Πώς να καταστρέψετε μια χώρα σε ένα χρόνο και ο λαός να κοιμάται..

Αυτό που έχει συμβεί επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να ονομαστεί «Πώς να καταστρέψετε μια χώρα σε ένα χρόνο και ο λαός να κοιμάται».


Λες και έχουμε πάθει μαζική λοβοτομή, λες και ο Καμμένος δικαιώθηκε όταν έλεγε ότι μας ψεκάζουν. Πώς αλλιώς να δικαιολογήσει κανείς την ανοχή που επιδεικνύει ο κόσμος στη λαίλαπα; Αν συνέβαινε έστω ένα, κι όχι όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα επί ΣΥΡΙΖΑ, με μια άλλη κυβέρνηση τότε δεν θα μας φαινόταν καθόλου παράλογο να στηθούν και Ειδικά Δικαστήρια και κρεμάλες και ελικόπτερα.

Δε μιλάμε για την οικονομική καταστροφή, το γεγονός ότι οι τράπεζες έκλεισαν, παίρνουν τα λεφτά μας με το σταγονόμετρο, χρεώθηκε η χώρα μερικά δις ευρώ ή ότι οι διαπραγματεύσεις φέρνουν κι άλλες θυσίες κι ότι το Μνημόνιο του καλοκαιριού είναι Αρμαγεδδών. Μιλάμε για τα εθνικά θέματα που κάποτε ήταν ταμπού για τον Έλληνα και τώρα περνάνε έτσι απλά, χωρίς να ευαισθητοποιούν την κοινή γνώμη, χωρίς να εξεγείρουν τα πλήθη και να καταλογίζονται ευθύνες.


Αν επί κυβερνήσεως Σαμαρά αποφασιζόταν να έρθουν στα ελληνικά νησιά Τούρκοι αστυνομικοί ή άλλοι κρατικοί υπάλληλοι θα γινόταν επανάσταση. Προδότες θα φώναζαν την κυβέρνηση διάφοροι αριστεροδεξιούληδες υπερπατριώτες και θα ζητούσαν την κεφαλή του πρωθυπουργού επί πίνακι.

Θα τολμούσε π.χ. ο… Άδωνις ως υπουργός του Σαμαρά να κάνει έστω και φραστικό λάθος και να πει τα Σκόπια Μακεδονία; Θα του είχαν πάρει το ελληνικό διαβατήριο και θα τον εξόριζαν από τη χώρα.

Θα αποκαλούσε ο Βορίδης π.χ την Ειδομένη Νταχάου και τα Διαβατά Χίλτον; Θα του έβγαζαν τις φωτογραφίες από τα νιάτα του και θα τον έδιωχναν την άλλη ώρα.

Θα υπέγραφε άλλος Έλληνας πρωθυπουργός τέτοια συμφωνία για το Προσφυγικό και θα στεκόταν για μία ημέρα στην εξουσία; Ο Τσίπρας υπέγραψε μια αμφιλεγόμενη απόφαση η οποία μεταθέτει όλο το πρόβλημα στην Ελλάδα και ήρθε στην Αθήνα και πανηγυρίζει. Την πρώτη ημέρα της εφαρμογής της συμφωνίας άδειασαν τα νησιά από πρόσφυγες και οι Τούρκοι έστειλαν μερικές χιλιάδες επιπλέον για να ξαναγεμίσουν και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Για σκεφτείτε να ήταν μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ και να είχαμε τις εικόνες ντροπής στην Ειδομένη ή τον Πειραιά. Θα έβγαινε η αριστερά στους δρόμους και θα μιλούσε για ρατσισμό, για μισαλλοδοξία, για ακροδεξιά και άλλα όμορφα που ξέρει καλά να στήνει η ιδεολογική κυριαρχία της.

Κι όμως, συμβαίνουν όλα αυτά με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και κάτι τύπων αχαρακτήριστων που λέγονται ανεξάρτητοι και δεν κουνιέται φύλλο. Μόνο κάτι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι οι Έλληνες είναι απογοητευμένοι, ότι διαφωνούν με την πολιτική για το προσφυγικό, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει το ηθικό πλεονέκτημα κ.λπ. Βερμπαλισμός, κουβέντες του αέρα χωρίς κανένα νόημα και κανένα σκοπό. Ο ελληνικός λαός έχει συνηθίσει να τα… χώνει στους δημοσκόπους και μόλις πάει στις κάλπες να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Και μία ώρα μετά να βρίζει για την επιλογή του.

Προφανώς για την «αφασία» του ελληνικού λαού να ευθύνεται και η αντιπολίτευση. Όταν δεν μπορείς να εμπνεύσεις, να κινητοποιήσεις, να δημιουργήσεις οράματα είναι λογικό ο κόσμος να βολεύεται σ’ αυτά που ξέρει, ακόμη κι αν του φέρνουν δεινά. Αλλά δε μπορεί π.χ. πριν από μερικά χρόνια να βγαίνουν εκατομμύρια στους δρόμους για το «Μακεδονικό» και σήμερα ο Μουζάλας να θεωρείται υπουργός… αστέρας που απλά έκανε ένα λαθάκι.

Δεν μπορεί ο Βαρουφάκης να έπρεπε να έχει πάει φυλακή, αλλά αντιθέτως να βγάζει λεφτά από την καταστροφή της χώρας και ο πρωθυπουργός να λέει «έκανα λάθος επιλογή»; Και όλο αυτό να περνά έτσι απλά στον κόσμο.

Δεν μπορεί συστηματικά να υπάρχει μια καθαρά αντεθνική, αντιπατριωτική στάση και πολιτική της Αριστεράς και ο κόσμος να κάθεται στον καναπέ του και να μετρά τα 500ευρα που έβγαλε από τις τράπεζες και τώρα τα μετρά για να τα ξαναβάλει στο στρώμα. Έχει θεοποιηθεί το 500ευρω και η πατρίδα βρίσκεται στην απομόνωση. Κινδυνεύουμε να χάσουμε δύο – τρία νησάκια, την εθνική μας ταυτότητα, την κυριαρχία στο Αιγαίο και οι πολίτες λένε «δε βαριέσαι, αρκεί που είναι καλό παιδί ο Αλέξης και πολύ large τύπος ο Πάνος».

Και δεν μπορεί να βλέπουμε τέτοιες κωλοτούμπες που δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο και να νομίζει ο κόσμος ότι παρακολουθεί τον Ιωάννη Μελισσανίδη σε πρόγραμμα για τους Ολυμπιακούς.

Πραγματικά, αν δεν υπάρξει αφύπνιση, αν δεν υπάρξει κινητοποίηση, αν δεν αλλάξει ο τρόπος που αντιδρά ο κόσμος στα κακά, τότε η χώρα θα έχει άσχημο τέλος. Μπορεί τα κράτη να μην εξαφανίζονται έτσι απλά, εξαφανίζονται όμως τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός λαού.

Αν λοιπόν ο ίδιος ο ελληνικός λαός θέλει να αυτοκτονήσει τότε με γεια του με χαρά του. Αν όμως θέλει να διατηρηθεί στους αιώνες, με τα καλά του και με τα κακά του, με τις ομορφιές της χώρας και με τα άσχημά της, τότε πρέπει να αλλάξει τροπάρι.

Αλλιώς η τραγωδία θα έρθει και θα είναι μεγαλύτερη από την άλωση της Πόλης ή την Μικρασιατική Καταστροφή. Και θα είναι τραγωδία χωρίς όπλα, αλλά εξαιτίας της ιδεολογικής χρεοκοπίας ενός ολόκληρου λαού.



Αntinews.gr