Κοστίζει τίποτε η δωρεά οργάνων;

Συνεχώς μιλάμε για τους πολιτικούς, τη διαφθορά, το κράτος που είναι άθλιο, τη δημοκρατία μας που παραπαίει, την κοινωνία που βουλιάζει..
Μας απασχολούν πράγματα που κανονικά θα έπρεπε να τα γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας, αλλά δεν κοιτάζουμε να διορθώσουμε τα στραβά που έχουμε ως λαός.
Μιλάμε για έργα ζωής, για κινήσεις που δείχνουν αν μια χώρα είναι πολιτισμένη, αν επικρατεί το αίσθημα της αλληλεγγύης, αν οι πολίτες βάζουν πάνω από όλους και όλα την προσφορά στο συνάνθρωπο.
Κι όμως, στην Ελλάδα δε θα έπρεπε να είναι κανείς περήφανος τόσο για το θέμα της εθελοντικής αιμοδοσίας όσο, κυρίως, για το θέμα της μεταμόσχευσης οργάνων. Κι αν για το αίμα «βολευόμαστε» με εισαγωγές, αφού δεν κάνουμε αυτά που πρέπει ώστε να είμαστε αυτάρκεις, για τις μεταμοσχεύσεις μόνο ντροπή θα πρέπει να νιώθουμε.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τους πρώτους μήνες του 2013 σημειώνεται κάθετη πτώση της δωρεάς οργάνων κι εκτιμάται ότι θα είναι 50% κάτω από πέρυσι. Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, από την 1η Ιανουαρίου μέχρι σήμερα έχουν αξιοποιηθεί τα όργανα μόνο 16 δωρητών ενώ υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος Ιουνίου ο αριθμός των δωρητών θα φτάσει τους 20 και με το ρυθμό αυτό μέχρι το τέλος του χρόνου οι δωρητές θα είναι περίπου στους 40. Την αντίστοιχη χρονιά πέρσι, το 2012, οι δωρητές άγγιζαν τους 80, ήταν 78 για την ακρίβεια, σχεδόν διπλάσιο ποσοστό.
Σκεφτείτε, δηλαδή. Σε μια χώρα 11 εκατ. πολιτών μόνο 50 – 60 κατά μέσο όρο σπεύδουν να γίνουν δωρητές. Γιατί; Κοστίζει τίποτε η δωρεά οργάνων; Θα λείψει σε κανέναν το συκώτι, η καρδιά, όταν αυτός είναι κλινικά νεκρός; Η προσφορά που μπορεί να δώσει ελπίδα σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη κάποια όργανα, που είναι; Γιατί οι Έλληνες έχουν γίνει τόσο φιλοτομαριστές που δεν κοιτάμε να ελαφρύνουμε τον πόνο του άλλου; Τόσες και τόσες καμπάνιες έχουν γίνει, γιατί δεν υπάρχει μια μαζική εγγραφή στη λίστα με τους δωρητές που θα μπορούσαν να δώσουν ζωή;
Τόσο μακάβριο είναι δηλαδή ή τόσο δύσκολο;


Antinews.gr

loading...