Όπως και τα τραγικά λάθη και τις παραλείψεις των ελληνικών κυβερνήσεων που διαχειρίστηκαν την κρίση τα τελευταία χρόνια..
Όμως, για όλα αυτά τα ζητήματα, αποφάνθηκε ο ελληνικός λαός στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Δεν ανήκω σ’ εκείνους που υπερασπίζονται το αλάθητο της κρίσης του λαού, έστω και αν αυτή η κρίση εκφράζεται μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες.
Από την ανάκληση του Αλκιβιάδη ως επικεφαλής της Σικελικής εκστρατείας, μέχρι την επαναφορά του βασιλιά, μεσούσης της πορείας του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία, μας βρήκαν τραγωδίες με τη λαϊκή ψήφο.
Ο πατέρας της νίκης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με το γνωστό βιτριολικό του χιούμορ, είχε πει ότι η Κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι ένα …κακό πολίτευμα, αλλά το ….καλύτερο που μπορούμε να έχουμε.
Έτσι, λοιπόν, τον Ιανουάριο του 2015, ένας λαός ταλαιπωρημένος από την κρίση, αντί να επιλέξει το δύσκολο δρόμο που πρότεινε η προηγούμενη κυβέρνηση, με απτά σημάδια ελπίδας στον ορίζοντα, για μια ακόμα φορά πίστεψε στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα».
Γοητευμένος από τις Σειρήνες του λαϊκισμού, εμπιστεύτηκε ένα τσούρμο καταληψιών, ψωνισμένων επαναστατών του γλυκού νερού, κολλημένων παλαιο και νεό-κομμουνιστών της συμφοράς, βολεμένων αρουραίων, επικίνδυνων νάρκισσων, ερασιτεχνών του καφενείου και τους ανέθεσε να διαπραγματευτούν το μέλλον του, το μέλλον των παιδιών του και το μέλλον της Πατρίδας μας!
Είναι βέβαιο ότι την πάτησε, αλλά, ως γνωστόν, μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου τα λάθη δεν έχουν αξία, παρά μόνον ως διδακτική υπενθύμιση για την επόμενη φορά.
Πέντε μήνες δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να μας κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα και αναζητώντας να φορτώσουν τις ευθύνες της δικής τους ανικανότητας σε τρίτους.
Κατασκευάζοντας «εχθρούς» μας αποξένωσαν από φίλους και συμμάχους.
Διαπραγματευόμενοι, τάχαμου, σκληρά, ροκάνισαν, επιτήδεια, πολύτιμο χρόνο.
Επενδύοντας στη …δημιουργική ασάφεια, υπέσκαψαν την αξιοπιστία και τη σοβαρότητα της χώρας.
Βέβαια, όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία.
Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας και η παρέα των καταληψιών του, δεν επεδίωκαν συμφωνία.
Δεν ήθελαν συμφωνία!
Και δεν την ήθελαν επειδή οι εμμονές τους, τα σχέδιά τους και οι ιδεοληψίες τους δεν έχουν θέση στην Ευρωζώνη!
Πολύ φοβούμαι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν θέλουν απλώς να κυβερνήσουν τη χώρα με βάση τη συντεταγμένη της πορεία στη ζώνη του ευρώ.
Θέλουν να εγκαθιδρύσουν μια νέα τάξη πραγμάτων στη χώρα! Να κτίσουν καθεστώς!
Όλες οι ενέργειες τους εκεί κατατείνουν.
Αυτό επιδιώκουν!
Δεν ήθελαν συμφωνία επειδή ακριβώς ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να την εφαρμόσουν.
Για αυτό και μεθόδευαν τη ρήξη.
Δεν μας προέκυψε η ρήξη.
Την είχαν σχεδιάσει και έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να φτάσουμε εδώ.
Και επειδή η γενναιότητα δεν είναι ίδιον γνώρισμά τους, έφεραν τον ελληνικό λαό στο χείλος της αβύσσου και του ζητούν να αποφασίσει. Και μέσα σε πέντε μέρες, μάλιστα!
Πείτε μου μια, έστω μπανανία, που βάζει ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα στο λαό της και του ζητάει να απαντήσει σε 5 μέρες μόνο;
Πείτε μου, μια έστω μπανανία, που ανακοινώνει δημοψήφισμα, και μετά την προκήρυξη του τροποποιεί τους όρους διεξαγωγής του;
Πρώτη φορά τίθεται ένα τόσο κίβδηλο ερώτημα με στόχο τη δόλια υφαρπαγή της λαϊκής ετυμηγορίας.
Μπορεί η κυβέρνηση να μας εξηγήσει τις συνέπειες του «ναι» ή του «όχι»; Ξέρει τις επιπτώσεις;
Προφανώς και όχι! Ε, τότε πως ζητάνε από τον λαό ν’ αποφασίσει;
Λυπούμαι, ειλικρινώς, που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δέχθηκε να συνεργήσει σε μια τόσο κραυγαλέα παραβίαση του νομικού μας πολιτισμού. Θα έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για ό,τι ακολουθήσει.
Δυστυχώς, τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει έναν λαό που θέλει να αυτοκτονήσει, παρά μόνον η συνειδητοποίηση της αλήθειας.
Το πραγματικό δίλημμα του δημοψηφίσματος δεν είναι αυτό που ψευδεπίγραφα θέλει να μας επιβάλει η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου βοηθούμενη από τον Μιχαλολιάκο .
Το πραγματικό δίλημμα είναι αν επιθυμούμε να συνεχίσουμε την πορεία μας στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης ή θέλουμε να μετατραπούμε σε μια σοβιετία των Βαλκανίων.
Η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι.
Οι κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών αποτελούν κοινή μας παρακαταθήκη.
Το μέλλον της Πατρίδας μας αποτελεί υποχρέωση που πρέπει να φέρουμε σε πέρας για τις γενιές που έρχονται.
Την Κυριακή, λέμε ΝΑΙ στην ευρωπαϊκή μας πορεία….
Αδέξιος Δεξιός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου