ΣΧΕΣΕΙΣ: Μόνο αν γίνεις πρόκληση θα σ’ εκτιμήσουν..

Ένας άνθρωπος που φωνάζει από μακριά «πρόκληση», για πολλούς λειτουργεί
σαν ένας μαγνήτης που τους τραβά προς το μέρος μιας εντυπωσιακά γοητευτικής κι επικίνδυνης περιπέτειας. Μια ιστορία που μπορεί να μην έχουν ξαναζήσει ποτέ, κάτι που τους κάνει ακόμα πιο ανυπόμονους και πρόθυμους να τη βιώσουν.





Για άλλους, βέβαια, τέτοιοι άνθρωποι προσωποποιούν το φόβο τους. Αυτόματα κάνουν πίσω όταν τους συναντούν, αφού ανησυχούν πως ίσως και να μην είναι ικανοί να αντιμετωπίσουν μια τόσο μεγάλη πρόκληση. Η ανασφάλειά τους τους κάνει να νιώθουν πως δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις τόσο υψηλές απαιτήσεις που συνοδεύουν ένα τέτοιο άτομο.

Είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, όμως, η αλήθεια είναι πως όσοι θυμίζουν πρόκληση εκτιμώνται πραγματικά, θελήσουν ή όχι να τους διεκδικήσουν οι άλλοι. Έχοντας ως δεδομένο πως τρόπαιο μας κάνουν τα απαιτητικά standards μας, βλέπουμε και ποιος έχει πραγματική θέληση κι όρεξη ώστε να παλέψει για να τα ικανοποιήσει και να μας κερδίσει.

Το να θέτεις ψηλά τον πήχη δε σε κάνει ούτε επιθετικό, ούτε αλαζόνα, ούτε εγωιστή. Σε κάνει έναν άνθρωπο που ξέρει να σέβεται και να εκτιμά τον εαυτό του, έχει αυτοπεποίθηση και γι’ αυτό ζητά ό,τι καλύτερο γι’ αυτόν, χωρίς να συμβιβάζεται με ημίμετρα. Μία δυναμική προσωπικότητα, αποδεικνύει πως ξέρει τι θέλει και τι αξίζει, χωρίς να χρειάζεται να εμπλακεί σε ανούσια κι ανώριμα παιχνίδια. Αν το άτομο που έχεις απέναντί σου είναι εξίσου σίγουρο για όσα επιθυμεί και σε πείθει πως αξίζει μια θέση στη ζωή σου, αφού το αποδείξει, θα την έχει.

Κάποιος που μαγνητίζεται από έναν άνθρωπο μ’ έναν τόσο ισχυρό χαρακτήρα, αυτόματα αποκτά κι ένα κίνητρο, ένα στόχο και μια αποφασιστικότητα να τον κατακτήσει. Πιστεύει πως μπορεί να του προσφέρει μοναδικές στιγμές και θέλει να τις ζήσει. Όπως κι ο σεβασμός, έτσι κι η εκτίμηση εδώ είναι αμοιβαία.

Κανείς δε γεννιέται δυναμικός κι ούτε γίνεται τρόπαιο απ’ τη μια μέρα στην άλλη. Συνήθως οι πιο ανθεκτικοί χαρακτήρες, έχουν πρώτα περάσει από σαράντα κύματα. Εξάλλου, τις περισσότερες φορές μας ταλαιπωρούμε τόσο που πρέπει να φτάσουμε στο αμήν για να αρχίσουμε να βάζουμε πρώτο τον εαυτό μας. Απ’ όλους τους ανθρώπους κι απ’ όλες τις καταστάσεις, όσο χαμηλά κι αν μας έχουν ρίξει αυτές, παίρνουμε μαθήματα που μας επιστρέφουν πιο σίγουρους στην πορεία μας.

Αναγκαζόμαστε να βγάλουμε προς τα έξω τη δυναμικότητα που κρύβαμε μέσα μας, αφότου συνειδητοποιήσουμε πως μόνο τότε μας εκτιμούν πραγματικά, μόνο όταν αποδείξουμε πως είμαστε δύσκολοι στόχοι, καθώς το εύκολο ο άνθρωπος το υποτιμά. Όσοι αξίζουν μένουν και παλεύουν για μας, χωρίς να κάνουν πίσω με το παραμικρό εμπόδιο που θα σταθεί στο δρόμο τους.





Δεν αφήνουμε κανέναν να μας πει τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε. Εμείς και μόνο εμείς ξέρουμε να θέτουμε τα δικά μας όρια κι αυτό είναι αρκετό. Εκτός αυτού, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας επιβληθεί και να μας ορίσει κατά πώς τον βολεύει.

Πολλοί θα έλεγαν πως το να είσαι πρόκληση είναι ρίσκο. Ένας μαγνήτης που προσελκύει κι απωθεί. Τι κι αν είναι έτσι, λοιπόν; Η ζωή δε θα ήταν καθόλου συναρπαστική αν δεν τολμούσαμε να αρπάξουμε ευκαιρίες και να ρισκάρουμε, έστω και μία στο τόσο.

Συντάκτης: Ευαγγελία Νικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη



pillowfights.gr