Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε «μπαλτά» και τα ξετινάζει όλα

Η ελληνική κοινωνία έχει πολλά προβλήματα, με πρώτο και καλύτερο την έλλειψη υψηλού επιπέδου Παιδείας.
Όχι αυτής που δίνει αβέρτα πτυχία που όμως δεν έχουν καμιά αξία, αλλά εκείνης που κάνει ανθρώπους ανώτερους και πολίτες σοβαρούς και άξιους να κρατούν τον τίτλο του σπουδαίου Έλληνα.

Χρόνια τώρα μιλάμε και γράφουμε για τις παθογένειες της κοινωνίας, αλλά μόνο λόγια, εξέλιξη καμιά και ασφαλώς σ’ αυτό φταίνε όλες οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια υπήρξαν ψήγματα ανατροπής μιας παγιωμένης αντίληψης ότι στην Ελλάδα, και ειδικά στο χώρο της Παιδείας, δε γίνεται τίποτε. Επιχειρήθηκε μια πιο τεχνοκρατική και αξιοκρατική αντιμετώπιση των προβλημάτων, ήρθαν άξιοι καθηγητές, έγιναν ανατροπές και μια προσπάθεια να σπάσει το απόστημα της κομματοκρατίας, των μπαχαλάκηδων και των αποτυχημένων φοιτητών της ψευτοαριστερής κουλτούρας.

Και ξαφνικά έρχονται οι… «προοδευτικοί» να μας διορθώσουν και να διώξουν τους φιλελεύθερους και τους δεξιούς, τους τεχνοκράτες και τους πρόθυμους για μεταρρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα.

Δυστυχώς, μόλις σε 100 ημέρες η κυβέρνηση της Αριστεράς έδειξε σημάδια πολύ επικίνδυνα ακόμη και για μια κοινωνία ή μια Παιδεία που βρίσκεται σε παρακμή.

Αν δει κανείς μόνο το νομοσχέδιο – κουρελού του μαρξιστή υπουργού Παιδείας Μπαλτά θα καταλάβει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε «μπαλτά» και τα ξετινάζει όλα. Λίγα μόνο περιστατικά και πράξεις της λαοπρόβλητης κυβέρνησης δείχνουν προς τα που πάει η Ελλάδα, προς τα που οδηγούν οι απίστευτοι αυτοί «δολοφόνοι» οτιδήποτε έχει μείνει όρθιο στη χώρα.

Κατάργηση της αριστείας και επιβράβευση των μετρίων. Η λογική του δήθεν ανοίγματος σε όλο το φάσμα της κοινωνίας οδηγεί σε αποκλεισμό των σπουδαίων της χώρας. Σε άλλα κράτη η αριστεία, τα λαμπρά μυαλά προστατεύονται, στην Ελλάδα καταργούνται μέχρι και τα πειραματικά σχολεία.

Μίλησε για τους αιώνιους φοιτητές ο Τσίπρας λέγοντας ότι αφού δεν κοστίζουν γιατί να μην έχουν μια ευκαιρία να δώσουν στο Πανεπιστήμιο; Γιατί όχι; Ποιοι είναι άλλωστε εκείνοι που περνάνε σε κάποια σχολή και μετά ξεχνάνε και τα έδρανα; Οι μπαχαλάκηδες, τα κομματόσκυλα, οι βολεμένοι με τα λεφτά του μπαμπά. Κι αν υπάρχουν πράγματι κάποιοι που εργάζονται και ταυτόχρονα φοιτούν αυτούς πρέπει να τους προστατέψουμε. Άλλωστε το ίδιο έκαναν χιλιάδες Ελληνόπουλα από τον Πόλεμο και μετά. Άλλο όμως αυτό κι άλλο να υπάρχουν 180 χιλιάδες αιώνιοι που θα δουν ξανά αίθουσα στον αιώνα τον άπαντα.

Η προστασία των μπαχαλάκηδων, των αναρχικών είναι επίσης ένα μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση για το πώς θέλει τη χώρα. Ξέφραγο αμπέλι, με νεαρούς ανεπάγγελτους να καίνε την Αθήνα ή να διαλύουν τα Πανεπιστήμια και αυτό να θεωρείται από την κυβέρνηση της Αριστεράς «νόμιμο και ηθικό».

Ευτελισμός της ελληνικής κοινωνίας είναι οι χιλιάδες μετανάστες που… λιάζονται στο κέντρο και μυρίζει κατουρλιό από μέτρα μακριά. Κι όμως, αυτή η εικόνα των πεινασμένων και ρακένδυτων να κυκλοφορούν παντού θεωρείται «ανθρωπισμός» από τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, ουδεμιά ενέργεια έχει γίνει για να προστατευτούν οι ταλαίπωροι.

Η κυβέρνηση της Αριστεράς που θα ήταν διαφορετική θεωρεί προοδευτικό να διορίζει μανάδες, γκόμενους, αδέρφια και ξαδέρφια. Ή ακόμη να κάνει πρόεδρο της ΕΡΤ τον Τσακνή που εξαργυρώνει τους «αγώνες» του σαν όλους τους «αριστερούς του γλυκού νερού» με μια καλοπληρωμένη θέση. Αλλά είναι αδικία. Γιατί δεν βάζουν και τον Μαχαιρίτσα διευθύνοντα ώστε να αναβιώσει το άλλοτε αχώριστο καλλιτεχνικό δίδυμο;

Είναι πράγματι εντυπωσιακό να νομοθετείς για πρώτη φορά ανοίγοντας τις πόρτες των φυλακών σε εγκληματίες, τρομοκράτες και κάθε καρυδιάς καρύδι. Κι ενώ ο Ξηρός σου τρίβει στα μούτρα το βραχιολάκι κάποιοι μεγαλόσχημοι να ετοιμάζονται να χρησιμοποιήσουν αν χρειαστεί την επονείδιστη ρύθμιση.
Ακόμη χειρότερα, οι διαθέσιμοι στο Δημόσιο επιστρέφουν στις θέσεις τους γιατί ένα…μνημονιακό μέτρο έπρεπε να καταργηθεί.
Τι σημασία έχει αν υπάρχουν κλέφτες, παιδεραστές, συκοφάντες ή τρελοί που θα γυρίσουν στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στις εφορίες και στα υπουργεία; Η αριστερά της αφασίας να είναι καλά και να διορίζει και όλα τα άλλα είναι πταίσμα.

Τι σημασία έχει αν οι αλλαγές του Μπαλτά επαναφέρουν την κομματοκρατία στην παιδεία; Αν πλέον άξιοι καθηγητές θα φύγουν ή θα απομονωθούν για να μείνουν τα κομματόσκυλα και οι εκλεκτοί των φοιτητών; Τι μήνυμα δίνεται με την πιθανότητα να αποβληθεί η Ελλάδα από τα προγράμματα ανταλλαγής σπουδών; Και πώς θα ανακάμψει η χώρα όταν ο πρωθυπουργός σπεύδει να απαντήσει σε ερωτήσεις στη Βουλή σφραγίζοντας την επιστροφή στα πιο άθλια χρόνια του ελληνικού κράτους;

Όταν ευτελίζεται η Βουλή, όταν κουμάντο κάνουν άνθρωποι που πιστεύουν ακόμη στον Στάλιν αλλά ταυτόχρονα προστατεύουν τους νεοναζί της ακροδεξιάς;


Ένα σωρό γεγονότα μπορούμε να θυμηθούμε ότι έγιναν στις 100 μέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα, πέραν των οικονομικών. Και ίσως η αργή αλλά σταθερή αποσάθρωση της ελληνικής κοινωνίας είναι πιο σοβαρή από μια χρεοκοπία. Στα οικονομικά με θυσίες, δάνεια, περικοπές μπορεί μια χώρα να ανακάμψει. Δεν μπορεί όμως να υπάρχει όταν έχει μπει στην κοινωνία το σαράκι της διάλυσης, του ωχαδερφισμού, του νεποτισμού, της αφασίας.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε κίνδυνο όχι γιατί μπορεί να μην μπορεί να πληρώσει το ΔΝΤ. Αλλά γιατί χάνει και τα τελευταία στοιχεία του Ελληνισμού. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη καταστροφή, μια ανήκεστο βλάβη που κανείς δε ξέρει αν και πότε θα επιδιορθωθεί.


Αntinews.gr