Οι Μακεδόνες, που υφίστανται εδώ και 4.000 χρόνια, όπως προκύπτει από αδιαμφισβήτητες ιστορικές επιστημονικές πηγές,
πάντοτε ήταν και είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού. Το αποδεικνύουν :
1. Τα πάμπολλα διάσπαρτα στη Μακεδονία αρχαιολογικά, βυζαντινά και νεότερα σύγχρονα ευρήματα.
2. Η συμμετοχή των Μακεδόνων στους Ολυμπιακούς αγώνες, κατά την αρχαιότητα, που ήταν προνόμιο μόνο των Ελλήνων.
3. Το όνομα Μακεδών προέρχεται από το Μακεδνός, που ο Όμηρος το χρησιμοποιεί για να χαρακτηρίσει τον υψηλό άνδρα.
4. Η διάδοση της ελληνικής παιδείας, από τον Μέγα Αλέξανδρο και τους επιγόνους του στην αχανή τους επικράτεια.
Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο, ένα μέρος των Μακεδόνων, των Ηπειρωτών και των Θεσσαλών εκλατινίσθηκε γλωσσικά. Αυτό συνέβη, επειδή οι ορεσίβιοι αυτοί Έλληνες χρησιμοποιήθηκαν ως λεγεωνάριοι – φύλακες των περασμάτων της περιοχής. Αργότερα ονομάστηκαν Βλάχοι. Πάντα όμως ταύτιζαν την τύχη τους, με τον υπόλοιπο ελληνισμό και έγιναν, πολλοί από αυτούς, μεγάλοι ευεργέτες του νεοσύστατου Ελλαδικού κράτους, τον 19ο αιώνα.
Τον 6ο μ.Χ. αιώνα εγκαταστάθηκαν και στη Μακεδονία μικρές σλαβικές ομάδες που ήταν υποτελείς στην κεντρική Ελληνορωμαϊκή εξουσία, πλήρωναν φόρο, το πάκτο, είχαν ιδιαίτερα εθνοφυλετικά ονόματα : Βερτζίτες, Δρογουβίτες, Σαγουδάτοι, Ρυγχίνοι και Στρυμονίτες και διέφεραν εθνικά από Σέρβους και Βούλγαρους. Κατά τους 7ο, 8ο, 9ο και 10ο αιώνες, με βάση αυτοκρατορικά διατάγματα, κάποιοι από αυτούς τους Σλάβους ανταλλάχθηκαν με Έλληνες της Μ. Ασίας. Οι εναπομείναντες Σλάβοι αναμείχθηκαν με μερικούς Έλληνες της Μακεδονίας (ντόπιους και νεοφερμένους) και αποτέλεσαν τους μετέπειτα Ελληνοσλαβόφωνους της περιοχής. Εδώ πρέπει να επισημανθεί, ότι το καθαρά Ελληνόφωνο στοιχείο, στις περιόδους Ρωμαϊκή και Βυζαντινή, παρέμεινε η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού της Μακεδονίας.
Επί τουρκοκρατίας, λόγω της Ελληνικής παιδείας, που αναπτύχθηκε σταδιακά, όλα τα σλαβογενή, λατινογενή κ.α. ιδιώματα των Ελλήνων Ορθόδοξων Χριστιανών της Μακεδονίας, έφθιναν σιγά – σιγά. Το 1850 εμφανίσθηκε η Πανσλαβιστική προπαγάνδα, υποκινούμενη από τη Ρωσία και αργότερα από το νεοσύστατο κράτος της Βουλβαρίας. Προβοκατόρικο δημιούργημα του Πανσλαβισμού ήταν η I.M.R.O., που ιδρύθηκε το 1893, με στόχο, να ενώσει τους κατοίκους της Μακεδονίας υπό την καθοδήγηση της και με το απατηλό σύνθημα : «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες», να τους οδηγήσει στην αγκαλιά της Βουλγαρίας.
Ο Μακεδονικός Ελληνισμός, ανεξάρτητα από γλωσσικά ιδιώματα, αντέδρασε σύσσωμος κατά του πανσλαβισμού, όπως παλαιότερα εξεγέρθηκε κατά των Οθωμανών κατακτητών π.χ. 1821 – 22, 1854, 1878 και 1896.
Όπως πάντα αρωγοί έφθασαν οι ομοεθνείς νότιοι Έλληνες. Ανάλογα είχαν πράξει οι Μακεδόνες στη μεγάλη επανάσταση 1821 – 1830, όταν ο Καρατάσος, ο Γάτσος, ο Κασομούλης κ.α. πολέμησαν στη Ρούμελη και το Μοριά.
Το 1903 έγινε μια προβοκατόρικη εξέγερση, που την προκάλεσε η I.M.R.O. με αποτέλεσμα οι Οθωμανοί να κατακάψουν τη Β.Δ. Μακεδονία.
Το 1904 – 1908 διεξήχθη ο Μακεδονικός Αγώνας και ο Ελληνισμός της Μακεδονίας κατήγαγε περιφανή νίκη, κατά της I.M.R.O. Επικεφαλής των Ελλήνων ήταν οι : Ιων Δραγούμης, Παύλος Μελάς, Άγρας, Βάρδας, Κώτας, Φούφας, Στρεμπενιώτης κ.α. και πνευματικός ηγέτης ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης.
Κύριλλος Παπακυρίλλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου