Είναι από εκείνες τις στιγμές που καλείσαι να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων
για όλα όσα ονειρεύτηκες, τόλμησες, δούλεψες, πέτυχες αποτελώντας και συ κομμάτι του παζλ μίας ιδέας, ενός στόχου, μίας ιστορίας. Διαφορετική η αφετηρία του καθενός, κοινή η διαδρομή και ο προορισμός. Κάποτε, λοιπόν, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Είναι η ώρα να κλείσεις την πόρτα...Χαρές, λύπες, επιτυχίες, αποτυχίες, καλές και κακές στιγμές έρχονται στο μυαλό σου κάνοντας ως όφειλες τον απολογισμό σου.
Για τους εργαζόμενους στον τηλεοπτικό σταθμό West Channel, που εδώ και 9 μήνες βρισκόμασταν σε επίσχεση εργασίας, η στιγμή αυτή ήρθε.
Το West αποτέλεσε αναμφίβολα για όλους μας ένα μεγάλο σχολείο. Μας έμαθε πολλά, του δώσαμε ό,τι μπορούσαμε...Αποτέλεσε για μένα προσωπικά τα τελευταία 8 χρόνια το δεύτερό μου σπίτι και όλοι οι συνεργάτες η δεύτερή μου οικογένεια...
Και μπορεί ο καθένας να άφησε το προσωπικό του, ξεχωριστό αποτύπωμα στη θέση που υπηρετούσε με αγάπη και αφοσίωση, κατέθεσε όμως κι ένα κομμάτι της ψυχής του!
Υ.Γ. Κι αν όπως λένε κλείνοντας μία πόρτα ανοίγει κάποια άλλη εύχομαι σε όλους τους συναδέλφους μου και συνοδοιπόρους στον αγώνα που κάναμε καλή τύχη στα επόμενα βήματα!
Βάσω Αννουλίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου