από τις πιο σημαντικές, ουσιαστικές στιγμές της ζωής της, που όμως τη γεμίζει από ποικίλα συναισθήματα χαράς, άγχους, στρες, φόβου και φυσικά η ανυπομονησία για τον ερχομό του βρέφους στον κόσμο είναι τεράστια.
Η διαδικασία του τοκετού είναι κοινή εμπειρία ως προς ορισμένα βασικά στοιχεία, όπως για παράδειγμα οι συσπάσεις που νιώθει η εγκυμονούσα, η διαστολή, οι πόνοι μέχρι να γεννήσει.
Παρόλα αυτά, η κουλτούρα κάθε λαού είναι αυτή που διαφοροποιεί την εμπειρία στις χώρες του κόσμου. Ετσι τόσο οι πρακτικές, όσο και ορισμένα έθιμα που έπονται του τοκετού μπορεί να μη μοιάζουν και τόσο στα ελληνικά.
Το έθιμο στη Τζαμάικα
Στη Τζαμάικα ο πλακούντας και ο ομφάλιος λώρος θάβονται στο έδαφος. Φίλοι και συγγενείς φυτεύουν ένα μικρό φυτό στο σημείο και παρακολουθούν την ανάπτυξη του παράλληλα με την ανάπτυξη του παιδιού. Το παιδί μαθαίνει να έχει την ευθύνη για τη φροντίδα του δέντρου.
Στην Ολλανδία γεννούν στο σπίτι
Το ποσοστό του 30% των γεννήσεων στην Ολλανδία λαμβάνει χώρα στο σπίτι, κάτι που σημαίνει ότι οι μέλλουσες μητέρες ζητούν συχνά τη βοήθεια μαίας για να μάθουν τα πάντα για τον τοκετό.
Οι νέες μητέρες μένουν συνήθως στο σπίτι με τους γονείς τους και μαζί με το νεογέννητο για έναν ολόκληρο μήνα, προκειμένου να αποκτήσουν ξανά δύναμη και να δεθούν με την οικογένεια.
Στην Τουρκία πίνουν το σερμπέτι
Μόλις γεννήσουν οι μητέρες στην Τουρκία πίνουν ένα συγκεκριμένο ρόφημα που ονομάζεται Lohusa Serbeti που σερβίρεται αμέσως στο νοσοκομείο.
Στη Γερμανία οι μητέρες έχουν το δικό τους «διαβατήριο»
Ο λόγος για το «Mutterpass», ένα μικρό βιβλίο που κουβαλάνε μαζί τους στα ραντεβού με τους γιατρούς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό βοηθάει τους γιατρούς να γνωρίζουν με ευκολία την κατάσταση της υγείας τόσο της εγκύου όσο και του μωρού και αποτελεί ένα πολύ πρακτικό ιστορικό.
Στη Νιγηρία αναλαμβάνει δράση η γιαγιά μετά τη γέννα
Σε ορισμένες αγροτικές περιοχές της Νιγηρίας ασκούν την παράδοση Omugwo, κατά την οποία η γιαγιά είναι ο άνθρωπος που πλένει για πρώτη φορά το νεογέννητο βρέφος. Αυτό έχει ως στόχο να υπενθυμίσει στη μητέρα ότι δεν είναι μόνη της στη διαδικασία.
Στη Βραζιλία τα δώρα τα κάνει η μητέρα
Ενώ σε εμάς συνηθίζεται οι φίλοι και οι συγγενείς να «λούζουν» τη νέα μητέρα με δώρα μετά τον τοκετό, στη Βραζιλία η μητέρα είναι αυτή που δωρίζει στους επισκέπτες!
Στη Φινλανδία η κυβέρνηση είναι δίπλα στις νέες μητέρες
Η διαδικασία του τοκετού είναι κοινή εμπειρία ως προς ορισμένα βασικά στοιχεία, όπως για παράδειγμα οι συσπάσεις που νιώθει η εγκυμονούσα, η διαστολή, οι πόνοι μέχρι να γεννήσει.
Παρόλα αυτά, η κουλτούρα κάθε λαού είναι αυτή που διαφοροποιεί την εμπειρία στις χώρες του κόσμου. Ετσι τόσο οι πρακτικές, όσο και ορισμένα έθιμα που έπονται του τοκετού μπορεί να μη μοιάζουν και τόσο στα ελληνικά.
Το έθιμο στη Τζαμάικα
Στη Τζαμάικα ο πλακούντας και ο ομφάλιος λώρος θάβονται στο έδαφος. Φίλοι και συγγενείς φυτεύουν ένα μικρό φυτό στο σημείο και παρακολουθούν την ανάπτυξη του παράλληλα με την ανάπτυξη του παιδιού. Το παιδί μαθαίνει να έχει την ευθύνη για τη φροντίδα του δέντρου.
Στην Ολλανδία γεννούν στο σπίτι
Το ποσοστό του 30% των γεννήσεων στην Ολλανδία λαμβάνει χώρα στο σπίτι, κάτι που σημαίνει ότι οι μέλλουσες μητέρες ζητούν συχνά τη βοήθεια μαίας για να μάθουν τα πάντα για τον τοκετό.
Στην Ιαπωνία δίνουν έμφαση στους δεσμούς με την οικογένεια
Οι νέες μητέρες μένουν συνήθως στο σπίτι με τους γονείς τους και μαζί με το νεογέννητο για έναν ολόκληρο μήνα, προκειμένου να αποκτήσουν ξανά δύναμη και να δεθούν με την οικογένεια.
Στη Λατινική Αμερική οι γυναίκες που πρόκειται να γεννήσουν μπαίνουν σε καραντίνα
Η συγκεκριμένη πρακτική θέλει τις γυναίκες, αφού γεννήσουν, να απέχουν για έξι εβδομάδες από συγκεκριμένες τροφές, από σωματικές δραστηριότητες και τη σεξουαλική επαφή. Αυτό το χρονικό διάστημα το αφιερώνουν στο θηλασμό και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας αναλαμβάνουν να επωμιστούν το βάρος των εργασιών στο σπίτι.
Στην Τουρκία πίνουν το σερμπέτι
Μόλις γεννήσουν οι μητέρες στην Τουρκία πίνουν ένα συγκεκριμένο ρόφημα που ονομάζεται Lohusa Serbeti που σερβίρεται αμέσως στο νοσοκομείο.
Στη Γερμανία οι μητέρες έχουν το δικό τους «διαβατήριο»
Ο λόγος για το «Mutterpass», ένα μικρό βιβλίο που κουβαλάνε μαζί τους στα ραντεβού με τους γιατρούς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό βοηθάει τους γιατρούς να γνωρίζουν με ευκολία την κατάσταση της υγείας τόσο της εγκύου όσο και του μωρού και αποτελεί ένα πολύ πρακτικό ιστορικό.
Στη Νιγηρία αναλαμβάνει δράση η γιαγιά μετά τη γέννα
Σε ορισμένες αγροτικές περιοχές της Νιγηρίας ασκούν την παράδοση Omugwo, κατά την οποία η γιαγιά είναι ο άνθρωπος που πλένει για πρώτη φορά το νεογέννητο βρέφος. Αυτό έχει ως στόχο να υπενθυμίσει στη μητέρα ότι δεν είναι μόνη της στη διαδικασία.
Στη Βραζιλία τα δώρα τα κάνει η μητέρα
Ενώ σε εμάς συνηθίζεται οι φίλοι και οι συγγενείς να «λούζουν» τη νέα μητέρα με δώρα μετά τον τοκετό, στη Βραζιλία η μητέρα είναι αυτή που δωρίζει στους επισκέπτες!
Στη Φινλανδία η κυβέρνηση είναι δίπλα στις νέες μητέρες
Σε αυτή τη χώρα οι μητέρες λαμβάνουν ένα πακέτο μητρότητας που έχει μέσα βρεφικά είδη και αποτελεί παράδοση από τη δεκαετία του 1930.
bovary.gr
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου