν) για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό ένα sniper rifle θα πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό που δεν απαιτείται για τους άλλους τύπους των τυφεκίων που αναφέρθηκαν.
Το διαμέτρημα της βολίδας που χρησιμοποιείται από το εν λόγω όπλο παίζει κάποιο ρόλο στο σχεδιασμό του όπλου;
Επίσης, είναι δυνατόν ένα και μόνον όπλο να εκπληρώσει όλους τους παραπάνω ρόλους εάν μιλάμε για ένα φυσίγγιο επαρκούς επιπέδου για να πλήξει το στόχο;
Απαντήσεις
Πρώτον, όλα τα όπλα που αναφέρατε γενικά θεωρούνται "όπλα ακριβείας." Και δεν υπάρχει κανένα επίσημο πρότυπο ή λίστα χαρακτηριστικών που πρέπει να πληρούνται για ένα τυφέκιο ώστε να θεωρείται ως το ένα ή το άλλο. Η διαφορά είναι στη χρήση τους.
Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά που τείνουν να βρεθούν σε μερικά από τα είδη των τυφεκίων που αναφέρατε.
Κυνηγετικό τυφέκιο
Ο όρος αυτός είναι αναμφισβήτητα χωρίς νόημα. Μπορείτε να κυνηγήσετε εξίσου καλά με ένα μη στρατιωτικό όπλο Remington 700, όπως μπορείτε και με ένα εξαιρετικά βελτιωμένο M24 Sniper Weapon System.
Επίσης, δεν είναι κατ 'ανάγκη ένα όπλο ακριβείας - μπορείτε να κυνηγήσετε (μερικά πράγματα) μια χαρά και με ένα - 14 ή ένα σπασμένο Mosin Nagant Μ44, αλλά κανείς δεν θα τα αποκαλέσει ως "όπλα ακριβείας".
Σε ορισμένες διαδικασίες, ωστόσο, ο όρος "κυνηγετικό" ή "αθλητικό" τουφέκι μπορεί να είναι απλά μια νομική έννοια σχετική με την μία ή την άλλη "τέχνη".
Μερικά κυνηγετικά τουφέκια μπορεί να εξειδικεύονται σε συγκεκριμένα και μόνο διαμετρήματα που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για κυνήγι ενός ορισμένου μεγέθους, και είναι ακατάλληλα (είτε βαλλιστικά, ή για άλλους λόγους) για οποιαδήποτε άλλη χρήση.
Τυφέκιο Μεγάλου Βεληνεκούς
Και πάλι, αυτό μπορεί να επικαλύπτεται με οποιοδήποτε άλλο τυφέκιο μεγάλου βεληνεκούς.
Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή η ρητή απαίτηση είναι ότι το όπλο είναι ιδιαίτερα βελτιωμένης (και ρυθμισμένης) σκοπευτικής ικανότητας.
Ως τυφέκιο στόχου, και όχι στρατιωτικό τυφέκιο μπορεί (αλλά όχι πάντα) να είναι λιγότερο ισχυρό και να έχει μικρότερες αντοχές από ένα στρατιωτικό τυφέκιο, το οποίο πρέπει να αντέχει να ταλαιπωρείται και να σέρνεται απο δω κι από κει.
Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να είναι μεν τυφέκια ακριβείας αλλά που δεν έχουν καμία πραγματική στρατιωτική αξία/εφαρμογή (μόνο για σκοπούς έρευνας και δοκιμών), αλλά "φοράνε" το παρατσούκλι.
Στρατιωτικό Sniper Rifle
Εδώ είμαστε. Ένα στρατιωτικό τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή πρόκειται να απαιτήσει αρκετά σημαντικά χαρακτηριστικά - προφανώς το κυριότερο είναι ότι είναι εν ενεργεία όπλο στρατού αυτής της ειδικότητας (ή τουλάχιστον να ήταν).
Πρέπει να είναι στιβαρό και ανθεκτικό, ώστε να αντέχουν γενικώς τις ταλαιπωρίες και τις καταπονήσεις, τα ταρακουνήματα και τα χτυπήματα από δω κι από κει στις μετακινήσεις του sniper και βεβαίως να του είναι άνετο και βολικό.
Θα πρέπει να έχει κοινά τμήματα, ει δυνατόν, με άλλα στρατιωτικά τυφέκια.
Το διαμέτρημα είναι επίσης σημαντικό - τα πυρομαχικά του πρέπει να είναι ικανά να κάνουν τη δουλειά που το τουφέκι έχει σχεδιαστεί να κάνει, είτε κατά προσωπικού είτε κατά "υλικού".
Επίσης, μπορεί να είναι η περίπτωση κατά την οποία ένα λιγότερο ιδανικό διαμέτρημα επιλέγεται προκειμένου να καταστεί δυνατή η χρήση των μη εξειδικευμένων πυρομαχικών που χρησιμοποιούν άλλα τυφέκια.
Ένα στρατιωτικό τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή θα πρέπει να διατηρείται σε ένα υψηλό επίπεδο ακρίβειας σε όλα τα δραστικά βεληνεκή που προβλέπονται και που σχεδόν σίγουρα θα είναι σημαντικά μεγαλύτερα από ό, τι για ένα κυνηγετικό ή αστυνομικό τυφέκιο τα οποία είναι απίθανο να χρησιμοποιηθούν σε ακτίνα μεγαλύτερη των 200 μ.
Από την άλλη ένας στρατιωτικός ελεύθερος σκοπευτής,μπορεί να βρεθεί σε τακτική εμπλοκή στόχων ακόμη και στα 1000 μέτρα ή περισσότερο, και χρειάζεται συνεπώς ένα τυφέκιο που να είναι σε θέση να το πράξει.
Επιπλέον, το όπλο μπορεί να χρειαστεί να είναι σε θέση να διαπεράσει ατομική αλεξίσφαιρη θωράκιση ή ακόμα και να εξαπολύσει βολές κατά προσωπικού.
Ή μπορεί επίσης να είναι η περίπτωση που ο sniper θα πρέπει να δώσει ταχύτατα απαντητικά επαναληπτικά πυρά, καταστάσεις που δεν συναντώνται ούτε στο κυνηγετικό ούτε στο αστυνομικό πεδίο.
Τυφέκιο αντιμετώπισης sniper rifle
Απλά ένα όπλο ακριβείας που ασχολείται με την αντιμετώπιση ενός ελεύθερου σκοπευτή. Ένα "χαρακτηριστικό" που βρίσκεται συχνά στα τουφέκια που απασχολούνται με την ιδιότητα αυτή είναι μια οθόνη για το τέλος του τουφεκιού που προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει τη βλάβη των ματιών από λέιζερ. (Αυτό βρίσκεται συχνά και στα κοινά στρατιωτικά τυφέκια. Λιγότερο συχνά βεβαίως στα αστυνομικά τυφέκια και σχεδόν ποτέ στα κυνηγετικά τυφέκια).
Απλά ένα όπλο ακριβείας που ασχολείται με την αντιμετώπιση ενός ελεύθερου σκοπευτή. Ένα "χαρακτηριστικό" που βρίσκεται συχνά στα τουφέκια που απασχολούνται με την ιδιότητα αυτή είναι μια οθόνη για το τέλος του τουφεκιού που προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει τη βλάβη των ματιών από λέιζερ. (Αυτό βρίσκεται συχνά και στα κοινά στρατιωτικά τυφέκια. Λιγότερο συχνά βεβαίως στα αστυνομικά τυφέκια και σχεδόν ποτέ στα κυνηγετικά τυφέκια).
Αστυνομικό Sniper τυφέκιο
Λόγω των διαφορετικών απαιτήσεων και περιορισμών που επιβάλλονται στις αστυνομικές δυνάμεις, τα τυφέκια ακριβείας που χρησιμοποιούνται από ομάδες ελεύθερων σκοπευτών τους μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά από εκείνα της στρατιωτικής χρήσης (αλλά και πάλι, όχι πάντα).
Οι τακτικές εμπλοκές των αστυνομικών snipers τείνουν να είναι πολύ μικρότερου βεληνεκούς, και πολύ λιγότερο πιθανό να περιλαμβάνουν πολλαπλές βολές.
Λόγω των διαφορετικών απαιτήσεων και περιορισμών που επιβάλλονται στις αστυνομικές δυνάμεις, τα τυφέκια ακριβείας που χρησιμοποιούνται από ομάδες ελεύθερων σκοπευτών τους μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά από εκείνα της στρατιωτικής χρήσης (αλλά και πάλι, όχι πάντα).
Οι τακτικές εμπλοκές των αστυνομικών snipers τείνουν να είναι πολύ μικρότερου βεληνεκούς, και πολύ λιγότερο πιθανό να περιλαμβάνουν πολλαπλές βολές.
Είναι λιγότερο πιθανό να χρειαστούν διατρητικά πυρομαχικά, δεν χρειάζονται δυνατότητες βολής "κατά υλικού", αλλά μπορεί να επιλέξουν μικρότερα διαμετρήματα προκειμένου να αποτρέψουν μια "υπερδιεισδυτικότητα/υπερδιατρητικότητα" σε αστικό περιβάλλον (όπως το 5,56 mm).
Αυτό έχει επίσης το πλεονέκτημα της εξοικονόμησης βάρους. Από τη στιγμή που το βεληνεκές είναι άνευ σημασίας και οι πολλαπλές βολές μη απαραίτητες, μπορούν να χρησιμοποιούν συχνά μικρότερες κάνες για εξοικονόμηση βάρους.
Έτσι, όπως μπορείτε να δείτε, υπάρχει ένας τόνος επικαλύψεων καθώς οι όροι δεν σημαίνουν κατ 'ανάγκη τίποτα. Πάρτε το Remington 700, η οποία σε διάφορες χρονικές φάσεις έχει χρησιμοποιηθεί σε όλα αυτά τα πράγματα.
Έτσι έχουμε τις διάφορες παραλλαγές της σειράς AR-10 / SR-25. Τα χαρακτηριστικά δεν κατατάσσουν το τουφέκι - η χρήση το κάνει. Το περυσινό κυνηγετικό τυφέκιο γίνεται σήμερα στρατιωτικό τουφέκι ελεύθερου σκοπευτή, αύριο είναι το όπλο του αστυνομικού αντι-sniper και το επόμενο έτος είναι πάλι κυνηγετικό τουφέκι.
Έτσι έχουμε τις διάφορες παραλλαγές της σειράς AR-10 / SR-25. Τα χαρακτηριστικά δεν κατατάσσουν το τουφέκι - η χρήση το κάνει. Το περυσινό κυνηγετικό τυφέκιο γίνεται σήμερα στρατιωτικό τουφέκι ελεύθερου σκοπευτή, αύριο είναι το όπλο του αστυνομικού αντι-sniper και το επόμενο έτος είναι πάλι κυνηγετικό τουφέκι.
Στο ίδιο κείμενο εκφράζονται βεβαίως κι ένα σωρό "διαφοροποιήσεις".
Άλλες ουσιώδεις, άλλες επουσιώδεις.
Αν πχ ανήκει στα "ελαφριά κυνηγετικά" ή στα "βαριά τακτικά στρατιωτικά", αν και πόσο είναι φορτωμένο με "βελτιωτικά σκόπευσης" ή με ενισχυμένο πυροσωλήνα και πυρομαχικά (που προσθέτουν βάρος και το κάνουν "άβολο" σε μακρινές πορείες ημερών σε δύσβατες περιοχές), αν θερμαίνεται εύκολα ή δύσκολα σε σωρεία επαναληπτικών βολών, αν σε μια τέτοια περίπτωση διατηρεί την ικανότητά του ακριβείας βολής σε όλες τις βολές, όσο και να θερμαίνεται, κλπ κλπ
Όπως και να' χει όμως, τα βασικά χαρακτηριστικά στηρίζονται σε αυτά που αναπτύσσονται παραπάνω.
Και η μοναδική αλήθεια (που προκαλεί ιδρώτα στην κάθε καθεστωτική ελίτ) είναι πως άλλο πράγμα είναι ένα "πρωτόγονο" λειόκανο με "μπίλια/μπίλιες" που "παίζουν μέσα στον πυροσωλήνα" και αγγίζουν στην καλύτερη περίπτωση δραστικό βεληνεκές μερικές δεκάδες μέτρα (κι αυτό με πιθανές σημαντικές αποκλίσεις - εξ' ου και η λατρεία των κυνηγών στα εννιάβολα - ουσιαστικά "βολή διασποράς") κι άλλο μια "βολή ακριβείας" με δραστικό βεληνεκές κάμποσες εκατοντάδες μέτρα.
Κι ενίοτε, με ενισχυμένες γομώσεις, να αγγίζει κάποιες χιλιάδες μέτρα δραστική εμβέλεια.
Περισσότερες λεπτομέρειες στο πρωτότυπο του άρθρου στο
http://www.quora.com
Video:
(1) Σκοπευτήριο ραβδόκανου στις ΗΠΑ - δοκιμή φυσιγγίου 500 nitro μεγάλου θηράματος
(4) Το Top 10 των anti-material Military Sniper Rifles μακράς βολής
aegeanhawk.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου