Ανέκδοτο: Ο Παπάς και οι Κρητικοί

Μετά από 30ετη θητεία, ο παπάς από την Αθήνα τον στέλνουν στην Κρήτη για 2 χρόνια ακόμα μέχρι να βγει στην σύνταξη...

Απογοητευμένος ο παπάς, δεν του άρεσε καθόλου αυτή η μετάθεση και έτσι σκέπτεται διάφορα πράγματα.
Πρώτη Κυριακή λοιπόν, όλοι οι κριτικοί στην εκκλησία, τελειώνει την λειτουργία ο παπάς και φτάνει η ώρα του κηρύγματος. Λέει ο παπάς "Λοιπόν τέκνα μου σήμερον θα μιλήσουμε για την Μαρία την παρθένα. Αυτή ήταν μια χυδαία γυναίκα, την έπαιρναν όλοι στο χωριό και ήταν από τα Σφακιά!"
Τρελαίνονται οι κρητικοί, αλλά δίνουν τόπο στην οργή και το ξεχνάμε. Την άλλη Κυριακή, ένθερμοι πλέον οι κρητικοί περιμένουν να ακούσουν το κήρυγμα.
"Λοιπόν τεκνά μου σήμερον θα σας μιλήσω για τον άσωτο υιό. Αυτός ήταν ένας μπεκρής, αδελφή, ναρκομανής και ήταν από το Ηράκλειο!"




Τσαντισμένοι πλέον οι κρητικοί πιάνουν τον αρχιεπίσκοπο και του λένε ότι κοίταξε να δεις αν ξαναπεί κάτι αυτός για τους κρητικούς δεν ξέρουμε και εμείς τι θα γίνει. Πράγματι λοιπόν πιάνει τον ιερέα ο αρχιεπίσκοπος και του λέει "Ξέρω ότι είσαι θυμωμένος για την μετάθεση σου, αλλά κάνε υπομονή δυο χρόνια ακόμα και βγαίνεις στην σύνταξη". Συμφώνησε ο ιερέας και την επόμενη Κυριακή έρχεται η ώρα του κηρύγματος.
"Λοιπόν παιδιά μου, θα σας μιλήσω για το μυστικό δείπνο σήμερον. Ήταν που λέτε οι μαθητές μαζί με τον Χριστό, πίνουν, γλεντάνε, οπότε τους λέει ο Χριστός : Λοιπόν μαθητές μου σήμερα θα φάμε, θα πιούμε, θα περάσουμε καλά, αλλά κάποιος από εσάς θα με προδώσει. Οπότε πετάγεται ο Ιούδας και λέει στον Χριστό: Ήντα λες μωρέ Χριστέ, μα ζίνονται αυτά τα πράγματα ωρέ;