Γκιζέλα Ντάλι, η άτυχη σεξοβόμβα στις ταινίες του ’60

Ακόμη και το καλλιτεχνικό της όνομα ήταν
προκλητικό: Γκιζέλα Ντάλι. Το πραγματικό της ήταν Αδαμαντία Μαυροειδή και γεννήθηκε το 1937 στην Πλάκα.


Παρότι σπούδασε από νωρίς χορό, εικαστικά και υποκριτική στις αντίστοιχες σχολές Ανωμερίτου, Καλών Τεχνών και Εθνικού Ωδείου ήταν τόσο όμορφη, καλοφτιαγμένη και προκλητική που από το 1960 άρχισε να εμφανίζεται σε ταινίες, αισθηματικές κομεντί, κωμωδίες και μελό.

Την αποκαλούσαν Ελληνίδα Μπριζίτ Μπαρντό. Ο φακός αποτύπωσε το τέλειο σώμα της σε πολλές αποκαλυπτικές σκηνές που έκοβαν την ανάσα στον ανδρικό πληθυσμό που δεν ήταν συνηθισμένος εκείνη την εποχή να βλέπει γυναίκες να γδύνονται τόσο άνετα.











H καταγωγή της ήταν από τα Μέγαρα και γνώρισε πολλά προβλήματα στην οικογένειά της. Στο εκκλησάκι των Μεγάρων είχε κάνει και τάμα για να τεκνοποιήσει, αλλά δεν τα κατάφερε ποτέ.





Είναι χαρακτηριστικός ο ρόλος της στην ταινία Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης (1963). Εκεί, στο ξεκαρδιστικό σκετς με τον Θανάση Βέγγο επίδοξο φωτογράφο, η Γκιζέλα Ντάλι ήταν η στριπτιζέζ που τον αναστάτωσε ερωτικά, σε σημείο που έπεσε λιπόθυμος όταν πέταξε όλα τα ρούχα της και εμφανίστηκε με μπικίνι. Δείτε στο παρακάτω βίντεο τον απίστευτα προκλητικό διάλογο για το πλαίσιο της εποχής που έγραψε ο Αλέκος Σακελλάριος:

«Προσοχή και κοιτάμε εδώ» της λέει ο Βέγγος, δείχνοντας της τον φακό. '

«Να δω το πουλάκι, ε;» τον ρωτάει εκείνη για να λάβει την απάντηση:

«Αμ έτσι όπως πάμε, θα το δεις και το πουλάκι».

Ενας από τους μεγάλους έρωτες της ζωής της ήταν ο τότε sex symbol ηθοποιός Αλκης Γιαννακάς. . Η Γκιζέλα Ντάλι υπήρξε σύντροφος του για μεγάλο διάστημα και όπως είχε δηλώσει: «Ήταν ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου. Ήταν ο ωραιότερος και πιο περιζήτητος άντρας και ήταν δικός μου. Ζήσαμε μια σχέση πάθους». Μαζί πρωταγωνίστησαν στην ταινία «Ο Παρθένος»....



Ντεμπούτο στο κινηματογράφο έκανε με την ταινία «Ραντεβού στη Βενετία» του σκηνοθέτη Ντίμη Δαδήρα, με τον οποίο και παντρεύτηκε. Από τότε έγινε ο μέντοράς της και γύρισαν επτά ταινίες.





Ωστόσο η ίδια είχε δηλώσει:«Ήταν άλλη η όψη μου και άλλη η κόψη μου. Ο Ντίμης Δαδήρας και οι άλλοι κινηματογραφικοί παραγωγοί εκμεταλλεύτηκαν την όψη μου! Η κόψη μου ήταν η βλάχα από τα Μέγαρα, στουρνάρι στο κεφάλι! Τώρα που βλέπω τις ταινίες μου, μ’ αρέσει αυτή η κοπέλα, η Γκιζέλα, αλλά σήμερα δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση της»....






Παρόλο που κανείς δεν την θεωρούσε ατάλαντη, δεν κατάφερε να καθιερωθεί. Έπεσε «θύμα» της εξωτερικής της εμφάνισης με αποτέλεσμα να έχει πάντα ρόλους κομπάρσου ή μικρές συμμετοχές σε ταινίες, όπου πάντα υποδυόταν το ωραίο, μοιραίο και σέξι θηλυκό. Από τη δεκαετία του 1970 και με την αρχή της παρακμής για τον εγχώριο μαυρό-ασπρο κινηματογράφο, η Ντάλι εμφανίστηκε αποκλειστικά σε δοφτ πορνό ταινίες, μερικές από τις οποίες θεωρούνται cult: «Η Ελληνίδα και ο έρωτας», «Σκάνδαλα στο νησί του έρωτα», «Διεστραμμένοι», «Ο παρθένος», «Έρωτας δίχως σύνορα» κ.α....








Το 1976 η Γκιζέλα Ντάλι αποσύρεται στη Νάξο. Ο δημοσιογράφος Βασίλης Κουφόπουλος έγραψε για εκείνη, στην Athens Voice:
«Τα Καλοκαίρια ,τα Χριστούγεννα και το Πάσχα στη Νάξο, τα περνούσαμε όλοι μαζί με τη Γκιζέλα Ντάλι, στο Λυώνα, έναν άγριο όρμο στο ...πουθενά, βορειανατολικά , της Νάξου. Μεγαλώσαμε και εκεί δουλεύοντας στο μαγαζί που είχε στήσει το «Ρυάκα» κόβοντας σαλάτες και σερβίροντας μπύρες. Η Γκιζέλα Ντάλι, από τις εκρηκτικές ταινίες της δεκαετίας του 60 , από τον Ντίμη Δαδήρα και τον Άλκη Γιαννακά , τα άφησε όλα και αποσύρθηκε στο χωριό της μητέρας της . Κυκλοφορούσε με τα στρατιωτικά ρούχα, πριν γίνουν της μόδας, είχε ταξιδέψει στις ΗΠΑ και στις Ινδίες, και παρακολούθησε από κοντά κινήματα και ανθρώπους, και γύρισε ταινίες στη Νάξο δεν υπήρχαν ακόμη δρόμοι...»







Τα τελευταία χρόνια η ηθοποιός έπασχε από καρκίνο. Οι φίλοι και συγγενείς της έλεγαν ότι πάλεψε σαν παλικάρι με την νόσο. Τα πρώτα χρόνια της αρρώστιας της δεν πήγαινε σε γιατρό. «Θα τον νικήσω μόνη μου τον π… τον καρκίνο» έλεγε.


Ξεκίνησε να μαζεύει τα πράγματα της, καθώς διαισθανόταν ότι το τέλος πλησίαζε και όπως έλεγε, δεν ήθελε να της μαζεύουν άλλοι το σπίτι της μετά τον θάνατό της. Έξω από την πόρτα της είχε αναρτήσει την επιγραφή: «Δεν δέχομαι επισκέψεις λόγω ασθένειας». Το 2010 έφυγε από την ζωή σε ηλικία 73 ετών.... 

iefimerida.gr