Η πρωτομαγιά είναι μία ημέρα συνδεμένη με μία από τις πιο μαύρες στιγμές του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού: το θάνατο του τρεις φορές παγκόσμιου πρωταθλητή της Formula 1 και πραγματικού θρύλου, του Ayrton Senna…
Δεν μου αρέσουν οι επικήδειοι και γενικά η ετήσια θύμηση τόσο θλιβερών στιγμών. Ειδικά όμως στη περίπτωση του Βραζιλιάνου που σημάδεψε ανεξίτηλα τη κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, επιβάλλονται μερικές λέξεις για το μεγαλείο ενός εκ των κορυφαίων οδηγών στην ιστορία.
«Όλα είναι θέλημα Θεού και κατευθυνόμενα από Εκείνον», έλεγε ο Senna, που είχε βαθιά πίστη και κάθε φορά που έμπαινε στο μονοθέσιο, ξεκινούσε μία μυστική κουβέντα με Τον δημιουργό του. Προσευχόταν και κοιτούσε το άπειρο, άδειαζε τον εαυτό του από κάθε σκέψη και συναίσθημα. Και μετά, πατούσε το γκάζι και τρέλαινε τα χρονόμετρα κάνοντας συχνά, πράγματα πέρα από τη λογική.
Όπως στα δοκιμαστικά του Grand Prix του Μονακό το 1988 όπου βρισκόμενος σε άλλο, σχεδόν τρομακτικό επίπεδο, κατέβασε το χρόνο των υπολοίπων οδηγών κατά 2 και πλέον δευτερόλεπτα. Ο Senna είχε αυτή την απίστευτη ικανότητα, να σημειώνει ξαφνικά απίστευτους χρόνους. Ένα χάρισμα μοναδικό…
Υπερέβαλε εαυτόν με μονοθέσια που στα χέρια άλλων θα έμοιαζαν αργά και πάνω απ’ όλα, «χόρευε» στη βροχή. Όταν οι ουρανοί άνοιγαν, κανείς δεν μπορούσε να τον νικήσει, παρότι η εποχή του περιελάμβανε κι άλλους σπουδαίους οδηγούς: Nigel Mansell, Nelson Piquet και φυσικά, ο Alain Prost. Ειδικά ο Γάλλος, αποτελούσε το αντίπαλο δέος. Ήταν ο μεγάλος του αντίπαλος και οι μεταξύ τους μονομαχίες εντός πίστας, έχουν μείνει στην ιστορία. Όπως άλλωστε και οι καβγάδες τους αλλά ποτέ, δεν έπαψαν να τρέφουν απεριόριστο σεβασμό ο ένας για τον άλλο.
Όταν έτρεχε, ο Senna εκπροσωπούσε ένα ολόκληρο έθνος. Παρότι γόνος πλούσιας οικογένειας, είχε καταφέρει να αγγίξει και τον πιο φτωχό Βραζιλιάνο που σε κάθε επιτυχία του ήρωα του, έβρισκε μία σύντομη απόδραση από την μιζέρια του. Και για αυτό θα αποτελεί για πάντα τον ήρωα τους. Έφυγε νωρίς και κανείς δεν ξέρει πως θα είχαν διαμορφωθεί οι αριθμοί αν συνέχιζε μερικά χρόνια ακόμα. Δώδεκα χρόνια μετά το θάνατο του, ακόμα και το απίστευτο ρεκόρ με τις 65 pole position «έπεσε», με τον Michael Schumacher να τον ξεπερνά. Ένα ρεκόρ που έσπασε -τι ειρωνεία- στο ίδιο σίρκουι που είχε επιτευχθεί και το προηγούμενο, στην Ίμολα.
Η καριέρα του Senna στη Formula 1, άρχισε το 1984. Τα επόμενα δέκα χρόνια, οδήγησε για λογαριασμό των Toleman, Lotus, McLaren και Williams. Με την τελευταία όμως, πρόλαβε να τρέξει μόνο σε τρεις αγώνες και έξι γύρους.
«Φόβος είναι ο κίνδυνος που βιώνει ένας οδηγός, να μην τραυματιστεί ή σκοτωθεί», έλεγε και την τραγική εκείνη Πρωτομαγιά, διαισθανόταν αυτό το φόβο. Ένα 24ωρο νωρίτερα, ο Αυστριακός Roland Ratzenberger είχε χάσει τη ζωή του, όταν η Simtek που οδηγούσε, είχε καρφωθεί στον τοίχο. Αυτό προκάλεσε σοκ στον Senna που φώναζε για περαιτέρω μέτρα ασφαλείας και ήταν εμφανώς προβληματισμένος.
Έμοιαζε να βρίσκεται πάλι σε ένα μακρινό κόσμο, βυθισμένος στις σκέψεις του, ίσως να μιλούσε πάλι με Εκείνον… «Το μονοθέσιο μου είναι νευρικό και η πίστα γλιστερή και επικίνδυνη, χωρίς αρκετά σημεία διαφυγής», δήλωνε λίγο πριν την εκκίνηση, λόγια που αποδείχθηκαν τραγικά προφητικά. Είχε προμηθευτεί μία αυστριακή σημαία ώστε αν νικήσει, να τιμήσει τη μνήμη του Ratzenberger αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Στον 6 γύρο, προσεγγίζοντας την στροφή Ταμπουρέλο, η Williams συνέχισε ευθεία ακολουθώντας καταδικαστική πορεία προς τον τσιμεντένιο τοίχο που βρισκόταν εφιαλτικά κοντά. Ο Senna δεν είχε περιθώρια αντίδρασης. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή, αφού το μονοθέσιο του κινείτο με περίπου 310 χλμ/ω την στιγμή της εξόδου. Ένα μεταλλικό κομμάτι από την μπροστινή ανάρτηση είχε διαπεράσει το κράνος του προκαλώντας σοβαρότατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Ήταν κλινικά νεκρός. Μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στο νοσοκομείο της Μπολώνια καθώς η καρδιά του κτυπούσε ακόμα αλλά και αυτή, σταμάτησε στις 18.40 μ.μ.
Τα τραγικά νέα προκάλεσαν παγκόσμια θλίψη. Όλος ο κόσμος (και όχι μόνο οι φίλοι της Formula 1) ήταν συντετριμμένος από τον θάνατο του. Η Βραζιλία, έπεσε σε πένθος. Κηδεύτηκε με τιμές εθνικού ήρωα, παρουσία 250.000 συμπατριωτών του που έσπευσαν να του πουν το ύστατο χαίρε. Άλλωστε, ήταν Θεός τους. Μέσα στη μιζέρια που τους περιστοίχιζε, έβρισκαν στο πρόσωπο του Άιρτον ένα λόγο να νιώθουν υπερήφανοι.
Η Καριέρα του Σένα
Ημερομηνία Γέννησης: 21/3/1960
Συμμετοχές: 161
Τίτλοι: 3
Νίκες: 41
Pole positions: 65 (συν 1 τιμητική)
Βαθμοί: 615
1964 Άρχισε να κάνει καρτ
1973 Συμμετείχε στον πρώτο του αγώνα
1977 Πρωταθλητής Αμερικής στα καρτ
1978 Πρωταθλητής Αμερικής στα καρτ
1979 2ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καρτ
1980 2ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καρτ
1981 Πρωταθλητής Βρετανικής Formula Ford 1600 με 12 νίκες
1982 Πρωταθλητής Ευρωπαϊκής και Βρετανικής Formula Ford 2000
1983 Πρωταθλητής Βρετανικής F3 με 12 νίκες
1984 F1 (Toleman-Hart) 9ος στην τελική κατάταξη με 13 β.
1985 F1 (Lotus-Renault) 4ος στην τελική κατάταξη με 38 β. με 2 νίκες
1986 F1 (Lotus-Renault) 4ος στην τελική κατάταξη με 55 β. με 2 νίκες
1987 F1 (Lotus-Honda) 3ος στην τελική κατάταξη με 57 β. με 2 νίκες
1988 F1 (McLaren-Honda) Παγκόσμιος πρωταθλητής με 94 β. με 8 νίκες
1989 F1 (McLaren-Honda) 2ος στην τελική κατάταξη με 60 β. με 7 νίκες
1990 F1 (McLaren-Honda) Παγκόσμιος πρωταθλητής με 78 β. με 6 νίκες
1991 F1 (McLaren-Honda) Παγκόσμιος πρωταθλητής με 96 β. με 7 νίκες
1992 F1 (McLaren-Honda) 4ος στην τελική κατάταξη με 50 β. με 3 νίκες
1993 F1 (McLaren-Ford) 2ος στην τελική κατάταξη με 73 β. με 5 νίκες
1994 F1 (Williams-Renault)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου