Η θλίψη, σύμφωνα με τους ψυχιάτρους, έχει πολλά στάδια, από την άρνηση μέχρι την αποδοχή και η Ελλάδα τα πέρασε όλα, γράφει ο Economist.
Μετά από μια μακρά, αγωνιώδη συζήτηση, με τους διαδηλωτές να εκσφενδονίζουν βόμβες μολότοφ απ’ έξω, 229 μέλη της Βουλής υποστήριξαν τις αλλαγές που απαιτούνται για να εξαπολύσουν ένα νέο πακέτο βοήθειας, ενώ 64 ψήφισαν κατά και έξι απείχαν. Τουλάχιστον 38 από τους 149 βουλευτές που ανήκουν στο ΣΥΡΙΖΑ, το κυβερνών κόμμα της Αριστεράς, αρνήθηκαν να στηρίξουν τις αλλαγές. Μεταξύ των ανταρτών ήταν και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρόεδρος του κοινοβουλίου, η οποία μίλησε για μια «πολύ μαύρη μέρα για τη δημοκρατία στην Ευρώπη».
Παρόλα αυτά, αντί να φωνάζουν «προδοσία», επτά Έλληνες στους δέκα αποδέχθηκαν ότι το να υποκύψουν στο τελεσίγραφο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν το σωστό, σύμφωνα με δημοσκόπηση. Ανάλογος αριθμός δηλώνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ζήτησε το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου με πνεύμα αμφισβήτησης, αλλά αργότερα υποχώρησε σε μια πολύ χειρότερη συμφωνία, θα πρέπει να παραμείνει πρωθυπουργός.
Πράγματι, η μεταμόρφωσή του είναι ένα μεγάλο σοκ. Ο ηγέτης που ξέρει να υποδαυλίζει φαινόταν ταπεινωμένος μετά από 17 ώρες διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες. Οι συμπατριώτες του που αντιπαθούν τη δημαγωγία τον λυπηθήκαν για πρώτη φορά. Κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συζήτησης, η φωνή του εντάθηκε και πάλι: είπε ότι οι Έλληνες είχαν τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ του να διεξάγουν μια «άδικη μάχη» και να «παραδώσουν τα όπλα τους».
Το δημοψήφισμα άφησε τους Έλληνες που θέλουν σταθερότητα να περιμένουν με αγωνία για πολλά περισσότερα πράγματα, συμπεριλαμβανομένης και μιας σανίδας σωτηρίας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την έγκριση από άλλα κοινοβούλια της ευρωζώνης. Ήλπιζαν επίσης ότι ο Τσίπρας δεν θα ταράξει τα νερά ζητώντας πρόωρες εκλογές. Η καλύτερη ευκαιρία διατήρησης της Ελλάδας στη ζωή έμοιαζε να βρίσκεται στη συνεργασία με τα μικρότερα κόμματα, όπως το άλλοτε πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ και το κεντρώο Ποτάμι ή στον σχηματισμός ενός ακόμη ευρύτερου συνασπισμού.
Η ευφορία από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου έχει δώσει τη θέση της στην κούραση. «Τουλάχιστον προσπαθήσαμε», λέει η Άννα, φοιτήτρια της Νομικής, που, όπως και οι περισσότεροι νέοι, ψήφισαν «όχι», αλλά θέλει να παραμείνει η χώρα στο ευρώ. Μετά το τρενάκι του τρόμου, οι Έλληνες φάνηκε περιέργως να παραιτούνται στο σκληρό σημείο όπου προσγειώθηκαν. Το έθνος υποφέρει από μετα-τραυματικό στρες, είπε ο Τσίπρας στις 14 Ιουλίου. Ο τόνος του ήταν συμφιλιωτικός, καλώντας τους πιστωτές τους «εταίρους» και παραδεχόμενος ότι ο άγριος πρώην υπουργός Οικονομικών του, Γιάνης Βαρουφάκης, δεν είναι ιδανικός για την πολιτική.
Δυσπρόσιτα νησιά
Μετά από μια μακρά, αγωνιώδη συζήτηση, με τους διαδηλωτές να εκσφενδονίζουν βόμβες μολότοφ απ’ έξω, 229 μέλη της Βουλής υποστήριξαν τις αλλαγές που απαιτούνται για να εξαπολύσουν ένα νέο πακέτο βοήθειας, ενώ 64 ψήφισαν κατά και έξι απείχαν. Τουλάχιστον 38 από τους 149 βουλευτές που ανήκουν στο ΣΥΡΙΖΑ, το κυβερνών κόμμα της Αριστεράς, αρνήθηκαν να στηρίξουν τις αλλαγές. Μεταξύ των ανταρτών ήταν και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρόεδρος του κοινοβουλίου, η οποία μίλησε για μια «πολύ μαύρη μέρα για τη δημοκρατία στην Ευρώπη».
Παρόλα αυτά, αντί να φωνάζουν «προδοσία», επτά Έλληνες στους δέκα αποδέχθηκαν ότι το να υποκύψουν στο τελεσίγραφο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν το σωστό, σύμφωνα με δημοσκόπηση. Ανάλογος αριθμός δηλώνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ζήτησε το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου με πνεύμα αμφισβήτησης, αλλά αργότερα υποχώρησε σε μια πολύ χειρότερη συμφωνία, θα πρέπει να παραμείνει πρωθυπουργός.
Πράγματι, η μεταμόρφωσή του είναι ένα μεγάλο σοκ. Ο ηγέτης που ξέρει να υποδαυλίζει φαινόταν ταπεινωμένος μετά από 17 ώρες διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες. Οι συμπατριώτες του που αντιπαθούν τη δημαγωγία τον λυπηθήκαν για πρώτη φορά. Κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συζήτησης, η φωνή του εντάθηκε και πάλι: είπε ότι οι Έλληνες είχαν τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ του να διεξάγουν μια «άδικη μάχη» και να «παραδώσουν τα όπλα τους».
Το δημοψήφισμα άφησε τους Έλληνες που θέλουν σταθερότητα να περιμένουν με αγωνία για πολλά περισσότερα πράγματα, συμπεριλαμβανομένης και μιας σανίδας σωτηρίας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την έγκριση από άλλα κοινοβούλια της ευρωζώνης. Ήλπιζαν επίσης ότι ο Τσίπρας δεν θα ταράξει τα νερά ζητώντας πρόωρες εκλογές. Η καλύτερη ευκαιρία διατήρησης της Ελλάδας στη ζωή έμοιαζε να βρίσκεται στη συνεργασία με τα μικρότερα κόμματα, όπως το άλλοτε πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ και το κεντρώο Ποτάμι ή στον σχηματισμός ενός ακόμη ευρύτερου συνασπισμού.
Η ευφορία από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου έχει δώσει τη θέση της στην κούραση. «Τουλάχιστον προσπαθήσαμε», λέει η Άννα, φοιτήτρια της Νομικής, που, όπως και οι περισσότεροι νέοι, ψήφισαν «όχι», αλλά θέλει να παραμείνει η χώρα στο ευρώ. Μετά το τρενάκι του τρόμου, οι Έλληνες φάνηκε περιέργως να παραιτούνται στο σκληρό σημείο όπου προσγειώθηκαν. Το έθνος υποφέρει από μετα-τραυματικό στρες, είπε ο Τσίπρας στις 14 Ιουλίου. Ο τόνος του ήταν συμφιλιωτικός, καλώντας τους πιστωτές τους «εταίρους» και παραδεχόμενος ότι ο άγριος πρώην υπουργός Οικονομικών του, Γιάνης Βαρουφάκης, δεν είναι ιδανικός για την πολιτική.
Δυσπρόσιτα νησιά
Αλλά δεν είναι όλοι πεπεισμένοι από τον νέο κ. Τσίπρα ή από το φάρμακο που κατάπιε. Φαρμακοποιοί, δημοτικοί υπάλληλοι και άλλοι κατέβηκαν σε απεργία στις 15 Ιουλίου για να διαμαρτυρηθούν για τον αντίκτυπο που οι μεταρρυθμίσεις θα έχουν στην καθημερινότητά τους. Οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα φοβούνται –και δικαίως- για τις θέσεις εργασίας τους.
Σε μακρινά νησιά, όπου η διαταγή της Αθήνας δεν εφαρμόζεται πάντα, η αύξηση των φόρων μπορεί να είναι μία ακόμη πιο δύσκολη και λιγότερο επιθυμητή πρόταση απ’ ό,τι στην ηπειρωτική χώρα. Αλλά ο Ξενοφών Πετρόπουλος του Ελληνικού Συνδέσμου Τουρισμού είπε ότι καλωσορίζει ως επί το πλείστον το πιο σταθερό κεφάλαιο που θα φέρει η ψηφοφορία αυτής της εβδομάδας. Παραδέχεται ότι οι φορολογικές αυξήσεις για τη βιομηχανία του θα είναι «πολύ δύσκολες» για μια χώρα που ανταγωνίζεται με άλλους προορισμούς της ευρωζώνης, καθώς και με την Τουρκία. Αλλά επιθυμεί μια Ελλάδα αρκετά σταθερή για να καθησυχάσει τους επισκέπτες και ελπίζει ότι μετά την ψηφοφορία, οι κρατήσεις της τελευταίας στιγμής (η οποία την περασμένη εβδομάδα μειώθηκαν κατά 30% σε σχέση με πέρυσι) θα αυξηθούν και πάλι.
Σε μακρινά νησιά, όπου η διαταγή της Αθήνας δεν εφαρμόζεται πάντα, η αύξηση των φόρων μπορεί να είναι μία ακόμη πιο δύσκολη και λιγότερο επιθυμητή πρόταση απ’ ό,τι στην ηπειρωτική χώρα. Αλλά ο Ξενοφών Πετρόπουλος του Ελληνικού Συνδέσμου Τουρισμού είπε ότι καλωσορίζει ως επί το πλείστον το πιο σταθερό κεφάλαιο που θα φέρει η ψηφοφορία αυτής της εβδομάδας. Παραδέχεται ότι οι φορολογικές αυξήσεις για τη βιομηχανία του θα είναι «πολύ δύσκολες» για μια χώρα που ανταγωνίζεται με άλλους προορισμούς της ευρωζώνης, καθώς και με την Τουρκία. Αλλά επιθυμεί μια Ελλάδα αρκετά σταθερή για να καθησυχάσει τους επισκέπτες και ελπίζει ότι μετά την ψηφοφορία, οι κρατήσεις της τελευταίας στιγμής (η οποία την περασμένη εβδομάδα μειώθηκαν κατά 30% σε σχέση με πέρυσι) θα αυξηθούν και πάλι.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σίγουρος ότι τα ιδιωτικά κεφάλαια θα αρχίσουν να ρέουν ξανά μόλις αποκατασταθεί η πολιτική σταθερότητα. Αλλά για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, οι τράπεζες θα πρέπει να επιτύχουν κάποια φαινομενική τουλάχιστον ομαλότητα και η πολιτική τάξη θα πρέπει να φαίνεται πιο ανθεκτική.
Ο Τσίπρας αντιμετωπίζει ένα τεράστιο έργο: το χρηματοπιστωτικό σύστημα βρίσκεται υπό κατάρρευση, η ανεργία αυξάνεται και η ύφεση σίγουρα θα βαθύνει. Και δεδομένων των συναισθηματικών μεταπτώσεων στις οποίες οι Έλληνες έχουν ήδη εκτεθεί κατά τις τελευταίες εβδομάδες, κανείς δεν είναι βέβαιος ότι το φάντασμα του Grexit έχει εξοριστεί.
«Ο Αλέξης Τσίπρας, αφού συμβιβάστηκε με την πραγματικότητα, τώρα έχει μια ιστορική ευθύνη», δήλωσε η Νίκη Κεραμέως, βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Πολλά εξαρτώνται από το ποια πλευρά της πολύπλοκης προσωπικότητας του πρωθυπουργού θα επικρατήσει και πώς θα αντιμετωπίσει τους αριστερούς αντάρτες».
Στο άμεσο μέλλον, αν υπάρχει κάποιος πολιτικός που μπορεί να στρέψει την Ελλάδα μακριά από τους πειρασμούς της σκληρής δεξιάς, ή δυνάμεις ακόμη πιο αριστερά και από τον ΣΥΡΙΖΑ, πιθανόν να είναι αυτός. Παρόλα αυτά, ακόμα και αν ο ίδιος συμπεριφέρεται άψογα, ακόμη και αν το Grexit δεν θα επιστρέψει στο τραπέζι, φαίνεται δύσκολο, για τους ανθρώπους στην Αθήνα όσο και στις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο, να δουν πώς η πληγωμένη σχέση ανάμεσα στους Έλληνες και τους (βόρειους) Ευρωπαίους γείτονες θα αποκατασταθεί.
economist.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου