Κανείς δεν προτιμά τα κρύα και άβολα αστεία που κανείς δεν καταλαβαίνει. Δεν θα ήταν υπέροχο εάν
μπορούσατε να βρείτε μια επιστημονικά τεκμηριωμένη λίστα με τα πιο αστεία ανέκδοτα που υπήρξαν ποτέ;
Ερευνητική ομάδα του Oxford University διεξήγαγε συνεντεύξεις με φοιτητές του London School of Economics και κατέληξε στα δέκα πιο πετυχημένα ανέκδοτα που ειπώθηκαν ποτέ.
Το σαλιγκάρι που αντιμίλησε
Ένας άνδρας κάθεται στον καναπέ του όταν ακούει τον πόρτα να χτυπάει. Ανοίγει την πόρτα και βλέπει ένα σαλιγκάρι να στέκεται στην βεράντα. Τότε αυτός το σηκώνει και το πετά μακριά. Τρία χρόνια μετά ακούει τον πόρτα να χτυπά ξανά. Την ανοίγει και βλέπει το ίδιο σαλιγκάρι. «Τι στο καλό σε έπιασε;», είπε το σαλιγκάρι.
Το τζίνι και ο ηλίθιος
Τρεις τύποι που έχουν εγκλωβιστεί σε ένα ερημικό νησί βρίσκουν ένα μαγικό λυχνάρι, μέσα στο οποίο κρύβεται ένα τζίνι που τους χαρίζει από μία ευχή. Ο πρώτος άνδρας εύχεται να γυρίσει πίσω στο σπίτι. Ο δεύτερος, το ίδιο. Ο τρίτος άνδρας λέει: «Νιώθω μόνος. Μακάρι οι φίλοι μου να γύριζαν πίσω».
Η πραγματική αγάπη διαρκεί για πάντα
Είναι ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου και ο Τιμ αποφασίζει να κάτσει δίπλα στο γήπεδο. Κάθεται και παρατηρεί ότι η θέση δίπλα του είναι άδεια. Τότε γυρίζει σε εκείνον που καθόταν παραδίπλα και τον ρωτά εάν η θέση είναι πιασμένη. «Όχι», του λέει ο άνδρας, «η θέση είναι άδεια». «Αυτό είναι απίστευτο», είπε ο Τιμ. «Ποιος θα άφηνε μια τέτοια θέση;». Και τότε ο άνδρας του απαντά: «Βασικά η θέση ανήκει σε εμένα. Υποτίθεται πως θα ερχόμουν με την γυναίκα μου, όμως πέθανε. Αυτό είναι το μόνο Παγκόσμιο Κύπελλο που δεν είμαστε μαζί από τότε που παντρευτήκαμε». «Ω, τα συλλυπητήρια μου. Αυτό είναι απαίσιο... Όμως δεν μπορούσες να βρεις κάποιον άλλο, ένα φίλο, συγγενή ή γείτονα για να έρθει μαζί σου;». Ο άνδρας κουνά αρνητικά το κεφάλι. «Όχι», είπε. «Είναι όλοι στην κηδεία».
Στον δρόμο για την δουλειά
Ένας άνδρας φτάνει αργοπορημένος στην δουλειά. Το αφεντικό φωνάζει: «Έπρεπε να έχεις έρθει στις 8.30!». Απαντά: «Γιατί; Τι συνέβη στις 8.30;».
Ο παράδεισος βρίσκεται στη γη
Ο Sid και ο Irv είναι συνεργάτες. Κάνουν μια συμφωνία ότι όποιος πεθάνει πρώτος θα επικοινωνήσει με τον ζωντανό από την άλλη ζωή. Μετά ο Irv πεθαίνει. O Sid δεν έχει ακούσει νέα του για ένα χρόνο και υποθέτει ότι δεν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο. Έπειτα κάποιος τον παίρνει τηλέφωνο. Είναι ο Irv. «Άρα υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο! Πως είναι;», ρωτά ο Sid. «Λοιπόν, κοιμάμαι πολύ αργά. Ξυπνάω και τρώω πρωινό. Μετά κάνω σεξ, πολύ σεξ. Μετά ξανακοιμάμαι. Έπειτα τρώω μεσημεριανό. Έπειτα κάνω σεξ και παίρνω έναν υπνάκο. Μετά τρώω ένα καλό δείπνο. Περισσότερο σεξ, Πάω για ύπνο και ξυπνάω την επόμενη μέρα». «Ωω θεέ μου», λέει ο Sid. Ώστε έτσι είναι ο παράδεισος;». «Ω όχι», λέει ο Irv. «Δεν είμαι στον παράδεισο. Είμαι μια αρκούδα στο πάρκο Yellowstone».
Η διαολιά κρύβεται στις λεπτομέρειες
Ένας άνδρας πεθαίνει και πάει στην κόλαση. Ο διάβολος τον συναντά και του δείχνει πόρτες που οδηγούν σε τρία δωμάτια και του ζητά να επιλέξει που να περάσει το υπόλοιπο της αιωνιότητας. Στο πρώτο δωμάτιο οι άνθρωποι στέκονται μέσα σε ένα λάκκο και το χώμα τους καλύπτει μέχρι και τον λαιμό τους. Ο άνδρας λέει: «Όχι, άσε με να δω και το άλλο δωμάτιο». Στο δεύτερο δωμάτιο, το χώμα αγγίζει τις μύτες των ανθρώπων. Ο άνδρας λέει πάλι όχι. Στο τρίτο δωμάτιο, το χώμα αγγίζει τα γόνατα των ανθρώπων, ενώ αυτοί τρώνε γλυκά και πίνουν καφέ. «Διαλέγω αυτό το δωμάτιο», λέει ο άνδρας. «Οκ», λέει ο διάβολος. Όταν όμως η πόρτα κλείνει, ο διάβολος φωνάζει: «Τέλος το διάλειμμα για καφέ. Τα κεφάλια πάλι μέσα».
Το παιδί και ο κουρέας
Ένα νεαρό αγόρι μπαίνει σε ένα κουρείο και ο κουρέας ψιθυρίζει στον πελάτη: «Αυτό είναι το πιο χαζό παιδί στον κόσμο. Δες». Ο κουρέας τότε βάζει ένα δολάριο στο ένα χέρι και κάτι ψιλά στο άλλο. «Διάλεξε όποιο θες», λέει στο παιδί. Το παιδί παίρνει τα ψιλά και φεύγει. «Τι σου είπα;», λέει ο κουρέας, «το παιδί δεν θα μάθει ποτέ». Αργότερα, ο πελάτης συναντά το παιδί στον δρόμο, να τρώει παγωτό. «Να σε ρωτήσω νεαρέ, γιατί δεν πήρες το δολάριο;», ρώτησε ο πελάτης. «Την μέρα που θα πάρω το δολάριο, το παιχνίδι θα τελειώσει», λέει το παιδί.
Μία στο εκατομμύριο..
Η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου