Έφυγε από τη ζωή μια από τις 32 οροθετικές που είχαν διαπομπευθεί από τον Λοβερδο για να μαζέψει ψήφους

Η μητέρα της έστειλε επιστολή στην οποία γράφει: «Την έθαψα την κόρη μου, μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος».
 

Η μητέρα της Μαρίας έστειλε γράμμα στην Εφημερίδα των Συντακτών με αποδέκτη τον Ανδρέα Λοβέρδο, τέσσερα χρόνια μετά τον εξευτελισμό της κόρης της και λίγο πριν τη θάψει.
 «Μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος. Δημόσια μας εξευτέλισες και εγώ ανταποδίδω δημόσια», αναφέρει. 

Ακολουθεί ολόκληρο το γράμμα: 

«Εγινε πια κι αυτό και τώρα ο κύριος Λοβέρδος μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Η κοινωνία σχεδόν καθάρισε από αυτές τις κοπέλες κι αυτό το φρόντισε ο ίδιος. Εξευτέλισαν το παιδί μου, ήρθαν στο χωριό και το ΚΕΕΛΠΝΟ εξέτασε το εγγόνι μου μέσα στο σχολείο, μας εκθέσανε όλους, μας ξεφτίλισαν. Πήγαν τα κορίτσια στο υπόγειο της Γ’ πτέρυγας του Κορυδαλλού αντί να τα φροντίσουν στα νοσοκομεία. Τους πέταγαν το φαγητό από τα κάγκελα και εκείνα την ίδια ώρα κατάπιναν μπαταρίες. Δημόσια μας εξευτελίσανε και τώρα εγώ δημόσια ανταποδίδω λίγο πριν θάψω την κόρη μου ότι μπορεί πλέον να κοιμάται ήσυχος ο Ανδρέας Λοβέρδος. Και αυτό το λέω κι εγώ η μητέρα της, δημόσια, με το όνομά μου. Ευμορφία Κουλουριώτη». 

Μαζί με το γράμμα της μητέρας, δημοσιεύεται και το γράμμα ενός φίλου της Μαρίας, με το οποίο την αποχαιρετά και καταδικάζει όλα όσα είχαν συμβεί τότε… τις «ηλίθιες εξυπνάδες του αξιότιμου Λοβέρδου»: «Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι, η M… πέθανε, δεν θα μας μεταδώσει κάποια επικίνδυνη ασθένεια. Εμείς θα συνεχίσουμε να ζούμε υγιείς, να φροντίζουμε τα δικά μας παιδιά, τα δικό μας σπίτι, να βρούμε δουλειά στο δικό μας παιδί, και να χτυπάμε ξύλο “φτου φτου μακριά από μας” αν τύχει να διαβάσουμε ότι πέθανε μια 32χρονη κοπέλα εξαρτημένη από ουσίες και με AIDS.

 Και το ακροατήριο του ελληνικού Κοινοβουλίου, ήσυχο που μία από τις 32 κοπέλες που απειλούσαν τη δημόσια υγεία το 2012 δεν βρήκε τελικά τη δύναμη να ξεφύγει, να ακούει τις αγορεύσεις και τις ηλίθιες εξυπνάδες του Λοβέρδου, του αξιότιμου βουλευτή και αξιότιμου μέλους της υγιούς ελληνικής καλής κοινωνίας. 

Μακάρι να πίστευα ότι υπάρχει παράδεισος, να σε φαντάζομαι επιτέλους ήρεμη, ένας άγγελος δίπλα στους αγγέλους που μόνο αυτοί σου αξίζουν για παρέα σου. Αντίο, Μαρία, από ένα γονιό που η δική του κόρη βρήκε τη δύναμη να αλλάξει»





papaioannou-giannis.net

loading...