Η βομβιστική επίθεση κατά του Λουκά Παπαδήμου είναι η πρώτη κατά πρώην ή νυν πρωθυπουργού της χώρας από την
εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1920. Και οι δύο, άλλης εμβέλειας και διεθνούς ακτινοβολίας ο καθένας βεβαίως, υπήρξαν τα απολύτως ευρωπαϊκά πρόσωπα της Ελλάδας.
Σε άλλες εποχές, σπεύδοντας να βοηθήσουν τη χώρα σε διαφορετικού τύπου και έντασης κρίσεις .
Υπάρχει όμως ένα άλλο αόρατο νήμα που συνδέει και τις δύο απόπειρες και τις δύο εποχές, μολονότι τις χωρίζει ουσιαστικά ένας ολόκληρος αιώνας.
Το νήμα του εθνικού διχασμού. Ο οποίος εκκολάπτεται σε μια περίοδο που ο πολιτικός λόγος στη χώρα μας γεμίζει δηλητήριο, μισαλλοδοξία και θρησκειολογικούς διαχωρισμούς.
Χυδαίες επιθέσεις, δηλητηριώδη σχόλια, υβριστικοί χαρακτηρισμοί δημιουργούν ένα κλίμα, επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα και εν τέλει οπλίζουν χέρια σε μια χώρα, όπου οι τραπεζίτες θεωρούνται συλλήβδην αρπακτικά, οι δημοσιογράφοι πουλημένοι, η τήρηση της τάξης είναι κάτι περίπου ύποπτο και η βία εξακολουθεί να ασκεί μια μεγάλη και ανεξήγητη έλξη.
Είναι η ρητορική όμως που σχεδόν αναπόφευκτα θα οπλίσει το χέρι κάποιου φανατικού .Τότε, το 1920, ήταν δύο απότακτοι αξιωματικοί, τώρα μια νέα γενιά τρομοκρατίας , αυτή της δι αλληλογραφίας.
Είναι περισσότερο από προφανές –το έχουν υποστηρίξει και τώρα οι πολιτικοί μας αρχηγοί - ότι μία τρομοκρατική επίθεση κατά ενός πρώην πρωθυπουργού, είναι μία υπόθεση που απειλεί να διαβρώσει το δημοκρατικό υποστήλωμα μιάς χώρας.
Μιας χώρας στην οποία έχει καλλιεργηθεί το μίσος, όπου η ταξική αντιπαράθεση είναι σημαία της σημερινής κυβέρνησης, όπου το «εμείς ή αυτοί» έχει ανακηρυχθεί σε δόγμα. Πώς να αγνοήσει κανείς σήμερα τι είχε πει ο ίδιος ο πρωθυπουργός τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν ήδη είχε ψηφίσει το δικό του μνημόνιο, «Ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν» ;
Πώς να ξεχάσει κανείς την δήλωση πολιτικού , σήμερα υπουργού, ο οποίος έλεγε ότι η 17 Νοέμβρη «λάθος ανθρώπους» σκότωσε και χαρακτήριζε προδότη τον Λουκά Παπαδήμο;
Πώς να ξεχάσει κανείς σήμερα τον άλλο πολιτικό, υπουργό σήμερα, που αποκαλούσε την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, «χούντα»; Πώς να χαρακτηρίσει κανείς τον υπουργό, που μόλις χθες , λίγες ώρες πριν την βομβιστική επίθεση κατά του Λουκά Παπαδήμου, χαρακτήριζε «εχθρούς του λαού» τους 251 βουλευτές που είχαν ψηφίσει τον «νόμο Διαμαντοπούλου» περί Παιδείας , τον οποίο και αποκαλούσε «κατάρα» ή υπουργούς , που ακόμα και χθες το πρωϊ εκτόξευαν ύβρεις και πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς σε όσους δεν συμφωνούν μαζί τους.
Τώρα όλοι καταδίκασαν την βομβιστική επίθεση. Και ορθώς έπραξαν. Είναι φανερό όμως ότι δεν αρκεί η ομόθυμη καταδίκη της τρομοκρατίας και της βίας στα λόγια και «εκ των υστέρων».
To κλ(η)ίμα διχασμού που καλλιεργείται, απ όπου κι αν καλλιεργείται, πρέπει επιτέλους να σταματήσει να ποτίζεται με μίσος , αλλά και με την ανοχή και ανεκτικότητα απέναντι σε εκδοχές της ένοπλης πολιτικής βίας.
Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας πόσο δηλητήριο έχουν χύσει οι χούλιγκαν της πολιτικής και των Μέσων Ενημέρωσης στο πλαίσιο του αντιμνημονιακού παροξυσμού και πόσοι ζημιά έχουν προκαλέσει.
Η επίθεση εναντίον του Λουκά Παπαδήμου οφείλει να αφυπνίσει τους πάντες.
Ως εδώ και μη παρέκει για όλους αυτούς που ενσπείρουν τον διχασμό και φαντασιώνονται κρεμάλες και φονικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου