Σαν να βγάζεις τα μάτια σου με πιρούνι!
Σύμφωνοι, δεν είναι κομψό να διορθώνεις τα γραμματικά ή τα ορθογραφικά λάθη κάποιου (ειδικά δημοσίως).
Και ναι, όποιος γουστάρει να το κάνει και ψάχνει εναγωνίως να τα βρει, κάποιο κόμπλεξ (ή κάποια έλλειψη συγκεκριμένης δραστηριότητας) κουβαλάει.
Υπάρχει όμως και μια άλλη επιλογή για να μη συμβαίνει αυτό. Να σταματήσουν να γίνονται (τουλάχιστον στον βαθμό που γίνονται τώρα) κάποια συγκεκριμένα ορθογραφικά «εγκλήματα».
Κάποια κραυγαλέα -όσο και εκνευριστικά- λάθη.
Κάποιες εν ψυχρώ δολοφονίες λέξεων που κάνουν τα μάτια σου να γουρλώνουν σαν του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπως, για παράδειγμα, οι εξής:
ΟκτώΜβριος
Από τις συχνότερες λεξικές «δολοφονίες» που διαπράττονται κάθε… φθινόπωρο. Δεν φτάνει που τον προφέρουν, υπάρχουν και πολλοί που τον γράφουν έτσι αυτόν τον ταλαιπωρημένο μήνα. Θεωρώντας κρίμα λοιπόν το να έχουν «νι» ο προηγούμενος κι ο επόμενος (και για να μη… νιώθει άσχημα ο καψερός Οκτώβρης), του κολλάνε το περιττό σύμφωνο που κάνει να χτυπούν συναγερμοί στον εγκέφαλό σου κάθε φορά που το ακούς.
«Ότι» αντί για «ό,τι»
Να πεις ότι είναι δύσκολο να καταλάβεις τη διαφορά; Όχι. Να πεις ότι είναι περίπλοκο για τον μέσο νου να το συλλάβει; Πάλι όχι. Κι αυτό ακριβώς είναι που κάνει πιο εκνευριστική τη συγκεκριμένη περίπτωση: Οι περισσότεροι που υποπίπτουν σ’ αυτό το λάθος ΞΕΡΟΥΝ ότι είναι λάθος. Και είτε βαριούνται να βάλουν το γ…ένο κόμμα, είτε ποντάρουν στο ότι εκείνοι που θα το διαβάσουν είναι εξίσου ρούκουνες για να μην το καταλάβουν.
«Γράφετε» αντί για «γράφεται» (και το ανάποδο)
Δεν είναι πυρηνική φυσική. Ούτε εξίσωση τρίτου βαθμού με πολλαπλές μεταβλητές. Κι όμως! Αποτελεί από τις κλασικότερα ορθογραφικά σφάλματα. Τι σημασία έχει που το ένα είναι ενεργητική και το άλλο παθητική φωνή; Τι σημασία έχει που στη μια περίπτωση είναι ενικός και στην άλλη πληθυντικός αριθμός; Όταν έρθει η στιγμή να… διαλέξει την κατάληξη του ρήματος ένα αγχωτικά μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού κάνει λάθος.
«Φύλλο» αντί για «φύλο»
Άλλη ορθογραφική μπαγλαμαδιά! Άλλο εκνευριστικά συχνό φαινόμενο. Πάει ο κάθε… άπλας και δείχνει την κιμπαροσύνη του (όχι κερνώντας κάνα γύρο ποτά την παρέα αλλά) βάζοντας κι ένα «λάμδα» παραπάνω στη λέξη -έτσι για να υπάρχει. Ε, όχι να μην υπάρχει, ρε αδερφέ! Γιατί, αν είναι έτσι, την επόμενη φορά που θα συμπληρώνεις επίσημο έγγραφο, στο κουτάκι φύλο θα πρέπει να έχει (πέρα από αρσενικό-θηλυκό) και τις επιλογές «φουλ του άσου» η «για τυρόπιτα».
menshouse.gr
Σύμφωνοι, δεν είναι κομψό να διορθώνεις τα γραμματικά ή τα ορθογραφικά λάθη κάποιου (ειδικά δημοσίως).
Και ναι, όποιος γουστάρει να το κάνει και ψάχνει εναγωνίως να τα βρει, κάποιο κόμπλεξ (ή κάποια έλλειψη συγκεκριμένης δραστηριότητας) κουβαλάει.
Υπάρχει όμως και μια άλλη επιλογή για να μη συμβαίνει αυτό. Να σταματήσουν να γίνονται (τουλάχιστον στον βαθμό που γίνονται τώρα) κάποια συγκεκριμένα ορθογραφικά «εγκλήματα».
Κάποια κραυγαλέα -όσο και εκνευριστικά- λάθη.
Κάποιες εν ψυχρώ δολοφονίες λέξεων που κάνουν τα μάτια σου να γουρλώνουν σαν του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπως, για παράδειγμα, οι εξής:
ΟκτώΜβριος
Από τις συχνότερες λεξικές «δολοφονίες» που διαπράττονται κάθε… φθινόπωρο. Δεν φτάνει που τον προφέρουν, υπάρχουν και πολλοί που τον γράφουν έτσι αυτόν τον ταλαιπωρημένο μήνα. Θεωρώντας κρίμα λοιπόν το να έχουν «νι» ο προηγούμενος κι ο επόμενος (και για να μη… νιώθει άσχημα ο καψερός Οκτώβρης), του κολλάνε το περιττό σύμφωνο που κάνει να χτυπούν συναγερμοί στον εγκέφαλό σου κάθε φορά που το ακούς.
«Ότι» αντί για «ό,τι»
Να πεις ότι είναι δύσκολο να καταλάβεις τη διαφορά; Όχι. Να πεις ότι είναι περίπλοκο για τον μέσο νου να το συλλάβει; Πάλι όχι. Κι αυτό ακριβώς είναι που κάνει πιο εκνευριστική τη συγκεκριμένη περίπτωση: Οι περισσότεροι που υποπίπτουν σ’ αυτό το λάθος ΞΕΡΟΥΝ ότι είναι λάθος. Και είτε βαριούνται να βάλουν το γ…ένο κόμμα, είτε ποντάρουν στο ότι εκείνοι που θα το διαβάσουν είναι εξίσου ρούκουνες για να μην το καταλάβουν.
«Γράφετε» αντί για «γράφεται» (και το ανάποδο)
Δεν είναι πυρηνική φυσική. Ούτε εξίσωση τρίτου βαθμού με πολλαπλές μεταβλητές. Κι όμως! Αποτελεί από τις κλασικότερα ορθογραφικά σφάλματα. Τι σημασία έχει που το ένα είναι ενεργητική και το άλλο παθητική φωνή; Τι σημασία έχει που στη μια περίπτωση είναι ενικός και στην άλλη πληθυντικός αριθμός; Όταν έρθει η στιγμή να… διαλέξει την κατάληξη του ρήματος ένα αγχωτικά μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού κάνει λάθος.
«Φύλλο» αντί για «φύλο»
Άλλη ορθογραφική μπαγλαμαδιά! Άλλο εκνευριστικά συχνό φαινόμενο. Πάει ο κάθε… άπλας και δείχνει την κιμπαροσύνη του (όχι κερνώντας κάνα γύρο ποτά την παρέα αλλά) βάζοντας κι ένα «λάμδα» παραπάνω στη λέξη -έτσι για να υπάρχει. Ε, όχι να μην υπάρχει, ρε αδερφέ! Γιατί, αν είναι έτσι, την επόμενη φορά που θα συμπληρώνεις επίσημο έγγραφο, στο κουτάκι φύλο θα πρέπει να έχει (πέρα από αρσενικό-θηλυκό) και τις επιλογές «φουλ του άσου» η «για τυρόπιτα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου