Καλό κουράγιο, υπομονή..
Καλώς ήρθε το μωράκι μας. Η πιο μεγάλη λατρεία του κόσμου. Είτε γεννήσεις φυσιολογικά είτε με
καισαρική ο πόνος είναι πόνος αλλά αυτό το μικρό πλασματάκι που κρατάς στην αγκαλιά σου είναι το καλύτερο παυσίπονο.
Η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει από μερικές μανούλες ότι λάτρεψαν αυτό το μικρό ζαρωμένο πλάσμα απ' την πρώτη στιγμή. Εμένα πάλι μου πήρε λίγες μέρες να συνειδητοποιησω ότι αυτή η άγνωστη φατσούλα είναι δικό μου δημιούργημα και ότι από δω και πέρα θα είναι για πάντα μαζί μου θέλω δεν θέλω. Δεν υπάρχει κουπόνι επιστροφής.
Δύσκολες οι πρώτες μέρες για όλες. Πονάς, νυστάζεις, ακούς ένα σωρό απόψεις για το τι πρέπει να κάνεις. Να θηλάσω η όχι? Και ποιος είναι ο σωστός τρόπος? Σάμπως ήρθε το μωρό με οδηγίες χρήσης? Κάθε πότε πρέπει να το ταΐζω, αλλάζω, πλένω, κοιμίζω?
Ένα σωρό απορίες που σε λίγες μέρες νιώθεις ότι είσαι στα πρόθυρα της απόγνωσης και της απελπισίας. Και εκεί που είσαι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας σκέφτεσαι" πως τα καταφέρνουν οι άλλες μάνες με ένα,δύο η και περισσότερα παιδιά?" Και απ' τη μια πεισμώνεις και απ' την άλλη λες "Δεν με νοιάζει. Εγώ τα χω παίξει".
Υπομονή κορίτσια. Δεν υπάρχει γυναίκα που να μην έχει νταντάδες και βοήθεια από χίλιες μεριές που να μην νιώθει έτσι.
Δύσκολες οι μέρες και ακόμα πιο δύσκολες οι νύχτες αλλά περνάνε οι άτιμες γρήγορα. Και εκεί που είχες ένα ζαρωμένο μαϊμουδάκι στην αγκαλιά σου σε λίγες μέρες θα έχεις ένα στρουμπουλό μωράκι που θα σου χαμογελάει φαφούτικα και συ θα λιώνεις από καμάρι και θα ξεχνάς όσα μαρτύρια πέρασες.
Καλό κουράγιο,υπομονή και τα ξαναλέμε. 👍😜
Καλώς ήρθε το μωράκι μας. Η πιο μεγάλη λατρεία του κόσμου. Είτε γεννήσεις φυσιολογικά είτε με
καισαρική ο πόνος είναι πόνος αλλά αυτό το μικρό πλασματάκι που κρατάς στην αγκαλιά σου είναι το καλύτερο παυσίπονο.
Η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει από μερικές μανούλες ότι λάτρεψαν αυτό το μικρό ζαρωμένο πλάσμα απ' την πρώτη στιγμή. Εμένα πάλι μου πήρε λίγες μέρες να συνειδητοποιησω ότι αυτή η άγνωστη φατσούλα είναι δικό μου δημιούργημα και ότι από δω και πέρα θα είναι για πάντα μαζί μου θέλω δεν θέλω. Δεν υπάρχει κουπόνι επιστροφής.
Δύσκολες οι πρώτες μέρες για όλες. Πονάς, νυστάζεις, ακούς ένα σωρό απόψεις για το τι πρέπει να κάνεις. Να θηλάσω η όχι? Και ποιος είναι ο σωστός τρόπος? Σάμπως ήρθε το μωρό με οδηγίες χρήσης? Κάθε πότε πρέπει να το ταΐζω, αλλάζω, πλένω, κοιμίζω?
Ένα σωρό απορίες που σε λίγες μέρες νιώθεις ότι είσαι στα πρόθυρα της απόγνωσης και της απελπισίας. Και εκεί που είσαι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας σκέφτεσαι" πως τα καταφέρνουν οι άλλες μάνες με ένα,δύο η και περισσότερα παιδιά?" Και απ' τη μια πεισμώνεις και απ' την άλλη λες "Δεν με νοιάζει. Εγώ τα χω παίξει".
Υπομονή κορίτσια. Δεν υπάρχει γυναίκα που να μην έχει νταντάδες και βοήθεια από χίλιες μεριές που να μην νιώθει έτσι.
Δύσκολες οι μέρες και ακόμα πιο δύσκολες οι νύχτες αλλά περνάνε οι άτιμες γρήγορα. Και εκεί που είχες ένα ζαρωμένο μαϊμουδάκι στην αγκαλιά σου σε λίγες μέρες θα έχεις ένα στρουμπουλό μωράκι που θα σου χαμογελάει φαφούτικα και συ θα λιώνεις από καμάρι και θα ξεχνάς όσα μαρτύρια πέρασες.
Καλό κουράγιο,υπομονή και τα ξαναλέμε. 👍😜
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου