Τυχαίο εύρημα …πρέπει να φύγεις να πας σε ογκολόγο …Ακούω μια φωνή … χωρίς να καταλάβω βρίσκομαι στο Ερρίκος Ντυνάν . Μα τι κάνω εδώ; Εξετάσεις από την αρχή ! K Kαι η διάγνωση έγινε … μαστός .. αρχίζω να τα χάνω . Ακούω πάλι αυτή τη φωνή να μου τρυπά τον εγκέφαλο. Πρέπει να κάνεις ογκεκτομή .. μα τι μου λένε ;
Αρχίζω και χάνομαι . Ιανουάριος του 2013 οι πρώτες ογκεκτομές στον Άγιο Σάββα … σαν να γύρισαν τα χρόνια πίσω ζούσα ξανά τα ίδια μόνο που αυτή τη φορά δεν ήταν η μαμά μου ήμουν εγώ! Μέσα μου δεν ήθελα να πιστέψω οτι και εγώ θα είχα την ίδια περιπέτεια με την μητέρα μου . Τρεις μήνες μετά το άγχος είχε κορυφωθεί ….. χτύπησε το τηλέφωνο κυρία Κρητικού όλα καλά ….προς το παρόν όλα καλά … Μα τι εννοούσε; Βρίσκομαι στον Άγιο Σάββα . Ξέρετε θα μπείτε στην ομάδα υψηλού κίνδυνου ! Τι εννοεί; κάθε 3 μήνες έλεγχο !
Εκεί καταλαβαίνω οτι όλα αλλάζουν στη ζωή μου ! Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα ! Σεπτέμβριος του 2014 ο εφιάλτης ξαναγυρνά να μου θυμίσει οτι δεν τελείωσα . Καινούργιο εύρημα στο μαστό ….πρέπει γρήγορα να κάνουμε ογκεκτομή … πάλι αυτή η φωνή …. θεέ μου τι με περιμένει; 20 ήμερες μετά η απάντηση θετική . Καρκίνος in situ δεξιός μαστός …. όλα χάθηκαν μπροστά μου … όμως όχι είναι στην αρχή θα πάει καλά ! Η χαρά μου κράτησε 2 μήνες … τέλος Νοεμβρίου πάλι αυτή η φωνή μου τρυπούσε το κεφάλι …. διπλή μαστεκτομή . αυτό ήταν έσπασα λύγισα έχασα το κόσμο μου . Επιμένω δεν θέλω να χάσω τη γυναικεία μου φιλαρέσκεια όχι δεν θέλω … προσπαθούν οι γιατροί μου … άδικα νόμιζα ότι ήταν το τέλος του κόσμου καλύτερα να πεθάνω αυτή ήταν η απάντηση μου.
Άρχισα να ζητώ άμεση αποκατάσταση όσο και να προσπαθούσαν δεν μπορούσαν να με μεταπείσουν . άρχισαν οι εξετάσεις το σώμα μου ήδη κουρασμένο. Ήρθε η ώρα 1 Μαΐου του 2015 δύσκολη μέρα δεν έκλεισα μάτι όλο το βράδυ ….άραγε θα τα κατάφερνα να βγω ζωντανή; Μπαίνοντας στο χειρουργείο ένιωθα οτι ξεκινά ο Γολγοθάς μου …άραγε τι με περιμένει; Ακολούθησαν δύσκολες μέρες ….20 μέρες μετά η απάντηση της βιοψίας καρκίνος διηθητικός τρίτου σταδίου her2 θετικό . Όχι θεέ μου έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου αυτό ήταν δεν τη γλυτώνω… περπατούσα τη Μεσογείων ο αέρας έπαιρνε τα δάκρυα μου από το χέρι με κρατούσε η κορούλα μου αμίλητη παγωμένη ανέκφραστη δεν ήξερε άλλα κατάλαβε . Νομίζω οτι αυτό ήταν …το χεράκι της που με κρατούσε σφιχτά μου έδωσε δύναμη ! Ακολούθησαν χειρουργεία χημειοθεραπείες έχασα τα μαλλιά μου … πόνος θλίψη πένθος οργή φόβος … δύναμη !!!! 2 χρόνια ένα δωμάτιο μόνη να κρύβω το πόνο σιωπηλά …ναι αυτό ήταν σήκωσα ανάστημα στο καρκίνο θα σε παλέψω φίλε μου εγώ θα κερδίσω! Είμαι εδώ σήμερα ζωντανή ένα χρόνο μετά το τέλος της θεραπείας δεν το βάζω κάτω είμαι 2-ο !
Ξαναγεννήθηκα 1 Μαιου του 2015 η ζωή μου μετά το καρκίνο … διαφορετική άλλαξα δεν είμαι η ίδια είμαι καλύτερη ! Αυτή η περιπέτεια της ζωής μου με έφερε πιο κοντά στον ανθρώπινο πόνο ! Μέσα από την περιπέτεια μου γνώρισα φίλους έχασα φίλους γνώρισα ανθρώπους με δύναμη ψυχής !!!! Είμαι ιδρύτρια του συλλόγου στήριξης καρκινοπαθών Δωδεκανήσου ! καθημερινά κοντά στους καρκινοπαθείς μαζί με τους εθελοντές του συλλόγου ! Δεν ξεχνώ αλλά ούτε και θέλω ! Άρχισα να ζω ξανά από την αρχή ! μάζεψα τα κομμάτια μου γιατί εγώ είμαι πιο δυνατή απ’ αυτόν ! Με τη βοήθεια του θεού και των ανθρώπων που με στήριξαν και με στηρίζουν είμαι εδώ!!! Μαζί με την οικογένεια μου ! Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς μου !
tilestwra.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου