Φώτης Σιούμπουρας: Έχουν την δική της ιστορία λαϊκισμός και «κωλοτούμπα»

Πολιτικός της περασμένης γενιάς συνήθιζε να λέει στις ιδιωτικές συζητήσεις του:
«Πες στο λαό τόσα ψέματα, όσα αντέχει». Φαίνεται πως ο λαός, ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του, όχι μόνον αντέχει ακόμη τα ψέματα, που του σερβίρουν οι κυβερνώντες σήμερα-και όχι μόνο-αλλά και τα πιστεύει. Πως αλλιώς να εξηγήσεις την απάθεια με την οποία οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν τις συνεχιζόμενες «κωλοτούμπες» κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων ή ακόμη και την αποδοχή ή την αιτιολόγηση των όσων ψεμάτων εκστομίζονται στη Βουλή ή σε τηλεοπτικά «παράθυρα» από πρώην υπερασπιστές της « ηθικής και της αλήθειας»; Όσο και αν δύο πολιτικοί ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος και ο πρώην βουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Χάρης Κάτανας μας επανέφεραν τις τελευταίες ημέρες στην «εποχή της κυβίστησης» η περίπτωσή τους πόρρω απέχει από τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της συγκυβέρνησης. (σ.σ. Ο Κώστας Χρυσόγονος είχε φύγει από το ΠΑΣΟΚ και πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ, από τον οποίο φεύγει, γιατί έβλεπε την ανθρωπιστική κρίση που επέφεραν τα Μνημόνια και ο Χάρης Κάτανας , που επέστρεψε στη ΝΔ, ήταν ένθερμος υποστηρικτής του ΝΑΙ και του να βρούμε λεφτά από του Ρώσους , τους Κινέζους και τους…εξωγήινους).
Βέβαια ηκωλοτούμπα και δη η πολιτική δεν είναι ένα καινούριο φαινόμενο στον τόπο μας. Έχει τη δική της ιστορία, η οποία συμβαδίζει τουλάχιστον με τη νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου. Δεν συμβαίνει μόνο σήμερα, δεν συνέβη μόνο χθες, έχει παρελθόν.

Και η αλήθεια είναι πως η κυβίστηση δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει μόνο τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Σ' έναν μεγάλο βαθμό, έχει ενσωματωθεί στην κοινή γνώμη, στους ψηφοφόρους δηλαδή. Όχι σε όλους βέβαια, σίγουρα όμως σε αρκετούς. Ενδεικτικό της απόλυτης συνειδητοποίησης και ταύτισης που έχει ένα τμήμα του εκλογικού σώματος με την έννοια της κωλοτούμπας, είναι αυτό που συνέβη στις δύο τελευταίες εθνικές εκλογές. Ένα μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ με πλήρη συνείδηση και προσδοκία ότι αυτός όταν κερδίσει την εξουσία θα κάνει κωλοτούμπα. Το έλεγαν μάλιστα πολλοί από τους ψηφοφόρους αυτούς δημόσια. «Έλα, μωρέ, άσε τους να λένε, μόλις ανέβουν επάνω θα ξεχάσουν ό,τι έλεγαν και θα κάνουν τα μισά ». Πλειοδότησε μάλιστα ο σημερινός πρωθυπουργός , όταν , παραμονές των εκλογών του 2015, ηλικιωμένη ψηφοφόρος του είπε δημόσια και …oncamera που λέμε στα ελληνικά , πως και μόνο το 10% να έκανε από όσα υποσχόταν καλά θα ήταν…».«Θα τα κάνουμε όλα, όσα υποσχόμαστε» της απάντησε ο εν αναμονή τότε πρωθυπουργός, κτυπώντας την στην πλάτη. Και έκανε μετά …όλες τις κωλοτούμπες.
Βέβαια τα χρόνια από την μεταπολίτευση έως σήμερα έδωσαν την δυνατότητα στις πολιτικές μας δυνάμεις να εκπαιδευτούν , αλλά και να εκπαιδεύσουν ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος στη λογική της κωλοτούμπας.
Στιγμές μεγάλης διάκρισης στις κυβιστήσεις μπορούμε να θυμηθούμε πολλές στη νεότερη ιστορία. Κορύφωση όμως αν όχι «ρίζα» που εξέθρεψε τον… λαϊκισμό της πολιτικής κωλοτούμπας αποτέλεσε η εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ακούμε συχνά θαυμαστές του να εκφράζονται κολακευτικά για το πώς, ενώ ξεσήκωσε τον ελληνικό λαό εναντίον της ΕΟΚ, του ΝΑΤΟ και της παραμονής των αμερικανικών βάσεων, κατάφερε στη συνέχεια να κρατήσει τη χώρα στην ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, αλλά και τις βάσεις.
Η …παράδοση βέβαια συνεχίζεται και σήμερα. Κάποιοι θαυμάζουν τον Αλέξη Τσίπρα γιατί συνεχίζει να κάνει κωλοτούμπες , μετά την γιγαντιαία κυβίστηση από την εποχή του «GobackMrsMerkel». Καλό αυτή η μεταστροφή , αλλά άλλο αυτό και άλλο να συνεχίζουμε να επικροτούμε τους πολιτικούς μας επειδή άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα πράττουν.
Μπορεί ο λαϊκισμός και οι πολιτικές κωλοτούμπες ν' αποτελούν ένα απόλυτα άρρωστο πολιτικό και κοινωνικό φαινόμενο, να είναι ενδεικτικό παρακμής, δεν παύουν όμως να είναι σύμφυτα με τον τρόπο με τον οποίο πορευόμαστε. Μακάρι να μην υπάρξουν στο μέλλον. Και μακάρι και όλοι εμείς, οι πολίτες να μην ξεχνούσαμε τόσο εύκολα, να μην «τσιμπάμε» από ανέφικτες υποσχέσεις. Να βάζαμε εμείς οι ίδιοι ένα τέλος. Δεν φαίνεται πιθανό. Δεν φαίνεται πιθανό γιατί φταίμε όλοι. Γιατί παραμυθιαζόμαστε εύκολα κι εμείς οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης , αφού δεν αποδομούμε έγκαιρα μύθους και παραμύθια.
Το έλεγε πολύ σωστά ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ Ντε Γκωλ (1890-1970) . «Επειδή ένας πολιτικός ποτέ δεν πιστεύει αυτά που λέει, εκπλήσσεται όταν οι άλλοι τον πιστεύουν». Η φράση αυτή είναι ίσως η πιο εύστοχη τοποθέτηση, αν θέλει κάποιος να δώσει το στίγμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής και την αξιοπιστία του πολιτικού προσωπικού που μας κυβερνά.