Τα 7 είδη που όρισαν την ιστορία του Gaming (Φωτογραφίες)

Ποιο ήταν το πρώτο video game που βγήκε ποτέ; Ποιος το δημιούργησε;
Και πώς συνέλαβε την ιδέα; Πράγματα για τα οποία κατά καιρούς έχουμε διαφωνήσει,
συζητήσει και αναρωτηθεί. Μπορεί πλέον να παίζουμε, να κρίνουμε και πολλές φορές να κατακρίνουμε αρκετούς από τους σύγχρονους τίτλους, όμως πόσοι γνωρίζουμε πως και από πού πραγματικά ξεκίνησαν;



Απ' ό,τι δείχνει η ιστορία αλλά και η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, το φαινόμενο των βιντεοπαιχνιδιών αποτελεί μια αέναη αλυσίδα έμπνευσης, στην οποία κάθε δημιουργός - εταιρεία αντλεί ιδέες και τις μεταποιεί στο δικό του μοναδικό (;) πόνημα.

Ωστόσο, ο Nolan Bushnell και το πρωτοποριακό παιχνίδι του, Pong το 1972, πυροδότησε μια ακολουθία γεγονότων, η οποία χάραξε τον δρόμο για την χρυσή εποχή των arcade games. Συνειδητοποιώντας την απύθμενη ελευθερία και την δημιουργικότητα που προκαλούσε στους παίκτες η ενασχόληση τους με το πρώιμο gaming, το είδος άρχισε να διευρύνεται με παιχνίδια όπως τα Space Invaders, Pac-Man και Asteroids. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά τα πιο εμβληματικά είδη παιχνιδιών που στιγμάτισαν το αγαπημένο μας "άθλημα".

Adventures: Γρίφοι, σπαζοκεφαλιές και σεντόνια διαλόγων

Στις αρχές των 80s, όταν ακόμα τα γραφικά ήταν μονόχρωμα, η 64K RAM ήταν αρκετή και ο ήχος φαινόταν πολυτέλεια, τα πρώτα adventure games έκαναν την εμφάνιση τους. Η έλλειψη γραφικών περιόριζε τις επιλογές των προγραμματιστών -δίχως καν να το γνωρίζουν οι ίδιοι- αναπτύσσοντας τα λεγόμενα text adventures, τα οποία είχαν περίπου την εξής μορφή: Περιεργαζόμαστε το περιβάλλον, παίρνουμε αντικείμενα, διαβάζουμε τους αφηγηματικούς διαλόγους μεταξύ των χαρακτήρων και λύνουμε τους γρίφους με όσα δεδομένα έχουμε, όπως ακριβώς το δημοφιλές Zork.

Όταν τα πρώτα γραφικά μπήκαν κυριολεκτικά στο «παιχνίδι» και η μεγάλη δύναμη με όνομα Sierra-On-Line ξεκίνησε την αυτοκρατορία της, οι ορίζοντες του adventure gaming διευρύνθηκαν, καθώς πλέον η κίνηση των χαρακτήρων στον χώρο και η third person οπτική γωνία είχαν μπει για τα καλά στις οθόνες μας μέσα από θρύλους όπως το King’s Quest”. Ωστόσο, η χρυσή εποχή των adventures ήρθε με την άφιξη της Lucasfilm Games (αργότερα LucasArts) και την πρωτοποριακή ιδέα του Ron Gilbert να εισάγει το point-and-click περιβάλλον στο δημοφιλές είδος, χρησιμοποιώντας πλέον το ποντίκι για την εξερεύνηση στον χώρο και την κίνηση των χαρακτήρων.

Η κυκλοφορία του “The Secret of Monkey Island” ήταν ίσως ο μεγαλύτερος σταθμός στην ιστορία του είδους, φέρνοντας την τελειότητα για την εποχή του και εμπνέοντας μετέπειτα κυκλοφορίες όπως τα «Day of the Tentacle», «Grim Fandango», αλλά και πολλούς 3D τίτλους που ακολούθησαν.

Platformers: Χρώμα, ταχύτητα και...κέρματα.

Μετά τον ερχομό των κονσολών τη δεκαετία του 80, η άφιξη των platform games δεν άργησε να έρθει, προσθέτοντας μάλιστα σύντομα μεγάλη ποικιλία επιλογών. Από απλά simple scrollers, μέχρι shooters και άλλα παρόμοια. Tο Donkey Kong και το Pitfall ήταν από τα πρώτα που κυκλοφόρησαν, παρ’ όλα αυτά, οι ιδέες και η κοσμοθεωρία τους ενέπνευσαν το χρυσωρυχείο που ονομάζεται Super Mario Bros., το οποίο ξεπέρασε τα 40 εκατομμύρια αντίτυπα με την πρώτη κυκλοφορία του το 1985.

Έπειτα από πέντε χρόνια, το είδος είχε ήδη αρχίσει να επεκτείνεται, φέρνοντας την μεγάλη διαμάχη μεταξύ του Super Mario World και του Sonic the Hedgehog. Ενώ αργότερα το platforming gaming εκτοξεύθηκε, με τον ερχομό της τρίτης διάστασης στα εργαλεία των προγραμματιστών, φέρνοντας εξαιρετικούς τίτλους όπως το Mario 64 και πολλούς ακόμα.

Beat ‘em up: Η αρχή του ανταγωνισμού.

Έπειτα από τη μεγάλη επιτυχία των platformers, ήταν άκρως αναμενόμενο πως πολύ σύντομα θα βλέπαμε κάτι καινούργιο. Έτσι λοιπόν, κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 80, εμφανίστηκαν τα πρώτα παιχνίδια Beat ‘em up, όπως τα Kung Fu Master (1984) και το Altered Beast (1988) τα οποία σηματοδότησαν την εκκίνηση για ένα εντελώς νέο είδος. Γροθιές, κλωτσιές, αναπηδήσεις και πολεμικές τέχνες έδωσαν στο gaming μια πιο επιθετική και συνάμα ανταγωνιστική πινελιά από τα φιλειρηνικά platformers. Εμείς με τη σειρά μας, τροφοδοτήσαμε για τα καλά τα ουφάδικα, λιώνοντας τα νεαρά κορμιά μας στο Double Dragon και το Final Fight στα τέλη του 80, καθώς το εν λόγω είδος βρισκόταν στο ζενίθ του.

Μια νέα εποχή ξεκίνησε ωστόσο το 1991, με την άφιξη του θρυλικού Street Fighter II. Ένα από τα καλύτερα beat ‘em up στην ιστορία που εισήγαγε την έννοια των Combos, εμπνέοντας τη δημιουργία του εξίσου επικού Mortal Kombat. Το συγκεκριμένο είδος παιχνιδιών αποδείχτηκε ένα από τα πιο επιτυχημένα καθώς έπειτα τη καθιέρωση τους, καμία κονσόλα δεν μπορούσε να μην συμπεριλάβει έναν τίτλο του είδους στην συλλογή της, όπως για παράδειγμα το Tekken στο PlayStation, το Soul Calibur στο Dreamcast, το Dead or Alive 3 στο Xbox και η λίστα συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με μεγάλη επιτυχία.

FPS: Τα όπλα σε πρώτο πρόσωπο.

Η κυριαρχία των platform games και των beat ‘em up, ουσιαστικά τροφοδότησε τις κονσόλες και τα ουφάδικα. Η άφιξη όμως –αρχικά- του Wolfenstein και έπειτα του Doom, το 1993 μετέτρεψαν τα PC σε μια από τις βασικές πλατφόρμες gaming. Είναι πλέον γνωστό πως το Doom δεν ήταν ο πρωτεργάτης των first-person shooters, αλλά ήταν σαφώς ο μεγαλύτερος λόγος της εξάπλωσης τους.

Οι φανατικοί οπαδοί του είδους δεν άργησαν να εκδηλωθούν, παίζοντας μόνοι, με παρέα, ή ακόμα και σε LAN deathmatches, εμπνέοντας τους προγραμματιστές να δημιουργήσουν πολύ πιο περίπλοκους τίτλους, χωρίς όμως ποτέ να καταφέρουν να σβήσουν το Doom από τον χάρτη. Σίγουρα το Duke Nukem 3D και το Quake ήταν δύο από τους καλύτερους τίτλους, οι οποίοι μάλιστα κατάφεραν να φέρουν και στο προσκήνιο τα Esports, δηλαδή το πλήρως ανταγωνιστικό επίπεδο, ενώ αργότερα κατέφθασε και το Medal of Honor. Με την άφιξη του Half-Life αλλά και του ατμοσφαιρικού – αφηγηματικού Deus Ex, το είδος των FPS πέρασε σε άλλο επίπεδο, προσθέτοντας πολύ περισσότερα στοιχεία στο gameplay, πράγματα που ακόμα μέχρι και σήμερα εξελίσσονται.

Real Time Strategy: Η αίγλη του ηγέτη.

Ας ρίξουμε για λίγο τα φώτα στο Command & Conquer και τα real time strategy games – τον επόμενο πυλώνα που ξεκίνησε να χτίζεται στα μέσα της δεκαετίας του 90. Όπως το Doom ήταν η αρχή (αλλά όχι ο πρωτεργάτης) των FPS, έτσι και το C&C ήταν ένα παιχνίδι σταθμός για το είδος των RTS, ακόμα και αν το Dune II πήρε την πρωτιά στην κυκλοφορία. Μπορεί να μην ήταν ούτε καν καλύτερο από το Warcraft II, όμως ήταν ιδιαίτερα εμβληματικό και συνέχισε να είναι, μέσα από αρκετά μετέπειτα sequels, δίνοντας ταυτόχρονα τροφή έμπνευσης σε πολλούς δημιουργούς.

Μάλιστα, προς το τέλος της δεκαετίας του 90, υπήρχε η αίσθηση πως οποιοδήποτε παιχνίδι που κυκλοφορούσε, αν δεν ήταν FPS ή adventure, πιθανότατα να ήταν RTS, ωστόσο λίγοι από τους τίτλους κατάφεραν να μείνουν αλώβητοι στον χρόνο, ενώ ακόμα πιο λίγοι κατάφεραν να ξεπεράσουν την αίγλη των βασιλιάδων C&C και Warcraft (με μια μεγάλη εξαίρεση στο Starcraft, που όντως τα κατάφερε). Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει μια αναγέννηση του είδους των RTS, με κυκλοφορίες όπως το Dawn of War, Company of Heroes και το Starcraft II να προσπαθούν να χτυπήσουν νέες κατευθύνσεις.

Role Playing Games: Η συσπείρωση των gamers.

Όπως ακριβώς τα First-person shooters, έτσι και τα RTS απέκτησαν πολύ περισσότερο κοινό με την εισαγωγή του multiplayer και την δύναμη του διαδικτύου να ενώνει τους παίκτες στην αρένα του gaming. Όμως το διαδίκτυο ενέπνευσε και εκτόξευσε την ανάπτυξη των online role playing games, δίνοντας στα PC μια νέα κατεύθυνση, και για την ακρίβεια έναν ολοκαίνουργιο κόσμο στα τέλη του 90. Φυσικά, κυκλοφόρησαν πολλά και διάφορα παιχνίδια από τότε που ο ρυθμικός ήχος του DSL modem ηχούσε σαν τραγούδι στα διψασμένα αυτιά μας, όμως η εμφάνιση του Ultima Online το 1997 ήρθε σαν μάννα εξ ουρανού.

Λίγα χρόνια αργότερα, το Everquest ανέπτυξε ακόμα περισσότερο το είδος, βάζοντας σε «ευχάριστους μπελάδες» τους παίκτες του, όταν περνούσαν αμέτρητες ώρες προσπαθώντας να δώσουν την κατάλληλη ανατροφή στους χαρακτήρες τους, μέσα από leveling και farming. Ο κόσμος των RPGs ήταν από την αρχή απύθμενος, δίνοντας πολλές ελευθερίες και επιλογές στους παίκτες να κινηθούν με τον τρόπο και τον ρυθμό που τους ταίριαζε. Παρ’ ότι οι κυκλοφορίες του είδους από ένα σημείο και έπειτα ήταν αμέτρητες, ακόμα μέχρι και σήμερα κανένας δεν κατάφερε να ξεπεράσει το θρυλικό και ακλόνητο από τον θρόνο World of Warcraft (το οποίο ήταν και βασισμένο στο Everquest), με τους πιο πολυσύχναστους servers και το πιο πιστό κοινό στο είδος του. Με τα χρόνια έγινε και ο διαχωρισμός και δόθηκε η ονομασία ΜΜΟ (Massive Multiplayer Online), σε συνδυασμό με το είδος του παιχνιδιού.

Open World: Η εχθρική πλευρά των δρόμων.

Τα online RPGs ήταν το μεγαλύτερο όπλο για την πλατφόρμα των PC, μέχρι που το είδος εξαπλώθηκε και στις κονσόλες τις «νέας γενιάς» όπως τα Dreamcast, PlayStation 2 και Xbox. Τα πρώτα χρόνια, τα είδη παιχνιδιών που παρέλασαν από τις συγκεκριμένες κονσόλες είχαν τεράστιο εύρος, από sports, racing, platformers, beat ‘em up, μέχρι adventures και πολλά ακόμα. Τι θα γινόταν όμως αν όλα τα είδη συγκεντρώνονταν σε έναν τίτλο; Όταν κυκλοφόρησε το Grand Theft Auto III το 2001, ήρθε σαν από μηχανής θεός, ταράζοντας για τα καλά την βιομηχανία μέσα από την ανταγωνιστική φύση και τις χρυσές πωλήσεις του.

Ο ανοικτός κόσμος είχε γίνει ένα με τον δικό μας, ενώ το sandbox style του gameplay πυροδότησε τόσο την φαντασία των παικτών μέσα από το απύθμενο εύρος των διαθέσιμων επιλογών, όσο και την έμπνευση των προγραμματιστών να δημιουργήσουν μια πληθώρα από τίτλους του είδους όπως τα True Crime και Saint’s Row. Ωστόσο, λίγα ήταν εκείνα που κατάφεραν να κονταροχτυπηθούν με το GTA, ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια ιδιαίτερη άνθιση στο είδος, με τίτλους όπως το Skyrim και το Minecraft να μοσχοπουλάνε δίχως παύση.

Τα είδη των παιχνιδιών φυσικά δεν τελειώνουν εδώ, άλλωστε για την ιστορία των racing games έχουμε ήδη μιλήσει τον περασμένο μήνα, όπως και για την σύγκριση των παιχνιδιών από τότε μέχρι σήμερα. Έτσι λοιπόν, η συνέχεια έρχεται σύντομα με πολλά είδη αλλά και τίτλους που σημάδεψαν την ιστορία του gaming. Ως τότε, μοιραστείτε μαζί μας τις δικές σας αναμνήσεις, εμπειρίες και απόψεις, μέσα από την συζήτηση στα παρακάτω σχόλια.

news247.gr