Τελικά, πώς καταλαβαίνεις ότι βρήκες ΤΟΝ κατάλληλο; Μια γυναίκα εξηγεί

  

Αλλοι πιστεύουν ότι είναι θέμα τύχης και άλλοι ότι είναι θέμα στρατηγικής να
βρεις τον άνθρωπο που θα θέλεις να πορευτείς μαζί του στη ζωή.

Δεν είναι σταθερά τα κριτήρια που ορίζουν την καταλληλότητα ενός συντρόφου για μας. «Σεξ βρίσκεις εύκολα» λένε πια οι γυναίκες αλλά «όχι συντροφικότητα»: έναν άνθρωπο με τον οποίο επικοινωνείς μαζί του πραγματικά, που δείχνει κατανόηση, που σου χαμογελά και στέκεται δίπλα σου στα δύσκολα, χαίρεται με την χαρά σου και την επιτυχία σου, σε δέχεται όπως είσαι, δεν σου προκαλεί ανασφάλεια και σου βγάζει το καλύτερο κομμάτι του εαυτού σου.Ο δρόμος προς την αναζήτηση του συντρόφου που μας ταιριάζει, του «κατάλληλου» για μας, δεν είναι στρωμένος από ευκολία. Εχει – τις περισσότερες φορές και όχι για όλους- εμπόδια, απογοητεύσεις, μοναξιά. Ώσπου τελικά η ζωή φέρνει στο διάβα σου, αυτόν που θα σε κάνεις να πεις «Θέλω να είμαι μαζί του». Δεν είναι απλά το «άλλο σου μισό». Είναι το άλλο σου «ολόκληρο». Ένας άνθρωπος που θα σε κάνει να ξεχάσεις όλες τις προηγούμενες ιστορίες που σε στοίχειωναν, σε έκαναν να χάνεις την ελπίδα σου, σε έκαναν να μην πιστεύεις στην αγάπη. Δεν υπάρχει «ιδανικός» ή «τέλειος» σύντροφος. Υπάρχει αυτός που μας ταιριάζει και μας κάνει χαρούμενες και όχι ευτυχισμένες. Γιατί ευτυχισμένες δεν περιμένουμε να γίνουμε από έναν μόνο άνθρωπο.
Η ευτυχία δεν είναι ο τελικός προορισμός. Είναι κρυμμένη σε απλές, καθημερινές στιγμές. Είναι γύρω μας, παντού. Και αν συναντήσουμε έναν άνθρωπο που μας ταιριάζει, αυτές μαγικά πολλαπλασιάζονται. Ακολουθεί μια αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που βρήκε μετά από πολλές δυσκολίες τον άνθρωπο που της ταίριαζε. Η Νικόλ εξηγεί πώς κατάλαβε ότι βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο για εκείνη.

«Μέχρι να τελειώσει μια σχέση, πιστεύεις ότι είναι ιδανική για σένα. Δεν πιστεύω στη μοίρα αλλά πια πιστεύω ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο μετά από τις εμπειρίες που είχα. Μετά από τέσσερις μήνες, εγώ και ο σύντροφός μου χωρίσαμε. Έτσι αποφάσισα να μετακομίσω σε νέο σπίτι. Η πρώτη αγγελία που είδα μου φαινόταν πολύ καλή για να είναι αληθινή, μάλιστα ήταν άκρως χιουμοριστική και αυτό ήταν που μου τράβηξε την προσοχή. Η τιμή, η τοποθεσία, όλα. Όταν συνάντησα τον ιδιοκτήτη μετά από μια μικρή περιήγηση στο χώρο, είχα πάρει την απόφαση να μείνω εκεί. Περιττό να πω ότι ακόμα μένω εκεί. Ο ιδιοκτήτης τολμώ να πω ότι με είχε γοητεύσει από την πρώτη στιγμή αλλά δεν ήταν αυτοσκοπός να κάνω σχέση μαζί του.

Όμως, η ζωή τα έφερε έτσι που μια τυχαία μας συνάντηση έφερε τελικά την σχέση. Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν τελικά χώριζα πιο νωρίς, αν έπρεπε να μετακομίσω πιο νωρίς, ποια θα ήταν η ζωή μου σήμερα. Όμως τα πράγματα έρχονται τελικά όπως πρέπει. Αυτή η σχέση διαφέρει από τις προηγούμενες που είχα αλλά αυτό δεν έχει πια σημασία. Όταν συναντάς έναν άνθρωπο θα πρέπει να μηδενίζεις το κοντέρ και να μην επηρεάζεσαι από τις προηγούμενες (αποτυχημένες, ίσως) σχέσεις που είχες. Όταν συναντάς τον κατάλληλο άνθρωπο για σένα, τότε όλες οι προηγούμενες σχέσεις είναι παρελθόν.
Οι σχέσεις μπορεί να είναι δύσκολες αλλά είναι αυτές που μας κάνουν να μαθαίνουμε τον εαυτό μας, κάθε καλή και κακή πτυχή του. Ο κατάλληλος άνθρωπος για μας είναι αυτός που μας κάνει να νιώθουμε ότι αγαπιόμαστε. Οι σχέσεις πληγώνουν αλλά πρέπει να βάζουμε όρια. Να προχωράμε. Δεν θα πρέπει να καθορίζουν όλη μας την ζωή. Έτσι, λοιπόν, μετά από έναν χωρισμό μην πενθείς για πολύ. Είναι σίγουρο ότι θα βρεις τον έναν που είναι για σένα. Και αυτό θα πρέπει να σκέφτεσαι. Τίποτε άλλο».

bovary.gr