Κάποτε δύο φίλοι ξαναβρίσκονται μετά από πολλά χρόνια. Έχουν ήδη γίνει πατεράδες κι έχουν κόρες της παντρειάς. Μετά λοιπόν από τα πρώτα τι κάνεις, παντρεύτηκες, κλπ. αρχίζει ο διάλογος :
– Τι γίνεται έχεις παιδιά;
– Αμέ έχω μια κόρη 23 ετών, λέει o άλλος.
– Παντρεμένη; ρωτάει ο πρώτος.
– Α! Που να στα λέω. Έγινε ένας γάμος, κάτσε καλά. Τρεις μέρες γλεντούσαμε και χορεύαμε. Έπρεπε να ήσουν εκεί.
– Μπράβο, μπράβο, λέει ο πρώτος.
– Αλλά δυστυχώς χώρισε μέσα σ’ ένα χρόνο, λέει ο πατέρας.
– Τι κρίμα! Λέει ο πρώτος.
– Α μπα, σε έξι μήνες ξαναπαντρεύτηκε, λέει ο πατέρας. Έγινε ένα γάμος ιστορικός. Κράτησε μια βδομάδα. Καιρό είχε να δει ο κόσμος τέτοιο γλέντι.
– Σώπα….. λέει ο πρώτος. Τουλάχιστον πρόκοψε; Ρωτάει.
– Μπα σε έξι μήνες ξαναχώρισε.
– Κρίμα ρε παιδί μου.
– Α! Κανένα πρόβλημα. Ξαναπαντρεύτηκε. Κι έγινε ένας γάμος που κράτησε δέκα μέρες. Εκεί να ήσουν να έβλεπες γλέντια. Ο κόσμος ακόμα μιλάει…..Αλήθεια εσύ έχεις παιδιά;
– Ναι έχω μία κόρη, λέει ο πρώτος.
– Και τι δουλειά κάνει; ρωτάει ο άλλος.
– Και η δικιά μου πουτ@να έγινε, αλλά δεν το γλεντήσαμε τόσο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου