Κορυφογραμμή! Βίγλα Διάκου,Λάκα Μ(ου)τάφη,Τριαντάφυλλος ,Λάκα Τζιόλα....Αγιος Κωνσταντίνος!
Eκεί που σμίγουν τα μύρα των αρχαίων κρίνων και των άπειρων ανθισμένων άγριων τριανταφυλλιών,παντού,καθώς διασταυρώνονται οι άνεμοι στις κορυφές καί παίρνουν τεράστιες αναπνοές!
Τώρα , το καλοκαίρι βρίσκει τα μονοπάτια για τα βουνά και ο αέρας που σηκώνεται στις 5 το απόγευμα, φιλά διαδοχικά, με ατελείωτα κύματα, τις ράχες απ τα σπαρτά που ξεστάχυασαν! Κάθε 21 Μαϊου, στα μεγάλα ισιώματα του Αγίου Κωνσταντίνου ,ανάμεσα στο Διάκο και στην Αγναντιά, η ιερότητα και η πίστη ,συναντούν τις μεγάλες και τις μικρές προσμονές των ανθρώπων!
Αυτή η μέρα που κουβαλά μνήμες απο τη μήτρα της ιστορίας και φέρνει ανάσες ελπίδας απο τις χρυσές σελίδες της χριστιανικής απλότητας, είναι η μέρα της αιώνιας άνοιξης και της απέραντης οικουμενικής ειρήνης.
Ο ¨Αγιος Κωνσταντίνος, που πέρασε ακατάβλητος και μεγαλοπρεπής , τις πλέον συγκλονιστικές πολεμικές αναμετρήσεις, στήνοντας τρόπαια σε σύνορα και σε πρωτεύουσες ,περνώντας θριαμβευτικά ,με το ξίφος και το σταυρό ,τα υψώματα και τα διάσελα της παγκόσμιας ιστορίας!
Εδώ που ξεκινάς απο τη Σταυροδρομη και πάς ψηλά ,στην αγκαλιά της Γκόλνας, στην φωτισμένη ανοιχτωσιά, έχτισαν εκκλησιά παλιά ,οι ξωμάχοι και οι βοσκοί, να λατρεύεται στους αιώνες απο τους απλόύς χριστιανούς ,ο αυτοκράτορας που έγινε Μέγας και Ισαπόστολος! Κάτω απ το Διάκο προς την Αγναντιά, στη σαγηνευτική ημερότητα των παρατημένων τόπων, μέσα απο 17 αιώνες ιστορίας, φτάνουν , ποδοβολητά πολεμικών αλόγων, ο ήχος απο τις βυζαντινές εκστρατείες, κόκκινες αυτοκρατορικές χλαμμύδες ,τα αγιασμένα λάβαρα με τους σταυρούς, επευφημίες των βασανιμένων( απο τους ειδωλολάτρες χριστιανούς) και ουρανομήκεις ευχαριστίες!Ψήνουν αρνιά και τρώνε , πινουν κρασί, ακούν κλαρίνα και βιολιά, στήνουν χορό ,γιορτάζουν!Για τον Αγιο Κωνσταντίνο ,για τους παλιούς θριάμβους, για την Ανοιξη που χαμογελά,για τις μεγάλες ελπίδες! Για την πίστη και τη ζωή,για την καλοσύνη ,την προκοπή,την αθωότητα!
“Κατα δε τας Βρεττανίας Κωνσταντίνος ανηγορεύθη βασιλεύς, εις τόπον Κωνσταντίου του πατρός αυτού...!”
Σάλπιγγες ήχησαν!Σταμάτησε ν αναπνέει το πλήθος!Μαρμάρωσαν οι σιδερόφρακτοι! Ο κήρυκας φώναξε τα ονόματα των νέων Αυγούστων !Γαλέριος στην Ανατολή , Κωνστάντιος στη Δύση! Χτύπησαν πάλι οι σάλπιγγες!Ο Αύγουστος Γαλέριος ανήγγειλε τους νέους Καίσαρες της Αυτοκρατορίας!
Τα μάτια όλων στράφηκαν στον Κωνσταντίνο!Στρατός ,άρχοντες και λαός ,εκείνον ήθελαν Καίσαρα.Ο Γαλέριος όμως ; Τον Μαξιμίνο έχρισε Καίσαρα στην Ανατολή, τον Σεβήρο στη Δύση!Ο Κωνσταντίνος δάγκωσε τα χείλη του.Ασυναίσθητα το χέρι του κατέβηκε προς τη λαβή του ξιφους του!Τη μικρή αυτή λεπτομέρεια,μόνο ο Διοκλητιανός διέκρινε απο όλο το πλήθος των παρατεταγμένων!
--------------------
- “Ατια και τροφή για τον τριβούνο Α τάξεως , Φλάβιο Βαλέριο Κωνσταντίνο!” * ,διέταξε ο Κουϊντος με υψωμένη φωνή.Ετσι έκανε πάντα σε όλους τους στρατιωτικούς σταθμούς της Ρωμαϊκης Αυτοκρατορίας, όπου σταματούσε για να αλλάξει άλογα και να πάρει τροφή ,ο γυιός του Αυγούστου της Δύσης Κωνστάντιου!” Aλήθεια ,θυμάσαι Κωνσταντίνε; Δεν κάνω και τίποτε άλλο τόσες μέρες,απάντησε καθώς έδινε τα ρέτενα του αλόγου στον Κουϊντο!Μόνο Θυμάμαι!
Στο τεράστιο τσίρκο της Νικομήδειας τελούνταν θηριομαχίες!Τις είχε οργανώσει ο Γαλέριος για τη νίκη του εναντίον των Περσών!
Στις κερκίδες χιλιάδες!Λαός και άρχοντες!Το αίμα έρρεε άφθονο!Αδιάφορος παρακολουθούσε ο Κωνσταντίνος ,καθισμένος κοντά στον Διοκλητιανό!Κραυγές φρίκης έσκισαν τη αρρένα.Τεράστιο λιοντάρι της Νουμιδίας με μαύρη χαίτη, μ ένα μόνο χτύπημα του ποδιού του, είχε σκίσει το στήθος του αγαπημένου θηριομάχου αρχόντων και λαού,του Κλεισθένη!Απέστρεψε με αγανάκτηση το πρόσωπό του ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος Το άδικο αίμα έπρεπε να σταματήσει να χύνεται προς τέρψιν άρρωστων ενστίκτων των ημιπαραφρόνων αρχόντων της αυτοκρατορίας! “Ο τριβούνος πρωτης τάξεως ,δεν συμπαθεί το αίμα ή φοβάται άραγε ;”φώναξε δυνατά για να ακουστεί ο Γαλέριος! “Εχασε τη λαλιά του απο το φόβο”, συμπλήρωσε με σαρδόνιο χαμόγελο ο Μαξιμίνος, γυιος της αδελφής του Γαλέριου. “Δεν φοβήθηκα ποτέ στη ζωή μου” ακούστηκε ξερή, η φωνή του Κωνσταντίνου! “Απέδειξέ το” ,απάντησε καγχάζοντας ο Γαλέριος. Ο Μαξιμίνος, για να ενισχύσει τον Γαλέριο συμπλήρωσε.”Δε σας το είπα, ο Κωνσταντίνος είναι δειλός.” Το χέρι του Κωνσταντίνου κατέβηκε αστραπιαία προς το σπαθί του,καθώς άκουγε δίπλα του τον Διοκλητιανό που πήρε το λόγο ,να τους κατακεραυνώνει! “Ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος είναι αντρειωμένος.
Το απέδειξε σε όλες τις μάχες που πολέμησε γενναία κοντά μου και κοντά σου καίσαρα.Μήπως το αρνείσαι Γαλέριε;” “Οχι ,ομως άλλο οι μάχες,άλλο τα θηρία”,απαντησε ο Γαλέριος. “Ντόμινους(κύριε),ζητώ την άδειά σας να σκοτώσω προς τιμην σας το λιοντάρι”,απευθύνθηκε παρακλητικά προς τον Διοκλητιανό ο Κωνσταντίνος! “Ανοησίες, το απαγορεύω!Οι τριβούνοι της αυτοκρατορίας έχουν πιο σοβαρή δουλειά να κάνουν!”,απαντησε ο αυτοκράτορας. “Κοκορεύτηκε, ήξερε οτι δεν θα το επέτρεπες Αύγουστε”,μονολόγησε ο Μαξιμίνος. “Με την άδειά σου ντόμινους, κατεβαίνω στην αρρένα” είπε ο Κωνσταντίνος . “Επίτρεψέ του Αύγουστε ,δεν θα κατεβεί”,πετάχθηκε κι ο Γαλέριος . “Θα κατεβεί,όμως αν σκοτωθεί αλλοίμονό σου” είπε παγερά ο Διοκλητιανός προς τον Γαλέριο. “Τριβούνε, έχεις την άδεια μου,ζήτα οτι όπλα επιθυμείς.Εκέλευσα!” Σημαναν οι σάλπιγγες!Ο τριβουνος πρώτης τάξεως ,Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος θα σκοτώσει το λιοντάρι για να τιμήσει τον Αυτοκράτορα!Ρίγος διαπέρασε τις κερκίδες! Τίναξε το κεφάλι!¨Εσφιξε δυνατα το σπαθί στο δεξί του χέρι,το σκουτάρι στο άλλο!Το λιοντάρι έκανε δυό βήματα,τίναξε σαν αστραπή το δεξί του πόδι.Υποχωρούσε ο Κωνσταντίνος ,το λιοντάρι ακολουθούσε,μαστιγώνοντας με την ουρά του τον αέρα.¨Εριξε μια ματια πίσω του ο Κωνσταντίνος!¨Ηταν ακριβώς στο κέντρο της αρρένας!Το ζώο ξαναβρυχήθηκε,συσπειρώθηκε,,πήδηξε!¨Ανθρωπος και ζώο ένα κουβάρι.Γκρεμίστηκαν στη γή.Εμειναν ακίνητοι.Γυναίκες όυρλιαξαν προς τον ουρανό!Γέμισε κατακκόκινο αίμα η αρρένα!Ο Διοκλητιανός τινάχθηκε,ο Γαλέριος αναπήδησε!Του βινκας Φλάβιε Βαλέριε Κωνσταντίνε.Δονήθηκε συθέμελα το τσίρκο! Σηκώθηκε άοπλος επάνω, καθώς ο όχλος παραληρούσε και οι άρχοντες έβλεπαν τη λαβή μόνο απο το μακρύ του ξίφος ,στο λαιμό του νεκρού λιονταριού! -----ο------ Μια τρέλλα Κουίντε, επανήλθε!Παιδιάστικη , ανόητη ,ανώφελη τρέλλα! “Που έγινε αιτία να σε λατρέψει η Νικομήδεια ,ολόκληρη η αυτοκρατορία, ο Διοκλητιανός ο ίδιος ,που το γιόρτασε σαν να ήσουν δικό του παιδί !” απάντησε νοσταλγικά ο Κουϊντος. Συνέχιζαν να ανεβαίνουν προς την Βονωνία.Είχαν φθάσει σχεδόν!Θα συνα ντούσε τον Αύγουστο,τον πατέρα του,τον αυτοκράτορα της Δύσης που σε λίγο θα του παρέδιδε θριαμβευτικά το δαχτυλίδι της απέραντης αυτοκρατορίας και της πανίερης αιωνιότητας!
...Οι λεγεώνες περιμένουν,του ψιθύρισε ο Κουίντος!Εσένα θέλουν για Αύγουστο, ,φώναξε δυνατά ν ακουστεί ο Ευμένης,μάγιστρος των οφικίων, του νεκρού Κωνστάντιου! Διέταξε να του φέρουν το άλογο του,πήγε να βγεί απο τη μεγάλη πύλη!Eκανε ότι δεν ήθελε την ανακήρυξη!Τα έχασαν οι στρατιώτες,κεντηρίωνες έτρεξαν, ένας έπιασε με ορμή τα ρέτενα του αλόγου!Άβε Καίσαρ ,φωναξε δυνατα κάποιος τριβούνος υψώνοντας το δεξί του χέρι!Άβε Αύγουστε ,άβε ιμπεράτωρ ,σήκωσαν βροντερά τη φωνή ,η πέμπτη,δική του λεγεώνα και οι αγριωποί Αλαμάνοι του Ρήγα Κρόκου!¨Ολες οι λεγεώνες ξελαρυγγίστηκαν να τον επευφημούν!¨Ενοιωσε χέρια στις πλάτες και στους ώμους του,!Αξιωματικοί του φορέσαν την πορφύρα του πατέρα του!Δέχτηκε την αναγόρευση,υποσχέθηκε καλύτερη ζωή για όλους! O επόμενοι σταθμοί της αυτοκρατορικής πορείας του Μεγαλου Κωνασταντίνου θα είναι σταθμοί απολύτου χριστιανοσύνης, η οποία συνδέθηκε θεϊκώ τω τρόπω , με μοναδικούς πολεμικούς θριάμβους,με καινοτόμες και ρηξικέλευθες νομολογίες και ηθικά διατάγματα και με την απαρασάλευτη προσωπικη πεποίθηση του ιδίου του αυτοκράτορα, οτι υπηρετουσε με τρόπους συνεισφοράς και ακαταμάχητου χριστιανικού αλτρουίσμού ,τον μοναδικό θεό και τον Ιησού! Κατά τον Θεοφάνη η περίοδος της υπέρτατης δόξας ,μετα την κατατρόπωση των Φράγκων στη Γαλατία απο τον Κωνσταντίνο και την αποτυχημένη απόπειρα του Μαξιμιανού εναντίον του, ξεκινά με χαρακτηριστικό τρόπο!....λίγο πρίν τη μάχη στη Μουλβία γέφυρα! “Τούτω τω έτει (312 μ.χ),Κωνσταντίνος ο θειότατος, εις την κατά των τυράννων διανέστη κατάλυσιν.Μαξέντιος δε ο δυσεβής ,ναυσί γεφυρώσας τον παραρρέοντα τη Ρώμη ποταμόν, παρετάξατο κατα του μεγάλου Κωνσταντίνου.ο δε μέγας Κωνσταντίνος εδεδίει τας Μαξεντίου γοητείας βρέφη ανατεμόντος δια μαντείας αθεμίτους!εν πολλή δε αγωνία όντι ώφθη αυτώ εν ώρα έκτη της ημέρας ο τίμιος σταυρός, εκ φωτός κατεσκευασμένος,έχων επιγραφήν “εν τούτω νίκα”.επιστάς δε αυτω ο κύριος είπεν αυτώ, εν οράματι της νυκτός “χρήσαι τω δειχθέντι σοι και νίκα”!...Ηττήθησαν οι περί τον Μαξέντιον,συμβολής γενομένης.Μαξέντιος δε συν τοις λοιποίς φεύγων,της γεφύρας θεία δυνάμει διαρραγείσης ,εν τω ποταμώ καταποντίζεται,ως πάλαι Φαραώ πανστρατί,ώστε τον ποταμόν πληρωθήναι ίππων,συν αναβάταις πεπνιγμένοις,οι δε πολίται της Ρώμης λυτρωθέντες της του πονηρού Μαξεντίου τυραννίδος,την πόλιν στεφανώσαντες εισεδέξαντο μετά χαράς τον νικητήν Κωνσταντίνον συν τω νικοποιώ σταυρώ,σωτήρα αυτόν ανευφημούντες!..Πάσης Ρωμαίων γης μονοκράτωρ γενόμενος ,πάσαν εις τα θεία μετήγαγε την φροντίδα,εκκλησίας ανεγείρων και φιλοτίμως ταύτας πλουτών εκ του δημοσίου λόγου!..πρώτον νόμον , έγραψεν τους των ειδώλων ναούς αποδίδοσθαι τοις τω χριστώ αφιερωμένοις(συνενομοθέτει δε αυτώ και Κρίσπος ο υιος αυτού),δεύτερον δε Χριστιανούς μόνους στρατεύεσθαι εθνών τε και στρατοπέδων άρχειν,τους δε επιμένοντας τη ειδωλολατρεία κεφαλικώς τιμωρείσθαι! Τρίτον τας πασχαλίους δύο εβδομάδας απράκτως τελείν!....Τούτων ούτως εχόντων ειρήνη μεγάλη και βαθεία κατέσχε την οικουμένην και αγαλλίασις τους πιστούς,προστρεχόντων οσημέραι πάντων των εθνών τη πίστει του Χριστού και βαπτιζομένων και τα πατρώα είδωλα συνθλαττόντων! Κατα τον ίδιο περίπου τρόπο παραθέτει τα γεγονότα και ο Σωκράτης ο Σχολαστικός στην “Εκκλησιαστική Ιστορία”.....Μαξέντιος δε κακώς τους Ρωμαίους επέτριβε, μοιχεύων αναίδην τας των ελευθέρων γυναίκας και πολλούς αναιρών.Τούτο γνούς ο βασιλεύς Κωνσταντίνος ,ρύσασθαι Ρωμαίους της υπ αυτού δουλείας εσπούδαζεν.ευθύς τε φροντίδας ετίθει,τίνα τρόπον καθέλοι τον τύραννον!Ηύρεσκεν τε ως ο αυτού πατήρ Κωνστάντιος αποστραφείς τας των Ελλήνων (ειδωλολατρικές) θρησκείας,ευδαιμονέστερον τον βίον διήγαγε!Νυκτός δε επιλαβούσης ,κατα τους ύπνους ορά τον Χριστόν!
Και η παρουσίαση των γεγονότων απο τον Ιωάννη Μαλάλα(Λόγος ΙΓ,Χρόνων Κωνσταντίνου Βασιλείας) ....Μετά δε την βασιλείαν Μαξίμου Λικινίου, εβασίλευσεν ο θειότατος και πιστότατος ,ο υιός Κωνσταντίου του Χλωρού,Κωνσταντίνος ο Μέγας....και έμεινε βασιλεύων έτη λβ΄.Ην δε μακρός,πυρρός,μεγαλόψυχος,ήσυχος,θεοφιλής.Εν δε τοις χρόνοις της βασιλείας αυτου πόλεμος εγένετο εν τη δύσει μέγας...και εξήλθε κατ αυτών ο θειότατος Κωνσταντίνος και ηττηθείς εφοσεύετο υπο των βαρβάρων.και θλιβόμενος εν τω μέλλειν αυτόν καθεύδειν ηύχετο ρυσθήναι απ αυτών...και ελκυσθείς εις ύπνον ,είδε κατ όναρ εν τω ουρανώ σταυρόν,εν ώ επεγέγραπτο, Εν τούτω νίκα.και αναγνούς το επιγεγραμμένον εν τω σταυρώ διυπνίσθη....και αναστάς εποίησε σίγνον σταυρού,ως είδεν εν τω ουρανώ,και προηγείτο αυτού..και προτρεψάμενος τον ίδιον στρατόν,λέγων οτι Νικώμεν....και ορμήσας και συμβαλών τοίς βαρβάροις,ενίκησε τον πόλεμον κατα κράτος,ώστε μηδένα των βαρβάρων σωθήναι αλλά πάντας απολέσθαι....και επανήλθεν εν τη Ρώμη μετα νίκης και χαράς μεγάλης,έχων έμπροσθεν αυτού το σίγνον του σταυρού..εξηγείτο δε πάσι την του οράματος και του σίγνου του σταυρού δύναμιν,λέγων οτι Τούτο το σημείον εστί του θεού των Γαλιλαίων, των λεγομένων χριστιανών...και ευθέως τα ιερά και πάντας τους ναούς των Ελλήνων(ειδολολατρών) κατέστρεψε και τας εκκλησίας των χριστιανών ανέωξε,πανταχού σάκρας καταπέμψας ώστε τας εκκλησίας των χριστιανών ανοιχθήναι....και νυστεύσας και κατηχηθείς εβαπτίσθη υπο Σιλβέστρου,επισκόπου Ρώμης,αυτός και η μήτηρ αυτού Ελένη και πάντες οι συγγενείς αυτού και οι φίλοι αυτού και πλήθος άλλων πολλών Ρωμαίων! -------o------- Η μάχη στη Μουλβία γέφυρα, λίγο έξω απο τη Ρώμη, έμεινε ως ανεπανάληπτο ιστορικό γεγονός,το οποίο δια των υπεροχότερων χρωστήρων της ζωγραφικής, κοσμεί με μοναδικό τρόπο τις πλέον διακεκριμένες και εξάκουστες πινακοθήκες του σύγχρονου κόσμου!Αντιπαρατάχθηκαν και πολέμησαν 180.000 πεζομάχοι και 18.000 καβαλάριοι,στην κρισιμότερη και πλέον καθοριστική ιστορική αντιπαραβολή, του χριστιανισμού με την ειδωλολατρεία! Μετα την θριαμβευτική είσοδο του Κωνσταντίνου στη Ρώμη και στην ομόφωνη και άκαμπτη απαίτηση των Ρωμαίων συγκλητικών για την θανάτωση 1000 και πλέον πρωταιτίων και στενών συνεργατών του Μαξέντιου, η απάντηση του αυτοκράτορα σήματοδοτούσε την νέα οραματική πνοή του τότε κόσμου!Ο χριστιανισμός επέφερε καταλλαγή στη θέση της βαρβαρότητας και των θανάτων, εισήγαγε ως πρώτο κριτήριο την αγάπη , κατανικώντας την μισαλλοδοξία και την αγριότητα!Η ρήση του Μεγάλου Κωνσταντίνου ήταν λιτή και σοφή ταυτόχρονα! “Δεν θα κάνω προγραφές, δεν θα πλημμυρίσω στο αίμα τη Ρώμη! Δεν ήλθα να εκδικηθώ, θέλω μονο δικαιοσύνη!Δεν θα κάνουμε τους ανθρώπους σκυλιά ,να τρέμουν από το φόβο!Δεν είμαι Μάριος ,ούτε Σύλλας!Οι πρώτοι εκατό που ζητήσατε ,δίκαια θα πεθάνουν, γιατί βασάνισαν και σκότωσαν πολλούς ανθρώπους, οι άλλοι όχι!Eκέλευσα.!” Ο χριστιανισμός εδραιώνεται αποφασιστικά!Το 313 μ.χ ο Κωνσταντίνος καλεί εσπευσμένα τον Λικίνιο στα Μεδιόλανα, αφού προηγουμένως είχε πλήρη εικόνα για τους διωγμούς του τελευταίου κατά των χριστιανών και του επιβαλει να συνυπογράψει έδικτο(διάταγμα), με το οποίο καθιερώνεται η ανεξιθρησκεία και σταματούν οι διωγμοι κατα των χριστιανών!Στη συνέχεια απόπειρα του καίσαρα Βασσιανού κατα του Κωνσταντίνου αποτυγχάνει και ο αυτοκράτορας με αφορμή τον Δονατισμό, συγκαλεί σύνοδο των επισκόπων στο Αρέλατο!Στις 3 Ιουλίου του 324μ.χ σε μια αποφασιστική μάχη στις πεδιάδες της Ανδριανούπολης κατανικά τον Λικίνιο και στις 18 Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους ο Λικίνιος παραδίδεται οριστικά στη Χρυσόπολη και του χαρίζεται η ζωή! Ενα χρόνο αργότερα, το 325 μ.χ ,συγκαλεί στη Νίκαια της Βιθυνίας την Α Οικουμενική Σύνοδο ,με προσκεκλημένους 318 πατέρες(επισκόπους) της Ορθόδοξης Εκκλησίας.Καταδικάζεται ο Αρειανισμός και συντάσσονται τα πρώτα επτά άρθρα του συμβόλου της Πίστεως .(του Πιστεύω)!Ας δούμε πως περιγράφουν τα περί αρειανισμού και τα της συνόδου, διάφοροι συγγραφείς και χρονογράφοι και τι διατείνεται ο Κωνσταντίνος στις επιστολές οι οποίες περισώθηκαν. ....Ταύτα δε πυθόμενος ο βασιλεύς και την ψυχήν υπεραλγήσας,συμφοραν τε οικείαν είναι το πράγμα ηγησάμενος,παραχρήμα,το αναφθέν κακόν κατασβέσαι σπουδάζων,γράμματα προς Αλέξανδρον και ¨Αρειον πέμπει....α λέγουσι... ......Το μέντοι της κοινής φιλίας απόρρητον τε και εξαίρετον και η της αληθείας πίστις, η τε περί τον θεον και την του νόμου θρησκείαν τιμή, μενέτω παρ υμίν ασάλευτος.Απόδοτε τω σύμπαντι Θεώ τας οικείας περιπλοκάς.Ηδίων γαρ πολλάκις γίνεται φιλία μετά την της έχθρας υπόθεσιν.Αύθις εις καταλλαγήν επανέλθετε.Απόδοτε ούν μοι γαληνάς τας ημέρας,νύκτας δε αμερίμνους......Ανοίξατε δη μοι εν τη καθ υμάς ομονοία της εώας την οδόν, ήν ,ταις προς αλλήλους φιλονικιαις απεκλείσατε! Περίπου έτσι περιγράφει το μέγα θέμα του Αρειανισμού ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Αλέξανδρος ,ο οποίος ανέδειξε και το ζήτημα ως κορυφαία αιτία χριστιανικής διαφιλονικίας. ........Εν τη ημετέρα τοινυν παροικία εξήλθον νύν άνδρες παράνομοι και χριστομάχοι,διδάσκοντες αποστασίαν.Καί εβουλόμην μεν σιωπή παραδούναι το τοιούτον, ιν ίσως εν τοις αποστάτοις μόνοις αναλωθή το κακόν και μη εις ετέρους τόπους διαβάν, ρυπώση τινών ακεραίων τας ακοάς!....οι δε περί Ευσέβιον προσεδέξαντο, σπουδάζοντες συγκαταμίξαι το ψεύδος τη αληθεία και την ασέβειαν τη ευσεβεία!Αλλ ουκ ισχύσουσι!ΝΙΚΑ ΓΑΡ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΣΤΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΩΤΙ ΠΡΟΣ ΣΚΟΤΟΣ ,ΟΥΔΕ ΣΥΜΦΩΝΗΣΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΒΕΛΙΑΡ!Τις γαρ ήκουσε πωποτε τοιαύτα ή τις νύν ακούων ου ξενίζεται ...τις ακούων Ιωάννην λέγοντος εν αρχή ήν ο Λόγος,ου καταγινώσκει ούτων λεγόντων,Ήν ποτέ ότε ουκ ήν;ή τις ακούων εν τω Ευαγγελίω, μονογενής Υιός και Δι αυτού εγένετο τα πάντα, ου μισήσει τούτους φθεγγομένους, οτι εις εστί των ποιημάτων ο Υιός;Πως δε δύναται ίσος είναι των δι αυτού γενομένων; Η πως μονογενής,οι τοις πάσι κατ εκείνους συναριθμούμενος;Πως δε εξ ουκ όντων αν είη,του πατρός λέγοντος, εξηρεύξατο η καρδία μου Λόγον αγαθόν και εκ γαστρός προ εωσφόρου εγέννησά σε;Πώς δε ει λόγος και σοφία εστί του Θεού ο Υιός, ην ποτέ ότε ουκ ήν; Πώς δε τρεπτός ή αλλοιωτός, ο λέγων δι εαυτού, εγώ εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν εμοί και ,εγώ και ο Πατήρ εν εσμέν, δια δε του Προφήτου, ίδετέ με,ότι εγώ ειμί και ουκ αλλοίωμαι! Στην πείσμονα και νευρώδη προσπάθεια τους οι περι τον Αρειο ,(Ευσέβειος Νικομήδειας,Θέογνις Νικαίας,Μάρις Χαλκηδόνας), να χρονοτριβήσουν σε βάρος της Συνόδου, ο Κωνσταντίνος αντιπαρέταξε την θεολογική γνώση του Οσίου Κοδρούης (Ισπανία)και την απόλυτη πολιτική του εξουσία, κατορθώνοντας να διασφαλίσει ως ιερά θέσφατα όλες τις χριστιανικές αντιλήψεις και τις ιερές παραδόσεις!Η Α Οικουμενική Σύνοδος του Χριστιανισμού, υπήρξε ο χρυσός θεμελιος λίθος της παγκόσμιας πίστης, επάνω στον οποίο κτίζεται για τα επόμενα 1700 χρόνια , όλο το μεγαλειώδες και ακατανίκητο θαύμα ,της αγάπης για τον άνθρωπο! ¨Ηλθε, σαν θεϊκό επιστέγασμα των πολεμικών θριάμβων,σαν ιερή επιβεβαίωση της ανθρώπινης ουσίας, η οποία μέσα απο τον ορυμαγδό της ανηλεούς πάλης ανθρώπων και λαών και απο τον λαβυρινθώδη κυκεώνα του κακού και των αντιθέσεων , να ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ,την καταλλαγή, την εγκαρτέρηση, την καλοσύνη, τον αλτρουϊσμό, την αγαθότητα και το ήθος! Στον απεσταλμένο του Λικίνιου Μιστριανό, ο οποίος πρότεινε ειρήνη στον Κωνσταντίνο όταν διεπίστωσε οτι υστερεί σε στρατιωτική ισχύ,η απάντηση ήταν επιγραμματική και σχεδόν προφητική για όλα, οσα έμελλε να ακολουθήσουν. “Δεν ξεκίνησα απο την άκρη του Δυτικού Ωκεανού,δεν πολέμησα και δεν νικώ, για να τιμωρήσω έναν αχάριστο συγγενή.(ο Λικίνιος είχε γυναίκα, την αδελφή του Κωνσταντίνου).Το Ιλλυρικό,η Μοισία,η Δακία,η Μακεδονία και όλη η χερσόνησος της Ελλάδας ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ επαρχίες!Δεν επιδιώκω τον πόλεμο,αλλά δεν ανέχομαι τις ύβρεις και την οίηση!Εκέλευσα!” Αμέσως μετά την οριστική εξουδετέρωση του Λικίνιου στην Χρυσόπολη, με τρόπο μοναδικό χάραξε ,τον Νοέμβριο του 324 μ.χ ,τα σημεία που θα χτίζονταν η νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας!Η Κωνσταντινούπολη! Σε ερώτηση του γυιού του Κρίσπου, εαν η νέα πρωτεύουσα θα είναι λαμπρότερη απο τη Ρώμη,απάντησε τότε προφητικά. “οχι παιδί μου,θα γίνει όμως!Πότε; Δεν το ξέρω.Είναι κλειδί και λιμάνι και θα ζήσει μέσα στούς αιώνες!Είναι η πρώτη πόλη στην ιστορία ,που έχει προστάτη της την Υπέρτατη Θεότητα.Τον Θεό των Χριστιανών!Θα γράψει ιστορία.Ισα με τη Ρώμη θα γίνει σίγουρα.Ισως και ανώτερη!ΑΝΩΤΕΡΗ Κρίσπε! Ο Θεός μου θα την προστατεύει!Κύματα οι βάρβαροι θα σπάνε στα τειχιά της,γεμάτη δόξα θα είναι η Θεοφύλακτη,η πόλη που θα φέρει το όνομά μου!Η Ρώμη γέρασε, ΤΟ μέλλον είναι εδώ!Στην Ανατολή.”Είχε αντιληφθεί με το δικό του αισθητήριο,οτι η ειδωλολατρική και φαυλεπίφαυλη Ρώμη ήταν πλέον εχθρική απέναντί του.Πολλές φορές λογομαχούσε με τον Ρήγα Κρόκο γι αυτό το θέμα και γίνονταν θηρίο! Φτάνει του έλεγε... “ψεύτικοι θεοί ψεύτικα και τα σημάδια τους!Οταν πολέμησα τον Μαξέντιο, είχαν πεί οι ιεροφάντες στη Ρώμη, ότι ο εχθρός της Ρώμης θα πεθάνει στις 28 Οκτωβρίου!Το πίστεψε ο δυστυχής!Νόμισε οτι ο εχθρός της Ρώμης ήμουν εγώ!Βρήκε άθλιο θάνατο στα λασπόνερα του Τίβερη!Ψεύτικοι οι θεοί Ρήγα,ψεύτικοι και οι χρησμοί τους!Είναι γι αυτούς που πιστεύουν στα ξόανα,στα μάρμαρα,στα παραμύθια!¨Ενας είναι ο Υπέρτατος Θέός !ο Θεός μου!Οι άλλοι ψεύτικοι ,νεκροί!Δεν θέλω ν ακούσω τίποτα!Δεν υπάρχει πια ούτε Δίας ,ούτε Μίθρας ,ούτε Απόλλων!Είναι μόνο ο Θεός που με οδηγεί στη νίκη!Είναι ο Χριστός που φέρω τη σφραγίδα του!Είπα!” Σχετικά με την νέα πρωτεύουσα γραφει χαρακτηριστικά ο Ιωάννης Μαλάλας ...... “ του αυτού δε βασιλέως Κωνσταντίνου ποιήσαντος πρόκεσσον επί πολύν χρόνον,απο Ρώμης ελθόντος εν τω Βυζαντίω.¨Οστις και το πρώην τείχος της αυτής πόλεως ανενέωσε του Βύζου και προσθείς άλλο διάστημα πολύ τω τείχει και συνάψας τω παλαιώ τείχει της αυτής πόλεως, ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ, αυτήν ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΝ ΛΕΓΕΣΘΑΙ ,αναπληρώσας και το ιππικόν και κοσμήσας αυτω χαλκουργήμασι και πάση αρετή,κτίσας εν αυτώ και κάθισμα θεωρίου βασιλικού καθ ομοιότητα του εν Ρώμη όντος!¨Εκτισε δε και παλάτιον μέγα και ευπρεπές καθ ομοιότητα οσαύτως του Ρώμης,πλησίον του Ιππικού,του λεγομένου Κοχλίου,κτίσας και φόρον μέγαν και ευπρεπή πάνυ και στήσας εν τω μέσω κίονα ολοπόρφυρον άξιον θαύματος και πάνω του αυτού κίονος εαυτώ έστησεν ανδριάντα,έχοντι εν τη κεφαλή αυτού ακτίνας επτά. όπερ χαλκούργημα ήγαγεν εις το Ιλιον εστηκός,πολιν της Φρυγίας.Ο δε αυτός Κωνσταντίνος αφελόμενος απο Ρώμης κρύφα το λεγόμενον Παλάδιον ξόανον,έθηκεν αυτό εις τον υπ αυτού κτισθέντα φόρον,υποκάτω του κίονος της στήλης αυτού.......κατέναντι στήσας τη ιδία μητρί Ελένη στήλην Αυγούστας εν πορφυρώ μικρώ κίονι ,καλέσας τον τόπον Αυγουστιώνα....ομοίως δε ανεπλήρωσε και το λεγόμενον Ζεύξιππον δημόσιον λουτρόν και το Ιππικόν και άλλα πολλά!...και ότε πάντα επλήρωσεν,επετέλεσεν ιππικόν, εν πρώτοις θεωρήσας εκεί και φορέσας τότε εν πρώτοις εν τη ιδία αυτού κορυφή, διάδημα δια μαργαριτών και λίθων τιμίων,βουλόμενος πληρώσαι την προφητικήν φωνήν την λέγουσαν... έθηκας επί την κεφαλήν αυτού στέφανον εκ λίθου τιμίου.ουδείς γαρ των προ αυτού βασιλευσάντων τοιούτον τι ποτέ εφόρεσε! Η νέα πρωτεύουσα αναπτύχθηκε ραγδαία ενώ η Ρώμη έχανε διαρκώς σε σπουδαιότητα και πληθυσμό.Σε διάστημα 100 ετών απο την ίδρυσή της ,ξεπέρασε σε πληθυσμό τη Ρώμη και τον έκτο αιώνα πλησίαζε σχεδόν το μισό εκατομμύριο!Ο εκχριστιανισμός της αυτοκρατορίας και η θριαμβευτική ίδρυση της νέας πρωτεύουσας στον Βόσπορο, έδωσαν διπλό περιεχόμενο στην ιστορική νίκη της Ανατολής! Στις 11 Μαϊου του 330 μ.χ, ο Μέγας Κωνσταντίνος τέλεσε τα εγκαίνια της δικής του πόλης, παραδίδοντας την σε κατοπινούς αυτοκράτορες και βασιλείς ,να ενδύεται στους αιώνες , χλαμύδες κλέους και απαράμμιλης ιερότητας!
Το πρόσωπο είναι φτιαγμένο κατ εικόνα και καθ ομοίωση του Θεού,δεν πρέπει να παραμορφώνεται!”Το 316μ.χ ο Κωνταντίνος με διαταγμα , απαγόρευσε να σημαδεύονται δια σιδήρου στα πρόσωπα οι καταδικασμένοι.Το 318 επίσης με έδικτο, κατέστησε όλους τούς επισκόπους των εκκλησιών δικαστές.Το 320 κατήργησε τα διατάγματα του παρελθόντος που επέβαλαν αυστηρές ποινές στους ανύμφευτους και στα άκληρα ζευγάρια.Το 321, εθέσπισε ως αργία την πρώτη μέρα της εβδομάδος, την Κυριακή ,όπως την αποκαλούσαν οι χριστιανοί. Ελεγε το έδικτο ...“τη σεβαστη μέρα του ήλιου,τα δικαστήρια και τα καταστήματα πρέπει να κλείνουν και οι κάτοικοι των πόλεων να αναπαύονται.Το ίδιο και στο ύπαιθρο.Κατ εξαίρεση ,η εργασία επιτρέπεται την Κυριακή στο ύπαιθρο ,όταν το επιβάλλουν οι καιρικές συνθήκες,για να μη χαλάνε τα σπαρτά.” Παλαιότερα όταν επέστρεφε στούς Τρεβήρους και είχε δεί μελανιασμένο,εγκαταλελειμένο στο ύπαιθρο, αβαπτιστο μωρό, εξεδωσε παραχρήμα διάταγμα ,με το οποίο υποχρέωνε όλους τους οικογενειάρχες που αδυνατούσαν να αναθρέψουν το νεογέννητο παιδί τους ,να παρουσιάζονται στους τοπικούς άρχοντες ,οι οποίοι και θα αναλάμβαναν, να δαπανούν κάθε μήνα όσα νομίσματα απαιτούνταν ,για να συντηρηθεί το παιδί μεχρι να μεγαλώσει. Στις 21 Μαϊου του 337, καθως τα αρωματα της άνοιξης κατέκλυζαν την Νικομήδεια ,παρέδωσε την ψυχή του ο Κωνσταντίνος στον Υπέρτατο Θεό ,που με μοναδικό ζήλο υπηρέτησε!Η ιστορία τον κατέταξε στους Μεγάλους!Η εκκλησία τον ανέβίβασε σε ισαπόστολο και τον Αγιοποίησε!Η Δυτική εκκλησία αναγνώρισε σαν Αγία μόνο την μητέρα του Ελένη!¨Ενας απο τους πιο σκληρούς κριτές του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο Α. Πιγκανιόλ έγραψε χαρακτηριστικά.... “ Ο Κωνσταντίνος δεν ήταν ούτε μυστικιστής,ούτε αγύρτης,αλλα ένας ειλικρινής άνθρωπος που έψαχνε την αλήθεια,στο κατώφλι ενός σκοτεινού αιώνα, όπου ο ανθρώπινος νούς παρέπεε, ένας δύστυχος άνθρωπος που ψηλαφούσε....” Ο Ιωάννης Μαλάλας με πολύ λιτο τρόπο περιγράφει το τέλος του Κωνσταντίνου..... “Μετά δε ολίγον καιρον ετελεύτησεν ο αυτός βασιλέυς Κωνσταντίνος εν Νικομηδεία της Βιθυνίας, εν προαστείω τινι λεγομένω Αχυρώνι προ ολίγου διαστήματος της πόλεως ,αρρωστήσας ημέρας έξ,προ του πληρωθήναι το κτίσμα εν Αντιοχεία τη μεγάλη της Συρίας ,το της μεγάλης εκκλησίας το μέγιστον και έν όν των θεαμάτων!τελευτά δε ών ,ενιαυτών ξ΄ και μηνών γ΄.” O Σωκράτης ο Σχολαστικός,(λύνοντας και το θέμα μάλλον της βάπτισης)...... “Και επιβάς Κωνσταντίνος ο ευσεβής, τη Νικομηδέων πόλει, κατα Περσών παραταξάμενος, ασθενήσας εκοιμήθη εν ειρήνη,ως τινες φησιν Αρειανόφρονες τότε καταξιωθείς του Αγίου Βαπτίσματος υπό Ευσεβίου του Νικομηδείας.όπερ ψευδές εστίν ,ως αποδέδεικται.εν γάρ Ρώμη υπο Σιλβέστρου εβαπτίσθη,ως προαποδείξαμεν. έζησε δε όλα της ζωής αυτού έτη ξε΄,βασιλεύσας έτη λα΄ και μήνας ι΄.γράψας δε διαθήκας τοις τρισιν υοίς αυτού την βασιλείαν κατέλειπεν,ευσεβώς και πράως τη αρχή χρησάμενος,πρώτος βασιλεύς χριστιανών, θεού προνοία χρηματίσας,πολλών βαρβάρων εκράτησεν ,απο Βρεττανίας έως Περσικής και των ομοφύλων τυράννων....” O Θεοφάνης ,τέλος καταλήγει..... “Ην δε ανήρ τα πάντα λαμπρός,δι ανδρείαν ψυχής,δι οξύτητα νοός,δι ευπαιδευσίαν λόγων,δια δικαιοσύνης ορθότητα,δι ευεργεσίας ετοιμότητα,δια αξιοπρέπειαν όψεως,δια την εν πολέμοις ανδρείαν και ευτυχίαν,εν τοις βαρβαρικοίς μέγας,εν τοις εμφυλίοις αήττητος,εν τη πίστει στερρός και ασάλευτος!”
*Κωνσταντινος ο Μέγας, Κώστας Δ.Κυριαζής , ειδική έκδοση για την εφημερίδα “Τα Νέα”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου