Το γραφτό αυτό γράφεται με αφορμή τη δήλωση ενός μεγάλου επιστήμονα του φυσικού Στήβεν Χόκινγκ που
εξαιτίας μιας αναπηρίας είναι καθηλωμένος στο αναπηρικό καρότσι. Είπε λοιπόν ο Χόκινγκ τα εξής αυτονόητα: «ότι πρέπει οι πλουτοκράτες να σταματήσουν να αποθηκεύουν τον παρά και ότι πρέπει να ζήσουν και οι φτωχοί.» Σωστά... Καλά έκανε και τα είπε ο επιστήμονας. Έκανε κάτι που ένοιωθε σαν ευθύνη του να το πει. Είναι στο αντικείμενό του. Θα ακουστεί η φωνή του σ' όλη την υφήλιο σκέφτηκε. Και βέβαια το αίτημά του το άκουσαν οι πλουτοκράτες. Μεταδόθηκε μέσα απ' τον ηλεκτρονικό τύπο σ' ένα λεπτό σ' όλες τις γωνιές του πλανήτη. Αλλά φοβάμαι ότι όσο ισχυρή και αν είναι...θα μείνει φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Βέβαια υπάρχει και η άλλη πλευρά. Η συνειδητοποίηση από τους απέναντι των πλουτοκρατών, οι εργαζόμενοι. Οι πολλοί, τα δισεκατομμύρια, έναντι κάποιων χιλιάδων πλουτοληστών και των υπαλλήλων τους κυβερνητών, που αν ήξεραν τη δύναμή τους θα τρέπαν σε φυγή ποντικιών τους κηφήνες και τη σάπια σε αποσύνθεση κοινωνία τους.
Πρέπει οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους και να ‘ρθουν στο προσκήνιο. Να καθορίσουν τη ζωή τους, να απελευθερωθούν από τις δαγκάνες των πλουτοκρατών και ταυτόχρονα να απελευθερώσουν και τα άλλα μικρά κοινωνικά στρώματα, όπως οι αγρότες, οι επαγγελματίες, οι έμποροι. Τα κοινωνικοοικονομικά συστήματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Το πρωτόγονο κοινοτικό σύστημα ακολούθησε η δουλοκτητική κοινωνία, την οποία αντικατέστησε η φεουδαρχία, την οποία φεουδαρχία την έσπρωξε στα τάρταρα η αστική Γαλλική επανάσταση, την αστική κοινωνία θα τη διαδεχθεί η εργατική εξουσία. Αυτή είναι η νομοτέλεια που το πρώτο πείραμά της ήταν η Οκτωβριανή επανάσταση που παρ' όλο το προσωρινό πισωγύρισμά της είναι το φως που θα φωτίζει τις λεωφόρους του Μέλλοντος.
Γιατί οι πλουτοκράτες έχουν συσσωρεύσει τόσο χρήμα, τόσο πλούτο; Είναι τίποτα αχόρταγοι άνθρωποι; Όχι. Είναι το κέρδος που συσσωρεύει τον πλούτο. Και τέτοιος μπορεί να γίνει ο καθένας μας όταν δουλεύουν άλλοι γι' αυτόν. Δεν είναι κακοί οι άνθρωποι. Το κέρδος είναι που σε κάνει λαίμαργο και όλο θέλεις να θησαυρίζεις. Όμως φτάνεις σε τέτοιο αμύθητο πλούτο, που καμιά φορά κάνει σπουδαίους ανθρώπους σαν το Χόκινγκ να ζητάνε να δώσουν τα φράγκα τους για τη φτώχεια. Αυτοί όμως δεν νοιάζονται, γιατί έγιναν θηρία για να τα κάνουν.
Θέλω όμως να τελειώσω μ' έναν άλλο επιστήμονα τοπογράφο μηχανικό, χημικός, φυσικό και περιβαλλοντολόγο που είχα την τύχη να διαβάσω σ΄ ένα άλλο επιστημονικό περιοδικό το “σαιεντίφικ αμέρικαν” το 2006. Έλεγε για την Ελλάδα ότι αν σε εξήντα χρόνια δεν ληφθούν μέτρα με το φαινόμενο του θερμοκηπίου, υπάρχει περίπτωση να ανεβεί η στάθμη της θάλασσας από 50 εκατοστά ως 1,5 μέτρο. Τότε με την άνοδο των 50 εκατοστών θα καταστραφεί όλη η τουριστική βιομηχανία της χώρας και επτά ελληνικές πόλεις θα έχουν προβλήματα. Αν η στάθμη ανέβει 70 εκατοστά ο κάμπος της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας θα γίνουν λιμνοθάλασσες, ενώ στην περίπτωση που η στάθμη ανέβει 1,5μέτρο οι παρυφές της Θεσσαλονίκης θα αρχίζουν από τα κάστρα και πάνω. Και η πρότασή του ήταν να γίνει οικονομία για να σωθεί ο πλανήτης από βέβαιη καταστροφή. Ειλικρινά δεν ξέρω αν ο τοπογράφος τα 'λεγε σωστά. Αν δηλαδή είναι έτσι. Όλοι όμως κατανοούμε ότι η λαιμαργία για το κέρδος έφερε πολλά δεινά στη γη. Αν όμως είναι όπως τα 'λεγε ο Αμερικανός πολυεπιστήμονας, τότε ναι. Η άμεση προτεραιότητα για τη σωτηρία της γης είναι η σχεδιασμένη οικονομία. Όχι αυτή που έχουμε, η άναρχη. Που ναι μεν κάνει κάποιους πλούσιους, αλλά φέρνει δεινά σε δισεκατομμύρια ανθρώπους πάνω στη γη. Γιατί μη νομισθεί από κάποιους ότι φτώχεια και σκουπίδια έχει μόνο στην Ελλάδα. Έτσι είναι σ' όλο τον “ελεύθερο” κόσμο.
Καταλήγοντας πρέπει να πούμε ότι άμεσο καθήκον της εργατικής τάξης δεν είναι μόνο η απελευθέρωση της ίδιας και των συμμάχων της, αλλά η ίδια η σωτηρία του πλανήτη. Αυτό προϋποθέτει οργανωμένο και συντονισμένο αγώνα ώστε να υπάρχει αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου