Τρία, δύο, ένα… και το Champions League της σεζόν 2018-2019 ανοίγει τις πόρτες του.
Ναι, οι 26 από τις 32 ομάδες των ομίλων είχαν εξασφαλισμένη τη συμμετοχή τους σε αυτούς, οι περισσότερες εκ των οποίων, μάλιστα, άνηκαν στα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Πιθανότατα μιλάμε και για το στοιχείο που τονίζει εντονότερα από κάθε άλλο την ελιτίστικη μορφή που παίρνει το νέο Champions League. Τι άλλο αλλάζει; Οι ώρες. Τέλος τα (σχεδόν αδιαπραγμάτευτα) 21:45. Πλέον στη φάση των ομίλων και των 16 του θεσμού έχουμε διαχωρισμό των αγώνων στις ζώνες των 19:55 και 22:00, προφανώς για εμπορικό-τηλεοπτικούς σκοπούς, ώστε κάθε θεατής που θέλει και έχει τη δυνατότητα να μπορεί να παρακολουθήσει ζωντανά δύο ματς, το ίδιο βράδυ.
Πάμε στο ποδόσφαιρο όμως. Ποια είναι τα στοιχεία που παρουσιάζουν ενδιαφέρον στη φετινή διοργάνωση; Ο Κριστιάνο Ρονάλντο, που πήγε στη Γιουβέντους για να της δώσει ώθηση στο όνειρο της κατάκτηση του Champions League. Ο Λιονέλ Μέσι, που θέλει να επιστρέψει στην κορυφή με την Μπαρτσελόνα. Η Παρί Σεν-Ζερμέν των Νεϊμάρ και Κιλιάν Μπαπέ, που θέλει, επιτέλους, αυτό το τρόπαιο που κυνηγά επί μια πενταετία και αποτυγχάνει να το κάνει δικό της με… αξιοθαύμαστη συνέπεια. Η Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα, που αναζητά τη διάκριση και σε διεθνές επίπεδο. Η Ρεάλ Μαδρίτης στη μετά-Ζιντάν και κυρίως μετά-Ρονάλντο εποχή, που θα επιχειρήσει να σηκώσει το τέταρτο διαδοχικό τρόπαιο. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που οφείλει να δικαιολογήσει την επιμονή της στον Ζοζέ Μουρίνιο. Η Ατλέτικο Μαδρίτης και η Ντόρτμουντ, που θέλουμε να «ξυπνήσουν» και να τρομάξουν τους μεγάλους. Και, φυσικά, η επιστροφή της ΑΕΚ στους ομίλους και το πώς θα ανταποκριθεί.
Όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα θα δούμε εκτενώς παρακάτω, διαχωρίζοντας σε ειδικά γκρουπ τις 32 ομάδες, αποσαφηνίζοντας τους στόχους τους και προσδίδοντας ταυτότητα στο Champions League της σεζόν 2018-2019.
Οι «πάμε να το σηκώσουμε»
Στη νούμερο ένα κατηγορία ανήκουν οι ομάδες που… αντιστρέφουν το κλισέ. Σημασία για εκείνες δεν έχει το ταξίδι, αλλά ο προορισμός. Η κατάκτηση, δηλαδή, του κορυφαίου διασυλλογικού τροπαίου, έστω κι αν το να λες ότι αυτοσκοπός είναι η κορυφή είναι τρομερά φιλόδοξο, λαμβάνοντας υπόψη το επίπεδο του ανταγωνισμού. Οι ομάδες που διεκδικούν το τρόπαιο είναι πολλές, ο τελικός έχει χώρο μόνο για δύο και με νοκ-άουτ αναμετρήσεις να κρίνουν τα πάντα, ουδείς μπορεί να χαρακτηρίσει απολύτως αξιοκρατικό το ταξίδι προς την κορυφή. Σε κάθε περίπτωση, οι κλασικές δυνάμεις δηλώνουν ξανά το «παρών». Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπάγερν Μονάχου είναι δεδομένα τρεις ομάδες που στοχεύουν σε κατάκτηση, όπως ισχύει σε σταθερή βάση εδώ και πολλά χρόνια. Η Μπαρτσελόνα του Λιονέλ Μέσι που θέλει να επιστρέψει στην κορυφή, η Ρεάλ σε μια εποχή που τείνει να συνέλθει από τις ξαφνικές αποχωρήσεις των Ρονάλντο και Ζινεντίν Ζιντάν, και η «νέα Μπάγερν» του Νίκο Κόβατς. Η λίστα των φαβορί, όμως, έχει προσθαφαιρέσεις όσον αφορά στους υπόλοιπους.
Πριν δύο με τρία χρόνια, για παράδειγμα, ήταν η Τσέλσι εκείνη που στεκόταν ένα σκαλοπάτι παρακάτω. Τώρα, σε αυτό μπορούμε να τοποθετήσουμε την Παρί Σεν-Ζερμέν και τη Μάντσεστερ Σίτι, με τη Λίβερπουλ να ακροβατεί μεταξύ αυτού και του επόμενου γκρουπ. Κι αυτό γιατί οι Κόκκινοι δεν έχουν το ίδιο βάθος στο ρόστερ τους με τις υπόλοιπες πέντε ομάδες, ενώ πρωταρχικό στόχο τους αποτελεί η κατάκτηση της Premier League. Μία ακόμα που τοποθετείται οριακά στην πρώτη γραμμή είναι η Γιουβέντους. Οι Μπιανκονέρι δεν διαθέτουν εφάμιλλη ποιότητα με τις παραπάνω ομάδες, αλλά έχουν ένα μεγάλο ρόστερ που τους προσφέρει ποικιλία και τακτική ευελιξία. Εντός Ιταλίας δεν αντιμετωπίζουν ούτε κατά διάνοια τον ίδιο ανταγωνισμό, ενώ ο Κριστιάνο Ρονάλντο δύναται να μετατραπεί στο δικό τους βαρόμετρο. Η Σίτι βρίσκεται εδώ για λόγους που είναι ευνόητοι, αφού ο Πεπ Γκουαρδιόλα έχει φτιάξει ένα αξιοζήλευτο σύνολο, κι ας υστερεί σε ποιότητα εν συγκρίσει με ομάδες όπως η Παρί. Η τελευταία μπορεί να βρίσκεται σε μεταβατική φάση λόγω της έλευσης του Τόμας Τούχελ, αλλά το ρόστερ της είναι άκρως ποιοτικό, πόσω δε όσοι αγωνίζονται στη γραμμή κρούσης της γαλλικής ομάδας. Δικαίως, οι bookers τοποθετούν την πρωταθλήτρια Γαλλίας στην τετράδα των φαβορί για κατάκτηση, πίσω από Μπαρτσελόνα, Σίτι και Γιουβέντους.
Οι «προημιτελικά και βλέπουμε»
Τα φαβορί, μέρος δεύτερο. Δεν πρόκειται για τις ομάδες που θέτουν ως στόχο τη διεκδίκηση του τροπαίου, αλλά εκείνες που… οριοθετούν τους εαυτούς τους στην είσοδό τους στα προημιτελικά και έπειτα εξαρτώνται τόσο από τη φόρμα τους όσο και από την τύχη, δηλαδή τις κληρώσεις τους, για να διεκδικήσουν μια θέση στα ημιτελικά και εν συνεχεία στον τελικό. Η Λίβερπουλ και η Γιουβέντους κινούνται πάνω στην αόρατη γραμμή μεταξύ πρώτης και δεύτερης κλίμακας, με βάση τα ζητήματα που προαναφέραμε. Ακολουθούν η Τσέλσι, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Ατλέτικο Μαδρίτης.
Βέβαια, οι αγγλικές ομάδες είναι πάντα επίφοβες, εξαιτίας του έντονου ανταγωνισμού στην Premier League. Αν, ας πούμε, η Τσέλσι διεκδικεί τον εγχώριο τίτλο τον Ιανουάριο, ενδεχομένως να παραμερίσει ελαφρώς τη φάση των 16 του Champions League. Η Ατλέτικο Μαδρίτης έχει εξελιχθεί σε σταθερή αξία και το ξεκίνημά της στη σεζόν λειτουργεί σχεδόν… παραπλανητικά. Με την προσέγγιση του Ντιέγκο Σιμεόνε καταφέρνει να θέτει «γρίφους» σε κάθε αντίπαλο, τη στιγμή που φέτος έχει αποκτήσει και σαφώς μεγαλύτερο και ποιοτικότερο έμψυχο δυναμικό. Εξυπακούεται ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Ζοζέ Μουρίνιο παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό, έχοντας διακυμάνσεις στην απόδοσή της και (προς το παρόν) μην εμπνέοντας εμπιστοσύνη, αλλά το ρόστερ της και η ιδιάζουσα ικανότητα του Πορτογάλου προπονητή είναι αρκετά για να τη χρίσουν φαβορί.
Οι ελπίδες μας
Οι ομάδες αυτού του γκρουπ δεν είναι σε καμία περίπτωση φαβορί για κατάκτηση, αλλά είναι οι επικρατέστερες για να μας αιφνιδιάσουν ευχάριστα, να φτάσουν ψηλά και να συμβολίσουν τη… διαφορετικότητα ανάμεσα στους πρωταθλητές των πρωταθλητών. Εξάλλου είναι συχνό φαινόμενο (και) στο Champions League να ξεπετάγεται μια ομάδα από τα ευρωπαϊκά αζήτητα, φτάνοντας μέχρι και στην τετράδα της διοργάνωσης. Πέρυσι ήταν η Ρόμα, πρόπερσι η Μονακό, πριν τέσσερα χρόνια εκείνη η αλματώδης σεζόν της Ατλέτικο Μαδρίτης και πριν πέντε χρόνια της Ντόρτμουντ επί εποχής Κλοπ. Πιθανότατα το πιάσατε το νόημα. Εδώ, λοιπόν, εντάσσονται η Ντόρτμουντ, η Τότεναμ, η Μονακό και η Ρόμα. Η Ντόρτμουντ βρίσκεται σε αναζήτηση ταυτότητας και ουδείς γνωρίζει πώς θα βαδίσει στη συνέχεια της σεζόν, αλλά έχει νεανικό ρόστερ που μπορεί ανά πάσα στιγμή να υπερβεί τις δυνατότητές του. Εντός Γερμανίας είναι εξαιρετικά δύσκολο να κοντράρει την Μπάγερν Μονάχου στο μαραθώνιο του τίτλου, επομένως δεν αποκλείεται, όπως έκανε συχνά επί Κλοπ, να ποντάρει στο Champions League.
Η Μονακό έχει χάσει την αίγλη της και ακόμη δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει στις αλλεπάλληλες πωλήσεις του καλοκαιριού του 2017. Ήταν σαν τα σχέδια του Λεονάρντο Ζαρντίμ να σβήστηκαν μονομιάς, με συνέπεια οι Μονεγάσκοι να χάσουν την ταυτότητά τους και να διακόψουν την ομαλή ροή που είχε αποκτήσει το πρότζεκτ τους με τον Πορτογάλο στο «τιμόνι». Αλλά τα νιάτα είναι ακόμη εκεί, όπως και ο άκρως υπομονετικός Ζαρντίμ, και η «αναθέρμανση» της γαλλικής ομάδας αποτελεί υπαρκτό ενδεχόμενο. Όσο για την Τότεναμ του Ποτσετίνο, βρίσκεται στη θέση της «υποψήφιας προς έκπληξη» εδώ και χρόνια. Η δουλειά του Αργεντινού συνεχίζει να προοδεύει, έστω κι αν αυτό συμβαίνει εκκωφαντικά μεν, με αργό ρυθμό δε. Κέιν, Ντέλε Άλι και Έρικσεν, παραδόξως, είναι ακόμη εκεί και δεν αποκλείεται, αν αυτή δεν είναι η χρονιά τους στην Premier League (είπαμε ότι οι αγγλικές ομάδες είναι επίφοβες), να είναι στο Champions League. Η Ρόμα συνεχίζει στην ίδια γραμμή. Με ηγέτη τον τεχνικό διευθυντή Μόντσι, του οποίου η αξία αποδεικνύεται εκ νέου στην Ιταλία, θα επιχειρήσει να επαναλάβει τις περσινές εμφανίσεις και να εκπλήξει τους πάντες, έχοντας ενισχύσει το ρόστερ της με έξυπνο τρόπο και καταφέρνοντας να διατηρήσει πολλούς εκ των παικτών – πυλώνες, όπως ο Κώστας Μανωλάς.
Αυτές που μπορούν να μας σοκάρουν
Οι ομάδες που αναφέραμε στην προηγούμενη κατηγορία έχουν και ένα «ένοχο» πρόσφατο παρελθόν στο Champions League. Ο κόσμος είναι ήδη υποψιασμένος για αυτές. Δεν ισχύει το ίδιο την Ίντερ, τη Νάπολι, τη Σάλκε, τη Χόφενχαιμ, τη Βαλένθια, τη Σαχτάρ Ντόνετσκ και τον Άγιαξ. Αυτές είναι τα… long shots για να κάνουν την έκπληξη. Οι ομάδες που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν πείσει ότι είναι ανερχόμενες, χωρίς να έχουν πετύχει πρόσφατα κάτι σε διεθνές επίπεδο. Η Νάπολι του Μαουρίτσιο Σάρι έπαιξε φανταστικό ποδόσφαιρο στην Ιταλία την περασμένη αγωνιστική περίοδο, αν και η «κλωστή» κόπηκε απότομα λόγω διαφωνίας με τη διοίκηση των Παρτονοπέι και ο Ιταλός αντικαταστάθηκε από τον Κάρλο Αντσελότι. Η Ίντερ έκανε καλές και πολύ πειστικές μεταγραφές. Ναι μεν οι Νερατζούρι έχουν θέσει σε προτεραιότητα την επιστροφή στην εγχώρια ελίτ, αλλά δεδομένου ότι η διεκδίκηση του τίτλου είναι δύσκολη υπόθεση, γιατί να μην κυνηγήσουν τη διάκριση στο Champions League; Ο Άγιαξ ακολουθεί το ίδιο πλάνο, βασιζόμενος σε νιάτα και ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Έχασε γρήγορα την αναγνωρισιμότητα που κέρδισε μετά τη σεζόν 2016-2017 μέσω της πορείας του στο Europa League, ωστόσο έχει τα φόντα για να επιστρέψει στη βιτρίνα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Μάλλον η περίπτωσή της Σάλκε είναι η πιο άγνωστη στο ευρύ κοινό. Οι Βασιλικοί Μπλε έχουν ξεφύγει από τη στασιμότητα των προηγούμενων χρόνων, χάρη στον Ντομένικο Τεντέσκο, και είναι έτοιμοι για το «κάτι παραπάνω» σε διεθνές επίπεδο. Η Βαλένθια έκανε μία από τις κορυφαίες σεζόν στη σύγχρονη ιστορία της υπό τις οδηγίες του Μαρθελίνο, όχι τόσο σε ό,τι έχει να κάνει με τα αποτελέσματα όσο με το υπέροχο ποδόσφαιρο που έπαιξε. Η Χόφενχαϊμ δείχνει σοβαρότατα σημάδια προόδου υπό τις οδηγίες του 30χρονου (!) Γιούλιαν Νάγκελσμαν τα τελευταία χρόνια και με όπλο την ικανότητα του Γερμανού στο λεγόμενο man-management μπορεί να οδηγηθεί σε υπέρβαση. Τέλος, η Σαχτάρ Ντόνετσκ, όπως ακριβώς και η Λιόν, έπαιξαν υπέροχο και άκρως ελκυστικό ποδόσφαιρο την περασμένη σεζόν, και κυρίως από αυτό πηγάζει η πεποίθηση ότι μπορούν να μας αιφνιδιάσουν φέτος.
Αυτές που θα… σφυρίξουν αδιάφορα
Η πιο αδιάφορη κατηγορία κι ας μην είναι η τελευταία. Οι ομάδες που κινούνται μεταξύ του «επιτυχία τα νοκ-άουτ» και του «καλό είναι και το Europa League». Που είναι κλεισμένες σ’ ένα «κουτί», δίχως πολλά περιθώρια για ελιγμούς και όνειρα. Η Πόρτο, η Λοκομοτίβ Μόσχας και η Γαλατάσαραϊ, που ανήκουν στον πιο αμφίρροπο όμιλο, μαζί με τη Σάλκε, και φυσικά θα επιδιώξουν να επωφεληθούν από τη συγκυρία για να προκριθούν, αλλά παράλληλα γνωρίζουν ότι θα χρειαστούν μια γερή δόση τύχης για να προχωρήσουν παραπέρα.
Η Μπενφίκα κατατάσσεται στην ίδια μοίρα, μην έχοντας πολλούς παίκτες που μπορούν να βγουν στο προσκήνιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ταβάνι της αποτελούν τα προημιτελικά της διοργάνωσης, ενώ τις περισσότερες σεζόν τερματίζει στην τρίτη θέση και κάνει τη μετάβαση στο Europa League. Και, τέλος, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η Βικτόρια Πλζεν, οι οποίες εκτός απροόπτου θα παλέψουν για την τρίτη θέση του 8ου ομίλου, δεδομένου ότι μαζί τους βρίσκονται η Ρεάλ Μαδρίτης και η Ρόμα.
Οι παραπάνω δεν είναι ομάδες που μας έχουν συνηθίσει σε εκπλήξεις και τα πλάνα τους δεν στηρίζονται τόσο στα νιάτα ώστε να έχουν τη… γοητεία του απρόβλεπτου. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει να δούμε πώς θα εμφανιστεί η Λοκομοτίβ, που πέρυσι κατέκτησε το πρωτάθλημα στη Ρωσία, αλλά ακόμα κι εκείνη θα είναι μεγάλη έκπληξη αν κατορθώσει κάτι περισσότερο από αυτό στο οποίο μας έχουν συνηθίσει οι ρωσικές ομάδες. 16 και τέλος, ή Europa League.
Οι «πάμε κι όπου μας πάει»
Στην πρώτη κατηγορία αντιστράφηκε το κλισέ, εδώ όμως θα εφαρμόσει άψογα. Σε αυτό το γκρουπ μπαίνουν οι ομάδες για τις οποίες δεν έχει σημασία ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Και δεδομένου ότι η ΑΕΚ επιστρέφει μετά από 12 χρόνια, με μακράν το χαμηλότερο μπάτζετ, έχοντας κάνει ήδη την υπέρβαση και ούσα σε έναν δύσκολο όμιλο με Μπάγερν, Μπενφίκα και Άγιαξ, δεν υφίσταται αμφιβολία ότι ανήκει σε αυτό το γκρουπ.
Οι ομάδες – παρηγοριά των Κιτρινόμαυρων; Η Αϊντχόφεν που βρίσκεται σε όμιλο με Μπαρτσελόνα, Τότεναμ και Ίντερ. Η Κλαμπ Μπριζ που έχει μαζί της την Ατλέτικο, την Ντόρτμουντ και τη Μονακό. Ο Ερυθρός Αστέρας, που έχει βρεθεί στην πιο εφιαλτική θέση απ’ όλους στο ντεμπούτο του στους ομίλους, έχοντας στο γκρουπ του την Παρί, τη Νάπολι και τη Λίβερπουλ. Τέλος, η Γιουνγκ Μπόις, που βρίσκεται μαζί με Γιουβέντους, Γιουνάιτεντ και Βαλένθια. Φυσικά και καμία εκ των παραπάνω δεν αναμένεται να πέσει αμαχητί. Άλλωστε δεν βρίσκονται τυχαία εδώ. Αλλά οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους. Ακόμα και η τρίτη θέση, θα αντιμετωπιστεί ως μεγάλη επιτυχία.
Οι όμιλοι του Champions League 2018-2019
1ος όμιλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου