Στο Ειδικό Σχολείο Γρεβενών με τη Βασιλική Μπουλογιώργου και την αφήγηση του παραμυθιού της «Παραμύθι σε Δυο Ρόδες»

«Όταν Θέλουμε Μπορούμε!..»

Δύο λόγια για την πλοκή του παραμυθιού:

Ο Δημητράκης, καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι εξαιτίας ενός ατυχήματος, δεν έχει καμιά ελπίδα να ξανά- περπατήσει. Αυτός όμως θέλει. Θέλει όχι μόνο να σηκωθεί, αλλά και να κάνει ποδήλατο, το αγαπημένο του άθλημα, που τόσο στερείται.

Απελπισμένος από τη διάγνωση του γιατρού και τα πειράγματα των συμμαθητών του, αποκτάει ξαφνικά, από ’κει που δεν το περίμενε δυο γερούς φίλους-στηρίγματα. Τον πρώτο δεν τον βλέπει, μονάχα τον ακούει. Ο δεύτερος με σάρκα και οστά, γνωστό όνομα στην κοινωνία του ποδήλατου, ο υπεραθλητής Στέλιος Βάσκος, δίνει φτερά αλλά και πραγματικό όχημα στ’ όνειρό του..
Μια δυνατή αφήγηση για παιδιά πάνω και κάτω από το αναπηρικό αμαξίδιο.



Το πρωί, στις 10:30, της Παρασκευής, 1 Απριλίου 2016, ο Δημητράκης πλέον, ως επιδέξιος οδηγός ποδηλάτου, μας οδήγησε σε μια πόρτα κοντινή και ορθάνοιχτη!.. Μια πόρτα που για μας, τους λωτοφάγους της καλοπέρασης, ήταν αθέατη!.. Την προσπερνούσαμε χωρίς να τη διαβούμε!... Η αλήθεια είναι πως η παράκαμψη δεν οδηγεί ποτέ στον ορθολογισμό και στην αυτογνωσία!.. Ανοίξαμε λοιπόν την πόρτα του Ειδικού Σχολείου και στο μικρό σαλονάκι της υποδοχής, εμβαπτιστήκαμε στο νάμα της ανθρώπινης αυτογνωσίας!.. Εκεί μας περιμένανε για την αφήγηση του παραμυθιού τα παιδιά που ήταν ενταγμένα στην ειδική αγωγή, και η πρώτη μας διαπίστωση ήταν οι δυσκολίες, που θα έλεγα ότι είναι μεγαλύτερες από το μπόι του μέσου ανθρώπου, για την ομογενοποίηση και τη λειτουργική τους ένταξη σε ομάδα!.. Το έργο αυτό, το τόσο επίπονο, το έχουν επωμισθεί εκπαιδευτικοί με ιδιαίτερη μόρφωση και ιδιαίτερη αγάπη για τους ιδιαίτερους «συγγενείς» μας, ανακουφίζοντας την μικρή μας κοινωνία και δημιουργώντας προϋποθέσεις δημιουργικής απασχόλησης και ομαλής ένταξης τους στην κοινωνία!...  Είναι υπεραθλητές όπως ο Στέλιος Βάσκος που προσπαθούν να δώσουν φτερά αλλά και πραγματικό όχημα, για το ταξίδι της ζωής, στους νέους συμπολίτες μας της ειδικής αγωγής!

Στον επίλογο του παραμυθιού, η αφηγήτρια, συγγραφέας, Βάσω Μπουλογιώργου, μας «ενορχήστρωσε» ώστε να επαναλάβουμε όλοι μαζί, πολλές φορές, παιδιά και εκπαιδευτικοί, κάνοντας ενέσεις αυθυποβολής, τη φράση του Δημητράκη «Όταν θέλουμε μπορούμε!..».

Ευχαριστούμε τον διευθυντή του Ειδικού Σχολείου Νάστο Γεώργιο που μας φιλοξένησε, τον διευθυντή του ΕΕΕΕΚ Τζάτζη Κωνσταντίνο που μας ενημέρωσε για τα προγράμματα και την προσπάθεια ένταξης  και αποδοχής των ατόμων με ειδικές ανάγκες στην κοινωνία!.. Και όλους τους εκπαιδευτικούς και των τριών βαθμίδων της Ειδικής Αγωγής : Σιδηροπούλου Ιωάννα Διευθύντρια Ειδικού Νηπιαγωγείου

Γώγου Αναστασία Ψυχολόγο

Κορομπούλα Σωτηρία Κοινωνική Λειτουργός

Σιόβα Αγνή Λογοθεραπεύτρια

Μπάτσικα Ζωή Δασκάλα Ειδικής Αγωγής

Καρανάνου Ευαγγελία Φυσιοθεραπεύτρια

Χαλβατζή Φωτεινή Βοηθητικό Προσωπικό

Μπασίνα Δήμητρα Φιλόλογος Ειδικής Αγωγής

Καλάκου Μαρία Πληροφορικός

Τζήκα Βάϊα Πληροφορικός

Τσαπατσάρη Κέλλυ  Φοιτήτρια

Πετρέντζιου Φρόσω Ψυχολόγος

Ασλανίδου Ευαγγελία Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό

Αρσένη Αρετή τεχνολόγος Γεωπονίας

Μοσχονά Γεράσιμο Καλλιτεχνικών

Δρακάκη Ανδριάνα Γυμνάστρια

Φύγαμε, έχοντας στη σχάρα του ποδηλάτου, τη βαριά και πολύτιμη συγκομιδή από τη βιωματική εμπειρία μιας πολύτιμης ώρας, η οποία θα μείνει χαραγμένη στις αναδιπλώσεις του μυαλού μας  και θα μας υπενθυμίζει ότι δε γίνεται να προσπερνάμε τις ανοιχτές και τόσο ορατές πλέον πόρτες, όπου συνάνθρωποι μας, με λόγω και έργω, φροντίζουν την αγωγή και την ανάπλαση μιας πιο ανθρωποκεντρικής κοινωνίας!

          Για την επιτυχία της εκδήλωσης εργάσθηκε ο Σφέτκος Απόστολος

                                         

  Σίμος Ζαγκανίκας