10 πράγματα που κάνει ένας φαντάρος όταν είναι λελέ

Το δικαιούσαι- κανείς δε λέει το αντίθετο: έχεις υπηρετήσει πιστά τη μαμά

(μα και όλους της τους συγγενείς) πατρίδα, έχεις κρατήσει τους Τούρκους στην από εκεί πλευρά του Έβρου, έχεις λιώσει το κορμάκι σου ξύνοντας τα παπάρια σου στις υπηρεσίες επί ένα ολόκληρο εννιάμηνο (ή χρόνο αν είσαι λίγο μεγαλύτερος ή 18μηνο αν είσαι αρκετά μεγαλύτερος ή 2.5 χρόνια αν είσαι ο Μαθουσάλας) και πλέον…

Και πλέον, ρε φίλε, ΛΕΛΕ: Λήξη Ενός Λανθασμένου Εννιαμήνου. Απολύεσαι σε λίγες μέρες, πράγμα που σε κάνει πιο παλιό κι από την Παλαιά Διαθήκη.

Και, σαν καλός Έλληνας φαντάρος που σέβεται τον εαυτό του, τώρα που είσαι λελέ κάνεις σίγουρα τα 10 ακόλουθα πράγματα:

1) Σπας ούμπαλα λέγοντας «Ακούω τα λελεδόνια!»: Ουδείς έχει καταλάβει ακριβώς τι ήχο παράγουν ούτε τι ακριβώς είναι– αποδημητικά πουλιά που τ’ ακούν μόνο όσοι έχουν φτάσει στο τέλος της θητείας τους ή, μήπως, κάτι άλλο;

Όπως και να ’χει εσύ ισχυρίζεσαι ότι τ’ ακούς από το πρωί που ξυπνάς για να κοιμηθείς όρθιος μέχρι το βράδυ που κοιμάσαι «κανονικά».

Το δυστύχημα για τους υπόλοιπους είναι ότι ακούν εσένα.

2) Τους τα ’χεις κάνει Ζέπελιν στο στρατόπεδο με το «Απολελέ και τρελελέ»: Παρεμφερής χρήση με τα «Λελεδόνια», ωστόσο αυτό σου δίνει την ευκαιρία να το πας ένα βήμα παραπέρα, καθώς δεν αναφέρεις απλά πως απολύεσαι, αλλά τρελαίνεσαι κιόλας παράλληλα.

Στο μεσοδιάστημα, τρελαίνεις και όλους τους υπόλοιπους.

«Τρελελέ».

3) Σέρνεις τα πόδια σου: Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που δίνεις την αίσθηση πως κάθε σου άρβυλο ζυγίζει όσο περίπου ολόκληρος ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης τώρα που επέστρεψε στην ενεργό δράση με τη φανέλα των Τρικάλων.

Εντάξει, κάπως πρέπει να εξωτερικεύσεις κι εσύ την αφόρητη βαρεμάρα σου τώρα που απολύεσαι- δεκτό. Αλλά κούρασες περισσότερο κι από 3049534^η  επανάληψη του «Κωνσταντίνου και Ελένης».

4) Υπενθυμίζεις σε όλους την παλαιότητά σου: Αυτό επιτυγχάνεται εύκολα και σε κάθε διαλογική έκφανση- «Καλημέρα!» σου λένε στο ΚΨΜ. «Ρε, καλημέρα στον παλιό;», αποκρίνεσαι.

«Ωραία τα γεμιστά σήμερα!»- «Ρε, ωραία τα γεμιστά σήμερα στον παλιό;». «Πω μ@λάκα, τι μ@#$ρα είναι αυτή που περνάει απέναντι;», «Ρε, τι μ@#$%ρα είναι αυτή που περνάει απέναντι στον παλιό;» και ούτω καθεξής.

Παλιομαλάκα.

5) Νομίζεις ότι είσαι ο Τζέιμς Χάρντεν: Δηλαδή, μιας και είσαι παλαίουρας, δε μασάς από τις απειλές του διοικητή πως θα σου κόψει ένα συγκεκριμένο μέρος του σώματός σου (Να το πάρει το ποτάμι; Τον κώλο) αν δεν είσαι κάθε μέρα «στην πένα».

Έτσι, μετονομάζεσαι αυτοβούλως σε «Μούσιας» και (έχεις την αίσθηση πως) αφήνεις τις τρίχες του προσώπου σου να μεγαλώσουν, μέχρι να γίνεις σαν τον σούπερ σταρ των Ρόκετς.

Βέβαια, η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική:

6) Φοράς μονίμως την πιο φθαρμένη σου παραλλαγή: Την οποία, προκειμένου να της δώσεις «όψη» που να παραπέμπει στον 6^ο αιώνα π.Χ., την έχεις πλύνει 42 φορές με χλωρίνη.

Πλέον, έχοντας ξεφτίσει αρκετά, σε κάνει να ξεχωρίζεις σαν τη μύγα μέσα στο χακί γάλα κι αυτό σε χαροποιεί ιδιαιτέρως καθώς, είπαμε, είσαι παλαίουρας.

Εφόσον είσαι, λοιπόν, γιατί να μη φαίνεσαι κιόλας;

7) Είσαι ακομβίωτος: Μα συγγνώμη, χρειάζεται να λες ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα; Είσαι ο π α λ ι ό ς !!! Πράγμα που σημαίνει ότι το παίζεις μονίμως Τάσος Χαλκιάς στο “Love Sorry”, καθώς δεν κουμπώνεις ποτέ όλα τα κουμπιά στην στολή σου, βγάζοντας επιδεικτικά τη γλώσσα στους στρατιωτικούς κανονισμούς.

Γιατί; Μα γιατί μπορείς…

8) Φωνάζεις τους πάντες «πουστόνεο»: Βλέπεις στο προαύλιο αυτόν που έχει μπει 2 ΕΣΣΟ μετά από σένα; «Πού ’σαι πουστόνεο;», ρωτάς επιδεικτικά. Εκείνον που περνάς 1 ΕΣΣΟ; «Πουστόνεο». Τον ΕΠΟΠ; «Πουστόνεο!». Τον λοχαγό; «Πουστόνεο». Τον ταξίαρχο; «Πουστόνεο». Τον στρατηγό; «Ε, πουστόνεο!». Τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ; «Καλώς το πουστόνεο!».

Εν ολίγοις, ο μοναδικός πραγματικός παλιός στο στρατόπεδο είσαι εσύ- πράγμα που αληθεύει πέρα για πέρα, καθώς έχεις υπηρετήσει 43 χρόνια λόγω των φυλακών που τρως.

Καθόλου περίεργο: μόλις αποκάλεσες «πουστόνεο» όλους τους αστεράτους.

9) Φοράς επιδεικτικά ψηλά το καπέλο σου: Πώς το έβαζες την πρώτη μέρα που μπήκες ψαρωμένος στον στρατό, τότε που προσπαθούσες να το φτάσεις στον πυρήνα του εγκεφάλου σου;

Ε, το ακριβώς αντίθετο τώρα: χαλαρά ριγμένο στο πάνω μέρος της κεφαλής, ίσα- ίσα για να μην μπορεί να σου πει κανείς ότι είσαι ασκεπής.

Που θα είσαι, δηλαδή, γιατί σε λίγες μέρες «απολελέ και τρελελέ».

10) Είσαι ο «…και σήμερα»: Έχεις αρχίσει από το «30 και σήμερα» και μετράς αντίστροφα. «20 και σήμερα… 15 και σήμερα… 10 και σήμερα…»- σε ό,τι και να σου πουν, εσύ αποκρίνεσαι «…και σήμερα», θέλοντας να βάλεις στη θέση τους όσους δεν αντιλαμβάνονται την αξιέπαινη παλαιότητά σου.

Μέχρι που φτάνεις στο «Καμία και σήμερα», χαιρετάς τους πάντες με τους όρχεις σου να σκουπίζουν το πάτωμα (ή, τουλάχιστον, έτσι αισθάνεσαι) και στο τέλος περνάς για τελευταία φορά την πύλη.

Τα λελεδόνια σε χαιρετούν για μια στερνή φορά και πετούν προς την επόμενη ΕΣΣΟ.

Καλός πολίτης, «παλιέ».

menshouse.gr