Τα τηλέφωνα απανωτά.., οι συζητήσεις ατέρμονες...
''Είμαι δασκάλα, μου είπε κάποια εκπαιδευτικός.
Μια εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας ζητάει από το σχολείο ν΄αφιερώσει μια εβδομάδα σε ειδικά προγράμματα για την υγιεινή διατροφή, τις εξαρτήσεις και στην ''αποδόμηση των έμφυλων στερεοτύπων''.
Και ξέρεις τι σημαίνει το τελευταίο...
-- Όχι δεν ξέρω, της απάντησα.
Μου έδωσε την πλατφόρμα του Υπουργείου στο διαδίκτυο, μαζί κι άλλες παραπομπές, και μου είπε να το ψάξω.
Και το έψαξα.
Πράγματι το Υπουργείο Παιδείας, υλοποιώντας το πνεύμα και τα προγράμματα της Νέας Εποχής, απέστειλε εγκύκλιο στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και ουσιαστικά επιβάλλει σε διδάσκοντες να διαπαιδαγωγήσουν τους μαθητές για μια ολόκληρη εβδομάδα -- που σίγουρα στο εξής δεν θα είναι μόνο αυτή --εκτός από την υγιεινή διατροφή και τις εξαρτήσεις και σε θέματα συμφιλίωσης με την ομοφυλοφιλία και τους τρανσέξουαλ.
Γνωρίζουμε κι από άλλα προγράμματα την κίνηση της Ν.Ε ότι κίνητρο και σκοπός της είναι να αναδείξει τα προβλήματα μειονοτήτων που καταπιέζονται ή περιθωριοποιούνται από την ανθρώπινη κοινωνία.
Ανάμεσα σ΄αυτούς και οι ομοφυλόφυλοι και οι τρανσέξουαλ.
Μας συγκινεί αυτό.
Και σίγουρα υπήρξαν και υπάρχουν στιγμές ή και χρόνος που απασχόλησαν και απασχολούν τη σκέψη μας αυτοί οι άνθρωποι.
Και είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε οτιδήποτε που μπορεί να τους βοηθήσει.
Τι είδους όμως συμπαράσταση;
Όπως παλιότερα και με τους φορείς του AIDS ποιος δεν θα έδινε ό,τι μπορούσε για τη θεραπεία τους;
Για τη θεραπεία τους όμως.
Κανείς δεν θα έδινε ''άφεση'' σ΄έναν φορέα του να έχει ελεύθερη σεξουαλική ζωή με σκοπό να κάνει κι άλλους σαν κι αυτόν.
Γιατί έτσι θα σκότωνε κι άλλους ανθρώπους από μια παρανόηση και αμβλυμένη συνείδησή του.
Ο ίδιος κίνδυνος βλέπουμε ότι αρχίζει να αναφύεται και με την εγκύκλιο αυτή του ΥΠ.
Εισάγει μια διαπαιδαγώγηση των παιδιών στα σχολεία, που να εξοικειώνει τους ελληνόπαιδες με τις σεξουαλικές ανωμαλίες, αφήνοντάς τους την αίσθηση ότι κι αυτός ο τρόπος ζωής είναι νόμιμος και μπορούν να τον ασπαστούν και να τον υιοθετήσουν οποιαδήποτε ώρα και στιγμή.
Υπάρχουν παιδιά με φυσιολογικούς γονείς.
Υπάρχουν ή θεσμοθετείται η ελευθερία να υπάρχουν και γονείς για άλλα παιδιά που είναι και οι δυο άντρες ή και δυο γυναίκες.
Το υπουργείο μάς λέει ότι αυτά τα παιδιά δεν πρέπει να νιώθουν μειονεκτικά και διαφορετικά από τα άλλα,
Είναι κι αυτή η οικογένεια φυσιολογική.
Κι αν αργότερα το ίδιο τους το παιδί που είναι αγόρι θελήσει ερωτικό σύντροφο αγόρι κι όχι κορίτσι αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα
Γι΄αυτούς αυτό θα ήταν επιλογή θεμιτή και αποδεκτή.
Μάλιστα ακούσαμε ως αναμενόμενο με την ''αποδόμηση των έμφυλων στερεοτύπων'' -- διαβάσαμε ότι υλοποιείται ήδη σε άλλες χώρες της Ευρώπης -- και το πνεύμα ότι οποιοδήποτε αγόρι ή κορίτσι μπορεί όποτε και αν το θέλει ν΄αλλάξει φύλο με ιατρική επέμβαση, κάτι που είναι εντελώς ξένο για τα ελληνικά δεδομένα.
Και σε πολλά σχολεία της χώρας κινητοποιήθηκαν οι γονείς εναντίον αυτής της εγκυκλίου, αλλά τους αποκλείει το δικαίωμα από την αρχή το υπουργείο.
Η ΟΛΜΕ επίσης αντιτάχθηκε. Για δικούς της λόγους βέβαια.
Μένει τώρα στην εκτίμηση του κάθε εκπαιδευτικού να δει τις προεκτάσεις αυτού του πνεύματος σε βάθος χρόνου και με το χέρι στην καρδιά και τη συνείδησή του να αποφανθεί.
Σε δημοτικό σχολείο του Βελγίου, προσπαθώντας κι εκεί να δώσουν βιωματικά τη διδασκαλία για την ''αποδόμηση των έμφυλων στερεοτύπων'', δηλαδή ότι καταργούνται οι διαφορές των δύο φύλων, τέλεσαν εικονικά γάμο δύο αγοριών, για να φανεί έτσι ότι δεν έχει πια να μας ξενίσει σε τίποτε στο εξής ένας τέτοιος γάμος...
Προσέξαμε στην έρευνα αυτού του θέματος και την κατάθεση ενός δικού μας, έλληνα, δασκάλου ότι μια μέρα ένας αριθμός κοριτσιών είχαν βάλει κάτω ένα συμμαθητή τους και τον τσαλαπατούσαν σωματικά και ψυχολογικά λέγοντάς του ταπεινωτικά ότι δεν είναι άντρας..
Δηλαδή στα σχολεία υπάρχει ένας ψυχολογικός βιασμός και πόλεμος σε όσα παιδιά έχουν τύπο ευαίσθητο, φιλότιμο, κάπου υποτακτικό, υποχωρητικό και συναισθηματικό.
Εδώ αναφέρουμε και το φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη, που άτροπα κι ανάγωγα παιδιά -- συμφοιτητές του -- γι΄αυτούς τους λόγους τον οδήγησαν στην αυτοκτονία.
Από μια συμπάθεια γι΄αυτά τα παιδιά νομίζουμε ότι κινήθηκε η Παγκόσμια Κοινότητα και επινόησε αυτή τη λύση.
Η οποία όμως λύση είναι σε λάθος βάση.
Αν δεν υπήρχε Θεός και μεταφυσική ζωή, ίσως να ενστερνιζόμασταν και να επικροτούσαμε αυτές τις θέσεις πολλοί.
Έλα όμως που υπάρχει.
Που ο ίδιος ο Θεός μας ενηνθρώπισε και με τη ζωή και τη διδασκαλία Του μας άλλαξε πορεία και μας τόνισε ποιο είναι το αιώνιο συμφέρον μας...
Το ''φεύγετε την πορνεία'' και το ''ου μοιχεύσεις'' είναι διαχρονικές εντολές Του, αιώνιες, γιατί αυτές προστατεύουν την υγεία της ψυχής και του σώματος των ανθρώπων.
Τον πανσεξουαλισμό και τη σεξουαλική διαστροφή τα θεωρεί περονόσπορο στον αμπελώνα Του.
Είναι πράγματι πολύ σοβαρό το πρόβλημα και σε λίγο μ΄αυτή την παιδεία, που ονειρεύτηκε κι ο δικός μας υπουργός, η ομοφυλοφιλία θα πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Θα εξελιχθεί σε επιδημία. Και θα καταντήσει τα φυσιολογικά παιδιά στο εξής να αντιμετωπίζουν ψυχολογικό βιασμό στα σχολεία και όπου αλλού.
Θα νιώθουν σε πλεονεκτικότερη θέση οι ομοφυλόφιλοι γενικά, και οι υγιείς σεξουαλικά σε μειονεκτική θέση, γιατί θα τους ειρωνεύονται οι άλλοι και θα τους περιθωριοποιούν ως αναχρονιστές και συντηρητικούς.
Και τούτο, γιατί το ουμανιστικό πνεύμα -- το ανθρωπιστικό χωρίς Χριστό -- προσπαθεί να εκτοπίσει από τις κοινωνίες και την παιδεία, το Θεό.
Να βοηθήσουμε με κάθε τρόπο, έννομο και άνομο, τους ευπαθείς ανθρώπους και καταντώντας όμως έτσι ευπαθείς και αρρωστημένους τους υγιείς.
Λυπούμαστε γι΄αυτό.
Εδώ θα δικαιώσουμε τη ρήση ενός δόκιμου Φιλανδού συγγραφέα:
''Επειδή δε σκεφτόμαστε τις μελλοντικές γενιές, δεν θα μας ξεχάσουν ποτέ''.
Και δεν θα μας ξεχάσουν, γιατί δεν θα αφήσουμε τίποτε όρθιο και υγιές γι΄αυτές.
Η θέση του Κυρίου μας ωστόσο και η φωνή του ευαγγελίου Του, που εξοβελίζεται από τις νομοθεσίες των σημερινών κρατών και από τα προγράμματα της Νέας Εποχής, είναι θώρακας προστασίας από την ηθική καταστροφή και το κουρέλιασμα της ψυχικής υγείας του κόσμου.
Είχαμε δημοσιεύσει παλιότερα το εξής περιστατικό από την επίγεια ζωή του Κυρίου:
Μια μέρα κρατούσαν όλοι οι Ιουδαίοι που Τον παρακολουθούσαν πέτρα στο χέρι.
Κάποια γυναίκα τη συνέλαβαν οι συμπολίτες της να μοιχεύει.
Ο πάτριος νόμος σκληρός.
Μια τέτοια πράξη έπρεπε να καταδικάζεται στη γένεσή της, για να μην έχει εξάπλωση το κακό και γι΄αυτό οριζόταν λιθοβολισμός.
Τους ενδιέφερε όμως και ποια θέση θα έπαιρνε ο Χριστός.
Από ύπουλη όμως κακία και εμπάθεια γι΄Αυτόν.
Ο Κύριος με τη ζωή και τη διδασκαλία Του τους είχε φέρει τα πάνω κάτω.
Τους καταργούσε την τυπολατρία και την προσκόλληση σ΄όλους τους άλλους σχολαστικισμούς, που υποβίβαζαν το Θεό σ΄έναν αυστηρό και άτεγκτο, αλλά συγχρόνως και προστάτη μοναδικό της φυλής τους.
Ήταν πραγματικά ένας αντιρατσιστής θα λέγαμε, δίνοντας τη σημασία στον όρο, όπως τον χρησιμοποιούμε κι εμείς σήμερα και για τους ομοφυλόφιλους.
Και περίμεναν να αποφανθεί ο Χριστός.
Κι Αυτός τους αφήνει στην αρχή να λένε...
Επιμένουν να πάρει θέση.
Και τότε τους λέει αυτό που έμεινε παροιμιώδες: ''ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω''
Όποιος από σας νομίζει ότι είναι αναμάρτητος ας ρίξει πρώτος την πέτρα.
Το αποτέλεσμα; Απ΄το γεροντότερο μέχρι το νεότερο άφησαν την πέτρα τους κάτω κι απομακρύνθηκαν.
Κι έμεινε Αυτός και η γυναίκα:
Γυναίκα, κανένας δεν σε καταδίκασε;
Κανένας, Κύριε.
Ούτε κι εγώ σε καταδικάζω.
Πήγαινε και μη συνεχίσεις να αμαρτάνεις.
Σ΄αυτό το περιστατικό το πνεύμα της Παγκοσμιοποίησης θα συνιστούσε να μη τη λιθοβολήσει κανείς και να την αφήσουν να ζήσει, όπως αυτή θέλει.
Κι όσες άλλες γυναίκες ή άντρες νιώθουν την ορμή και την ανάγκη για άλλους άντρες ή γυναίκες, να το κάνουν.
Ουδέν πρόβλημα.
Ενώ ο Χριστός την απάλλαξε από το πάθος της μοιχείας και της ζήτησε να μη το ξανακάνει.
Ο Θεάνθρωπος Ιησούς αγάπησε και αγαπάει μέχρι σταυρικής Του θυσίας τον άρρωστο αμαρτωλό άνθρωπο και αν προσχωρήσει σ΄Αυτόν σταθερά και συνειδητά θα τον θεραπεύσει μέσα σε χρόνο που θα απαιτήσει η ανάρρωσή του και θα την επιτρέπει η πίστη του.
Χάσμα επομένως μεγάλο ανάμεσα στο πνεύμα που προωθεί η Νέα Εποχή και σ΄αυτό που εκφράζει η πίστη μας στο Θεό.
Η συνέχεια όμως στο επόμενό μας κείμενο
Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου