Είναι Πόντιος από την πλευρά του πατέρα του. Έτσι, όταν του ζητήθηκε να γράψει μουσικές σχετικές με την καταγωγή του δεν δίστασε καθόλου. Άλλωστε, ο ερμηνευτής, συνθέτης και βιρτουόζος του μπουζουκιού Χρήστος Παπαδόπουλος, είχε εμπνευστεί ξανά από τις ρίζες του στο παρελθόν.
Γέννημα Θρέμμα των Γρεβενών με μητέρα Μακεδονίτισσα και παππούδες Πόντιους που τον μπόλιασαν με τις ιστορίες και τις αφηγήσεις της εξορίας, αλλά και της δύσκολης προσαρμογής στην Ελλάδα, ο καλλιτέχνης δεν μπορούσε παρά να μην επηρεαστεί από την καταγωγή του.
Έτσι, όταν έφυγε η γιαγιά του πλήρης ημερών το 2013, όλα αυτά ξεπήδησαν μέσα στο μυαλό του σαν χείμαρρος. Το ίδιο βράδυ έγραψε έξι μουσικές από τις δώδεκα του πρώτου ποντιακού του δίσκου με τίτλο «Αυτή η γη έχει φωνή».
Ακολούθησε ένα ακόμη άλμπουμ με ποντιακά και ταξίδια στην Τραπεζούντα και στα χωριά των προγόνων του. «Το 2014 παρουσίασα τα τραγούδια αυτά στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και Αθήνας», θυμάται ο ίδιος μιλώντας στο makthes.gr.
Τώρα, κουβαλώντας αυτές τις μνήμες, έντυσε μουσικά τη σειρά του Μανούσου Μανουσάκη «Το Κόκκινο Ποτάμι». Από τις μελωδίες αυτές το ομότιτλο τραγούδι με ερμηνεύτρια την Ελεωνόρα Ζουγανέλη έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή ακούσματα αυτής της περιόδου και παίχτηκε πολύ σε όλα τα ραδιόφωνα. «Όταν γράφω μουσική, σίγουρα με ενδιαφέρει η επιτυχία, γι’ αυτό άλλωστε διαλέγω τους κατάλληλους ερμηνευτές για να απογειώσω τις δημιουργίες μου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση επέλεξα τους στίχους Κώστα Μπαλαχούτη και την ερμηνεία της Ελεονώρας Ζουγανέλη», επισημαίνει ο Χρήστος Παπαδόπουλος.
Προσθέτει πως έγραψε πάνω στη φωνή της ερμηνεύτριας χωρίς εκείνη να το ξέρει. «Πάντα όταν γράφω ένα τραγούδι σκέφτομαι τη φωνή ενός μεγάλου ερμηνευτή και τις πιο πολλές φορές υλοποιείται», λέει.
Αυτά όσον αφορά τα τραγούδια. Εκείνον όμως τον ενδιαφέρει η μουσική, τα όργανα, το παιχνίδι της μελωδίας «έξω από εταιρείες, κυκλώματα και δοσοληψίες…», όπως διευκρινίζει. «Με εμπνέει μια ωραία σκηνή, μια δραματική εικόνα κι εκεί πάνω δουλεύω μουσικά. Δυστυχώς το αυτί του Έλληνα δεν είναι ακόμη εξοικειωμένο με την ορχηστρική μουσική, αλλά σιγά- σιγά γίνεται κι αυτό. Στη συγκεκριμένη σειρά (Κόκκινο Ποτάμι) κυκλοφόρησα στο κανάλι μου στο YouTube , πάνω από 10 οργανικά θέματα με τίτλους, μέσα από τη δράση της σειράς. Όπως το Adamoma, Agdagmaden, το τραγούδι του Μίλτου και της Ιφιγένειας κ.ά.», τονίζει.
«Δεν βλέπω φως στο τούνελ ούτε τη χειμερινή σεζόν»
Πρώην «Παιδί απ’ την Πάτρα», ιδρυτικό μέλος του σχήματος που άλλοτε άφησε εποχή στην ελληνική μουσική σκηνή μέσα από το λαϊκό του ρεπερτόριο, ο Χρήστος Παπαδόπουλος επιστρέφει συχνά στην εποχή που συγκροτήθηκε το γκρουπ από μια παρέα φοιτητών στην πρωτεύουσα της Αχαΐας. «Όποιος δε νοσταλγεί τα φοιτητικά του χρόνια λέει ψέματα. Ήταν τα χρόνια της αθωότητας, της νεανικής και άφοβης ορμής . Με αυτά τα όπλα, κατορθώσαμε τη δεκαετία του ’80 να πρωταγωνιστήσουμε στο ελληνικό τραγούδι, χωρίς να πάρουν τα μυαλά μας αέρα», σημειώνει.
Παράλληλα όμως με όλα αυτά δεν έπαψε να ψάχνεται μουσικά, με μαθήματα Jazz στη δεκαετία του ’90, ταξίδια στην Ανατολή και αυτοσχεδιασμούς με ντόπιους μουσικούς. Επίσης, το 1995 ξεκινώντας μουσική εκπομπή στο κανάλι Seven X, αυτοσχεδίασε με τους καλύτερους μουσικούς της χώρας.
Όλη αυτή την εμπειρία τη φιλτράρισε στις μουσικές από τα 18 soundtracks και τις 6 ταινίες που έκανε από το 1999.
Ένα άλλο απόσταγμα της μουσικής του παιδείας και κατεύθυνσης αποτέλεσε και η εκπομπή «Χάριν Ευφωνίας» στο Κανάλι της Βουλής. «Είναι μια δημιουργία ενός προσωπικού μου αρχείου, με τους Έλληνες ήρωές μου. Από το 1995, εποχή του Seven X, έπαιξα με θρυλικά ονόματα του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου. (Ζαφειρίου, Κόρος, Μόσχος, Σταματίου, Συνήθεις Ύποπτοι κ.ά.). Όλες αυτές οι εκπομπές είχαν πολλές φορές και μια και δύο πρόβες στο studio μου ή στο σπίτι τους. Αυτά είναι ανεκτίμητα μαθήματα που όσα ωδεία και να κάνεις, δεν τα μαθαίνεις», τονίζει.
Και τώρα, αυτή τη δύσκολη εποχή, πώς πορεύεται ο ίδιος μετά από όλα αυτά; «Νομίζω ότι με την πανδημία αυτή, έρχεται μια τεράστια αλλαγή προς το χειρότερο. Ειδικά στους μουσικούς, που οι απολαβές τους είναι μισές και πολλές φορές το ένα δέκατο των τραγουδιστών. Δεν βλέπω φως στο τούνελ ούτε στη χειμερινή σεζόν που θα ακολουθήσει. Έτσι πιστεύω ότι από τον χώρο μας θα αποχωρήσουν πολλοί. Για εμάς τους δημιουργούς, τα πράγματα είναι αλλιώς. Γιατί το γράψιμο της μουσικής είναι πρώτα ψυχοθεραπεία, μετά ευχαρίστηση και αν έρθουν και κάποια χρήματα όλα καλά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απολαβή, από το να ακούς τραγούδια σου στο Ραδιόφωνο», απαντά ο Χρήστος Παπαδόπουλος καταλήγοντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου