Ρουμανία Αρχιεπίσκοπος νόσησε με κορονοϊό – Αρνητικοί όσοι κοινώνησαν μαζί του

Φέτος επισυνέβη ένα συγκλονιστικό γεγονός (ένα “περιστατικό διπλής όψης”, ανεξήγητο για τα δεδομένα της τωρινής ατμόσφαιρας που

διερχόμεθα οι πάντες). Ανακοινώθηκε ευρέως σε όλη τη Ρουμανία.

Αφορά την περίπτωση του ενενηντάχρονου Αρχιεπισκόπου Σουτσεάβας Ποιμένος. Ο υπέργηρος Αρχιεπίσκοπος Σουτσεάβας Ποιμήν βρέθηκε θετικός στον κορωναιό covid-19.

Το Επισκοπείο όπου διαμένει βρίσκεται εντός της Μονής του αγίου Ιωάννου του Τραπεζουντίου.

Η ανακοίνωση της Μονής αναφέρει, ότι φέτος το Πάσχα και τη Λαμπροδευτέρα ο Ποιμενάρχης έλαβε μέρος στις Ακολουθίες και στη θεία Λειτουργία και κοινώνησε από το ίδιο άγιο Ποτήριο με τους πατέρες της Μονής.

Επειδή δεν αισθανόταν καλά από την αρχή της Μεγάλης Εβδομάδος, τελικά τη Δευτέρα του Πάσχα μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της πόλεως, που φέρει το όνομα του Νεομάρτυρος Ιωάννου.
Διαπιστώθηκε ότι ήταν θετικός στον κορωναιό και μεταφέρθηκε το βράδυ στο νοσοκομείο “Matei Bals”.

Η ανακοίνωση της Ιεράς Μονής αναφέρει: «Θέλουμε να έχετε υπόψη σας ότι ο Ιεράρχης μας Σεβασμιώτατος Ποιμήν λειτούργησε κατά την Πασχαλινή θεία Λειτουργία, όπως και την άλλη μέρα, μαζί με όλους τους πατέρες της μονής Αγίου Ιωάννου του Νέου. Όλοι τους κοινώνησαν από το ίδιο άγιο Ποτήριο, όπως κάθε φορά συμβαίνει στη θεία Λειτουργία, εκτός από ένα, τον διάκονο που εκτελούσε χρέη νεωκόρου και φρόντιζε για την τάξη της ακολουθίας.

Τώρα, μετά από πολλές συζητήσεις και αρνητικά σχόλια που ακούστηκαν στην τηλεόραση, ήρθαν τα εργαστηριακά αποτελέσματα των πατέρων και των λαικών διακονητών της ιεράς μας μονής.

Από όλους αυτούς που υποβλήθηκαν στο τεστ, ένας μόνον βρέθηκε θετικός, και αυτός είναι ο διακόνος που ΔΕΝ κοινώνησε από το άγιο Ποτήριο που κρατούσε ο Επίσκοπος. »

Αυτά όρισε ο Θεός για εκείνους τους χλιαρούς που πλησιάζουν το άγιο Ποτήριο και την “ταπεινή” λαβίδα με τον φόβο της μόλυνσης με ιούς και γι᾽ αυτούς που δεν θέλουν να κατανοήσουν επιτέλους ότι είναι το Άγιο Σώμα και το Άγιο Αίμα του Σωτήρος Χριστού, η πηγή της ζωής και όλης της χάριτος σε αυτό. »

Ας έχουμε πάντα κατά νούν αυτό που συνέβη!

Επίσης ανακοινώθηκε από την τοπική Υγειονομική Επιτροπή ότι 25 ιερείς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, εκτός της Ι. Μονής, που ήρθαν σε επικοινωνία με τον Σεβασμιώτατο κατά την περίοδο που ασθενούσε, υποβλήθηκαν στα διαγνωστικά τεστ και βρέθηκαν αρνητικοί στον ιο.

Να ευχηθώ τελεία ανάρρωση στο Σεβασμιώτατο, όπως και στο διάκονο που αμφιταλαντευόταν για τη μετάδοση ασθενειών από τη θεία Κοινωνία.

***
Τύπος-πρόγευση του αιωνίου Πάσχα είναι το εορταζόμενο γεγονός του λειτουργικού Πάσχα,
που το γευόμαστε φέτος ελάχιστοι μέχρι στιγμής (οι τελετουργοί λειτουργοί), και είθε σύντομα να το απογεύεται ο λαός μας με τη δυνατή λατρευτική λαχτάρα.

Τώρα κοινωνούμε τον Αναστάντα διά μέσου του μυστηρίου θείας Ευχαριστίας, ενώ τότε θα μετέχουμε τελειότερα και καθαρότερα στη θεότητα Του διά μέσου της μακαρίας θέας Του (άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός).

«Η βασιλεία όμως εκείνη και η θέα του Θεού και η συνύπαρξη με το Χριστό θα είναι τρυφή της θελήσεως̇ γι᾽ αυτό και θα είναι προσιτά μόνο σε όσους θα τα έχουν θελήσει, αγαπήσει και ποθήσει» (άγιος Νικόλαος Καβάσιλας).

Αυτή η εορτή –λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος– ξεπερνά όλες τις άλλες Δεσποτικές εορτές, όπως ο ήλιος τα αστέρια. Και το αποκορύφωμα του εορτασμού δεν είναι άλλο παρά η ευχαριστιακή κοινωνία με το Σωτήρα Χριστό.

Σύσσωμοι και σύναιμοι με τον Κύριο της ζωής και του θανάτου: σ’ αυτό το μυστήριο της θείας Κοινωνίας μας προτρέπει να συμμετάσχουμε η Εκκλησία με τους ύμνους των αγίων Ιωάννου του Δαμασκηνού και με τον Κατηχητικό Λόγο Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Γιατί –όπως σημειώνει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης– “εκείνος όπου σήμερον μεταλαμβάνει, αυτός αληθώς και κυρίως κάμνει Πάσχα̇ επειδή το αληθινόν Πάσχα των χριστιανών είναι ο Χριστός ο εν τοις Μυστηρίοις μεταλαμβανόμενος, καθώς ο Παύλος το βεβαιοί: «και γαρ το Πάσχα ημών υπέρ ημών ετύθη Χριστός» (Α’ Κορ. ε’, 7)”.

Δυστυχώς φέτος, χωρίς ευθύνη δική σας, δεν συμμετείχατε στην αναστάσιμη θεία Λειτουργία. Μνημονευθήκατε όμως στη ιερά Προσκομιδή στο Ποτήριο της ζωής, της όντως Ζωής ως “απολειφθέντες δι᾽ ευλόγους αιτίας”.
Με απλά λόγια, για να κυριολεκτήσουμε, ήσασταν ωσεί παρόντες.

Κάθε ένας μας πρέπει να εξετάσει τον εαυτόν του, προσερχόμενος στη λειτουργική σύναξη, εάν ο εύλογος γενικός φόβος που προκλήθηκε με την πανδημία του νέου ιού κλονίζει την πίστη του.

Εδώ έγκειται η μεγίστη ευθύνη ημών των ποιμένων, ώστε να ενισχύσουμε την πίστη του λαού του Θεού, ο οποίος βρέθηκε ανοχύρωτος και αιφνιδιασμένος μπροστά στην απειλή, χωρίς τα κατάλληλα πνευματικά αντισώματα.
Η θωράκιση των πιστών μπορεί να επιτευχθεί εάν και εφόσον διακρίνουν στα λόγια και τα έργα μας την απερικλυδώνιστη πίστη μας.
Περιττόν είναι να ειπωθεί ότι με κλονισμένη την πίστη γινόμεθα ευχείρωτα θύματα του αντιδίκου, και τότε ο κάθε λογής ιός καιροφυλακτεί να εισβάλλει στην προσωπικότητα του ανθρώπου, και όχι μόνον ο Covid-19.

Όταν μάλιστα πρόκειται ειδικά για την προσέλευση στη θεία Κοινωνία (δηλ. για την άμεση ένωση με το Χριστό στη θεία μετάληψη, που είναι το “φάρμακο της αθανασίας” και το “αντίδοτον του μη αποθανείν” για την προσωπική πληρότητα του πιστού), τότε η ενδεχόμενη αμφιβολία πίστεως φθάνει και υπερβαίνει τα όρια της βλασφημίας, της απαρνήσεως του ζώντος Θεού, και δίχως μετάνοια σημαίνει και οδηγεί σε μια αιώνια επιλογή αποχωρισμού από το Θεό.

Θα ήταν προτιμότερο να μην κοινωνήσει κάποιος, εάν δεν προσέρχεται στη θεία Μετάληψη
“μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης”.

Τρεις λέξεις που αντιστοιχούν σε τρεις διαφορετικές πνευματικές καταστάσεις πιστών που προσέρχονται να κοινωνήσουν όταν ο ιερεύς τους προσκαλεί:
αον) “μετά φόβου Θεού”, φράση που αντιστοιχεί σ᾽ εκείνους που συναισθάνονται την αναξιότητα και την αμαρτωλότητά τους και προσέρχονται με φόβο Θεού ως πρώτο βαθμό αναγωγής στο Θεό και μετάνοια που ενεργοποιεί το Άγιο Πνεύμα στη συναίσθησή τους·
βον) “μετά πίστεως Θεού”, που αναλογεί σ᾽ εκείνους που η πίστη τους είναι ζωντανή με τη φλόγα-ζωντάνια που ενεργοποιεί πάλι το Άγιο Πνεύμα·
γον) “μετά αγάπης Θεού”. Εδώ έχουμε τους κατά το δυνατόν τελείους, που έχουν πόθο ιερό και λαχτάρα και λατρεία προς το Θεό, που και αυτά τα εμπνέει το Άγιο Πνεύμα ως τέλεια αγάπη θείας προσέγγισης.

Να τα ξαναδούμε λίγο εκτενέστερα, με τρία αναλογικά παραδείγματα από την ώρα της σωτηρίου Σταυρώσεως.

1ον) “Μετά φόβου Θεού”. Εδώ ανήκουν όσοι διαπνέονται από το φόβο Θεού, νιώθουν και εξασκούν μια σχέση φυσικής και πνευματικής “δουλικότητος” (δηλαδή ως δημιουργήματα προς το Δημιουργό και Σωτήρα Θεό).
Έχουν την ευφυία να ανα-γνω-ρι-ζουν την κτιστή μας φυσικότητα! Ο Θεός θέλει τη σωτηρία μας με την άμετρη αγαθότητα και φιλανθρωπία Του· και αυτοί θέλουν τη σωτηρία τους με συναίσθηση των μέτρων τους.
Ο Θεός δίνει το άπαν, αυτοί μετανοούν, γυρίζουν και Τον αναζητούν. Ο Θεός είναι Θεός των μετανοούντων και τους αποδέχεται στη βασιλεία Του (παράδειγμα ο δίκαιος Ληστής, ο και ευγνώμων).

2ον) “Μετά πίστεως Θεού”. Εδώ ανήκουν όσοι ενεργούνται από τη δυνατή πίστη, δείχνουν μια μεγαλύτερη ωριμότητα στη σχέση τους με το Θεό και το λειτουργικό μυστήριο, αποδίδουν στο Θεό την πνευματική αξιοποίηση των φυσικών ταλάντων σαν τους μισθωτούς της Ευαγγελικής παραβολής-παρομοίωσης (παράδειγμα ο άγιος Λογγίνος ο Εκατοντάρχης που ομολόγησε τη θεότητα του Κυρίου κάτω από το Σταυρό της έσχατης ταπείνωσής Του υπέρ ημών).

3ον) “Μετά αγάπης Θεού”. Εδώ ανήκουν όσοι διαπνέονται από τη λατρευτική ολοκληρωτική αγάπη στη μέθεξη του Χριστού και του λειτουργικού μυστηρίου, αυτοί επιποθούν με τελειότητα το Χριστό, ζούν για το Χριστό. Αυτοί (πάλι χαρισματικά) αποδέχονται ενεργό το Πνευματικό χάρισμα και εισέρχονται στη χορεία των αδελφών και φίλων του Χριστού (παράδειγμα ο άγιος Ιωάννης ο θεολόγος κάτω από το Σταυρό, στον οποίο και ανέθεσε ο Κύριος τη φροντίδα της Παναγίας Μητέρας Του).

***
Στην πόλη Σουτσεάβα της Ρουμανίας, υπάρχει η Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Νεομάρτυρος (του Τραπεζουντίου). Εκεί φυλάσσεται το άφθαρτο σκήνωμα του Αγίου.

Πρόκειται περί ενός μάρτυρος με καταγωγή από τον Πόντο. Μαρτύρησε το 1332 για την αγάπη του Χριστού, σε ηλικία 30 ετών. Έμπορος στο επάγγελμα, φόρτωσε σε ένα καράβι την πραμάτειά του για άλλες πόλεις του Ευξείνου Πόντου.

Ο λατίνος καπετάνιος, βλέποντάς τον συνειδητό χριστιανό με πολύ ζήλο, άρχισε να τον ενοχλεί για θέματα πίστεως. Καταρτισμένος ο Ιωάννης στην Αγία Γραφή, με την επιχειρηματολογία του αποστόμωνε τον καπετάνιο.

Εκείνος τον φθόνησε και όταν ελλιμενίστηκαν στον Ασπρόκαστρο (αρχαία ελληνική αποικία με το όνομα Τύρα, νότια της Οδησσού, κοντά στις εκβολές του ποταμού Δνείστερου), τον κατέδωσε στον ηγεμόνα του κάστρου, που ήταν Τάταρος.

Ο ηγεμόνας επεχείρησε να τον αλλαξοπιστήσει. Η ομολογία του Ιωάννου ήταν: “εγώ Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θέλω να αποθάνω. Ούτε τα πλούτη σας θέλω, ούτε την πίστη μου προδίδω, αλλά πιστεύω στον Κύριό μου Ιησού Χριστό, τον αληθινό Θεό».

Δυό φορές προσπάθησε με απειλές και δείχνοντας τα όργανα του βασανισμού, να τον μεταπείσει. Με χοντρά ραβδιά με ρόζους ξέσκισαν τις σάρκες του που πετιόνταν κομμάτια και ο τόπος κοκκίνισε από το αίμα του. Κατακρεουργημένος οδηγήθηκε στην φυλακή.

Μπορώ να σε θεραπεύσω αν αλλαξοπιστήσεις, του λέει ο τύραννος. Οπότε, αρνούμενος και πάλι τις δελεαστικές προτάσεις του, δέθηκε από την ουρά ενός αγρίου αλόγου και τον έσερναν σε όλο το κάστρο.

Περνώντας από τις γειτονιές των Εβραίων, βγήκαν έξω εκείνοι και τον κτυπούσαν, πετώντας του ο,τι έβρισκαν. Ένας απ᾽ αυτούς, αρπάζοντας ένα σπαθί, του έκοψε το κεφάλι.

Ο καπετάνιος, βλέποντας το μαρτύριο, μετάνιωσε και πήγε νύχτα κρυφά με δικούς του ανθρώπους να πάρει το λείψανό του, εκεί που ήταν ενταφιασμένο.

Ο νεομάρτυρας του Χριστού εμφανίσθηκε στον εφημέριο του ναού και του είπε: “ήρθαν να με κλέψουν”. Ο ιερεύς, με πιστούς κατόρθωσαν να αποσπάσουν το σκήνωμά του και να το ενταφιάσουν στο άγιο Βήμα του ναού, δίπλα από την αγία Τράπεζα.

Εβδομήντα χρόνια ενταφιασμένος κάνοντας πολλά και ποικίλα θαύματα, έγινε γνωστός σε όλη την Μολδοβλαχία.

Αργότερα μεταφέρθηκε στην πρωτεύουσα της Μολδαβίας στην Σουτσεάβα, όπου βρίσκεται σήμερα και είναι μετά την αγία Παρασκευή την Επιβατηνή, ο περισσότερο τιμώμενος Άγιος στη Ρουμανία.

vimaorthodoxias.gr