Οι σχέσεις μοιάζουν με το ζάρι. Δεν ξέρεις πότε θα σου τύχει η καλή ζαριά
και πότε ο άσσος. Κι εσύ συνεχίζεις να συναναστρέφεσαι διάφορους ανθρώπους ώστε να μπορέσεις να βρεις αυτή την καλή ζαριά που όλοι λένε, αλλά τελικά μένεις στον άσσο.
Στην εποχή της τεχνολογίας η έννοια «σχέση» έχει διαφοροποιηθεί αρκετά. Οι προτεραιότητες, ακόμη κι ο τρόπος με τον οποίο δύο άνθρωποι επικοινωνούν είναι τελείως διαφορετικός. Δεν εννοώ να αρχίσουμε να στέλνουμε πάλι γράμματα, αλλά τουλάχιστον να μπορούμε να μιλάμε για ό,τι θέλουμε χωρίς ντροπή και φυσικά όχι πίσω από μια οθόνη.
Τα μαγικά (στην πραγματικότητα απλά ειλικρινή) χαρακτηριστικά για μια υγιή σχέση είναι ο αμοιβαίος σεβασμός κι η εμπιστοσύνη. Χωρίς αυτά όχι σχέση δεν κάνεις, ούτε στο περίπτερο για τσιγάρα δεν πας. Τι σημαίνει, όμως, αμοιβαίος σεβασμός; Είναι η εκτίμηση που δείχνουμε σε κάποιο πρόσωπο για τα ψυχικά και πνευματικά του χαρίσματα χωρίς να τον προσβάλουμε ή να τον επικρίνουμε. Ο Λουντέμης έγραψε ότι «Ο έρωτας είναι δυνατόν να μην είναι αμοιβαίος, αλλά και πάλι έρωτας είναι. Ο σεβασμός όμως για να είναι σεβασμός, πρέπει οπωσδήποτε να είναι αμοιβαίος».
Οι υγιείς σχέσεις απαιτούν φυσικά κι εμπιστοσύνη. Είναι εκείνο το συστατικό που αν δεν υπάρχει δεν πετυχαίνει το γλυκό. Χωρίς αυτήν όχι μόνο δε θα μπορέσουμε να απολαύσουμε τη σχέση μας, αλλά αντίθετα θα νιώθουμε μια συνεχή απειλή. Είναι η καχυποψία που μας αποτρέπει να εκφραστούμε ελεύθερα, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να κουραστούμε και να παραδώσουμε τα όπλα.
Ίσως η έλλειψη εμπιστοσύνης να είναι ο λόγος που οι περισσότερες σχέσεις φαντάζουν επιφανειακές. Κρυμμένα αληθινά λόγια σε ένα χαρτί και χιλιάδες ψεύτικα σκόρπια σε μια απρόσωπη οθόνη. Πόσες σχέσεις ξεκίνησαν από ένα απλό μήνυμα στο facebook; Διότι πίσω από μια οθόνη μπορείς να γίνεις ό,τι θες, για όσο σε προστατεύει μια γυάλα απ’ τον αληθινό κόσμο. Αλλά και στο πλαίσιο μιας σχέσης πόσες φορές μπήκες στον πειρασμό να τσεκάρεις τα social media του συντρόφου σου για να επιβεβαιώσεις αν μιλάει ή φλερτάρει με άλλους; Τουλάχιστον η σκέψη θα σου πέρασε αρκετές φορές, αφού η εμπιστοσύνη στην εποχή μας είναι πράγματι εύθραυστη.
Οι σχέσεις απαιτούν δουλειά και χρόνο, αυτογνωσία κι ειλικρίνεια κι όπως είναι προφανές δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για να δημιουργούν σχέσεις, πόσο μάλλον να τις συντηρούν στο χρόνο. Δεν είναι τσακωμένοι με τη συντροφικότητα ούτε απαραίτητα έχουν αλλεργία στις δεσμεύσεις. Απλά ίσως τα όριά τους να είναι πιο στενά, μετά από ένα σημείο νιώθουν να πνίγονται και τότε ξέρουν πως ήρθε η ώρα να φύγουν.
Δεν είναι όλοι ανειλικρινείς ή δειλοί όπως συχνά κι άδικα τους χαρακτηρίζουν. Απλά δε συμβιβάζονται με καταστάσεις που είναι έξω απ’ τα νερά τους, ίσως και να ‘ναι αρκετά εγωιστές ή πολύ συμφιλιωμένοι με τον εαυτό τους, αφού το «αυτός είμαι και σε όποιον αρέσω» είναι το μότο τους. Κι αν σκεφτούμε πως στον αντίποδα θα βρούμε εκείνους με την τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση που ανέχονται, υποχωρούν και προσκολλώνται στον άλλον σαν βεντούζα, ίσως να μην είναι τελείως λάθος η στάση τους.
Οι σχέσεις δεν έχουν εγχειρίδιο χρήσης για να μπορείς να συμβουλεύεσαι στις δύσκολες στιγμές. Όσα κι αν έχουν γραφτεί, καμία υγιής σχέση δε θα μπορέσει να δημιουργηθεί και να εξελιχθεί αν ακολουθεί κάποια συγκεκριμένα κουτάκια που άλλος έχει θέσει. Το πρωτεύον είναι εσύ να περνάς καλά ζώντας την κάθε στιγμή κι η ευτυχία σίγουρα δεν είναι ατομική υπόθεση. Μοιάζει με εκείνο το φιλί και την αγκαλιά όταν ξυπνάς το πρωί.
Ρίσκαρε κι ό,τι βγει. Ό,τι κι αν γίνει στο τέλος θα χαμογελάς, αφού όλα είναι στιγμές.
Συντάκτης: Βασιλεία Ζάμπα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου