Αρχαία ελληνικά γνωμικά για τον άνθρωπο

► Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος..

Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος
μτφρ: για όλα τα πράγματα ο άνθρωπος είναι το μέτρο

► Ζώον δίπουν άπτερον
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος
(Ο ορισμός του ανθρώπου κατά τον Πλάτωνα)

► Άνθρωπος: ο αναθρών ά όπωπε.
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος
μτφρ: Άνθρωπος: αυτός που αναλογίζεται και κρίνει όσα έχει δει.
► Τι εστιν ό μίαν έχον φωνήν τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;
Το αίνιγμα της Σφίγγας
(Το έλυσε ο Οιδίποδας. Η απάντηση είναι φυσικά «ο άνθρωπος»)
► Φύσει γαρ άνθρωπος, ό βούλεται, τούτο και οίεται.
Ιούλιος Καίσαρ, 101-14 π.Χ., Ρωμαίος στρατηγός & ύπατος
μτφρ: από τη φύση του ο άνθρωπος, αυτό που θέλει, αυτό νομίζει
(Υπότιτλος στην "περί του Γαλατικού πολέμου" εξιστόρησή του)
► Πολέμιον ανθρώποις αυτοί εαυτοίς.
Ανάχαρσις, 6ος π.Χ. αιών, Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος
μτφρ: ο εχθρός του ανθρώπου είναι ο ίδιος εαυτός του
► Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
► Άνθρωπον ζητώ.
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
► Μέμνησο ότι άνθρωπος εί.
Υπενθύμιση προς τον εαυτό του που επέβαλε ο Φίλιππος Β’
► Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος αν άνθρωπος ή.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
► Σκιάς όναρ άνθρωπος.
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ., Αρχαίος λυρικός ποιητής
μτφρ: ο άνθρωπος είναι τ’ όνειρο μιας σκιάς.
► Πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
► Ουκ ένι ιατρικήν είδέναι, όστις μη οίδεν ό τι εστίν άνθρωπος.
Ιπποκράτης, 460-377 π.Χ., Πατέρας της Ιατρικής
μτφρ: είναι αδύνατο να ξέρει την ιατρική, αυτός που δεν ξέρει ακριβώς τι είναι ο άνθρωπος
► Γυμνοί ήλθομεν οι πάντες, γυμνοί και απελευσόμεθα.




Αίσωπος, 620-560 π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας
μτφρ: γυμνοί ήρθαμε όλοι [σ’ αυτή τη ζωή], γυμνοί και θα φύγουμε
► Άπαξ άνθρωποι γεγόναμεν, δις δε ουκ έστι γενέσθαι.
Επίκουρος, 341-270 π.Χ., Αρχαίος φιλόσοφος
μτφρ: μια φορά γεννηθήκαμε άνθρωποι, δυο φορές όμως δεν είναι δυνατό να γίνουμε
► Θνητός γεγονώς άνθρωπε, μη φρόνει μέγα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: αφού γεννήθηκες θνητός άνθρωπε, μην έχεις μεγάλες ιδέες
gnomikologikon.gr