12 έως 28 Οκτωβρίου!
Πρόγραμμα εκδήλωσης Στρασβούργου
Χοροί Θράκης-Κωνσταντινούπολης
Κυρά και Αρχοντοπούλα
Τραγούδι ερωτικού περιεχομένου με προέλευση από την Πέργαμο Μυσίας-Μικράς Ασίας.
Τέσσερα μάτια δυο καρδιές
Παραδοσιακός γυναικείος χορός από την Αρτάκη Κυζίκου.
Ψαράδες ήταν οι περισσότεροι κάτοικοι της Αρτάκης και γενικότερα της Κυζικινής χερσονήσου που βρίσκεται κοντά στην Κωνσταντινούπολη για τις φορεσιές τους,
Απόψε είναι σειήσματα
Το τραγούδι αυτό είναι από τα λίγα που τραγουδιούνται σε όλα τα χωριά των Μάρηδων του Έβρου. Είναι κατα κανόνα τραγούδι αρραβώνων αλλά ακούγεται και σε γάμους. Τα ονόματα "Βαγγέλης" και "Ζουίτσα" έχουν επιλεγεί τυχαία, ο κανόνας όμως είναι να χρησιμοποιούνται τα ονόματα των μελλόνυμφων.
Ποδαράκι
Το Ποδαράκι χορεύεται με υπόκρουση ντενεκέ και με φλογέρα. Είναι μικτός χορός, πάει προς τα δεξιά. Χορεύεται σε γλέντια και σε πανηγύρια και ειδικότερα στη γιορτή της "μαμής" την επομένη του Αη-Γιαννιού.
Μηλίσσω
Χορεύεται από πρόσφυγες που προέρχονται από το Μικρό και Μεγάλο Μοναστήρι της Β. Θράκης. Το όνομα του χορού προέρχεται από το ομώνυμο τραγούδι Μωρ Μηλίσω πως κοιμάσαι μοναχή και πρόκειται για επίθετο αφού τέτοιο γυναικείο όνομα δεν υπάρχει.
Μπαιντούσκα
Μικτός χορός που χορεύεται από άνδρες και γυναίκες σε όλη την περιοχή της Θράκης.
Ταπεινός
Χορός που χορεύεται από γυναίκες στο χωριό Ασβεστάδες Έβρου το Πάσχα.
Χοροί Καππαδοκίας
Αγιοβασιλιάτικος-Ντίπασχα-Σουρουντίνα
1)ΕΖ ΒΑΣΙΛΗ:Το τραγούδι «τ’ Εζ-Βασιλη» συνόδευε την ολονύκτια νυκτερινή πομπή από το χωριό του Βαρασού (Φάρασα) -κτισμένο στο βάθος μιας μεγάλης και βαθιάς χαράδρας που χωρίζει τον Ταύρο από τον Αντίταυρο, προς τη σπηλιά του Αγίου Βασιλείου, που βρισκόταν κοντά στην έξοδο της χαράδρας, στης όχθες του Ζαμάντη ποταμού. Στη σπηλιά αυτή, η τοπική παράδοση ήθελε τον άγιο να έχει ασκητέψει ή κρυφτεί, διωκόμενος από τον τότε αυτοκράτορα Ιουλιανό τον παραβάτη και τους αιρετικούς του Αρείου.Η ολονύκτια αυτή προσκυνηματική πομπή και ο χορός προς τιμήν του αγίου Βασιλείου, γινόταν σε ανάμνηση του θαύματος της διάσωσης την πόλης της Καισαρείας από τις απειλές του αυτοκράτορα Ιουλιανού, με τις προσευχές του αγίου και τη λιτανευτική και ευχαριστηριακή προσκύνηση των Καισαρέων στο ναό της Θεοτόκου, πάνω στο όρος Δίδυμον, όπου κατέφυγαν.
Ντίπασχα έλεγαν οι Φαρασιώτες την Κυριακή του Θωμά κατά την οποία αποχαιρετούσαν το Πάσχα με ένα γρήγορο και πρόσχαρο τραγούδι. Την πρώτη εβδομάδα τη γιόρταζαν σαν μια μέρα, γιαυτό η Κυριακή του Θωμά λέγεται Αντίπασχα επιδή τελειώνει επίσημα η βδομάδα εορτασμού της Ανάστασης.
Σουρουντίνα Χόρευαν χωριστά τα παλικάρια και χωριστά τα κορίτσια, πιασμένα χέρι με χέρι, αντικριστά. Ο πρώτος του χορού κρατούσε ένα μαντίλι που το κουνούσε την ώρα που χόρευε. Η Σουρουντίνα ήταν χορός που, που τον χόρευαν μόνο οι Χριστιανοί του Σεμέντερε, και μοιάζει σαν αναπαράσταση κάποιου γεγονότος, ίσως αρπαγής χριστιανής κοπέλας από Τούρκους, όπως λένε και οι στίχοι ενός από τα τραγούδια που τραγουδιόνταν σ' αυτόν το χορό. Μετείχε συνήθως σ' αυτόν, σαν οδηγός στο χορό των γυναικών, ένας άντρας. Τον έβαζαν μπροστά για να τις "σουρουντίσει", να τις τραβήξει δηλαδή, όπως λένε.. Ο χορός άρχιζε αργά και κρατούσε έτσι όσο ήταν κυκλικός. Οσο προχωρούσε όμως το τραγούδι, τόσο γινόταν πιο γρήγορος, ώσπου σε μια στιγμή οι γυναίκες έβγαιναν - πιασμένες όπως ήταν - από τον κύκλο κι έκαναν αντίθετη πορεία.
Νησιώτικοι χοροί
Η τράτα μας η κουρελού
Χορεύεται κυρίως στη Σαλαμίνα αλλά και σε άλλες περιοχές της νησιωτικής κυρίως χώρας.
Ικαριώτικος
Ο Ικαριώτικος είναι ένας αλλιώτικος χορός, ένας χορός διαφορετικός, που όσο τον παρατηρείς και χορεύεις, τόσο διαπιστώνεις ότι, ΔΕΝ μοιάζει με κανέναν άλλο χορό.
Είναι οι κινήσεις, η θέση του σώματος που σου δίνουν την αίσθηση ότι ο χορευτής είναι σε μια περίεργη ισορροπία…
Πατάς ανάλαφρα και νιώθεις ότι είσαι έτοιμος να πετάξεις, να σηκωθείς..
Μες στου Αιγαίου τα νερά
Χορεύεται σε όλα τα Δωδεκάνησα και είναι ο βασικότερος χορός της Καλύμνου.
Μεσσαρίτικος
Το τραγουδι αυτο ειναι της νοτιοανατολικης Λακωνιας! Των Βατικων και των Κυθηρων! Ειναι σε αυτες τις εκτελεσεις του, πολυ πιο δυνατο και χορευτικο, και εχει πολυ καλυτερους και μοναδικους στιχους! Τα Κρητικα τραγουδια ειναι παντα ομορφα και ωραια, ομως αυτο το τραγουδι δεν ειναι Κρητικο. Απλα περιγραφει την διαχρονικη επικοινωνια της Λακωνιας με την Κρητη.
Καβοντορίτικος
Χορός της Εύβοιας. Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες .
Μανώλαρος
Χορος της Σκύρου που χορεύεται σε όλες τις Σποράδες
Ένα τρεχαντηράκι
Υπεροχο τραγουδι, γλυκεια μελωδια, σε ταξιδευει συναισθηματικα σε ομορφους τοπους με ψυχες ανθρωπων πλημμυρισμενες με θαλασσα και συναισθημα.
Μηχανικός Καλύμνου
* Ο χορός του χτυπημένου σφουγγαρά η ο χορός του μηχανικού όπως συνηθίζεται να λέγεται έχει σαν θέμα την νόσο των δυτών με κύριο γνώρισμά της την μερική παράλυση των κάτω άκρων λόγω της μη σωστής αποσυμπίεσης όταν έβγαιναν απο τη θάλασσα εκείνα τα δύσκολα χρόνια.
Ο χορός του μηχανικού δεν είναι χορός. Είναι ένα βίωμα...Ένας βιωματικός χορός..Δεν έχει βήματα..Εχει ψυχή...Πόνο και επιθυμία να μπορέσει και αυτός να συμμετάσχει σε αυτή την χαρά μιας εκδηλωσης ακόμα και με την μειωμένη ικανότητα που του έχει προκαλέσει αυτή η νόσος
Πυργούσικος
ότι ο πυργούσικος απεικονίζει το πολύ συνηθισμένο φαινόμενο της απαγωγής των γυναικών. Ο πρώτος χορευτής είναι ο απαγωγέας-γαμπρός και ο δεύτερος ο φίλος του που του προσφέρει βοήθεια. Πέρα από κάθε ανάλυση και ερμηνεία ο πυργούσικος είναι ένας χορός που εκφράζει τη λεβεντιά και τη χάρη, το δυναμισμό και το σφρίγος του λαού που τον δημιούργησε και τον χορεύει.
Συρτός Κύπρου (Τηλλυρκώτισσα)
Η Αγία Τηλλυρία είναι περιοχή της Κύπρου. Ο κάτοικος αυτής της περιοχής ονομάζεται Τήλλυρος και η κάτοικος Τηλλυρκώτισσα. Η λέξη θα πει "άξεστος". Το τραγούδι που ονομάζεται Τηλλυρκώτισσα είναι παραδοσιακό με χρήση μιας περίεργης ''κορακίστικης'' διαλέκτου που το κάνει ακόμα πιο δύσκολο να κατανοηθεί.
Λαικοί χοροί
Τα παιδιά της γειτονιάς σου
Παραδοσιακό μικρασιάτικο τραγούδι. Ηχογραφήθηκε στη Ν. Υόρκη το 1925. Ερμηνεύει η Μαρίκα Παπαγκίκα. Δίσκος Columbia CO-56066F Αμερικής.
Ζειμπέκικος
Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι' αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.
Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν' ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ' ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.
Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι δεν υπάρχουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.
Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις
* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικός και αλανιάρης.
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε.
Συρτάκη (Ζορμπάς)
Το συρτάκι είναι δημοφιλής ελληνικός χορός ο οποίος χορογραφήθηκε από τον Γιώργο Προβιά το 1964 για την κινηματογραφική ταινία Ζορμπάς ο Έλληνας (Zorba the Greek) από αργές και γρήγορες κινήσεις του χασάπικου.
Η μουσική για το συρτάκι γράφτηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη. Κύριο χαρακτηριστικό του χορού αυτού και της μουσικής του είναι η επιτάχυνση στο ρυθμό. Το όνομα συρτάκι προέρχεται από την λέξη συρτός, ένα κοινό όνομα για μια ομάδα παραδοσιακών ελληνικών χορών στους οποίους οι χορευτές "σέρνουν" τα πόδια τους σε αντιδιαστολή με τους πηδηχτούς χορούς. Το όνομα συρτάκι ενσωματώνει και τον συρτό (στο πιο αργό μέρος του) και στοιχεία πηδηχτού (στο γρηγορότερο μέρος του).
Σήμερα το συρτάκι είναι ένα από τους πιο γνωστούς χορούς και στην Ελλάδα και στις ελληνικές ταβέρνες σε όλο τον κόσμο.
Ευθύμης Πρέβεζας
Πρόγραμμα εκδήλωσης ΣτρασβούργουΧοροί Θράκης-Κωνσταντινούπολης
Κυρά και Αρχοντοπούλα
Τραγούδι ερωτικού περιεχομένου με προέλευση από την Πέργαμο Μυσίας-Μικράς Ασίας.
Τέσσερα μάτια δυο καρδιές
Παραδοσιακός γυναικείος χορός από την Αρτάκη Κυζίκου.
Ψαράδες ήταν οι περισσότεροι κάτοικοι της Αρτάκης και γενικότερα της Κυζικινής χερσονήσου που βρίσκεται κοντά στην Κωνσταντινούπολη για τις φορεσιές τους,
Απόψε είναι σειήσματα
Το τραγούδι αυτό είναι από τα λίγα που τραγουδιούνται σε όλα τα χωριά των Μάρηδων του Έβρου. Είναι κατα κανόνα τραγούδι αρραβώνων αλλά ακούγεται και σε γάμους. Τα ονόματα "Βαγγέλης" και "Ζουίτσα" έχουν επιλεγεί τυχαία, ο κανόνας όμως είναι να χρησιμοποιούνται τα ονόματα των μελλόνυμφων.
Ποδαράκι
Το Ποδαράκι χορεύεται με υπόκρουση ντενεκέ και με φλογέρα. Είναι μικτός χορός, πάει προς τα δεξιά. Χορεύεται σε γλέντια και σε πανηγύρια και ειδικότερα στη γιορτή της "μαμής" την επομένη του Αη-Γιαννιού.
Μηλίσσω
Χορεύεται από πρόσφυγες που προέρχονται από το Μικρό και Μεγάλο Μοναστήρι της Β. Θράκης. Το όνομα του χορού προέρχεται από το ομώνυμο τραγούδι Μωρ Μηλίσω πως κοιμάσαι μοναχή και πρόκειται για επίθετο αφού τέτοιο γυναικείο όνομα δεν υπάρχει.
Μπαιντούσκα
Μικτός χορός που χορεύεται από άνδρες και γυναίκες σε όλη την περιοχή της Θράκης.
Ταπεινός
Χορός που χορεύεται από γυναίκες στο χωριό Ασβεστάδες Έβρου το Πάσχα.
Χοροί Καππαδοκίας
Αγιοβασιλιάτικος-Ντίπασχα-Σουρουντίνα
1)ΕΖ ΒΑΣΙΛΗ:Το τραγούδι «τ’ Εζ-Βασιλη» συνόδευε την ολονύκτια νυκτερινή πομπή από το χωριό του Βαρασού (Φάρασα) -κτισμένο στο βάθος μιας μεγάλης και βαθιάς χαράδρας που χωρίζει τον Ταύρο από τον Αντίταυρο, προς τη σπηλιά του Αγίου Βασιλείου, που βρισκόταν κοντά στην έξοδο της χαράδρας, στης όχθες του Ζαμάντη ποταμού. Στη σπηλιά αυτή, η τοπική παράδοση ήθελε τον άγιο να έχει ασκητέψει ή κρυφτεί, διωκόμενος από τον τότε αυτοκράτορα Ιουλιανό τον παραβάτη και τους αιρετικούς του Αρείου.Η ολονύκτια αυτή προσκυνηματική πομπή και ο χορός προς τιμήν του αγίου Βασιλείου, γινόταν σε ανάμνηση του θαύματος της διάσωσης την πόλης της Καισαρείας από τις απειλές του αυτοκράτορα Ιουλιανού, με τις προσευχές του αγίου και τη λιτανευτική και ευχαριστηριακή προσκύνηση των Καισαρέων στο ναό της Θεοτόκου, πάνω στο όρος Δίδυμον, όπου κατέφυγαν.
Ντίπασχα έλεγαν οι Φαρασιώτες την Κυριακή του Θωμά κατά την οποία αποχαιρετούσαν το Πάσχα με ένα γρήγορο και πρόσχαρο τραγούδι. Την πρώτη εβδομάδα τη γιόρταζαν σαν μια μέρα, γιαυτό η Κυριακή του Θωμά λέγεται Αντίπασχα επιδή τελειώνει επίσημα η βδομάδα εορτασμού της Ανάστασης.
Σουρουντίνα Χόρευαν χωριστά τα παλικάρια και χωριστά τα κορίτσια, πιασμένα χέρι με χέρι, αντικριστά. Ο πρώτος του χορού κρατούσε ένα μαντίλι που το κουνούσε την ώρα που χόρευε. Η Σουρουντίνα ήταν χορός που, που τον χόρευαν μόνο οι Χριστιανοί του Σεμέντερε, και μοιάζει σαν αναπαράσταση κάποιου γεγονότος, ίσως αρπαγής χριστιανής κοπέλας από Τούρκους, όπως λένε και οι στίχοι ενός από τα τραγούδια που τραγουδιόνταν σ' αυτόν το χορό. Μετείχε συνήθως σ' αυτόν, σαν οδηγός στο χορό των γυναικών, ένας άντρας. Τον έβαζαν μπροστά για να τις "σουρουντίσει", να τις τραβήξει δηλαδή, όπως λένε.. Ο χορός άρχιζε αργά και κρατούσε έτσι όσο ήταν κυκλικός. Οσο προχωρούσε όμως το τραγούδι, τόσο γινόταν πιο γρήγορος, ώσπου σε μια στιγμή οι γυναίκες έβγαιναν - πιασμένες όπως ήταν - από τον κύκλο κι έκαναν αντίθετη πορεία.
Νησιώτικοι χοροί
Η τράτα μας η κουρελού
Χορεύεται κυρίως στη Σαλαμίνα αλλά και σε άλλες περιοχές της νησιωτικής κυρίως χώρας.
Ικαριώτικος
Ο Ικαριώτικος είναι ένας αλλιώτικος χορός, ένας χορός διαφορετικός, που όσο τον παρατηρείς και χορεύεις, τόσο διαπιστώνεις ότι, ΔΕΝ μοιάζει με κανέναν άλλο χορό.
Είναι οι κινήσεις, η θέση του σώματος που σου δίνουν την αίσθηση ότι ο χορευτής είναι σε μια περίεργη ισορροπία…
Πατάς ανάλαφρα και νιώθεις ότι είσαι έτοιμος να πετάξεις, να σηκωθείς..
Μες στου Αιγαίου τα νερά
Χορεύεται σε όλα τα Δωδεκάνησα και είναι ο βασικότερος χορός της Καλύμνου.
Μεσσαρίτικος
Το τραγουδι αυτο ειναι της νοτιοανατολικης Λακωνιας! Των Βατικων και των Κυθηρων! Ειναι σε αυτες τις εκτελεσεις του, πολυ πιο δυνατο και χορευτικο, και εχει πολυ καλυτερους και μοναδικους στιχους! Τα Κρητικα τραγουδια ειναι παντα ομορφα και ωραια, ομως αυτο το τραγουδι δεν ειναι Κρητικο. Απλα περιγραφει την διαχρονικη επικοινωνια της Λακωνιας με την Κρητη.
Καβοντορίτικος
Χορός της Εύβοιας. Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες .
Μανώλαρος
Χορος της Σκύρου που χορεύεται σε όλες τις Σποράδες
Ένα τρεχαντηράκι
Υπεροχο τραγουδι, γλυκεια μελωδια, σε ταξιδευει συναισθηματικα σε ομορφους τοπους με ψυχες ανθρωπων πλημμυρισμενες με θαλασσα και συναισθημα.
Μηχανικός Καλύμνου
* Ο χορός του χτυπημένου σφουγγαρά η ο χορός του μηχανικού όπως συνηθίζεται να λέγεται έχει σαν θέμα την νόσο των δυτών με κύριο γνώρισμά της την μερική παράλυση των κάτω άκρων λόγω της μη σωστής αποσυμπίεσης όταν έβγαιναν απο τη θάλασσα εκείνα τα δύσκολα χρόνια.
Ο χορός του μηχανικού δεν είναι χορός. Είναι ένα βίωμα...Ένας βιωματικός χορός..Δεν έχει βήματα..Εχει ψυχή...Πόνο και επιθυμία να μπορέσει και αυτός να συμμετάσχει σε αυτή την χαρά μιας εκδηλωσης ακόμα και με την μειωμένη ικανότητα που του έχει προκαλέσει αυτή η νόσος
Πυργούσικος
ότι ο πυργούσικος απεικονίζει το πολύ συνηθισμένο φαινόμενο της απαγωγής των γυναικών. Ο πρώτος χορευτής είναι ο απαγωγέας-γαμπρός και ο δεύτερος ο φίλος του που του προσφέρει βοήθεια. Πέρα από κάθε ανάλυση και ερμηνεία ο πυργούσικος είναι ένας χορός που εκφράζει τη λεβεντιά και τη χάρη, το δυναμισμό και το σφρίγος του λαού που τον δημιούργησε και τον χορεύει.
Συρτός Κύπρου (Τηλλυρκώτισσα)
Η Αγία Τηλλυρία είναι περιοχή της Κύπρου. Ο κάτοικος αυτής της περιοχής ονομάζεται Τήλλυρος και η κάτοικος Τηλλυρκώτισσα. Η λέξη θα πει "άξεστος". Το τραγούδι που ονομάζεται Τηλλυρκώτισσα είναι παραδοσιακό με χρήση μιας περίεργης ''κορακίστικης'' διαλέκτου που το κάνει ακόμα πιο δύσκολο να κατανοηθεί.
Λαικοί χοροί
Τα παιδιά της γειτονιάς σου
Παραδοσιακό μικρασιάτικο τραγούδι. Ηχογραφήθηκε στη Ν. Υόρκη το 1925. Ερμηνεύει η Μαρίκα Παπαγκίκα. Δίσκος Columbia CO-56066F Αμερικής.
Ζειμπέκικος
Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι' αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.
Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν' ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ' ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.
Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι δεν υπάρχουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.
Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις
* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικός και αλανιάρης.
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε.
Συρτάκη (Ζορμπάς)
Το συρτάκι είναι δημοφιλής ελληνικός χορός ο οποίος χορογραφήθηκε από τον Γιώργο Προβιά το 1964 για την κινηματογραφική ταινία Ζορμπάς ο Έλληνας (Zorba the Greek) από αργές και γρήγορες κινήσεις του χασάπικου.
Η μουσική για το συρτάκι γράφτηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη. Κύριο χαρακτηριστικό του χορού αυτού και της μουσικής του είναι η επιτάχυνση στο ρυθμό. Το όνομα συρτάκι προέρχεται από την λέξη συρτός, ένα κοινό όνομα για μια ομάδα παραδοσιακών ελληνικών χορών στους οποίους οι χορευτές "σέρνουν" τα πόδια τους σε αντιδιαστολή με τους πηδηχτούς χορούς. Το όνομα συρτάκι ενσωματώνει και τον συρτό (στο πιο αργό μέρος του) και στοιχεία πηδηχτού (στο γρηγορότερο μέρος του).
Σήμερα το συρτάκι είναι ένα από τους πιο γνωστούς χορούς και στην Ελλάδα και στις ελληνικές ταβέρνες σε όλο τον κόσμο.
Ευθύμης Πρέβεζας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου