Οι Αμερικανοί bloggers του «Travel the World», η Κάθριν και ο Ρόμεο Μπελαρμίνο επισκέφθηκαν την Ελλάδα.
Δεν επέλεξαν κάτι το συνηθισμένο, αλλά να γυρίσουν την κεντρική Ελλάδα κάνοντας ό,τι κάνουν συνήθως, ένα road trip προκειμένου να γνωρίσουν καλύτερα τη χώρα. Ομως στη χώρα μας προχώρησαν τη διαδρομή τους ένα βήμα παραπέρα, επιλέγοντας το off-road trip, διασχίζοντας απόκρημνες πλαγιές και στενούς χωματόδρομους με τα 4*4 οχήματα της εταιρείας Tripology Adventures.
iefimerida.gr
Δεν επέλεξαν κάτι το συνηθισμένο, αλλά να γυρίσουν την κεντρική Ελλάδα κάνοντας ό,τι κάνουν συνήθως, ένα road trip προκειμένου να γνωρίσουν καλύτερα τη χώρα. Ομως στη χώρα μας προχώρησαν τη διαδρομή τους ένα βήμα παραπέρα, επιλέγοντας το off-road trip, διασχίζοντας απόκρημνες πλαγιές και στενούς χωματόδρομους με τα 4*4 οχήματα της εταιρείας Tripology Adventures.
Οι ίδιοι χαρακτηρίζουν τη διαδρομή τους από την Αθήνα μέχρι την οροσειρά της Πίνδου ως τη «μυθολογική μητέρα όλων των road trips» και δηλώνουν εκστασιασμένοι από την επιλογή τους, ενώ αστειευόμενοι σχολιάζουν πως το πιο κομμάτι της διαδρομής που είχαν να αντιμετωπίσουν στη διαδρομή τους με τις μεγαλύτερες προκλήσεις δεν ήταν άλλο από αυτό εντός του λεκανοπεδίου, μέχρι και να βγουν στην Εθνική Οδό.
Πρώτη στάση τους οι Δελφοί, στη συνέχεια, βάδισαν με τα 4*4 στη διαδρομή του θρυλικού Ράλι Ακρόπολης, ενώ παράλληλα, σπεύδουν να σχολιάσουν πως σχεδόν σε κάθε στροφή των ελληνικών επαρχιώτικων δρόμων υπήρχαν «kandylakia» (καντηλάκια) στη μνήμη εκείνων που έχουν αφήσει την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο.
Οπως περιγράφουν στο blog του, κατά μέσο όρο, περνούσαν τέσσερις ώρες κάθε ημέρα πίσω από το τιμόνι, με προγραμματισμένες στάσεις σε «γραφικά χωριουδάκια», αλλά και με έκτακτες τύπου «στμάτα το αυτοκίνητο να βγάλουμε φωτογραφία». «Κατά μήκος της διαδρομής συναντήσαμε γιδοβοσκούς, μελισσοκόπους, αγελάδες να κόβουν βόλτες στους δρόμους, κατσίκια σκαρφαλωμένα στις πλαγιές και ηλικιωμένους με ρυτιδιασμένα πρόσωπα όπως αυτά που βλέπεις στα ντοκιμαντέρ του National Geographic».
Η διαδρομή τους, όπως τη διηγούνται, ήταν γεμάτη από μικρές στιγμές απλότητας και απεραντοσύνης της ομορφιάς βλέποντας «απέραντες πεδιάδες και μέρη που απλά σε κάνουν και νιώθεις μικρός, σαν μια ψείρα στο λαιμό μιας σκνίπας. Ολα φαίνονται μάταια εκεί».
Εκτός από βουνά με ατέλειωτη θέα, στη διαδρομή κέντρισαν το ενδιαφέρον των Αμερικανών ταξιδιωτών και «χωριά με ιστορία και γοητεία, αλλά και νερόμυλους».
«Κατά μήκος της διαδρομής παρατηρήσαμε και την αλλαγή των χρωμάτων στη γη». Λιγο πριν από την Ευρυτανία, έκανε την είσοδό της η πρωινή ομίχλη που έπεφτε σαν πέπλο πάνω από τα πεύκα. Η Ευρυτανία χαρακτηρίζεται από τους bloggers ως «η Ελβετία της Ελλάδος», «με θέες που κόβουν την ανάσα» και «εκκλησίες πάνω από τα ποτάμια». Απαραίτητη στάση στο Μοναστήρι της Παναγίας της Προυσιώτισσας ή Μονή Προυσού.
Στη συνέχεια, έφτασαν στην οροσειρά της Πίνδου για την οποία εξομολογούνται: «Ειλικρινά, όταν σκεφτόμαστε την Ελλάδα, το χιόνι δεν είναι το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό», αλλά η ομορφιά τους αποζημίωσε. «Ρώτα τον εαυτό σου, πότε ήταν η τελευταία φορά που οδήγησες το αυτοκίνητό σου μέσα από ένα μικρό σύννεφο να πλανάται πάνω από εσένα στον ουρανό» γράφουν.
Από την Πίνδο οδήγησαν μέχρι την Καλαμπάκα, με απαραίτητη στάση στα Μετέωρα για τα οποία «ό,τι και να πούμε είναι λίγο» για αυτό και συμβουλεύουν τους συμπατριώτες τους, όταν τα επισκεφθούν να έχουν «πολύ χώρο στην κάρτα μνήμης της φωτογραφικής τους μηχανής» γιατί θα θέλουν να τραβούν συνεχώς φωτογραφίες.«Τα Μετέωρα ήταν το πιο απομακρυσμένο σημείο από το σημείο εκκίνησής μας. Από εκεί, μπορούσες να δεις από απόσταση το χιόνι που είχε καλύψει το βουνό Ολυμπος. Περάσαμε δύο ημέρες στα Μετέωρα και εύκολα θα καθόμασταν περισσότερες» παραδέχονται οι αμερικανοί travel bloggers.
Ομως τα πανέμορφα μέρη δεν έλειψαν ούτε από τον πιο εύκολο δρόμο της επιστροφής. Ο Βόρειος Ευβοϊκός Κόλπος στα Καμένα Βούρλα άφησε μια αίσθηση «τελειότητας» στους ταξιδιώτες. Εκεί κοντά, τράβηξαν χειρόφρενο, κατέβηκαν από τα οχήματα και φώναξαν: «This is Sparta»! Είχαν φτάσεις στις Θερμοπύλες και είχαν δει το μνημείο για «μια πολύ σημαντική μάχη.
Την πιο συγκινητική στιγμή, όμως την άφησαν για το τέλος. Η διαδρομή και η παρέα ήταν τόσο καλή και οι συνταξιδιώτες μοιράστηκαν «πίτα γύρο και ευχάριστες στιγμές» που όταν τελείωσε το ταξίδι έκλαιγαν από συγκίνηση.
iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου