Ανάμεσά τους και έξι μεγάλες ευρωπαϊκές
H χρονιά που πέρασε ήταν ιδιαιτέρως δύσκολη για τον κλάδο των αερομεταφορών και τα νέα κάθε άλλο παρά ελπιδοφόρα είναι.
Έξι σημαντικές ευρωπαϊκές αεροπορικές έβαλαν λουκέτο από τον Ιούνιο, την ίδια ώρα που η υπερχρεωμένη Norwegian Air Shuttle είναι ήδη αντικείμενο εξαγοράς. Η Alitalia βρίσκεται σε καθεστώς επιτήρησης και φλερτάρει με τη χρεοκοπία τους τελευταίους 18 μήνες, ενώ και η βρετανική Flybe Group αναζητεί επειγόντως αγοραστή.
Πολύ πρόσφατα (το 2019 πια), ο αερομεταφορέας χαμηλού κόστους Germania (με έδρα το Βερολίνο) κήρυξε πτώχευση, παρά τα 4 εκατ. επιβάτες που εξυπηρετούσε ετησίως.
Ακόμα και κερδοφόρες άλλοτε αεροπορικές, όπως η Finnair Oyj, έχουν δει τις τιμές των μετοχών τους να καταποντίζονται τη χρονιά που μας πέρασε.
Οι μόνες που διασώθηκαν από την πτώση του 2018 ήταν οι αμερικανικές εταιρίες, που έσπευσαν να συγχωνευτούν σε τρεις ισχυρούς ομίλους, την American Airlines, την Delta και τη United Continental.
Το τοπίο στην Ευρώπη ήταν ολότελα διαφορετικό, κι αυτό γιατί οι μικρές και χαμηλού κόστους αεροπορικές, τύπου Ryanair, EasyJet και Wizz Air, όχι μόνο έσυραν τον χορό, αλλά έριξαν και τα περιθώρια κέρδους για όλους.
Η δανέζικη Primera Air, που λειτούργησε από το 2003 ως τις 2 Οκτωβρίου 2018, ήταν μία από τις 6 μεγάλες ευρωπαϊκές που κατέβασαν ρολά την περσινή χρονιά. Τα πέντε υπόλοιπα θύματα της νέας κατάστασης που έχει διαμορφωθεί ήταν οι ελβετικές PrivatAir (1977-2018) και Skywork Airlines (1983-2018), οι γερμανικές Small Planet (2008-2018) και Azur Air (2017-2018) και η βελγική VLM (2017-2018).
Το 2018 δεν κατέρρευσαν πάντως τόσο ηχηρά ονόματα, όπως έγινε το 2017, ας πούμε, με τις Air Berlin και Monarch.
Ποιες άλλες αεροπορικές δεν τα κατάφεραν το 2018; Πολλές μικρότερες ευρωπαϊκές και μικρομεσαίες από τον υπόλοιπο κόσμο. Σημειώστε:
Η ιορδανική Air Arabia Jordan (2015-2018), η Air2there από τη Νέα Ζηλανδία (2004-2018), η Air Costa Rica (2015-2018), η αυστραλιανή AirLink (1971-2018), η Aserca (1991-2018) και η SBA (1997-2018) της Βενεζουέλας, η μικρή ισπανική ASL Airlines Spain (1988-2018), η δανέζικη Backbone Aviation με τα 2 αεροσκάφη (2011-2018), η γερμανική BinAir (1996-2018), οι βρετανικές Blink (2008-2018) και Cello Aviation (2009-2018) και η κυπριακή Cobalt (2016-2018).
Λουκέτο έβαλαν επίσης η ουκρανική DART (1997-2018), η ολλανδική Fly Orange (μόλις 3 μήνες ζωής), η νορβηγική FlyViking (2017-2018), οι αμερικανικές Great Lakes Airlines (1977-2018), Imagine Air (2005-2018) και One Jet (2015-2018), οι μικρότερες αυστραλιανές JetGo (2011-2018), Laynha Air (1989-2018) και Norfolk Island Airlines (2017-2018), η LAW της Χιλής (2016-2018), η LTA της Βενεζουέλας (1982-2018), η Nature Air της Κόστα Ρίκα (1990-2018), οι σουηδικές NextJet (2002-2018) και Sparrow (2010-2018), η γαλλική Open Skies (2008-2018), η καναδική Orca Airways (2005-2018) και η ιστορική ρωσική Saratov (1931-2018)…
H χρονιά που πέρασε ήταν ιδιαιτέρως δύσκολη για τον κλάδο των αερομεταφορών και τα νέα κάθε άλλο παρά ελπιδοφόρα είναι.
Έξι σημαντικές ευρωπαϊκές αεροπορικές έβαλαν λουκέτο από τον Ιούνιο, την ίδια ώρα που η υπερχρεωμένη Norwegian Air Shuttle είναι ήδη αντικείμενο εξαγοράς. Η Alitalia βρίσκεται σε καθεστώς επιτήρησης και φλερτάρει με τη χρεοκοπία τους τελευταίους 18 μήνες, ενώ και η βρετανική Flybe Group αναζητεί επειγόντως αγοραστή.
Πολύ πρόσφατα (το 2019 πια), ο αερομεταφορέας χαμηλού κόστους Germania (με έδρα το Βερολίνο) κήρυξε πτώχευση, παρά τα 4 εκατ. επιβάτες που εξυπηρετούσε ετησίως.
Ακόμα και κερδοφόρες άλλοτε αεροπορικές, όπως η Finnair Oyj, έχουν δει τις τιμές των μετοχών τους να καταποντίζονται τη χρονιά που μας πέρασε.
Οι μόνες που διασώθηκαν από την πτώση του 2018 ήταν οι αμερικανικές εταιρίες, που έσπευσαν να συγχωνευτούν σε τρεις ισχυρούς ομίλους, την American Airlines, την Delta και τη United Continental.
Το τοπίο στην Ευρώπη ήταν ολότελα διαφορετικό, κι αυτό γιατί οι μικρές και χαμηλού κόστους αεροπορικές, τύπου Ryanair, EasyJet και Wizz Air, όχι μόνο έσυραν τον χορό, αλλά έριξαν και τα περιθώρια κέρδους για όλους.
Η δανέζικη Primera Air, που λειτούργησε από το 2003 ως τις 2 Οκτωβρίου 2018, ήταν μία από τις 6 μεγάλες ευρωπαϊκές που κατέβασαν ρολά την περσινή χρονιά. Τα πέντε υπόλοιπα θύματα της νέας κατάστασης που έχει διαμορφωθεί ήταν οι ελβετικές PrivatAir (1977-2018) και Skywork Airlines (1983-2018), οι γερμανικές Small Planet (2008-2018) και Azur Air (2017-2018) και η βελγική VLM (2017-2018).
Το 2018 δεν κατέρρευσαν πάντως τόσο ηχηρά ονόματα, όπως έγινε το 2017, ας πούμε, με τις Air Berlin και Monarch.
Ποιες άλλες αεροπορικές δεν τα κατάφεραν το 2018; Πολλές μικρότερες ευρωπαϊκές και μικρομεσαίες από τον υπόλοιπο κόσμο. Σημειώστε:
Η ιορδανική Air Arabia Jordan (2015-2018), η Air2there από τη Νέα Ζηλανδία (2004-2018), η Air Costa Rica (2015-2018), η αυστραλιανή AirLink (1971-2018), η Aserca (1991-2018) και η SBA (1997-2018) της Βενεζουέλας, η μικρή ισπανική ASL Airlines Spain (1988-2018), η δανέζικη Backbone Aviation με τα 2 αεροσκάφη (2011-2018), η γερμανική BinAir (1996-2018), οι βρετανικές Blink (2008-2018) και Cello Aviation (2009-2018) και η κυπριακή Cobalt (2016-2018).
Λουκέτο έβαλαν επίσης η ουκρανική DART (1997-2018), η ολλανδική Fly Orange (μόλις 3 μήνες ζωής), η νορβηγική FlyViking (2017-2018), οι αμερικανικές Great Lakes Airlines (1977-2018), Imagine Air (2005-2018) και One Jet (2015-2018), οι μικρότερες αυστραλιανές JetGo (2011-2018), Laynha Air (1989-2018) και Norfolk Island Airlines (2017-2018), η LAW της Χιλής (2016-2018), η LTA της Βενεζουέλας (1982-2018), η Nature Air της Κόστα Ρίκα (1990-2018), οι σουηδικές NextJet (2002-2018) και Sparrow (2010-2018), η γαλλική Open Skies (2008-2018), η καναδική Orca Airways (2005-2018) και η ιστορική ρωσική Saratov (1931-2018)…
newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου