Σε λίγο φτάνει ο επιλοχίας με κάποιους στρατιώτες και τους παρατάσσει στις δύο πλευρές της εισόδου.
-Εδώ και ακίνητοι, λέει, σε λίγο φτάνει ο στρατηγός για επιθεώρηση του στρατοπέδου και προσέξτε καλά.
Σας θέλω "κλαρίνα" όταν διατάξω "παρουσιάστε...".
Η ώρα όμως περνούσε κι ο στρατηγός δεν φαινόταν πουθενά.
Το κρύο έτσουζε, είχε αρχίσει και να χιονίζει, οπότε ο επιλοχίας έχασε την υπομονή και την ψυχραιμία του κι άρχισε να κόβει βόλτες πάνω κάτω βρίζοντας και στολίζοντας με διάφορα... κοσμητικά επίθετα τον στρατηγό. "ο μ....,ο έτσι, ο αλλιώς..."
Όλα αυτά φυσικά δυνατά και "εις επήκοον" όλων, μηδέ του νεοσύλλεκτου φρουρού εξαιρουμένου.
Αφού πέρασε ακόμη κάμποση ώρα και ο στρατηγός δεν φαινόταν, νευριασμένος όπως ήταν ο επιλοχίας, μαζεύει τους στρατιώτες και φεύγει. Σε κανένα μισάωρο μετά την αναχώρησή του, να και
σταματάει μπροστά στην πύλη ένα στρατιωτικό τζιπ και κατεβαίνει
ένας γαλονάς.
Αφού πέρασε ακόμη κάμποση ώρα και ο στρατηγός δεν φαινόταν, νευριασμένος όπως ήταν ο επιλοχίας, μαζεύει τους στρατιώτες και φεύγει. Σε κανένα μισάωρο μετά την αναχώρησή του, να και
σταματάει μπροστά στην πύλη ένα στρατιωτικό τζιπ και κατεβαίνει
ένας γαλονάς.
-Aλτ! Τίς εί; τον ρωτάει ο φρουρός
-Στρατηγός Τάδε, του απαντάει.
-Μ...μ εσύ ρε ο στρατηγός; Κακομοίρη μου, μη σε δει ο επιλοχίας.
Την έχεις βαμμένη με τα νεύρα που σου έχει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου