Να ζήσουμε να θυμόμαστε το εξάμηνο επαναστατικής γυμναστικής

Τα τεχνικά κλιμάκια της Τρόικας ξαναπιάνουν δουλειά. Άλαλα τα χείλη των ευσεβών Συριζαίων. Ψελλίζουν κάτι για παρένθεση, μετά θα μπει μπροστά το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Το χρονοδιάγραμμα θα το δανειστούν από το μετρό της συμπρωτεύουσας.

Ο Παπαδημούλης κινδυνολογεί λέγοντας μας ότι αν «πέσει» η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «πέφτει» κι η χώρα. Αν κουράστηκαν οι σύντροφοι να την κρατούν όρθια (τη χώρα) ας παραδώσουν να δούμε τι θα γίνουμε.
Ξεκίνησε όμως και επισήμως η εφαρμογή του 3ου Μνημονίου. Τα μαγαζιά προσαρμόζουν τις τιμές στους νέους συντελεστές, τα ταξί τα ταξίμετρα στις νέες τιμές, ο Ρωμανιάς καθαρογράφει την επόμενη παραίτηση του.
Δώσαμε σήμερα 6,8 δις σε ΔΝΤ και ΕΚΤ. "Στάση Πληρωμών" κυριολεκτικά
Θα ήταν όλα ιδανικά, αν δεν είχε αντικατασταθεί η μυθική μορφή της εξέγερσης κατά του Μνημονίου 2, ο κομαντάτε Στρατούλης. Το έργο του όμως στο Υπουργείο είναι παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Δεν πείραξε τίποτα, όπως τα είχε ο προηγούμενος τα δίνει στον επόμενο. Αυτός ήταν «Ηγούμενος» στην επανάσταση του εαρινού εξαμήνου. Και τώρα θα αγωνιστεί προκειμένου η «υποχώρηση της Κυβέρνησης να είναι προσωρινή». Τρία-τέσσερα χρόνια το πολύ.
Οι πολίτες όμως θα προσαρμοστούν και στο Μνημόνιο 3. Παράδειγμα:
Ψάρια 13% ΦΠΑ. Προφυλακτικά 23% ΦΠΑ. Η λύση είναι "φάτε μάτια ψάρια".
Να ζήσουμε να θυμόμαστε το εξάμηνο επαναστατικής γυμναστικής. Ήταν συγκλονιστικό. Καταρχήν καταργήσαμε την τρόικα και συνομιλούσαμε μόνο με τους Θεσμούς. Το Φλεβάρη από την αξιοπρέπεια μεταβήκαμε στη δημιουργική ασάφεια. Τον Μάρτη πετάξαμε το μανδύα των ευρωπαϊστών και τον Απρίλη μαζεύαμε όλα τα λεφτά από τους κουμπαράδες των Δήμων, των Νοσοκομείων και των δημόσιων επιχειρήσεων. Τον Μάιο συζητήσαμε εκτενώς το σχέδιο για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, αλλά δεν βρέθηκαν εθελοντές για γιουρούσι στο Νομισματοκοπείο.
Τις μεγάλες στιγμές τις ζήσαμε τον Ιούνιο. Αφού πρώτα ξεπατώσαμε τους εταίρους στις Συνόδους Κορυφής και τα Eurogroup, διχάσαμε τη χώρα με ένα δημοψήφισμα-ψήφο εμπιστοσύνης. Οι πολίτες είπαν «Όχι», η Κυβέρνηση απάντησε «σωστό κι αυτό» και μας ξηγήθηκε το Μνημόνιο 3.0.
Παραφράζοντας το άσμα του Τόλη Βοσκόπουλου, εν κατακλείδι θα λέγαμε τα εξής:«Θα είναι ένα Μνημόνιο όλο τρέλα, δεν θα είναι η τελευταία μας φορά, ατέλειωτο ταξίδι πήγαινε-έλα, στης τρόικας τα βρώμικα νερά».

Μ.Ο.