Για τον μπαμπά της κόρης της, Μαρίσας, τον λόγο που χώρισαν προτού καλά καλά νιώσουν παντρεμένοι αλλά και πώς βίωσε μόνη της την
περίοδο της εγκυμοσύνης, μίλησε σε πρόσφατη
συνέντευξη της η Χριστίνα Λαμπίρη
περίοδο της εγκυμοσύνης, μίλησε σε πρόσφατη
συνέντευξη της η Χριστίνα Λαμπίρη
Με τον πατέρα της Μαρίσας χώρισες όταν ήσουν δυο μηνών έγκυος;
«Ναι, Ήταν ένας μεγάλος έρωτας που όπως συμβαίνει με όλα τα ωραία πράγ¬ματα ήρθε το τέλος του. Με τον μπαμπά της Μαρίσας μείναμε πολύ λίγο καιρό παντρεμένοι. Με τη Μαρίσα στην ουσία μεγαλώσαμε μαζί»
Είναι δύσκολο να μεγαλώνει ένα παιδί μόνη σου;
«Είχα την τύχη να είναι δίπλα μου οι δικοί μου και ίσως η ζωή μου να ήταν πολύ διαφορετική αν δεν είχα τους γονείς μου, γιατί είναι άλλο να φεύγεις από το σπίτι και να ξέρεις ότι το παιδί σου μένει πίσω με τη μητέρα σου και τον πατέρα σου και είναι άλλο να το αφήνεις στο σπίτι με άγνωστους ανθρώπους. Και το λέω αυτό με πάσα ειλικρίνεια... Δεν ξέρω πώς θα ήταν η ζωή μου, γιατί αγαπάω πολύ τη δουλειά μου και παρασυρόμουν από τα ωράρια της»
Έχεις τύψεις για το αν ήσουν καλή μάνα;
«Εννοείται, και έχω πάρα πολλές! Φαντάζομαι όπως όλες οι μητέρες που εργάζονται και δεν είναι όσο κοντά θα ήθελαν στα παιδιά τους. 'Έχω χάσει πολλές στιγμές από τη μικρή για το χατίρι της δουλειάς»
Το χωρισμό σου με τον μπαμπά της πώς τον διαχειρίστηκες; «Ήταν μια φυσιολογική κατάσταση γιατί η Μαρίσα δεν ήταν ποτέ παιδί χωρισμένων γονιών, δεν γνώρισε αυτό το μοντέλο της οικογένειας. Οι τρεις μας δεν υπήρξαμε ποτέ, χωρίσαμε σε δύο μήνες»
Ήταν σχέση χρόνων; «Ήταν αυτό που λέμε «έρωτας στο δόξα πατρί» και τελείωσε! Ξεκίνησε Απρίλιο και ολοκληρώθηκε Φεβρουάριο. Ούτε χρόνος! Η Μαρίσα ήρθε στον κόσμο Ιούνιο, ήταν η πιο ωραία περίοδος της ζωής μου -η γέννα, το μωρό- και συνάμα η πιο δύσκολη. Από τη μία η οικογένεια μου με στήριξε αλλά από την άλλη το δικό μου περιστατικό ήταν κατάπτυστο! Καταλαβαίνει τότε δεν ήταν όπως τώρα...»
Οι γονείς σου σε στήριξαν τότε; «Απόλυτα. Ποτέ δεν έγινε κάποια συζήτηση σε βάθος. Σε αυτό το πράγμα με εμπιστεύτηκαν. Έτσι έπρεπε να γίνουν τα πράγματα. Δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Αλλά ήταν πολύ δύσκολη περίοδος μετά. Δεν μπορώ να σου περιγράψω...»
Σαν γυναίκα πληγώθηκες; «Το μετά ήταν ένα δράμα! Δεν ξέρω αν ήταν επιλόχεια κατάθλιψη αυτό που είχα πάθει - μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Αυτό που ξέρω να σου πω είναι ότι για ένα πάρα πολύ μεγάλο διάστημα, περίπου 25 χρόνων, δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό όχι να φλερτάρω ή να φτιάξω ξανά τη ζωή μου αλλά ούτε καν να βγω έξω! Είχα χάσει την εμπιστοσύνη μου στους άντρες, στον εαυτό μου, αισθανόμουν ότι αν ακουμπούσα άντρα θα έκανα κακό στο παιδί μου, με έπιανε σιχαμάρα συν του ότι είχα τρελή φοβία να δεσμευτώ, να μπω πάλι στη διαδικασία «ερωτεύομαι, μοιράζομαι, ακουμπάω»... Όλο το συναισθηματικό κομμάτι ήταν για τη Μαρίσα», αποκαλύπτει η ίδια στο
περιοδικό You
«Ναι, Ήταν ένας μεγάλος έρωτας που όπως συμβαίνει με όλα τα ωραία πράγ¬ματα ήρθε το τέλος του. Με τον μπαμπά της Μαρίσας μείναμε πολύ λίγο καιρό παντρεμένοι. Με τη Μαρίσα στην ουσία μεγαλώσαμε μαζί»
Είναι δύσκολο να μεγαλώνει ένα παιδί μόνη σου;
«Είχα την τύχη να είναι δίπλα μου οι δικοί μου και ίσως η ζωή μου να ήταν πολύ διαφορετική αν δεν είχα τους γονείς μου, γιατί είναι άλλο να φεύγεις από το σπίτι και να ξέρεις ότι το παιδί σου μένει πίσω με τη μητέρα σου και τον πατέρα σου και είναι άλλο να το αφήνεις στο σπίτι με άγνωστους ανθρώπους. Και το λέω αυτό με πάσα ειλικρίνεια... Δεν ξέρω πώς θα ήταν η ζωή μου, γιατί αγαπάω πολύ τη δουλειά μου και παρασυρόμουν από τα ωράρια της»
Έχεις τύψεις για το αν ήσουν καλή μάνα;
«Εννοείται, και έχω πάρα πολλές! Φαντάζομαι όπως όλες οι μητέρες που εργάζονται και δεν είναι όσο κοντά θα ήθελαν στα παιδιά τους. 'Έχω χάσει πολλές στιγμές από τη μικρή για το χατίρι της δουλειάς»
Το χωρισμό σου με τον μπαμπά της πώς τον διαχειρίστηκες; «Ήταν μια φυσιολογική κατάσταση γιατί η Μαρίσα δεν ήταν ποτέ παιδί χωρισμένων γονιών, δεν γνώρισε αυτό το μοντέλο της οικογένειας. Οι τρεις μας δεν υπήρξαμε ποτέ, χωρίσαμε σε δύο μήνες»
Ήταν σχέση χρόνων; «Ήταν αυτό που λέμε «έρωτας στο δόξα πατρί» και τελείωσε! Ξεκίνησε Απρίλιο και ολοκληρώθηκε Φεβρουάριο. Ούτε χρόνος! Η Μαρίσα ήρθε στον κόσμο Ιούνιο, ήταν η πιο ωραία περίοδος της ζωής μου -η γέννα, το μωρό- και συνάμα η πιο δύσκολη. Από τη μία η οικογένεια μου με στήριξε αλλά από την άλλη το δικό μου περιστατικό ήταν κατάπτυστο! Καταλαβαίνει τότε δεν ήταν όπως τώρα...»
Οι γονείς σου σε στήριξαν τότε; «Απόλυτα. Ποτέ δεν έγινε κάποια συζήτηση σε βάθος. Σε αυτό το πράγμα με εμπιστεύτηκαν. Έτσι έπρεπε να γίνουν τα πράγματα. Δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Αλλά ήταν πολύ δύσκολη περίοδος μετά. Δεν μπορώ να σου περιγράψω...»
Σαν γυναίκα πληγώθηκες; «Το μετά ήταν ένα δράμα! Δεν ξέρω αν ήταν επιλόχεια κατάθλιψη αυτό που είχα πάθει - μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Αυτό που ξέρω να σου πω είναι ότι για ένα πάρα πολύ μεγάλο διάστημα, περίπου 25 χρόνων, δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό όχι να φλερτάρω ή να φτιάξω ξανά τη ζωή μου αλλά ούτε καν να βγω έξω! Είχα χάσει την εμπιστοσύνη μου στους άντρες, στον εαυτό μου, αισθανόμουν ότι αν ακουμπούσα άντρα θα έκανα κακό στο παιδί μου, με έπιανε σιχαμάρα συν του ότι είχα τρελή φοβία να δεσμευτώ, να μπω πάλι στη διαδικασία «ερωτεύομαι, μοιράζομαι, ακουμπάω»... Όλο το συναισθηματικό κομμάτι ήταν για τη Μαρίσα», αποκαλύπτει η ίδια στο
περιοδικό You
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου