Η Δυτική Μακεδονία, να βοηθήσει ανθρώπους που το χρειάζονται..
Ζούμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Είμαστε σε πόλεμο χωρίς βομβαρδισμούς. Όλη η οικουμένη αγωνία και προβληματίζεται για την επόμενη μέρα.
Στις 23 Μαρτίου 2020 η κυβέρνηση, με διάγγελμα του Πρωθυπουργού κυρίου Κυριάκου Μητσοτάκη, ανακοίνωσε απαγόρευση κυκλοφορίας στη χώρα μας λόγω κορονοϊού. Από εκείνη την ημέρα άλλαξαν οι συνήθειες των ανθρώπων. Κάθε μέρα, ώρα 18.00, το κοινό παρακολουθούσε τις ανακοινώσεις του καθηγητή κυρίου Τσιόδρα και της ομάδας της Πολιτικής Προστασίας, για να μάθει τις εξελίξεις ( πόσοι νόσησαν, πόσοι νοσηλεύονται στην εντατική, πόσοι πέθαναν κλπ).
Όλοι πλέον προβληματίζονται για το αύριο, πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση, πώς θα πάνε τα οικονομικά, πώς κινείται η αγορά, τι γίνεται με την ανεργία, την εκπαίδευση, τον τουρισμό κλπ.
Σωστός ο προβληματισμός, αφού η ζωή συνεχίζεται. Όμως δεν ακούμε τίποτα και από κανένα για τις πληγές που άφησε η νόσος στις οικογένειες των θυμάτων. Και για αυτούς η ζωή συνεχίζεται αλλά με πολύ πιο επώδυνο τρόπο.
Κάθε συνάνθρωπός μας που πέθανε λόγω του ιού και στην κηδεία του δεν πήγε σχεδόν κανείς να τον αποχαιρετήσει, ποιος ξέρει τι άφησε πίσω του; Πόσα παιδιά, μικρά η μεγαλύτερα; Πως διαβιούν τώρα οι οικογένειες τους;
Συγνώμη κύριε καθηγητά και κύριοι της Πολιτικής Προστασίας που καθημερινά μπαίνετε στα σπίτια των ανθρώπων μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες. Καμιά αναφορά σε τέτοιου είδους προβλήματα που προκάλεσε η νόσος; Συγκεντρώθηκαν εκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυση των νοσοκομείων και καλά έκαναν οι άνθρωποι που τα πρόσφεραν από το περίσσευμα ή και το υστέρημα τους. Τι θα γίνουν όμως οι άνθρωποι που επέζησαν αλλά με πληγές που δύσκολα επουλώνονται; Οι περισσότεροι θα θυμούνται τη νόσο στο μέλλον ως ένα ιστορικό γεγονός. Σε κάποιες όμως οικογένειες το 2020 θα τους θυμίζει διαρκώς το θάνατο των αγαπημένων τους προσώπων και την οικτρή κατάσταση στην οποία περιήλθαν.
Στη Δυτική Μακεδονία ένας αποθανών, 51 ετών, άφησε στη σύζυγο του να αναθρέψει τέσσερα παιδιά, δύο αγόρια 19 και 15 ετών και δύο κορίτσια 10 και 5 ετών.
Άλλος αποθανών, 56 ετών, άφησε τρία κορίτσια 19,17 και 11 ετών και ένα αγόρι 14 ετών, με τη διαφορά ότι η μητέρα τους είναι άνεργη.
Μια θανούσα, 40 ετών, άφησε στο σύζυγο της δύο αγόρια 20 και 7 ετών και μια κόρη 14 ετών.
Με πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, της Κωνσταντίνας Δαρβίδου, και του πρώην Αντιπεριφερειάρχη Παναγιώτη Κώττα ξεκίνησε μια προσπάθεια για να βοηθηθούν οι συγκεκριμένες οικογένειες οικονομικά και να αντιμετωπίσουν αξιοπρεπώς τις τεράστιες δυσκολίες που τους προέκυψαν.
Οποιος θέλει να βοηθήσει τις συγκεκριμένες οικογένειες μπορεί να ζητήσει πληροφορίες από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και τη Δρ. Δαρβίδου στα τηλέφωνα 2467087181- 6997111771.
Κωνσταντίνος Καραμεσίνης
Ζούμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Είμαστε σε πόλεμο χωρίς βομβαρδισμούς. Όλη η οικουμένη αγωνία και προβληματίζεται για την επόμενη μέρα.
Στις 23 Μαρτίου 2020 η κυβέρνηση, με διάγγελμα του Πρωθυπουργού κυρίου Κυριάκου Μητσοτάκη, ανακοίνωσε απαγόρευση κυκλοφορίας στη χώρα μας λόγω κορονοϊού. Από εκείνη την ημέρα άλλαξαν οι συνήθειες των ανθρώπων. Κάθε μέρα, ώρα 18.00, το κοινό παρακολουθούσε τις ανακοινώσεις του καθηγητή κυρίου Τσιόδρα και της ομάδας της Πολιτικής Προστασίας, για να μάθει τις εξελίξεις ( πόσοι νόσησαν, πόσοι νοσηλεύονται στην εντατική, πόσοι πέθαναν κλπ).
Όλοι πλέον προβληματίζονται για το αύριο, πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση, πώς θα πάνε τα οικονομικά, πώς κινείται η αγορά, τι γίνεται με την ανεργία, την εκπαίδευση, τον τουρισμό κλπ.
Σωστός ο προβληματισμός, αφού η ζωή συνεχίζεται. Όμως δεν ακούμε τίποτα και από κανένα για τις πληγές που άφησε η νόσος στις οικογένειες των θυμάτων. Και για αυτούς η ζωή συνεχίζεται αλλά με πολύ πιο επώδυνο τρόπο.
Κάθε συνάνθρωπός μας που πέθανε λόγω του ιού και στην κηδεία του δεν πήγε σχεδόν κανείς να τον αποχαιρετήσει, ποιος ξέρει τι άφησε πίσω του; Πόσα παιδιά, μικρά η μεγαλύτερα; Πως διαβιούν τώρα οι οικογένειες τους;
Συγνώμη κύριε καθηγητά και κύριοι της Πολιτικής Προστασίας που καθημερινά μπαίνετε στα σπίτια των ανθρώπων μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες. Καμιά αναφορά σε τέτοιου είδους προβλήματα που προκάλεσε η νόσος; Συγκεντρώθηκαν εκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυση των νοσοκομείων και καλά έκαναν οι άνθρωποι που τα πρόσφεραν από το περίσσευμα ή και το υστέρημα τους. Τι θα γίνουν όμως οι άνθρωποι που επέζησαν αλλά με πληγές που δύσκολα επουλώνονται; Οι περισσότεροι θα θυμούνται τη νόσο στο μέλλον ως ένα ιστορικό γεγονός. Σε κάποιες όμως οικογένειες το 2020 θα τους θυμίζει διαρκώς το θάνατο των αγαπημένων τους προσώπων και την οικτρή κατάσταση στην οποία περιήλθαν.
Στη Δυτική Μακεδονία ένας αποθανών, 51 ετών, άφησε στη σύζυγο του να αναθρέψει τέσσερα παιδιά, δύο αγόρια 19 και 15 ετών και δύο κορίτσια 10 και 5 ετών.
Άλλος αποθανών, 56 ετών, άφησε τρία κορίτσια 19,17 και 11 ετών και ένα αγόρι 14 ετών, με τη διαφορά ότι η μητέρα τους είναι άνεργη.
Μια θανούσα, 40 ετών, άφησε στο σύζυγο της δύο αγόρια 20 και 7 ετών και μια κόρη 14 ετών.
Με πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, της Κωνσταντίνας Δαρβίδου, και του πρώην Αντιπεριφερειάρχη Παναγιώτη Κώττα ξεκίνησε μια προσπάθεια για να βοηθηθούν οι συγκεκριμένες οικογένειες οικονομικά και να αντιμετωπίσουν αξιοπρεπώς τις τεράστιες δυσκολίες που τους προέκυψαν.
Οποιος θέλει να βοηθήσει τις συγκεκριμένες οικογένειες μπορεί να ζητήσει πληροφορίες από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και τη Δρ. Δαρβίδου στα τηλέφωνα 2467087181- 6997111771.
Κωνσταντίνος Καραμεσίνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου