Φτάνει πια ο τυχοδιωκτισμός στις πλάτες της Ελλάδας

Στη Θεσσαλονίκη, λέει, έγινε χαμός για την εκδήλωση της Διαμαντοπούλου, του
Φλωρίδη και του Ραγκούση. Ο κόσμος μάλλον διψά για κάτι διαφορετικό, για ένα νέο πολιτικό σκηνικό, για τη διαμόρφωση μιας διαφορετικής πρότασης για το μέλλον της χώρας. Όμως, αναρωτιέται κανείς αν με παλιά υλικά μπορείς να χτίσεις το καινούργιο. Τι μπορεί να φέρουν στο πολιτικό σκηνικό της χώρας και πώς μπορούν να συναντηθούν με την κοινωνία κάποιοι που κατέθεσαν την πρότασή του κάποτε, την υπηρέτησαν, αποδοκιμάστηκε κάποια στιγμή από τους πολίτες και πάει, τέλειωσε. Δηλαδή, γιατί οι τρεις πρώην βουλευτές της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ δεν τόλμησαν καν να ζητήσουν συγγνώμη και να πάνε σπίτι τους να φάνε τα έτοιμα με παιδιά και εγγόνια, αλλά συνεχίζουν να μας ταλαιπωρούν;




Στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ έγινε χαμός. Μετά την επιστροφή του ασώτου Γιώργου Παπανδρέου και τη… σφαγή του μόσχου του σιτευτού (καμιά σχέση με τον Βενιζέλο) τα πάντα φαίνεται να αλλάζουν. Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος Βαγγέλης σήκωσε το γάντι, μίλησε για κάποιους που έπρεπε να ζητήσουν συγγνώμη και για εκείνους που άφησαν το καράβι σαν τα ποντίκια. Και για πρώτη φορά θα συμφωνήσουμε μαζί του. Στο ΠΑΣΟΚ κάνουν ήδη την πάπια σχετικά με τις ευθύνες που έχουν, όχι για το μνημόνιο του 2010 αλλά κυρίως για την περίοδο διακυβέρνησης του Ανδρέα και αυτήν του Σημίτη και για το πώς έφτασε η Ελλάδα στην χρεοκοπία.

Γενικώς, όμως, και του Βενιζέλου συμπεριλαμβανόμενου, στην κεντροαριστερά και ειδικά στο ΠΑΣΟΚ κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Επιχειρούν να επενδύσουν στη λήθη, στο ότι ο κόσμος ξεχνά εύκολα και δεν μπορεί να θυμάται π.χ. ότι ο Βενιζέλος είναι μερικές… δεκαετίες υπουργός. Ότι οι μόνοι που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ είναι ο Λαλιώτης (γιατί είναι έξυπνος), ο Άκης (γιατί είναι ανόητος και πήγε φυλακή) και ο Γιάννος (γιατί ακόμη δεν τον έχουν πιάσει). Όλοι οι υπόλοιποι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εμφανίζονται σαν τα φαντάσματα του παρελθόντος να μας θυμίσουν ότι υπάρχει το ΠΑΣΟΚ το οποίο επιχειρεί να αλλάξει όνομα και σύμβολο αλλά που δεν έχει αλλάξει σε ουσία. Τι καινούργιο μπορεί να δώσει ο Γ. Παπανδρέου και η Φώφη. Πόσο μπορούν να προσφέρουν ορισμένοι 70 plus στην πατρίδα, ειδικά όταν δεν έχουν και πρότερο έντιμο βίο; Πώς να αντέξει π.χ. ο λαός να δει ένα ψηφοδέλτιο που θα ζητά την ψήφο του και μέσα θα έχει όλη τη σάρα και τη μάρα του ΠΑΣΟΚ που απλά έμεινε λίγα χρόνια αναγκαστικά στην απομόνωση και νομίζει ότι καθαγιάστηκε.

Κανένα κόμμα, ειδικά το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΝΔ και πολύ σύντομα και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να πιστεύουν ότι είναι εφικτό να αναστηθούν μόνο και μόνο επειδή θα κάνουν μια σύναξη συντρόφων και με τον τρόπο αυτό θα μπαίνουν σε μια Κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Η μετάνοια στα πολιτικά κόμματα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Δεν είναι μια διαδικασία που γίνεται απλά για τα μάτια του κόσμου. Για να ξαναγίνει συμπαθής ο Γιώργος, ο Βαγγέλης, η Φώφη ή ακόμη και η Άννα δεν είναι αρκετό ένα reunion βρικολάκων που δεν έχουν ούτε το σθένος να ζητήσουν μια συγγνώμη. Χρειάζονται πολύ περισσότερα και σίγουρα μια διαφορετική θεώρηση της πολιτικής. Διότι αν αύριο ψηφίσουμε το χθες είναι σίγουρο ότι το μέλλον θα είναι το ίδιο. Φθαρμένα πρόσωπα, φθαρμένες ιδέες, επικοινωνιακές αρλούμπες και μια διάθεση να ξανακοροϊδέψουμε τον κόσμο δεν περνά πλέον. Πέρασε το 1996 όταν ο Σημίτης μίλαγε για εκσυγχρονισμό και για ΟΝΕ θέλοντας να κάνει τον κόσμο να ξεχάσει τον Ανδρέα. Πέρασε το 2004 με την επανίδρυση του κράτους από τον Καραμανλή και τον Πάκη και τελικά έγινε επανίδρυση κουμπάρων. Πέρασε και το 2015 με τον ΣΥΡΙΖΑ, ένα διαφορετικό ΠΑΣΟΚ αλλά πάνω – κάτω στηριγμένο στις ίδιες βάσεις.

Ε, λοιπόν, το ίδιο κόλπο δεν μπορεί να περάσει από κανέναν. Ούτε από τη Φώφη και τον Γιώργο, ούτε από τον Βενιζέλο, ούτε καν από τον Μητσοτάκη αν λέει ψέματα και δεν είναι αληθινός. Φτάνει πια ο τυχοδιωκτισμός στις πλάτες της Ελλάδας.


Αntinews.gr