Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΆΝΕΤΑΙ ΔΥΣΤΥΧΏΣ.
ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΣΥΣΤΉΝΩ ΠΡΟΦΑΝΏΣ ΑΝΕΠΙΦΎΛΑΚΤΑ, ΚΑΤΌΠΙΝ ΕΟΡΤΉΣ ΒΕΒΑΊΩΣ, ΧΡΟΝΊΩΣ ΠΟΛΛΑΠΛΉΣ ΑΛΓΕΙΝΏΣ
ΑΠΟΚΡΎΨΕΩΣ ΤΟΥΣ, ΕΓΚΆΘΕΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΉΣ ΣΚΌΠΙΜΗΣ ΛΉΘΗΣ, ΤΟΥΣ ΕΝΤΕΛΏΣ ΆΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΆΜΑ ΠΛΉΡΩΣ ΞΕΧΑΣΜΈΝΟΥΣ, ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΜΈΝΟΥΣ, ΑΠΟΜΟΝΩΜΈΝΟΥΣ ΕΝ ΠΟΛΛΟΊΣ, ΣΎΓΧΡΟΝΟΥΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΟΎΣ ΉΡΩΕΣ, ΤΗΣ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΗΣ ΕΛΔΎΚ ΤΟΥ 1974, ΕΛΛΆΔΊΤΕΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΏΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΈΝΔΟΞΟ ΠΕΔΊΟ ΤΟΥ ΚΑΘΉΚΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΊΟΥ ΤΙΜΉΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΑΚΕΡΑΙΌΤΗΤΑ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΑΠΑΡΝΉΣΕΩΣ ΤΟΥΣ,ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΌΤΑΤΗΣ ΝΉΣΟΥ ΚΎΠΡΟΥ.
ΠΕΣΌΝΤΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΊ ΚΑΙ ΟΠΛΊΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΗΡΟΎ ΤΟΥ ΠΟΛΈΜΟΥ ΑΠΌ ΤΙΣ 20 ΙΟΥΛΊΟΥ ΜΈΧΡΙ ΤΙΣ 17 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ ΤΟΥ 1974.
ΛΟΧΑΓΌΣ ΣΤΑΥΡΙΑΝΆΚΟΣ ΣΩΤΉΡΙΟΣ 16/8/1974
Έπεσε ηρωικώς αξιοπρεπώς μαχόμενος, εις το Β Ύψωμα του μαλακού υπογαστρίου του Ελληνικού Ηρωικού Στρατοπέδου της ΕΛΔΎΚ, εν ολίγοις της Πρώτης Γραμμής Αμύνης, καθώς εξήλθε εμφανώς ριψοκινδύνως, από το Μπαρουτοκαπνισμένο όρυγμα του, ώστε να ακινητοποιήσει ένα μεγαλοπρεπές Τούρκικο άρμα Μ-113, σαφώς παράτολμα. Εν μέρει μόνο με το ατομικό του περίστροφο, ενώ είχε εισχωρήσει περαιτέρω αλγεινώς, στα ενδότερα των Ελληνικών εμπόλεμων Ορυγμάτων. Εν κατακλείδι όταν εκτόξευσε το θανατηφόρο βλήμα του, τον χτύπησε στο Κεφάλι, και του το απέκοψε ακαριαίως. Εν γένει, υπήρξε Λοχαγός του Μηχανικού, με καταγωγή από το Σκούταρι της Μάνης. Σήμερα το Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, στην περιοχή της Μαλούντας της Κύπρου, ως Τιμής ένεκενΠρος Τιμήν του, φέρει το όνομα του, αλλά και στην γενέτειρα του το Σκούταρι της Μάνης, μία Προτομή μας τον ενθυμίζει αγέρωχα. Προτείνω εμφανώς ανεπιφύλακτα, εγώ ο ασήμαντος Βαλκανίδης Δήμος ο αρθρογράφος, εν μέσω του εν λόγω ημέτερου τοπικού [απαγορευμένου] τρόπος του λέγειν ασφαλώς, Κουφαλιώτικου blogtamystikatoubaltou, καθώς προβάλει διαχρονικώς απαγορευμένα, Εθνικά Πρότυπα διαχρονικής ζώσης Φιλοπατρίας, αλλά και Πατερικής Θεολογικής Νηπτικής Φιλοκαλίας, η Παλαιά Εθνική Οδός, Θεσσαλονίκης Αθηνών Βεροίας, να του Παραχωρηθεί άμεσα η Ονοματοδοσία του, ως Φωτοδότης Εθνικής μας Κληρονομιάς και Παρακαταθήκης, Τιμής Ένεκεν Προς Τιμήν του. Παράλληλα και ο Περιφερειακός των Κουφαλίων, εις την Είσοδο της Κωμοπόλεως μας, δια μέσω μίας Επιβλητικής Πινακίδας με την Ονομασία του, να Τοποθετηθεί, ώστε να μας τον ενθυμίζει περίτρανα, αλλά και η Οδός της Διευθύνσεως Πλάτωνος, να αλλαχθεί επιτόπου, ώστε να φέρουν την Αξιοπρεπή Τιμητική του Ονομασία, Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΛΌΓΑΧΌΣ ΣΤΑΜΠΟΥΛΉΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
Με καταγωγή από την Κασσάνδρα Χαλκιδικής, εν συνεχεία ενώ είχε στα χέρια του το εύλογο Φύλλο Πορείας, που του επέτρεπε επισήμως νομίμως, να απομακρυνθεί εγκαταλείποντας Το Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ Της Κύπρου, και να εγκατασταθεί στα μετόπισθεν της σιγουριάς της Ηπείρου. Εν αντιθέσει παρόλο που επίκειται μελλοντική πολεμική σύρραξη, δεν πτοήθηκε διόλου, και προτίμησε να παραμείνει μέχρι τελευταίας του ρανίδας, Εθνικά Αξιοπρεπώς μάχιμος, ώστε να πολεμήσει στην πρώτη γραμμή του μετώπου, για την Ελληνική Υπεράσπιση, του εμφανώς μπαρουτοκαπνισμένου Στρατοπέδου της ΕΛΔΎΚ. Εν ολίγοις υπήρξε από τους τελευταίους Στρατιωτικούς, που αποχωρούσαν εγκαταλείποντας κακήν κακώς βιαίως απροθύμως, το ηρωικό Στρατόπεδο, ενώ κατά την υποχώρηση του, τον πέτυχε ένα βλήμα όλμου και τον σκότωσε ακαριαίως. Εν κατακλείδι, ήταν ο Ανθυπασπιστής, το δεξί χέρι δηλαδή του Τελευταίο Ηρωικού Στρατοπεδάρχη και Υποδιοικητή της ΕΛΔΎΚ, του Αντισυνταγματάρχη Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου, εις την Τριήμερη μάχη του εμπόλεμου χαλασμού και της αιματηρής θυσίας, δια της ένδοξης Εθνικής αξιοπρεπώς αυταπαρνήσεως, από τις 14 έως τις 16 Αυγούστου του 1974. Εν τέλει, η νεαρή σύζυγός του, έντρομη και πανικοβλημένη, ρωτούσε κατόπιν, εναγωνίως να ενημερωθεί, για την τύχη του συζύγου της ανδρός, τότε απευθύνθηκε καιστον Υποδιοικητή της ΕΛΔΎΚ, τον άμεσο αρμόδιο, αλλάκαι τον τελευταίο Στρατοπεδάρχη, τον Ηρωικό Αντισυνταγματάρχη Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο, μετέπειτα από μόλις λίγες ημέρες της ταφής του. Εν συνεχεία, τον ρωτά εναγωνίως ευθέως, που βρίσκεται ο σύζυγος της, καθώς κανείς δεν την απαντάει. Εκείνη την στιγμή ο Αντισυνταγματάρχης Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος, την αποκρίθηκε ευθύς εξαρχής, λέγοντας την, την γλώσσα της αυθεντικής και καθάριας αληθείας, πως σκοτώθηκε Ηρωικώς Αξιοπρεπώς πεσόντας μαχόμενος, εις στο ένδοξο πεδίο της Τιμής και του Καθήκοντος, και πως θα πρέπει να νιώθει υπερήφανη για δαύτον, ως ένας Περήφανος και Προπάντων ελεύθερος Έλληνας. Εν προκειμένω, ενώ υπήρξε συνεχώς στο πλάι του, μέσα στο μικρό Εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, 100 μόλις μέτρα από την Πρώτη Γραμμή του μετώπου, που το είχαν μετατρέψει ως άτυπο Διοικητήριο. Εκείνη δεν τον πίστευε και επιζητούσε εναγωνίως αποδείξεις των λόγων του, αναγκάσθηκε τότε, και με κάποιους ψωμωμένους φαντάρους του, έκανε μία άτυπη παράνομη εκταφή, για να επιβεβαιωθεί αλλά και να σιγουρευθεί, και μόλις αντίκρισε τον νεκρό σώμα του συζύγου της, και διέκρινε την βέρα στα χέρια του, του γάμου τους, κατέρρευσε επιτόπου. Την σήμερον το δεύτερο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ στην Κύπρο, φέρει το όνομα του, προς Τιμήν του, Τιμής Ένεκεν. Προτείνω προφανώς ανεπιφύλακτα, η Οδός της Διευθύνσεως Θεμιστοκλή, στην γενέτειρα μου τα Κουφάλια, να ονομασθεί Προς Τιμήν του, ως φωτοδότης Αιωνίου Ευγνωμοσύνης, Εσαεί ευχαριστίας και παρακαταθήκης κληρονομιάς. Παράλληλα και το Γήπεδο του Αγίου Αθανασίου, στον ενιαίο Δήμο Χαλκηδόνας, το δεύτερο πληθυσμιακά, να φέρει το Όνομα του, προς Τιμήν του, αλλά και στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής της γενέτειρας του, έναντι του Σπιτιού μία, μία Προτομή μας τον ενθυμίζει περίτρανα, όπως επίσης και η πέριξ Πλατεία. Αιωνία του η Μνήμη, Αθάνατος.
ΥΠΟΛΟΧΑΓΌΣ ΤΣΙΏΝΟΣ ΣΩΤΉΡΙΟΣ 29/7/1974
Με καταγωγή από ένα χωριό της Λαρίσης, τραυματίσθηκε βαριά, στην νυχτερινή επίθεση της ΕΛΔΎΚ, προς τον Τουρκοκυπριακό θύλακα του Κιόνελι στις 20 Ιουλίου, μεταφέρθηκε επειγόντως στο Νοσοκομείο της Λευκωσίας, όπου μετέπειτα από λίγες μόλις ημέρες, δήθεν ανάρρωσης, άφησε την τελευταία του πνοή δοκιμάζοντας να φάει ένα σταφύλι. Αθάνατος αιωνία του η Μνήμη.
ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΉΣ ΚΈΝΤΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
Με καταγωγή από ένα χωριό της Καστοριάς, την Λάκα εάν δεν κάνω λάθος, όταν όλοι υποχωρούσαν έντρομοι και πανικόβλητοι, θέλοντας και μη, κακήν κακώς βιαίως, από τα μπαρουτοκαπνισμένα εμφανώς εμπόλεμα ορύγματα τους, του Ηρωικού Στρατοπέδου της ΕΛΔΎΚ, κατόπιν βεβαίως έντονων πιέσεων και εντολών, των ανωτέρων τους αξιωματικών. Εν ολίγοις, ότι το στρατόπεδο έπεσε πλέον στα χέρια των πολυάριθμων και σαφώς πλήρως εξοπλισμένων Τούρκων, αυτός προτίμησε εμφανώς εσκεμμένως οικειοθελώς, να μην τα εγκαταλείψει διόλου Εθνικά αξιοπρεπώς μαχόμενος. Εν αντιθέσει και να παραμείνει για να το υπερασπισθεί, μέχρι τέλους, τότε τοποθέτησε λίγα πολυβόλα, ως αποστολή αυτοκτονίας, ένας εναντίων όλων λοιπόν, ώστε να καταφέρουν να απομακρυνθούν τουλάχιστον οι υπόλοιποι, όσο γίνεται περισσότεροι ΕΛΔΥΚΆΡΙΟΙ ασφαλείς, από το εμπόλεμο πεδίο, της σφαγής του κρανίου τόπου. Προτείνω εμφανώς ανεπιφύλακτα, η Οδός της Διευθύνσεως της Γενέτειρας μου Στα Κουφάλια, του ποιητή Βάρναλη, να μετονομασθεί προς Τιμήν του, του Ανθυπασπιστή ΚΏΣΤΑ ΚΈΝΤΡΑ, όπως επίσης και το κλειστό Γυμναστήριο στο χωριό της Γέφυρας, του ενιαίου Δήμου Χαλκηδόνας. Εν κατακλείδι, του Καλυτέρου Κλειστού Γυμναστηρίου που διαθέτει ο ενιαίος Δήμος Χαλκηδόνας, να φέρει το όνομα του, ως Τιμής Ένεκεν, για να μαθαίνουν οι νεότεροι κινούμενοι παραδειγματικά, αλλά και να ενθυμούνται οι παλαιότεροι. Αιωνία του η Μνήμη, Αθάνατος.
ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΉΣ ΠΑΠΑΛΆΜΠΡΟΥ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
Με καταγωγή και αυτός από ένα χωριό της Καστοριάς, εν συνεχεία πολέμησε και στον πόλεμο της Κορέας, του 1953-55, άρα υπήρξε πολύ έμπειρος στις πολεμικές αναμετρήσεις των μαχών, είχε ειδικότητα βαρεοπλίτη πολυβόλου. Παράλληλα όταν κατέρρευσε το Μπαρουτοκαπνισμένο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, και το εγκατέλειπαν όλοι κακήν κακώς βιαίως, θέλοντας και μη, λόγω της πολυάριθμης τουρκικής παρουσίας, πλημμυρίδας, και πλήρως εξοπλισμένης. Εν αντιθέσει, αυτός δεν έφυγε εγκαταλείποντας το, όπως τον διέταξαν οι ανώτεροι του, δια των έντονων αφόρητων πιέσεων τους, των εντολών, και προτίμησε εσκεμμένως οικειοθελώς,να θυσιασθεί ολομόναχός του, μέσα στο ολοκαύτωμα της ΕΛΔΎΚ, ως αποστολή αυτοκτονίας, παίρνοντας δίπλα του εν τάχει, κάποια λιγοστά Πολυβόλα, για να καλύψει την υποχώρηση των υπολοίπων φαντάρων της ΕΛΔΎΚ, δια της όσο γίνεται καλυτέρας ασφαλείας τους και φυλάξεως. Προτείνω εμφανώς ανεπιφύλακτα, η Οδός της Διευθύνσεως του Ανδρέα Εξαδάκτυλου, στην γενέτειρα μου στα Κουφάλια, να πάρει το όνομα του, ως Ανθυπασπιστής ΒΑΣΊΛΗΣ ΠΑΠΑΛΆΜΠΡΟΥ, όπως επίσης και το γήπεδο στο χωριό της Γέφυρας του ενιαίου Δήμου Χαλκηδόνας, να ονομασθεί σαφώς προς Τιμήν του, Τιμής ένεκεν, αιωνίου εσαεί ευγνωμοσύνης. Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΑΡΧΙΛΟΧΊΑΣ ΚΌΚΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 20/7/1974
Με καταγωγή από την Νάουσα, μόλις είχε εγκατασταθεί στο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, δια του Αρματαγωγού Λέσβος, του Ηρωικού Πλωτάρχη Ελευθερίου Χανδρινού, σκοτώθηκε στην παράτολμη νυχτερινή επίθεση της επιχειρήσεως, στον Τουρκοκυπριακό θύλακα του Κιόνελι, που επιχείρησαν προφανώς επιπόλαια, οι Στρατιωτικοί της ΕΛΔΎΚ, καθώς τότε ήταν το Στρατιωτικό καθεστώς, του Ταξιάρχου και Διοικητή της ΕΣΑ Δημητρίου Ιωαννίδη.
ΑΡΧΙΛΟΧΊΑΣ ΜΠΙΝΆΚΗΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 22/7/1974
Με καταγωγή από την Κρήτη, σκοτώθηκε από βλήμα όλμου μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, στην λεγόμενο Σκοπιά της Σόνιας, καθώς υπήρξε απέναντι ένα σαντουιτσάδικο, και πήρε την εν λόγω άτυπη ονομασία του, από τους φαντάρους,
ΑΡΧΙΛΟΧΊΑΣ ΚΟΎΡΛΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
Σκοτώθηκε από βλήμα όλμου μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο όρυγμα του.
ΑΡΧΙΛΟΧΊΑΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΏΝΗΣ ΧΡΉΣΤΟΣ 16/8/1974
Σκοτώθηκε από βλήμα όλμου μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο όρυγμα του.
ΑΡΧΙΛΟΧΊΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΌΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
Πιάσθηκε αιχμάλωτος και μεταφέρθηκε στα Άδανα της Τουρκίας, κατά πάσα πιθανότητα, ζώντας σε απάνθρωπες συνθήκες υγιεινής, κατόπιν κάποιων ετών όμως, ένας Έλληνας νταλικέρης στα βάθη της Τουρκίας, σταμάτησε αιφνιδίως να αλλάξει το λάστιχο του, τότε διέκρινε ένα αγροτικό τσιφλίκι που δούλευαν οι αγρότες. Ένας άνθρωπος σε άθλια κατάσταση, που στηρίζονταν σε ένα ξύλο, καθώς του έλλειπε το ένα του πόδι, τον είπε εν τάχει, ότι ονομάζεται Γιαννακόπουλος Νικόλαος και ήταν Αρχιλοχίας της ΕΛΔΎΚ, και πιάστηκε αιχμάλωτος πολέμου στην Κύπρο το 1974. Εν ολίγοις μην ρωτάτε προφανώς αφρόνως αδαώς, γιατί η μεταπολιτευτική φοβική και ως είθισται αδρανοποιημένη, υποτονικά κινούμενη Ελληνική δημοκρατία, δεν τους αναζήτησε εντόνως, πιεστικά εναγωνίως, προς την εχθρική Τουρκία. Επειδή απλούστατα είχε να ασχοληθεί με τους γεροντοέρωτες του Πρωθυπουργού της, του Ανδρέα Παπανδρέου και ο νοώννοείτω. Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΛΟΧΊΑΣ ΤΣΙΠΙΝΙΆΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 21/7/1974
Με καταγωγή από ένα χωριό της Χαλκιδικής, την Μεγάλη Παναγιά εάν δεν κάνω λάθος, μόλις είχε εγκατασταθεί στο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, ως νεοσύστατη σειρά 107, σκοτώθηκε στην νυχτερινή μάχη της ΕΛΔΎΚ, που διεξήχθη την ίδια ημέρα της εγκαταστάσεως του, στον Τουρκικό Θύλακα του Κιόνελι, της νυχτερινής σαφώς παράτολμης επιθέσεως. Αιωνία του η μνήμη. Αθάνατος.
ΛΟΧΊΑΣ ΖΆΡΚΟΣ ΧΡΉΣΤΟΣ 22/7/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΑΝΤΩΝΌΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 27/7/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΒΆΗΣ ΙΆΚΩΒΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΙΓΝΑΤΙΆΔΗΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΠΑΤΣΑΝΆΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΊΔΗΣ ΘΕΌΔΩΡΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΧΑΜΟΥΡΙΩΤΆΚΗΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΑΘΑΝΑΣΊΟΥ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΓΛΑΡΈΝΤΖΟΣ ΧΑΡΆΛΑΜΠΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΌΠΟΥΛΟΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΉΣ 16/8/1974
Με καταγωγή από την Λαμία, είχε σπουδάσει δάσκαλος, πάρα πολύ φιλότιμος και έντιμος ευπατρίδης Στρατιώτης, με δική του πρωτοβουλία, μεταφέρθηκαν κάποιοι συστρατιώτες του, βαριά τραυματισμένοι Ελδυκάριοι, ενδεικτικά σας αναφέρω εναργώς, όπως επίσης ένας δάσκαλοςονόματιΤζάνης, εάν το προφέρω ορθώς το όνομα του, με κομμένο πόδι, με καταγωγή από την Ηγουμενίτσα, αλλά και ένας ακόμη ονόματι Παπαδόπουλος από το Νέο Αγιονέρι της Θεσσαλονίκης. Εν τω μεταξύ,που κείτονταν εκτός των ορυγμάτων τους, καθώς σφάδαζαν από αφόρητους πόνους, και εκλιπαρούσαν για περαιτέρω βοήθεια, μεταφέρθηκαν δια της δικής του πρωτοβουλίας, στα μετόπισθεν της σιγουριάς, του εργοστασίου Καϊσί, στη σχολή Γρηγορίου, κάποια χιλιόμετρα πίσω, καθώς τους φορτώθηκαν στους ώμους και τους κουβαλούσαν. Μετέπειτα παρόλο που οι υπόλοιποι συστρατιώτες της ΕΛΔΎΚ, δεν επιθυμούσαν να επιστρέψουν διόλου, πίσω στα εμπόλεμα μπαρουτοκαπνισμένα ορύγματα τους, δηλαδή της Πρώτης Γραμμής του Β υψώματος ως καθαρή αποστολή αυτοκτονίας. Εν τω μεταξύ, αυτός εντόνως απειλητικώς εκβιαστικώς, τους προέτρεψε προτρέποντας τους, να επιστρέψουν άμεσα στο Καθήκοντος τους, εις το Πεδίον της Αιωνίου Τιμής, ώστε να βοηθήσουν εμπράκτως, τους υπόλοιπους λιγοστούς συμπολεμιστές τους, της ΕΛΔΎΚ, καθώς τους είχανε άμεση ανάγκη συμπαραστάσεως, και να μην λιποτακτήσουν αδιαφορώντας για την εν γένει τύχη τους. Παράλληλα, δεν τους τιμάει διόλου το γεγονός, να παρακολουθούνε εκ του απόμακρου ασφαλούς, τις μάχες που διεξάγονταν, μόλις λίγα χιλιόμετρα έμπροσθεν τους, ως να βλέπουν δίκην πολεμικής ταινίας, βλέπετε υπήρξε μάχιμος Λοχίας, στην απόμακρη εκ του ασφαλούς ασφάλεια. Εν κατακλείδι, αναγκάσθηκαν οι υπόλοιποι περίπου 10 εις τον αριθμό να υπακούσουν,Ελδυκάριοι συστρατιώτες του, κατόπιν έντονων αντιπαραθέσεων, διαμαρτυριών και αψιμαχιών, ένθεν εκείθεν εκατέρωθεν, να τον ακολουθήσουν υπακούοντας, βεβαίως με μισή καρδιά. Σκοτώθηκε μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο όρυγμα του, της πρώτης γραμμής του Β υψώματος, από κοντινή χειροβομβίδα που εκτόξευσαν οι Τούρκοι. Εν αντιθέσει, τελευταία φορά τον είδαν βαριά τραυματισμένο, να στηρίζεται σε ένα ξύλο, μη μπορώντας να σταθεί, μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο όρυγμα του, και όταν τον είπαν εν τάχει, πάμε να φύγουμε γρήγορα Θεμιστοκλή, όλα τελείωσαν, οι Τούρκοι πήραν το στρατόπεδο. Τότε αυτός, αρνήθηκε να τους ακολουθήσει, λέγοντας πως δεν μπορεί πλέον, λόγω του ότι το πόδι του είναι βαριά τραυματισμένο. Τις επόμενες ημέρες αλγεινώς, η χαροκαμένη Μητέρα του, ήρθε στην Κύπρο άρον, άρον, και έψαχνε εναγωνίως τον υιό της, μέσα στα εν τάχει σκοινάκια των υπολοίπων Ελλήνων Ελδυκαρίων Στρατιωτών, ρωτώντας τους για την τύχη του, και για να τον εντοπίσει, αλλά εις μάτην, απονενοημένο διάβημα. Προτείνω σαφώς ανεπιφύλακτα, το γήπεδο του χωριού της Ελεούσας, πέριξ των Κουφαλίων, του εν γένει Δήμου Χαλκηδόνας, να πάρει το όνομα του ως Τιμής Ένεκεν, αιωνίου εσαεί Ευγνωμοσύνης προς Τιμήν του. Ενώ στην γενέτειρα μου τα Κουφάλια, να αλλαχθεί η Οδός της Διευθύνσεως του Σωκράτη, και να μετονομασθεί ως Λοχίας ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΉΣ ΕΛΕΥΘΕΡΌΠΟΥΛΟΣ. Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΛΟΧΊΑΣ ΖΑΧΑΡΆΤΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΉΛ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΜΠΑΓΙΏΡΓΟΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΆΡΗΣ ΧΡΉΣΤΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΚΡΗΤΙΚΌΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΟΙΚΟΝΌΜΟΥ ΗΛΊΑΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΠΑΥΛΟΎΔΗΣ ΠΑΎΛΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΧΑΙΡΕΤΆΚΗΣ ΜΙΧΑΉΛ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΘΑΝΌΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 20/7/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΡΟΎΣΗΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ ΑΠΌ ΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΆ 21/7/1974.
Έπεσε ηρωικώς αξιοπρεπώς μαχόμενος, στην εμφανώς παράτολμη νυχτερινή μάχη της ΕΛΔΎΚ, που διεξήχθη έναντι του άρτια οχυρωμένου και εξοπλισμένου, Τουρκοκυπριακού θύλακα του Κιόνελι, καθώς οι επιτηθέμενοιΕλδυκάριοι, νεοσύστατοι και εμφανώς άπειροι κατά βάση, αριθμητικώς μειονεκτούσαν των αμυνόμενων πλειοψηφικών, πλήρως εξοπλισμένων Τουρκοκυπρίων του έγκλειστου θύλακα τους, σε αναντιστοιχία 1 προς 4. Εν αντιθέσει, μόλις είχε εγκατασταθεί ως νεοσύστατη 107 σειρά στο στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, με καταγωγή από την Νέα Πέλλα των Γιαννιτσών. Εν κατακλείδι, απέναντι από το δημαρχείο των Γιαννιτσών, υπάρχει η μαρμάρινη Προτομή του, της αιωνίου ευγνωμοσύνης και εσαεί ευχαριστιών.ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΛΟΥΚΆΚΗΣ ΘΕΟΦΆΝΗΣ 22/7/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΞΑΝΘΌΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΆΣΙΟΣ 22/7/1974
Με καταγωγή από την Δεσκάτη των Γρεβενών, οπλοπουργός στην ειδικότητα, σκοτώθηκε από βλήμα όλμου μέσα στο Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, υπήρξε από τους νεοσύστατος στρατιώτες της 107 σειράς που μόλις είχαν εγκατασταθεί στο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ. Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΜΠΟΛΟΜΎΤΗΣ ΧΡΥΣΌΣΤΟΜΟΣ 22/7/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΛΟΥΡΜΠΆΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ ΕΚ ΗΛΊΑΣ 16/8/1974.
ΈΠΕΣΕ ΕΘΝΙΚΆ ΗΡΩΙΚΆ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ ΣΤΟ Β ΎΨΩΜΑ, ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΈΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΚΑΘΏΣ ΑΡΝΙΌΤΑΝ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΈΝΩΣ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΏΣ, ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ ΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟ ΌΡΥΓΜΑ ΤΟΥ. ΕΝ ΟΛΊΓΟΙΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΉΣ, ΚΑΤΌΠΙΝ ΈΝΤΟΝΩΝ ΑΦΌΡΗΤΩΝ ΠΙΈΣΕΩΝ ΠΟΥ ΔΈΧΘΗΚΕ, ΚΑΙ ΕΝΤΟΛΏΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΈΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΟΥ, ΚΑΘΏΣ ΠΟΛΕΜΟΎΣΕ ΟΛΟΜΌΧΑΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΊΑ, ΜΗ ΔΕΧΌΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΎΨΕΙ ΌΣΟ ΓΙΝΌΤΑΝΕ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΉ ΥΠΟΧΏΡΗΣΗ-ΑΠΟΧΏΡΗΣΗΤΟΥΣ. ΕΝ ΤΈΛΕΙ, ΌΤΑΝ ΌΛΟΙ ΔΊΠΛΑ ΤΟΥ, ΕΊΧΑΝ Ή ΣΚΟΤΩΘΈΙ Ή ΤΟ ΕΓΚΑΤΈΛΕΙΠΑΝ ΆΡΟΝ ΆΡΟΝ, ΚΑΚΉΝ ΚΑΚΏΣ ΒΙΑΊΩΣ ΕΝ ΤΆΧΕΙ ΕΝΤΡΌΜΩΣ, ΚΑΤΌΠΙΝ ΑΝΩΤΈΡΑΣ ΠΙΕΣΤΙΚΉΣ ΕΝΤΟΛΉΣ. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ, ΕΠΙΚΡΑΤΟΎΣΕ ΚΡΑΝΊΟΥ ΤΌΠΟΣ, ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΠΟΧΏΡΗΣΕ ΑΠΌ ΤΟ ΌΡΥΓΜΆ ΤΟΥ, ΏΣΤΕ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΝΙΚΏΣ ΘΑ ΈΠΡΕΠΕ, ΚΑΙ ΈΚΑΝΑΝ ΆΛΛΩΣΤΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΏΣ ΟΙ ΥΠΌΛΟΙΠΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΔΥΚΆΡΙΟΙ.΄ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΊΩΝ ΌΛΩΝ. ΘΥΣΙΆΣΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΎΝΕ ΟΙ ΥΠΌΛΟΙΠΟΙ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΉΣ ΥΠΟΧΩΡΉΣΕΩΣ ΑΠΌΧΩΡΉΣΕΩΣ ΤΟΥΣ. ΉΡΩΑΣ ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ. ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΊΝΩ ΝΑ ΑΛΛΑΧΘΕΊ Η ΟΔΌΣ ΤΖΙΒΑΡΟΠΟΎΛΟΥ ΣΤΑ ΚΟΥΦΆΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΆΡΕΙ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΊΑ ΔΕΚΑΝΈΑ ΔΗΜΗΤΡΊΟΥ ΛΟΎΡΜΠΑ, ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΗΝ ΗΛΕΊΑ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΉΠΕΔΟ ΤΟΥ ΠΡΟΧΏΜΑΤΟΣ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΘΕΊ ΠΡΟΣ ΤΙΜΉΝ ΤΟΥ.
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΑΘΑΝΑΣΌΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΓΡΊΒΑΣ ΧΡΉΣΤΟΣ 16/8/1974
Με καταγωγή από την Πάτρα, σκοτώθηκε την στιγμή της υποχωρήσεως και εγκαταλείψεως του στρατοπέδου. Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΜΑΝΆΧΟΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΜΟΥΡΊΚΗΣ ΑΘΑΝΆΣΙΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΞΈΝΟΣ ΘΕΌΔΩΡΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΤΣΏΝΗΣ ΗΛΊΑΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΚΩΣΤΌΠΟΥΛΟΣ ΣΤΈΦΑΝΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΆΚΗΣ ΜΗΝΆΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΓΚΆΒΟΣ ΧΡΉΣΤΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΓΙΑΝΝΈΛΟΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΜΑΡΤΣΑΚΛΉΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΝΙΚΗΤΌΠΟΥΛΟΣ ΛΆΜΠΡΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΠΟΛΥΖΩΉΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΤΕΡΖΊΔΗΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΟΥΚΟΎΛΗΣ ΘΩΜΆΣ 20/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΟΥΛΙΑΝΤΏΝΗΣ ΗΛΊΑΣ 21/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΓΑΛΆΝΗΣ ΑΝΑΣΤΆΣΙΟΣ 22/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΓΙΆΝΝΑΡΟΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ 22/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΧΑΛΆΤΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 22/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΧΡΙΣΤΌΠΟΥΛΟΣ ΑΛΈΞΙΟΣ 22/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΎΛΑΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 25/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΉΣ ΣΠΥΡΊΔΩΝ 20/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΠΑΦΙΏΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 20/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΧΟΥΝΤΆΛΑΣ ΠΡΟΚΌΠΙΟΣ 20/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΒΕΛΏΝΑΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΒΟΛΑΚΆΚΗΣ ΜΆΡΙΟΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΡΉΤΗ 16/8/1974.
ΈΠΕΣΕ ΗΡΩΙΚΆ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ ΣΤΟ Β ΎΨΩΜΑ, ΥΠΉΡΞΕ ΟΔΗΓΌΣ ΤΟΥ ΉΡΩΑ ΛΟΧΑΓΟΎ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΎ ΣΩΤΉΡΙΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΆΚΟΥ. ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΓΡΑΜΜΉ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΣΤΡΑΤΟΠΈΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΚΑΘΏΣ ΠΡΟΣΈΤΡΕΞΕ ΕΣΚΕΜΈΝΩΣ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΏΣ, ΕΞΕΡΧΌΜΕΝΟΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΙΓΟΥΡΙΆ ΤΩΝ ΟΡΥΓΜΆΤΩΝ ΤΟΥ, ΏΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΛΆΒΕΙ ΤΗΝ ΑΚΈΦΑΛΗ ΣΟΡΟ ΤΟΥ ΉΡΩΑ ΛΟΧΑΓΟΎ ΤΟΥ, ΤΟΥ ΣΩΤΉΡΙΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΆΚΟΥ ΕΚ ΜΆΝΗΣ. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΙΚΌΣ ΌΛΜΟΣ ΤΟΝ ΆΦΗΣΕ ΣΤΟ ΈΝΔΟΞΟ ΠΕΔΊΟ ΤΗΣ ΤΙΜΉΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΉΚΟΝΤΟΣ ΠΛΆΙ, ΠΛΆΙ, ΚΟΙΜΏΜΕΝΟΣ ΠΕΣΌΜΕΝΟΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΉΡΩΑ ΛΟΓΑΧΌ ΤΟΥ ΤΟΝ ΣΩΤΉΡΙΟ ΣΤΑΥΡΙΑΝΆΚΟ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΉΜΗ, ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΡΉΤΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΓΚΟΎΡΟΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΆΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΉΛ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΗΛΙΌΠΟΥΛΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΑΒΡΈΝΤΖΟΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΕΛΈΣΗΣ ΠΑΎΛΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΡΑΤΉΜΕΝΟΣ ΑΝΑΣΤΆΣΙΟΣ 16/8/1974.
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΊΟΣ ΑΛΦΑΜΊΤΗΣ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΎ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΈΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ. ΑΡΝΙΌΤΑΝ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΈΝΩΣ ΣΘΕΝΑΡΏΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ, ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ ΤΟΝ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΤΟΥ ΛΎΓΓΟ ΘΩΜΆ, ΚΑΘΏΣ ΕΊΧΕ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΘΕΊ ΒΑΡΙΆ ΣΤΑ ΠΌΔΙΑ, ΕΝΩ ΉΤΑΝ ΑΝΥΠΕΡΆΣΠΙΣΤΌΣ, ΚΑΙ ΈΜΕΙΝΕ ΜΈΧΡΙ ΤΈΛΟΥΣ ΜΑΖΊ ΤΟΥ, ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΡΕΣΤΈΚΕΤΑΙ, ΠΟΛΕΜΏΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΤΟΎΡΚΟΥΣ ΚΑΘΏΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΊΑΖΑΝ. ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΊΩΝ ΌΛΩΝ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΉΜΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΛΎΓΓΟΣ ΘΩΜΆΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΜΑΣΟΎΡΑΣ ΘΕΌΔΩΡΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΜΠΟΥΡΈΚΑΣ ΑΣΗΜΆΚΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΛΆΜΠΡΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΟΥ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΠΙΠΕΡΙΆΝ ΠΕΡΣΈΧ 16/8/1974.
ΑΡΜΕΝΙΚΉΣ ΚΑΤΑΓΩΓΉΣ, ΣΚΟΤΏΘΗΚΕ ΗΡΩΙΚΏΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ, ΕΠΆΝΩ ΣΤΟ Β ΎΨΩΜΑ ΤΗΣ ΠΡΏΤΗΣ ΓΡΑΜΜΉΣ, ΤΗΝ ΏΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΧΏΡΗΣΗΣ, ΑΠΌ ΤΑ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΑ ΟΡΎΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΣΤΡΑΤΟΠΈΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ. ΕΝ ΑΝΤΙΘΈΣΕΙ ΑΠΌ ΕΠΊΣΗΜΕΣ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΈΝΕΣ ΜΑΡΤΥΡΊΕΣ, ΣΚΌΤΩΣΕ ΠΟΛΛΟΎΣ ΤΟΎΡΚΟΥΣ, ΚΑΘΩΣ ΑΝΑΜΕΊΧΘΗΚΑΝ ΜΈΣΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΟΡΎΓΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΈΤΣΙ ΒΡΉΚΑΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΊΑ, ΟΙ ΥΠΌΛΟΙΠΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ ΚΑΙ ΣΏΘΗΚΑΝ, ΑΡΚΕΤΟΊ ΕΛΔΥΚΆΡΙΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΩΣΤΟΎΝ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΊΑ ΕΣΑΕΊ ΕΥΓΝΩΜΟΣΎΝΗ ΤΗΝ ΖΩΉ ΤΟΥΣ ΣΕ ΔΑΎΤΟΝ, ΤΟΝ ΕΝΤΕΛΏΣ ΆΓΝΩΣΤΟ ΉΡΩΑ. ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ, ΑΘΆΝΑΤΟΣ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΙΜΊΤΑΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974.
ΣΚΟΤΏΘΗΚΕ ΗΡΩΙΚΏΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ, ΚΑΨΙΜΙΤΖΉΣ ΕΙΔΙΚΌΤΗΤΑ, ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΈΡΙ ΑΤΤΙΚΉΣ, ΟΙ ΓΟΝΕΊΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΊΧΑΝ ΥΙΟΘΕΤΉΣΕΙ ΑΠΌ ΤΟΝ ΆΓΙΟ ΣΤΥΛΙΑΝΌ, ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΎΣ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΤΗΣ 103 ΣΕΙΡΆΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΆΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΈΨΟΥΝ ΠΊΣΩ ΣΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ, ΜΕΣΟΠΈΛΑΓΑ ΔΙΑ ΜΈΣΩ ΤΟΥ ΑΡΜΑΤΑΓΩΓΟΎ ΛΈΣΒΟΣ, ΤΟΥ ΉΡΩΑ ΠΛΩΤΆΡΧΗ ΕΛΕΥΘΕΡΊΟΥ ΧΑΝΔΡΙΝΟΎ. ΥΠΉΡΞΕ ΕΠΆΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΓΡΑΜΜΉ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΈΔΟΥ ΤΟΥ Β ΥΨΏΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΛΔΎΚ. ΌΤΑΝ ΔΈΧΘΗΚΑΝ ΟΛΟΜΈΤΩΠΗ ΠΟΛΥΆΡΙΘΜΗ ΕΠΊΘΕΣΗ, ΑΠΡΌΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΤΩΠΙΣΘΕΝ, ΧΩΡΊΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΝ ΔΙΌΛΟΥ. ΤΌΤΕ ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΤΟΥ ΉΡΩΑ ΖΏΝΤΑ ΤΗΝ ΣΉΜΕΡΟΝ, ΘΩΜΆ ΒΑΡΕΛΤΖΉ ΑΠΌ ΤΗΝ ΜΥΤΙΛΉΝΗ, ΟΙ ΔΥΌ ΤΟΥΣ ΑΜΦΌΤΕΡΟΙ ΚΑΤΌΡΘΩΣΑΝ ΚΑΙ ΣΤΑΜΆΤΗΣΑΝ ΜΑΧΗΤΙΚΏΣ, ΜΕ ΤΑ ΠΥΡΆ ΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΑΠΡΟΣΔΌΚΗΤΗ ΕΠΊΘΕΣΗ ΠΕΡΊΠΟΥ 200 ΕΞΑΓΡΙΩΜΈΝΩΝ ΤΟΎΡΚΩΝ, ΠΆΝΟΠΛΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΈΝΩΝ, ΜΕ ΆΡΜΑ ΜΆΧΗΣ Μ-113. ΕΝ ΟΛΊΓΟΙΣ ΌΤΑΝ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΟΎΣΑΝ, ΤΟ ΆΡΜΑ ΤΟΝ ΈΡΙΞΕ ΜΊΑ ΒΟΛΉ ΚΑΙ ΤΟΥ ΆΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΆ ΣΤΗΝ ΜΈΣΗ, ΘΆΝΑΤΟΣ ΑΚΑΡΙΑΊΩΣ. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ, ΌΛΟΙ ΟΙ ΕΛΔΥΚΆΡΙΟΙ ΤΟΥ ΧΡΩΣΤΟΎΝΕ ΕΣΑΕΙ ΤΗΝ ΖΩΉ ΤΟΥΣ,ΑΙΩΝΊΟΥ ΕΥΓΝΩΜΟΣΎΝΗΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΗΡΩΙΚΌ ΑΝΔΡΑΓΆΘΗΜΑ ΤΟΥ. ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΉΜΗ, ΑΘΆΝΑΤΟΣ. ΠΡΟΤΕΊΝΩ ΑΝΕΠΙΦΎΛΑΚΤΑ, ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΌ ΓΥΜΝΑΣΤΉΡΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΊΟΥ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΉΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΈΤΕΙΡΑ ΤΟΥ, ΝΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΘΕΊ ΠΡΟΣ ΤΙΜΉΝ ΤΟΥ, ΤΙΜΉΣ ΈΝΕΚΕΝ, ΑΠΌ ΑΝΔΡΈΑ ΠΑΠΑΝΔΡΈΟΥ ΠΟΥ ΟΝΟΜΆΖΕΤΑΙ ΤΗΣ ΣΉΜΕΡΟΝ, ΑΜΙΓΏΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΌ ΚΑΤΆΛΟΙΠΟ, ΣΕ ΉΡΩΑ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ ΔΗΜΗΤΡΊΟΥ ΣΗΜΊΤΑ. ΌΣΟΝ ΑΦΟΡΆ ΣΤΗΝ ΓΕΝΈΤΕΙΡΑ ΜΟΥ ΣΤΑ ΚΟΥΦΆΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ, ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΘΕΊ ΚΆΠΟΙΑ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΉ ΔΙΈΥΘΥΝΣΉ ΔΡΌΜΟΥ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΗΘΗΤΙΚΌ ΓΉΠΕΔΟ ΤΩΝ ΚΟΥΦΑΛΊΩΝ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΣΙΓΚΑΡΌΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΆΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
ΠΟΛΊΤΗΣ γιαγιά ΚΑΛΙΌΠΗ ΑΒΡΑΆΜ 70 ΕΤΏΝ, 16/8/1974.
ΑΡΝΙΌΤΑΝ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΏΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ ΣΘΕΝΑΡΏΣ, ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ ΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΗΡΩΙΚΌ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ, ΚΑΤΌΠΙΝ ΈΝΤΟΝΩΝ και αφόρητων ΠΙΈΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΌ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΤΗΣ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΑΝΏΤΕΡΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΎΣ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ. ΒΡΈΘΗΚΕ ΝΕΚΡΉ ΑΠΌ ΒΛΉΜΑ ΌΛΜΑ, ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΉ ΓΡΗΓΟΡΊΟΥ ΜΑΖΊ ΜΕ 19 ΑΚΌΜΗ ΉΡΩΕΣ ΕΛΚΥΚΆΡΙΟΥΣ. ΘΆΦΘΗΚΕ ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΟΥΣ ΉΡΩΕΣ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΠΕΡΊΠΟΥ 70 ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΌ ΟΜΑΔΙΚΏΣ ΚΟΙΜΏΜΕΝΟΙ, ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΆ ΚΟΙΜΗΤΉΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΚΑΤΆΜΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΊΑΣ. ΑΘΆΝΑΤΗ, ΑΙΩΝΊΑ ΤΗΣ Η ΜΝΉΜΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΝΘΉΣ ΕΛΕΥΘΈΡΙΟΣ 16/8/1974 εκ Κερκύρας.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΝΕΜΆΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 16/8/1974.
ΑΡΝΙΌΤΑΝ ΗΡΩΙΚΏΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ, ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ ΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟ ΌΡΥΓΜΑ ΤΟΥ, ΚΑΤΌΠΙΝ ΈΝΤΟΝΩΝ ΠΙΈΣΕΩΝ, ΠΡΟΤΡΟΠΏΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΓΏΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΈΡΩΝ ΤΟΥ, ΕΝΏ ΈΜΕΙΝΕ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΏΣ ΟΛΟΜΌΝΑΧΟΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ, ΝΑ ΚΑΛΎΨΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΏΡΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΊΠΩΝ ΣΥΣΤΡΑΤΙΩΤΏΝ ΤΟΥ ΕΛΔΥΚΆΡΙΩΝ. ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΊΩΝ ΌΛΩΝ, ΕΝ ΟΛΊΓΟΙΣ ΑΠΌΦΑΣΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΊΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΉΣ ΑΥΤΑΠΑΡΝΉΣΕΩΣ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΉΜΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΝΑΛΥΤΉΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΝΔΡΙΤΣΌΠΟΥΛΟΣ ΕΛΕΥΘΈΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΔΕΔΕΒΈΣΗΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974 ΕΚ ΘΡΆΚΗΣ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΖΑΧΑΡΈΑΣ ΕΥΆΓΓΕΛΟΣ 16/8/1974 εκ Ηλείας.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΖΕΡΒΟΜΑΝΏΛΗΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΗΛΙΌΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΑΡΑΓΚΟΎΝΗΣ ΧΑΡΆΛΑΜΠΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΑΤΡΑΚΆΛΗΣ ΘΕΟΧΆΡΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΑΡΑΓΕΏΡΓΟΣ ΑΘΑΝΆΣΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΥ ΕΥΆΓΓΕΛΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗΣ ΣΤΈΦΑΝΟΣ 16/8/1974.
ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΟΝ ΜΑΡΜΑΡΆ ΧΑΛΚΙΔΙΚΉΣ, ΣΚΟΤΏΘΗΚΕ ΗΡΩΙΚΏΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ ΠΕΣΌΝΤΑ, ΜΈΣΑ ΣΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΌΡΥΓΜΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΏΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΧΩΡΟΎΣΕ ΚΑΚΉΝ ΚΑΚΏΣ ΒΙΑΊΩΣ, ΕΝΏ ΒΡΙΣΚΌΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΓΡΑΜΜΉ ΤΟΥ Β ΥΨΏΜΑΤΟΣ, ΑΠΟ ΒΛΉΜΑ ΌΛΜΟΥ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ Η ΜΝΉΜΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΌΠΟΥΛΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΜΠΡΟΔΉΜΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΞΥΔΙΆΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΠΑΠΑΔΌΠΟΥΛΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΠΑΠΑΤΣΆΝΗΣ ΑΘΑΝΆΣΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΡΟΎΣΣΗΣ ΣΕΡΑΦΕΊΜ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΊΝΗΣ ΑΡΓΎΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΜΥΡΛΉΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΟ ΝΑΎΠΛΙΟ, ΣΥΝΕΛΉΦΘΗ ΒΙΑΊΩΣ ΚΑΚΉΝ ΚΑΚΏΣ, ΛΌΓΩ ΛΑΝΘΑΣΜΈΝΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΎ, ΌΤΑΝ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΟΎΣΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ 2 ΛΌΧΟ, ΤΩΝ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΩΝ ΟΡΥΓΜΆΤΩΝ ΤΟΥ, ΟΛΟΖΏΝΤΑΝΟΣ ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΤΟΥ ΛΟΧΊΑ ΕΛΔΥΚΆΡΙΟ ΒΑΣΊΛΗ ΒΆΣΙΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΜΑΡΜΑΡΆ ΧΑΛΚΙΔΙΚΉΣ, ΜΕ ΚΑΤΕΎΘΥΝΣΗ ΣΤΟ ΑΠΌΜΑΚΡΟ 11 ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΌΤΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟΥ. ΜΕΤΈΠΕΙΤΑ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΏΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΏΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΎΟ ΑΜΦΌΤΕΡΟΥΣ ΒΙΑΊΩΣ ΚΑΚΉΝ ΚΑΚΏΣ, ΕΝΏ ΤΟΝ ΕΊΔΕ ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΦΟΡΆ, ΝΑ ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΟΎΝΕ ΕΠΆΝΩ ΤΟΥ ΑΓΡΊΩΣ ΒΑΝΑΎΣΩΣ ΑΚΑΛΑΙΣΘΉΤΩΣ, ΒΆΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΡΌΣΩΠΟ ΤΟΥ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΈΝΑ ΚΟΥΒΆ ΜΕ ΑΚΑΘΑΡΣΊΕΣ. ΑΠΌ ΤΌΤΕ ΑΓΝΟΕΊΤΑΙ Η ΤΎΧΗ ΤΟΥ.ΚΑΝΕΊΣ ΦΟΒΙΚΆ ΚΙΝΟΎΜΕΝΟΣ ΑΔΡΑΝΏΣ ΥΠΟΤΟΤΙΚΏΣ, ΨΕΥΤΟΔΗΜΟΚΡΆΤΗΣ ΤΟΙΣ ΠΆΣΙ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΑΖΉΤΗΣΕ ΔΙΌΛΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΉΣ ΤΟΥΣ ΑΔΙΑΦΟΡΊΑΣ. ΟΎΤΕ ΚΑΙ Η ΝΙΚΟΛΟΎΛΗ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ, ΉΡΩΑΣ, ΑΙΩΝΊΑ Η ΜΝΉΜΗ ΤΟΥ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΤΑΜΑΤΌΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΤΑΘΌΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΈΑΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΚΟΥΡΛΉΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΟΎΡΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΣΙΤΙΡΊΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΟΝ ΚΡΎΑ ΒΡΎΣΗ ΗΜΑΘΕΊΑΣ. ΣΚΟΤΏΘΗΚΕ ΗΡΩΙΚΏΣ ΠΕΣΌΝΤΑΣ, ΜΈΣΑ ΣΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟ ΌΡΥΓΜΑ ΤΟΥ, ΑΠΌ ΒΛΉΜΑ ΌΛΜΟΥ. ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΉΜΗ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ. ΉΡΩΑΣ. ΕΣΑΕΊ ΕΥΓΝΩΜΟΣΎΝΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΊΔΗΣ ΜΑΝΟΎΣΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΡΙΆΝΤΗΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΑΥΡΉΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
Για το τέλος άφησα σκοπίμως εντέχνως επιμελώς, τον Ηρωικό Υποδιοικητή και τελευταίο Στρατοπεδάρχη της ΕΛΔΎΚ τον ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΆΡΧΗ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΌΠΟΥΛΟ ΕΚ ΚΑΛΑΒΡΎΤΩΝ, καθώς προσφάτως εγκατέλειψε τα μάταια επίγεια, με προορισμό για την γειτονιά των Επουράνιων Αγγέλων, τον Ιούνιο του 2017 σε ηλικία 92 ετών, ώστε να πάει να συναντήσει τους Ήρωες Φαντάρους-Στρατιώτες του. Εν τω μεταξύ, ως κατεξοχήν προστατευτικός Πατέρας τους, που υπήρξε με όλη την σημασία των λέξεων, καθώς τον αποκαλούν ευθαρσώς θαρρετά. Ως εκ τούτου, όσοι βέβαια μπόρεσαν και σώθηκαν, από το πεδίο της εμπόλεμης αιματοπότιστης μάχης, και εν γένει της κολάσεως, καθώς επέζησαν εν πολλοίς, από το Τριήμερο του χαλασμού, στις 14 μέχρι 16 Αυγούστου του 1974, ολοκαύτωμα του κολαστηρίου του Στρατοπέδου της ΕΛΔΎΚ. Εν γένει, στο Εθνικό αξιοπρεπώς, Αιώνιο Ένδοξο Πεδίο της Τιμής και του Καθήκοντος, δια του προσκλητηρίου που επουράνια συναντήθηκαν πλέον όλοι μαζί, καθώς αναπαύονται στα Στρατιωτικά Κοιμητήρια της Λακαμάμιας, πέριξ της Λευκωσίας, περίπου 70 ομαδικώς κοιμώμενοι ήρωες Ελδυκάριοι Στρατιώτες. Εν συνεχεία όμως, κανείς μα κανείς, επιφανής πολιτικάντης, παρόλα τα πολλαπλά περάσματα του χρόνου, των 46 συναπτά ετών, μαύρης δημαγωγικής σκόπιμης εσκεμμένης, πολιτικής επιλεκτικής αμετροεπής μονόπλευρης κομματικής προπαγάνδας, δεν θα τολμήσει να πάει να τους αναποθέσει ένα ευχαριστήριο τριαντάφυλλο εσαεί ευγνωμοσύνης. Εν τούτοις, δια της Εθνικής Αξιοπρεπής τους στάσεως που τήρησαν, εις την τελευταία κατοικία τους, καθώς πάνω στους Ένδοξους Τάφους τους, αυτών των νεαρών Ελληνοπαίδων Ελλαδιτών, των μόλις 20 έως 22 ετών, εγκαθίδρυσαν την αμιγώς κομματική του εγκάθετη ψευτοδημοκρατία τους, επάνω στα συντρίμμια της Κύπρου. Διότι ως είθισται, τους συνοδεύει η αποκρουστική δημοκρατική ταμπέλα, της πολιτικής σκόπιμης εγκάθετης ακανθώδης προπαγάνδας, δια της δημαγωγικής σκόπιμης λήθης, ότι πρόκειται δηλαδή περί πραξικοπηματιών,χουντατζίδων της τρομοκρατικής οργανώσεως της ΕΟΚΑ Β, δια των ιδιοτελέστατων πολιτικών τους σκοπιμοτήτων τοις πάσι.
Εκ του διαχρονικού γίγνεσθαι, οι περισσότεροι εξ αυτών σκοτώθηκαν κακήν κακώς αγρίως βιαίως, θέλοντας και μη, στις 16 Αυγούστου του 1974, μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, την ώρα της υποχρεωτικής και αναγκαστικής, άκρως επιβεβλημένης,απαγκίστρωσης και υποχωρήσεως, από το ορύγματα τους. Καθώς οι πολυάριθμοι και πλήρως εξοπλισμένοι, άρτια Τούρκοι Στρατιώτες, φονιάδες εν πολλοίς, είχαν εισχωρήσει στα ενδότερα του Ελληνικού Στρατοπέδου, με την αριθμητική τους υπέρογκη υπεροχή 1 προς 22. Επιπροσθέτως συν την βοήθεια της Αεροπορίας τους, αλλά και 50 περίπου Τεθωρακισμένων Αρμάτων τους Μ-113 και ο νοώννοείτω. Όπως επίσης βοήθεια και του Πυροβολικού τους, με τους αναρίθμητους όλμους να σκάνε μέσα στα Ορύγματα των ηρωικών μάχιμων Ελδυκαρίων, το καταμεσήμερο τις 16 Αυγούστου του 1974, κατόπιν αναγκαστικής διαταγής που εξέδωσε θέλοντας και μη, ο Ήρωας Υποδιοικητής τους, ο ευπατρίδης Αντισυνταγματάρχης Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος.Εν συνεχεία, ο επισήμως και αναγνωρισμένος Διοικητής της ΕΛΔΎΚ, υπήρξε ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Νικολαϊδης,όμως με βάση τα πεπραγμένα του, υπήρξε πολύ κατώτερος των περιστάσεων, και του αναμενόμενου. Ως εκ τούτου, καθώς παραμονή του 2 Αττίλα στην Κύπρο, στις 14 Αυγούστου, εγκατέλειψε άρον, άρον, κακήν κακώς, λόγω προφανής δειλίας του, το Ηρωικό Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, παίρνοντας μαζί του αφρόνως, και τους τρείς Λόχους, όπως επίσης και την Διμοιρία Υποστηρίξεως, του Υπολοχαγού Φρατζεσκάκη, εν ολίγοις τους πιο ετοιμοπόλεμους δηλαδή άνδρες, του διέθετε το Σύνταγμα της ΕΛΔΎΚ. Εν αντιθέσει, και μεταφέρθηκε 15 χιλιόμετρα στα μετόπισθεν, στα ασφαλή κρησφύγετα της κάτω Δευτερά, ώστε να νιώθει επιπρόσθετη σιγουριά ασφαλείας. Εν νέου αφήνοντας μόλις, προς υπεράσπιση του Στρατοπέδου της ΕΛΔΎΚ, κατά το ήμισυ τις δυνάμεις του Στρατοπέδου, των πενιχρότατων δυνάμεων, καθώς ανέρχονταν σε μόλις και μετά βίας, σε 317 Στρατιώτες, τον 2 λόχο, τον 4 λόχο απέναντι από τον Τούρκικο της Τουρδίκ, τον λεγόμενο Προμαχώνα, και τον λόχο Διοικήσεως, αλλά και λίγα στελέχη των βαρέων όπλων, εν ολίγοις τους γραφιάδες, τους μουσικούς, μάγειρες δευτερευόντων ειδικοτήτων.
Παράλληλα και τοποθέτησε στην θέση του ως αντικαταστάτη, θέλοντας και μη, το κορόιδο που βρήκε εν τάχει, δηλαδή στην απλή καθομιλουμένη, τον Αντισυνταγματάρχη Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο, ο οποίος δεν είχε καμία απολύτως σχέση, αλλά και θέση εις την ΕΛΔΎΚ. Ως εκ τούτου, καθώς υπήρξε ο συνοδευτής των νέων Στρατιωτών της 107 Σειρά της ΕΛΔΎΚ, που ερχόντουσαν μεσοπέλαγα εξ Αθηνών, με το Αρματαγωγό Λέσβος, του ήρωα Πλωτάρχη Ελευθερίου Χανδρινού, για να αντικαταστήσουνε τους παλαιούς φαντάρους της ΕΛΔΎΚ της 103 σειράς. Επιπροσθέτως και αναγκάσθηκαν θέλοντας και μη, να επιστρέψουν οικειοθελώς άρον, άρον, πίσω στο Στρατόπεδο τους, στις 20 Ιουλίου την ημέρα της αιματηρής εισβολής και απόβασης, καθώς μόλις πριν λίγο είχαν απολυθεί. Εν τω μεταξύ, επιστρέφοντας στο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, ώστε να συμπαρασταθούνε και να παράσχουνε την πολύτιμη εμπειρία τους, στους νεοσυλλέκτους στρατιώτες της ΕΛΔΎΚ, καθώς κατευθείαν συνάντησαν και έβρισκαν πόλεμο. Εν κατακλείδι, αυτά τα παιδιά, οι ήρωες Στρατιώτες της ΕΛΔΎΚ, κρατώντας τις σύγχρονες Θερμοπύλες του Ελληνισμού, ζώσες και αναμμένη την φλόγα της λευτεριάς μέσα του. Επιπροσθέτως ανάμεναν εναγωνίως πολλαπλώς, βοήθεια από την μητέρα πατρίδα Ελλάδα, Δημοκρατική πλέον Κυβέρνηση, της Εθνικής Ενότητας, που βρίσκονταν στην εξουσία από τις 23 Ιουλίου του 1974, του υποτιθέμενου και προκλητικά προβεβλημένου μονομερώς, Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή του Πρεσβυτέρου, αλλά και του Ευάγγελου Αβέρωφ Τοσίτσα, του Γεωργίου Μαύρου και ου το καθεξής.Απεναντίας όλοι αυτοί οι ψευτοδημοκράτες τοις πάσι, βολεμένοι προύχοντες κινούμενοι ως κατεξοχήν κομματάρχες, τους αγνόησαν πλήρως, του εν δυνάμει κομματικού στρατού τους, εντελώς δουλικά και φοβικά, υποτονικά αδρανοποιημένοι, τους εγκατέλειψαν όλους στην τύχη τους, προδίδοντας τους εναργέστατα, όπως ο εφιάλτης στις Θερμοπύλες, λέγοντας ανερυθρίαστα κυνικώς ενδοτικώς, εν καιρώ πολέμου, ότι η Κύπρος βρίσκεται μακριά. Άρα, κλείνοντας τους εν δυνάμει το μάτι, στους Τούρκους επίδοξους επιδρομείς κατακτητές, υπονομευτικά δολίως κινούμενοι αλγεινώς, ερχόμενος μέσω της υποτιθέμενης και προκλητικά προβεβλημένης, λαμπερής και επιφανής δημοκρατίας, μόνο που ότι λάμπει, δεν σημαίνει πως πρόκειται και περί χρυσού. Εν τούτοις όμως, καθώς εν αντιθέσει, τους συμπεριφέρθηκε ως υποχθόνιος δολίως Δούρειος Ίππος, και λέγοντας τους, ότι η Ελλάδα δεν έχει σκοπό να τους συνδράμει εμπόλεμα διόλου πλέον, αρνούμενη να συμμετάσχει.
Επομένως όλο το νησί είναι δικό τους, τουςτο χαρίζουνε, θέλοντας και μη, μέσω της υποτονικής αδράνειας τους, ενώ βρίσκεται φαρδιά πλατιά πλέον στα πόδια τους, και στις ορέξεις των δυνάμεων της ισχύος των όπλων τους, ενώ τους το προσφέρουμε πεσκέσι, δημοκρατικό δώρο. Εν τούτοις, καθότι αυτοί πλέον απολαμβάνουν την γλυκιά καθεστωτική καρέκλα της εξουσίας, δια της συμφεροντολογικής ιδιοτελέστατης δημοκρατίας, κουνώντας προκλητικά και αναρίθμητες Ελληνικές Σημαίες, δείγμα ενδοτισμού προφανώς δια της δειλίας, και της πατριδοκαπηλίας, θρησκοληψίας που τους διακατείχε εις το μέγιστο βαθμό του έπακρου, δια του παραλόγου της παραζάλης. Εκ νέου κινούμενοι στην απόμακρη και ασφαλή Αθήνα, με τα αναρίθμητα πολλαπλά προνόμια επί κομματοκρατίας δημοκρατίας, να τους συνοδεύει, λέγοντας αλγεινώς με την εν γένει ανθενωτική τους συμπεριφορά, ότι το νησί της Κύπρου, μπορείτε να να το κάνετε ότι επιθυμείτε, αφήνοντας τους στο έλεος του Θεού, αλλά και των βαρβάρων Τούρκων εισβολέων κατακτητών. Καθώς εναγωνίως περίμεναν ασκόπως, να τους συνδράμει εκ Αέρος και θαλάσσης, η μητέρα πατρίδα Δημοκρατική Ελλάδα. Εν αντιθέσει όμως ματαίως καρτερούσαν, ως άκαρδη που υπήρξε καθολικώς, τους συμπεριφέρθηκε σαν κάκιστα μητριά χειρίστου είδους, εγκαταλείποντας τους, και αφήνοντας τους στην μοίρα τους, μάλιστα η ειρωνεία της τύχης, όταν βρισκόντουσαν έγκλειστοι θέλοντας και μη, μέσα στα μπαρουτοκαπνισμένα Ορύγματα τους, άκουγαν ραδιοφωνάκια συντονισμένα στην Αθήνα, ως απέλπιδα σανίδα σωτηρίας, απονενοημένου διαβήματος, ελπίζοντας μήπως θα έρθει κάποτε βοήθεια επιτέλους, έστω και πάρα πολύ ετεροχρονισμένα. Εν κατακλείδι, και η εν Αθήναις δημοκράτες κυβερνώντας, τους έβαζαν προκλητικά αήθη, τα τραγούδια της Μαρινέλας και του Απαγορευμένου Μίκη Θεοδωράκη και Νταλάρα, Πιθικώτση. Προτείνω ανεπιφύλακτα στην γενέτειρα μου ταΚουφάλια, την Οδό Καλλιθέας να μετονομασθεί σε Οδό Διευθύνσεως Ταξιάρχου ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΌΠΟΥΛΟΥ εν αποστρατεία. Εν συνεχεία, καθώς μόλις περιορισμένων Στρατιωτικών δυνατοτήτων, τον αποστράτευαν κακήν κακώς βιαίως σαφώς, για την εν γένει καθολική αξιοπρεπή, προσφορά τους εις την πατρίδα, καθώς προήλθε θέλοντας και μη, του ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΌΠΟΥΛΟΥ, ώστε μετέπειτα να μην αποκτήσει περαιτέρω δύναμη, του τελευταίου ηρωικώς Στρατοπεδάρχη της ΕΛΔΎΚ.
Επειδή με την αξιοπρεπώς Ανδρεία στάση που τήρησε, κατόρθωσε και έσωσε περισσότερους από 200 από τους 317 Στρατιώτες που κατείχε, όπως επίσης και το γήπεδο της παρακείμενης Χαλκηδόνας, του ενιαίου Δήμου Χαλκηδόνας, να φέρει το όνομα του, ως Τιμής Ένεκεν αιωνίου ευγνωμοσύνης.Εν τέλει, μπορεί να μην σκοτώθηκαν εν ώρα πολέμου στην Κύπρο, αφήνοντας τα κόκκαλα τους στις εμπόλεμη εσχατιά του Ελληνισμού, εις την Νήσο Κύπρο, αλλά μετέπειτα κάποιοι Στρατιώτες ψυχικώς της ΕΛΔΎΚ, έδειξαν μία[ανάρμοστη] και πάρα πολύ μελαγχολική συμπεριφορά. Ως εκ τούτου, καθώς πάρα πολλοί πλέον προβληματικοί Ελδυκάριοι, δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στις νέες προσδοκίες της ζωής τους, εν συνόλω περίπου 1500 στον αριθμό. Παράλληλα, άλλοι νοσηλεύθηκαν με περαιτέρω, ψυχολογικά προβλήματα, και πηγαινοερχόντουσαν στα ψυχιατρεία των κλινικών, ή και πέθαναν λόγω χειρίστων καρκίνων, από τις απαγορευμένες βόμβες Ναπάλμ, που τους εκτόξευαν αήθη καταπτύστως.Όπως και μερικοί ακόμη αυτοκτόνησαν ή και ξαναπήγαν από μόνοι τους εμφανώς παράτολμα, στα κατεχόμενα του ψευδοκράτους, ως αντίποινα, ένας εναντίων όλων, απονενοημένο διάβημα, εναργώς ο Στρατιώτης ΕλδυκάριοςΖάτας εκ Καρδίτσας Στομφάδων, εάν το προφέρω σωστά το όνομα του. Εν κατακλείδι, μετέπειτα όταν επέστρεψαν στην υποτιθέμενη δημοκρατική Ελλάδα, κατά τους πολλούς βολεμένους κομματικούς εγκάθετους κηφήνες, του αμιγώς καθεστωτικού και πλήρως συμβιβασμένου Καραμανλή, αλλά και του Ευάγγελου Αβέρωφ Τοσίτσα, ως Υπουργού του των Εξωτερικών. Επιπροσθέτως παρόλοτην πάροδο του ενός μόλιςχρόνου, μία επιτροπή απόδαύτους, τους εμφανώς Άγνωστους και λησμονημένους κατασυκοφαντημένους ήρωες, των Στρατιωτών της ΕΛΔΎΚ, καθώς όχι απλώς κανείς δεν τους αναγνώριζε την εμπόλεμη προσφορά τους. Αφενός μεν, διότι εάν δεν ήταν αυτοί, στην κυριολεξία, με την εθελοντική αξιοπρεπή θυσίατους, της αυταπαρνήσεως εν πολλοίς, δια της Εθνικής τους ακεραιότητας, οι Τούρκοι θα έπαιρναν όχι μονό το πολύτιμο αεροδρόμιο για δαύτους, της Λευκωσίας, που το επιζητούσαν εναγωνίως πολλαπλώς, λόγω του κομβικού και καθοριστικότατου σημείου του, αλλά αφετέρου δε, και ολόκληρητην Πρωτεύουσα της Λευκωσίας, που βρισκόταν πέριξ του Στρατοπέδου της Μπαρουτοκαπνισμένης ΕΛΔΥΚ.
Εκ του διαχρονικού γίγνεσθαι, οι πιο συντηρητικές πηγές αναφέρουν, μεταξύ των οποίων οι σύμμαχοι τους οι Άγγλοι, ισχυριζόμενοι πως σκοτώθηκαν περισσότεροι από 900 Τούρκοι στρατιώτες, ενώ οι Ολλανδοί Κυανόκρανοί, που παρακολουθούσαν την μάχη εξ αποστάσεως, τους κατατάσσουν σε περίπου των 1200, αλλά και οι Γάλλοι δημοσιογράφοι ισχυρίζονται ευθαρσώς, ότι υπερβαίνουν τους 1500. Επιπροσθέτως αυτοί η αντιπροσωπεία των ηρώων Ελδυκαρίων, επισκέφθηκε τον Υπουργό των Εξωτερικών της δημοκρατικής πλέον κυβερνήσεως, τον Ευάγγελο Αβέρωφ Τοσίτσα στο γραφείο του. Παράλληλα και του ζήτησαν εναγωνίως, να τους αναγνωρίσει την εμπόλεμη προσφορά τους, προς το έθνος των Ελλήνων, και εν ολίγοις να μπορούν να πηγαίνουν αξιοπρεπώς, για εξετάσεις στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο το 424. Εν αντιθέσει και η απάντηση που τους έδωσε, ο για κάποιους βολεμένους ψευτοδημοκράτες ευπατρίδης, ήταν να ξεκουμπιστούνε και να φύγουνε αμέσως από το γραφείο του, και πάρα πολύ κακώς τους επέστρεψαν στην Ελλάδα. Καθώς θα έπρεπε να τους αφήσουν εσαεί στην Κύπρο, αποκαλώντας τους ανερυθρίαστα, ως χουντικούς ΕοκαβιτατζήδεςΕλδυκάριους και τους προέτρεψε κακήν κακώς, στην καλύτερη περίπτωση των περιπτώσεων, με πάρα πολύ οικονομία από δαύτον, καθώς θεωρούσε τον εαυτό του δημοκράτη ανεκτικό, να καταταγούν στην Αστυνομία ως ακροδεξιοί. Αυτά που σας αναφέρω, μπορείτε ευκόλως να τα βρείτε από το διαδικτυακό κανάλι του youtbe, αναγράφοντας Η ΏΡΑ ΤΩΝ ΒΕΤΕΡΆΝΩΝ, ΣΤΟ BLUSKAI, το 2011 εάν δεν κάνω λάθος, και συγκεκριμένα αναγράψτε, Νίκος Αργυρόπουλος, Μαίρη Κουρούπη και Θεόδωρος Αναστασόπουλος, και θα τα ακούσετε από ιδίαν έμπιστα χείλη. Για την ιστορία, εν μέρει και εν τάχει τους Αναγνώρισαν την Πολεμική τους προσφορά, το 1998, καθώς για πρώτη φορά αναγράφθηκε στον Άγνωστο Στρατιώτη στην Πλατεία Συντάγματος το όνομα Κύπρος, τα συμπεράσματα δικά σας. Προτείνωεμφανώς ανεπιφύλακτα, στην γενέτειρα μου τα Κουφάλια Θεσσαλονίκης, η Οδός της διευθύνσεως που την σήμερον ονομάζεται Κωνσταντίνου Καραμανλή, αμιγώς κομματικό κατάλοιπο, να μετονομασθεί ως, Ηρώων της ΕΛΔΎΚ ΤΟΥ 1974 και ο νοώννοείτω.
Πέτα την ανθρωπιά σου και από τον αφέντη πιάσου, και όταν σε φτύσει αυτός να κάθεσαι σκυφτός και θα έχεις τα πρωτεία στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.
Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι ψιθυρίζουν.
Ο ΛΆΤΡΗΣ Της ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ ΒΑΛΚΑΝΊΔΗΣ ΔΉΜΟΣ ΕΚ ΚΟΥΦΑΛΊΩΝ
tamystikatouvbaltou.blogspot.
ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΣΥΣΤΉΝΩ ΠΡΟΦΑΝΏΣ ΑΝΕΠΙΦΎΛΑΚΤΑ, ΚΑΤΌΠΙΝ ΕΟΡΤΉΣ ΒΕΒΑΊΩΣ, ΧΡΟΝΊΩΣ ΠΟΛΛΑΠΛΉΣ ΑΛΓΕΙΝΏΣ
ΑΠΟΚΡΎΨΕΩΣ ΤΟΥΣ, ΕΓΚΆΘΕΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΉΣ ΣΚΌΠΙΜΗΣ ΛΉΘΗΣ, ΤΟΥΣ ΕΝΤΕΛΏΣ ΆΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΆΜΑ ΠΛΉΡΩΣ ΞΕΧΑΣΜΈΝΟΥΣ, ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΜΈΝΟΥΣ, ΑΠΟΜΟΝΩΜΈΝΟΥΣ ΕΝ ΠΟΛΛΟΊΣ, ΣΎΓΧΡΟΝΟΥΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΟΎΣ ΉΡΩΕΣ, ΤΗΣ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΗΣ ΕΛΔΎΚ ΤΟΥ 1974, ΕΛΛΆΔΊΤΕΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΏΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΈΝΔΟΞΟ ΠΕΔΊΟ ΤΟΥ ΚΑΘΉΚΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΊΟΥ ΤΙΜΉΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΑΚΕΡΑΙΌΤΗΤΑ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΑΠΑΡΝΉΣΕΩΣ ΤΟΥΣ,ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΌΤΑΤΗΣ ΝΉΣΟΥ ΚΎΠΡΟΥ.
ΠΕΣΌΝΤΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΊ ΚΑΙ ΟΠΛΊΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΗΡΟΎ ΤΟΥ ΠΟΛΈΜΟΥ ΑΠΌ ΤΙΣ 20 ΙΟΥΛΊΟΥ ΜΈΧΡΙ ΤΙΣ 17 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ ΤΟΥ 1974.
ΛΟΧΑΓΌΣ ΣΤΑΥΡΙΑΝΆΚΟΣ ΣΩΤΉΡΙΟΣ 16/8/1974
Έπεσε ηρωικώς αξιοπρεπώς μαχόμενος, εις το Β Ύψωμα του μαλακού υπογαστρίου του Ελληνικού Ηρωικού Στρατοπέδου της ΕΛΔΎΚ, εν ολίγοις της Πρώτης Γραμμής Αμύνης, καθώς εξήλθε εμφανώς ριψοκινδύνως, από το Μπαρουτοκαπνισμένο όρυγμα του, ώστε να ακινητοποιήσει ένα μεγαλοπρεπές Τούρκικο άρμα Μ-113, σαφώς παράτολμα. Εν μέρει μόνο με το ατομικό του περίστροφο, ενώ είχε εισχωρήσει περαιτέρω αλγεινώς, στα ενδότερα των Ελληνικών εμπόλεμων Ορυγμάτων. Εν κατακλείδι όταν εκτόξευσε το θανατηφόρο βλήμα του, τον χτύπησε στο Κεφάλι, και του το απέκοψε ακαριαίως. Εν γένει, υπήρξε Λοχαγός του Μηχανικού, με καταγωγή από το Σκούταρι της Μάνης. Σήμερα το Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, στην περιοχή της Μαλούντας της Κύπρου, ως Τιμής ένεκενΠρος Τιμήν του, φέρει το όνομα του, αλλά και στην γενέτειρα του το Σκούταρι της Μάνης, μία Προτομή μας τον ενθυμίζει αγέρωχα. Προτείνω εμφανώς ανεπιφύλακτα, εγώ ο ασήμαντος Βαλκανίδης Δήμος ο αρθρογράφος, εν μέσω του εν λόγω ημέτερου τοπικού [απαγορευμένου] τρόπος του λέγειν ασφαλώς, Κουφαλιώτικου blogtamystikatoubaltou, καθώς προβάλει διαχρονικώς απαγορευμένα, Εθνικά Πρότυπα διαχρονικής ζώσης Φιλοπατρίας, αλλά και Πατερικής Θεολογικής Νηπτικής Φιλοκαλίας, η Παλαιά Εθνική Οδός, Θεσσαλονίκης Αθηνών Βεροίας, να του Παραχωρηθεί άμεσα η Ονοματοδοσία του, ως Φωτοδότης Εθνικής μας Κληρονομιάς και Παρακαταθήκης, Τιμής Ένεκεν Προς Τιμήν του. Παράλληλα και ο Περιφερειακός των Κουφαλίων, εις την Είσοδο της Κωμοπόλεως μας, δια μέσω μίας Επιβλητικής Πινακίδας με την Ονομασία του, να Τοποθετηθεί, ώστε να μας τον ενθυμίζει περίτρανα, αλλά και η Οδός της Διευθύνσεως Πλάτωνος, να αλλαχθεί επιτόπου, ώστε να φέρουν την Αξιοπρεπή Τιμητική του Ονομασία, Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΛΌΓΑΧΌΣ ΣΤΑΜΠΟΥΛΉΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
Με καταγωγή από την Κασσάνδρα Χαλκιδικής, εν συνεχεία ενώ είχε στα χέρια του το εύλογο Φύλλο Πορείας, που του επέτρεπε επισήμως νομίμως, να απομακρυνθεί εγκαταλείποντας Το Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ Της Κύπρου, και να εγκατασταθεί στα μετόπισθεν της σιγουριάς της Ηπείρου. Εν αντιθέσει παρόλο που επίκειται μελλοντική πολεμική σύρραξη, δεν πτοήθηκε διόλου, και προτίμησε να παραμείνει μέχρι τελευταίας του ρανίδας, Εθνικά Αξιοπρεπώς μάχιμος, ώστε να πολεμήσει στην πρώτη γραμμή του μετώπου, για την Ελληνική Υπεράσπιση, του εμφανώς μπαρουτοκαπνισμένου Στρατοπέδου της ΕΛΔΎΚ. Εν ολίγοις υπήρξε από τους τελευταίους Στρατιωτικούς, που αποχωρούσαν εγκαταλείποντας κακήν κακώς βιαίως απροθύμως, το ηρωικό Στρατόπεδο, ενώ κατά την υποχώρηση του, τον πέτυχε ένα βλήμα όλμου και τον σκότωσε ακαριαίως. Εν κατακλείδι, ήταν ο Ανθυπασπιστής, το δεξί χέρι δηλαδή του Τελευταίο Ηρωικού Στρατοπεδάρχη και Υποδιοικητή της ΕΛΔΎΚ, του Αντισυνταγματάρχη Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου, εις την Τριήμερη μάχη του εμπόλεμου χαλασμού και της αιματηρής θυσίας, δια της ένδοξης Εθνικής αξιοπρεπώς αυταπαρνήσεως, από τις 14 έως τις 16 Αυγούστου του 1974. Εν τέλει, η νεαρή σύζυγός του, έντρομη και πανικοβλημένη, ρωτούσε κατόπιν, εναγωνίως να ενημερωθεί, για την τύχη του συζύγου της ανδρός, τότε απευθύνθηκε καιστον Υποδιοικητή της ΕΛΔΎΚ, τον άμεσο αρμόδιο, αλλάκαι τον τελευταίο Στρατοπεδάρχη, τον Ηρωικό Αντισυνταγματάρχη Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο, μετέπειτα από μόλις λίγες ημέρες της ταφής του. Εν συνεχεία, τον ρωτά εναγωνίως ευθέως, που βρίσκεται ο σύζυγος της, καθώς κανείς δεν την απαντάει. Εκείνη την στιγμή ο Αντισυνταγματάρχης Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος, την αποκρίθηκε ευθύς εξαρχής, λέγοντας την, την γλώσσα της αυθεντικής και καθάριας αληθείας, πως σκοτώθηκε Ηρωικώς Αξιοπρεπώς πεσόντας μαχόμενος, εις στο ένδοξο πεδίο της Τιμής και του Καθήκοντος, και πως θα πρέπει να νιώθει υπερήφανη για δαύτον, ως ένας Περήφανος και Προπάντων ελεύθερος Έλληνας. Εν προκειμένω, ενώ υπήρξε συνεχώς στο πλάι του, μέσα στο μικρό Εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, 100 μόλις μέτρα από την Πρώτη Γραμμή του μετώπου, που το είχαν μετατρέψει ως άτυπο Διοικητήριο. Εκείνη δεν τον πίστευε και επιζητούσε εναγωνίως αποδείξεις των λόγων του, αναγκάσθηκε τότε, και με κάποιους ψωμωμένους φαντάρους του, έκανε μία άτυπη παράνομη εκταφή, για να επιβεβαιωθεί αλλά και να σιγουρευθεί, και μόλις αντίκρισε τον νεκρό σώμα του συζύγου της, και διέκρινε την βέρα στα χέρια του, του γάμου τους, κατέρρευσε επιτόπου. Την σήμερον το δεύτερο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ στην Κύπρο, φέρει το όνομα του, προς Τιμήν του, Τιμής Ένεκεν. Προτείνω προφανώς ανεπιφύλακτα, η Οδός της Διευθύνσεως Θεμιστοκλή, στην γενέτειρα μου τα Κουφάλια, να ονομασθεί Προς Τιμήν του, ως φωτοδότης Αιωνίου Ευγνωμοσύνης, Εσαεί ευχαριστίας και παρακαταθήκης κληρονομιάς. Παράλληλα και το Γήπεδο του Αγίου Αθανασίου, στον ενιαίο Δήμο Χαλκηδόνας, το δεύτερο πληθυσμιακά, να φέρει το Όνομα του, προς Τιμήν του, αλλά και στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής της γενέτειρας του, έναντι του Σπιτιού μία, μία Προτομή μας τον ενθυμίζει περίτρανα, όπως επίσης και η πέριξ Πλατεία. Αιωνία του η Μνήμη, Αθάνατος.
ΥΠΟΛΟΧΑΓΌΣ ΤΣΙΏΝΟΣ ΣΩΤΉΡΙΟΣ 29/7/1974
Με καταγωγή από ένα χωριό της Λαρίσης, τραυματίσθηκε βαριά, στην νυχτερινή επίθεση της ΕΛΔΎΚ, προς τον Τουρκοκυπριακό θύλακα του Κιόνελι στις 20 Ιουλίου, μεταφέρθηκε επειγόντως στο Νοσοκομείο της Λευκωσίας, όπου μετέπειτα από λίγες μόλις ημέρες, δήθεν ανάρρωσης, άφησε την τελευταία του πνοή δοκιμάζοντας να φάει ένα σταφύλι. Αθάνατος αιωνία του η Μνήμη.
ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΉΣ ΚΈΝΤΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
Με καταγωγή από ένα χωριό της Καστοριάς, την Λάκα εάν δεν κάνω λάθος, όταν όλοι υποχωρούσαν έντρομοι και πανικόβλητοι, θέλοντας και μη, κακήν κακώς βιαίως, από τα μπαρουτοκαπνισμένα εμφανώς εμπόλεμα ορύγματα τους, του Ηρωικού Στρατοπέδου της ΕΛΔΎΚ, κατόπιν βεβαίως έντονων πιέσεων και εντολών, των ανωτέρων τους αξιωματικών. Εν ολίγοις, ότι το στρατόπεδο έπεσε πλέον στα χέρια των πολυάριθμων και σαφώς πλήρως εξοπλισμένων Τούρκων, αυτός προτίμησε εμφανώς εσκεμμένως οικειοθελώς, να μην τα εγκαταλείψει διόλου Εθνικά αξιοπρεπώς μαχόμενος. Εν αντιθέσει και να παραμείνει για να το υπερασπισθεί, μέχρι τέλους, τότε τοποθέτησε λίγα πολυβόλα, ως αποστολή αυτοκτονίας, ένας εναντίων όλων λοιπόν, ώστε να καταφέρουν να απομακρυνθούν τουλάχιστον οι υπόλοιποι, όσο γίνεται περισσότεροι ΕΛΔΥΚΆΡΙΟΙ ασφαλείς, από το εμπόλεμο πεδίο, της σφαγής του κρανίου τόπου. Προτείνω εμφανώς ανεπιφύλακτα, η Οδός της Διευθύνσεως της Γενέτειρας μου Στα Κουφάλια, του ποιητή Βάρναλη, να μετονομασθεί προς Τιμήν του, του Ανθυπασπιστή ΚΏΣΤΑ ΚΈΝΤΡΑ, όπως επίσης και το κλειστό Γυμναστήριο στο χωριό της Γέφυρας, του ενιαίου Δήμου Χαλκηδόνας. Εν κατακλείδι, του Καλυτέρου Κλειστού Γυμναστηρίου που διαθέτει ο ενιαίος Δήμος Χαλκηδόνας, να φέρει το όνομα του, ως Τιμής Ένεκεν, για να μαθαίνουν οι νεότεροι κινούμενοι παραδειγματικά, αλλά και να ενθυμούνται οι παλαιότεροι. Αιωνία του η Μνήμη, Αθάνατος.
ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΉΣ ΠΑΠΑΛΆΜΠΡΟΥ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
Με καταγωγή και αυτός από ένα χωριό της Καστοριάς, εν συνεχεία πολέμησε και στον πόλεμο της Κορέας, του 1953-55, άρα υπήρξε πολύ έμπειρος στις πολεμικές αναμετρήσεις των μαχών, είχε ειδικότητα βαρεοπλίτη πολυβόλου. Παράλληλα όταν κατέρρευσε το Μπαρουτοκαπνισμένο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, και το εγκατέλειπαν όλοι κακήν κακώς βιαίως, θέλοντας και μη, λόγω της πολυάριθμης τουρκικής παρουσίας, πλημμυρίδας, και πλήρως εξοπλισμένης. Εν αντιθέσει, αυτός δεν έφυγε εγκαταλείποντας το, όπως τον διέταξαν οι ανώτεροι του, δια των έντονων αφόρητων πιέσεων τους, των εντολών, και προτίμησε εσκεμμένως οικειοθελώς,να θυσιασθεί ολομόναχός του, μέσα στο ολοκαύτωμα της ΕΛΔΎΚ, ως αποστολή αυτοκτονίας, παίρνοντας δίπλα του εν τάχει, κάποια λιγοστά Πολυβόλα, για να καλύψει την υποχώρηση των υπολοίπων φαντάρων της ΕΛΔΎΚ, δια της όσο γίνεται καλυτέρας ασφαλείας τους και φυλάξεως. Προτείνω εμφανώς ανεπιφύλακτα, η Οδός της Διευθύνσεως του Ανδρέα Εξαδάκτυλου, στην γενέτειρα μου στα Κουφάλια, να πάρει το όνομα του, ως Ανθυπασπιστής ΒΑΣΊΛΗΣ ΠΑΠΑΛΆΜΠΡΟΥ, όπως επίσης και το γήπεδο στο χωριό της Γέφυρας του ενιαίου Δήμου Χαλκηδόνας, να ονομασθεί σαφώς προς Τιμήν του, Τιμής ένεκεν, αιωνίου εσαεί ευγνωμοσύνης. Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΑΡΧΙΛΟΧΊΑΣ ΚΌΚΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 20/7/1974
Με καταγωγή από την Νάουσα, μόλις είχε εγκατασταθεί στο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, δια του Αρματαγωγού Λέσβος, του Ηρωικού Πλωτάρχη Ελευθερίου Χανδρινού, σκοτώθηκε στην παράτολμη νυχτερινή επίθεση της επιχειρήσεως, στον Τουρκοκυπριακό θύλακα του Κιόνελι, που επιχείρησαν προφανώς επιπόλαια, οι Στρατιωτικοί της ΕΛΔΎΚ, καθώς τότε ήταν το Στρατιωτικό καθεστώς, του Ταξιάρχου και Διοικητή της ΕΣΑ Δημητρίου Ιωαννίδη.
ΑΡΧΙΛΟΧΊΑΣ ΜΠΙΝΆΚΗΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 22/7/1974
Με καταγωγή από την Κρήτη, σκοτώθηκε από βλήμα όλμου μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, στην λεγόμενο Σκοπιά της Σόνιας, καθώς υπήρξε απέναντι ένα σαντουιτσάδικο, και πήρε την εν λόγω άτυπη ονομασία του, από τους φαντάρους,
ΑΡΧΙΛΟΧΊΑΣ ΚΟΎΡΛΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
Σκοτώθηκε από βλήμα όλμου μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο όρυγμα του.
ΑΡΧΙΛΟΧΊΑΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΏΝΗΣ ΧΡΉΣΤΟΣ 16/8/1974
Σκοτώθηκε από βλήμα όλμου μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο όρυγμα του.
ΑΡΧΙΛΟΧΊΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΌΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
Πιάσθηκε αιχμάλωτος και μεταφέρθηκε στα Άδανα της Τουρκίας, κατά πάσα πιθανότητα, ζώντας σε απάνθρωπες συνθήκες υγιεινής, κατόπιν κάποιων ετών όμως, ένας Έλληνας νταλικέρης στα βάθη της Τουρκίας, σταμάτησε αιφνιδίως να αλλάξει το λάστιχο του, τότε διέκρινε ένα αγροτικό τσιφλίκι που δούλευαν οι αγρότες. Ένας άνθρωπος σε άθλια κατάσταση, που στηρίζονταν σε ένα ξύλο, καθώς του έλλειπε το ένα του πόδι, τον είπε εν τάχει, ότι ονομάζεται Γιαννακόπουλος Νικόλαος και ήταν Αρχιλοχίας της ΕΛΔΎΚ, και πιάστηκε αιχμάλωτος πολέμου στην Κύπρο το 1974. Εν ολίγοις μην ρωτάτε προφανώς αφρόνως αδαώς, γιατί η μεταπολιτευτική φοβική και ως είθισται αδρανοποιημένη, υποτονικά κινούμενη Ελληνική δημοκρατία, δεν τους αναζήτησε εντόνως, πιεστικά εναγωνίως, προς την εχθρική Τουρκία. Επειδή απλούστατα είχε να ασχοληθεί με τους γεροντοέρωτες του Πρωθυπουργού της, του Ανδρέα Παπανδρέου και ο νοώννοείτω. Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΛΟΧΊΑΣ ΤΣΙΠΙΝΙΆΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 21/7/1974
Με καταγωγή από ένα χωριό της Χαλκιδικής, την Μεγάλη Παναγιά εάν δεν κάνω λάθος, μόλις είχε εγκατασταθεί στο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, ως νεοσύστατη σειρά 107, σκοτώθηκε στην νυχτερινή μάχη της ΕΛΔΎΚ, που διεξήχθη την ίδια ημέρα της εγκαταστάσεως του, στον Τουρκικό Θύλακα του Κιόνελι, της νυχτερινής σαφώς παράτολμης επιθέσεως. Αιωνία του η μνήμη. Αθάνατος.
ΛΟΧΊΑΣ ΖΆΡΚΟΣ ΧΡΉΣΤΟΣ 22/7/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΑΝΤΩΝΌΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 27/7/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΒΆΗΣ ΙΆΚΩΒΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΙΓΝΑΤΙΆΔΗΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΠΑΤΣΑΝΆΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΊΔΗΣ ΘΕΌΔΩΡΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΧΑΜΟΥΡΙΩΤΆΚΗΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΑΘΑΝΑΣΊΟΥ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΓΛΑΡΈΝΤΖΟΣ ΧΑΡΆΛΑΜΠΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΌΠΟΥΛΟΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΉΣ 16/8/1974
Με καταγωγή από την Λαμία, είχε σπουδάσει δάσκαλος, πάρα πολύ φιλότιμος και έντιμος ευπατρίδης Στρατιώτης, με δική του πρωτοβουλία, μεταφέρθηκαν κάποιοι συστρατιώτες του, βαριά τραυματισμένοι Ελδυκάριοι, ενδεικτικά σας αναφέρω εναργώς, όπως επίσης ένας δάσκαλοςονόματιΤζάνης, εάν το προφέρω ορθώς το όνομα του, με κομμένο πόδι, με καταγωγή από την Ηγουμενίτσα, αλλά και ένας ακόμη ονόματι Παπαδόπουλος από το Νέο Αγιονέρι της Θεσσαλονίκης. Εν τω μεταξύ,που κείτονταν εκτός των ορυγμάτων τους, καθώς σφάδαζαν από αφόρητους πόνους, και εκλιπαρούσαν για περαιτέρω βοήθεια, μεταφέρθηκαν δια της δικής του πρωτοβουλίας, στα μετόπισθεν της σιγουριάς, του εργοστασίου Καϊσί, στη σχολή Γρηγορίου, κάποια χιλιόμετρα πίσω, καθώς τους φορτώθηκαν στους ώμους και τους κουβαλούσαν. Μετέπειτα παρόλο που οι υπόλοιποι συστρατιώτες της ΕΛΔΎΚ, δεν επιθυμούσαν να επιστρέψουν διόλου, πίσω στα εμπόλεμα μπαρουτοκαπνισμένα ορύγματα τους, δηλαδή της Πρώτης Γραμμής του Β υψώματος ως καθαρή αποστολή αυτοκτονίας. Εν τω μεταξύ, αυτός εντόνως απειλητικώς εκβιαστικώς, τους προέτρεψε προτρέποντας τους, να επιστρέψουν άμεσα στο Καθήκοντος τους, εις το Πεδίον της Αιωνίου Τιμής, ώστε να βοηθήσουν εμπράκτως, τους υπόλοιπους λιγοστούς συμπολεμιστές τους, της ΕΛΔΎΚ, καθώς τους είχανε άμεση ανάγκη συμπαραστάσεως, και να μην λιποτακτήσουν αδιαφορώντας για την εν γένει τύχη τους. Παράλληλα, δεν τους τιμάει διόλου το γεγονός, να παρακολουθούνε εκ του απόμακρου ασφαλούς, τις μάχες που διεξάγονταν, μόλις λίγα χιλιόμετρα έμπροσθεν τους, ως να βλέπουν δίκην πολεμικής ταινίας, βλέπετε υπήρξε μάχιμος Λοχίας, στην απόμακρη εκ του ασφαλούς ασφάλεια. Εν κατακλείδι, αναγκάσθηκαν οι υπόλοιποι περίπου 10 εις τον αριθμό να υπακούσουν,Ελδυκάριοι συστρατιώτες του, κατόπιν έντονων αντιπαραθέσεων, διαμαρτυριών και αψιμαχιών, ένθεν εκείθεν εκατέρωθεν, να τον ακολουθήσουν υπακούοντας, βεβαίως με μισή καρδιά. Σκοτώθηκε μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο όρυγμα του, της πρώτης γραμμής του Β υψώματος, από κοντινή χειροβομβίδα που εκτόξευσαν οι Τούρκοι. Εν αντιθέσει, τελευταία φορά τον είδαν βαριά τραυματισμένο, να στηρίζεται σε ένα ξύλο, μη μπορώντας να σταθεί, μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο όρυγμα του, και όταν τον είπαν εν τάχει, πάμε να φύγουμε γρήγορα Θεμιστοκλή, όλα τελείωσαν, οι Τούρκοι πήραν το στρατόπεδο. Τότε αυτός, αρνήθηκε να τους ακολουθήσει, λέγοντας πως δεν μπορεί πλέον, λόγω του ότι το πόδι του είναι βαριά τραυματισμένο. Τις επόμενες ημέρες αλγεινώς, η χαροκαμένη Μητέρα του, ήρθε στην Κύπρο άρον, άρον, και έψαχνε εναγωνίως τον υιό της, μέσα στα εν τάχει σκοινάκια των υπολοίπων Ελλήνων Ελδυκαρίων Στρατιωτών, ρωτώντας τους για την τύχη του, και για να τον εντοπίσει, αλλά εις μάτην, απονενοημένο διάβημα. Προτείνω σαφώς ανεπιφύλακτα, το γήπεδο του χωριού της Ελεούσας, πέριξ των Κουφαλίων, του εν γένει Δήμου Χαλκηδόνας, να πάρει το όνομα του ως Τιμής Ένεκεν, αιωνίου εσαεί Ευγνωμοσύνης προς Τιμήν του. Ενώ στην γενέτειρα μου τα Κουφάλια, να αλλαχθεί η Οδός της Διευθύνσεως του Σωκράτη, και να μετονομασθεί ως Λοχίας ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΉΣ ΕΛΕΥΘΕΡΌΠΟΥΛΟΣ. Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΛΟΧΊΑΣ ΖΑΧΑΡΆΤΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΉΛ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΜΠΑΓΙΏΡΓΟΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΆΡΗΣ ΧΡΉΣΤΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΚΡΗΤΙΚΌΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΟΙΚΟΝΌΜΟΥ ΗΛΊΑΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΠΑΥΛΟΎΔΗΣ ΠΑΎΛΟΣ 16/8/1974
ΛΟΧΊΑΣ ΧΑΙΡΕΤΆΚΗΣ ΜΙΧΑΉΛ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΘΑΝΌΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 20/7/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΡΟΎΣΗΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ ΑΠΌ ΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΆ 21/7/1974.
Έπεσε ηρωικώς αξιοπρεπώς μαχόμενος, στην εμφανώς παράτολμη νυχτερινή μάχη της ΕΛΔΎΚ, που διεξήχθη έναντι του άρτια οχυρωμένου και εξοπλισμένου, Τουρκοκυπριακού θύλακα του Κιόνελι, καθώς οι επιτηθέμενοιΕλδυκάριοι, νεοσύστατοι και εμφανώς άπειροι κατά βάση, αριθμητικώς μειονεκτούσαν των αμυνόμενων πλειοψηφικών, πλήρως εξοπλισμένων Τουρκοκυπρίων του έγκλειστου θύλακα τους, σε αναντιστοιχία 1 προς 4. Εν αντιθέσει, μόλις είχε εγκατασταθεί ως νεοσύστατη 107 σειρά στο στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, με καταγωγή από την Νέα Πέλλα των Γιαννιτσών. Εν κατακλείδι, απέναντι από το δημαρχείο των Γιαννιτσών, υπάρχει η μαρμάρινη Προτομή του, της αιωνίου ευγνωμοσύνης και εσαεί ευχαριστιών.ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΛΟΥΚΆΚΗΣ ΘΕΟΦΆΝΗΣ 22/7/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΞΑΝΘΌΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΆΣΙΟΣ 22/7/1974
Με καταγωγή από την Δεσκάτη των Γρεβενών, οπλοπουργός στην ειδικότητα, σκοτώθηκε από βλήμα όλμου μέσα στο Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, υπήρξε από τους νεοσύστατος στρατιώτες της 107 σειράς που μόλις είχαν εγκατασταθεί στο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ. Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΜΠΟΛΟΜΎΤΗΣ ΧΡΥΣΌΣΤΟΜΟΣ 22/7/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΛΟΥΡΜΠΆΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ ΕΚ ΗΛΊΑΣ 16/8/1974.
ΈΠΕΣΕ ΕΘΝΙΚΆ ΗΡΩΙΚΆ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ ΣΤΟ Β ΎΨΩΜΑ, ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΈΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΚΑΘΏΣ ΑΡΝΙΌΤΑΝ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΈΝΩΣ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΏΣ, ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ ΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟ ΌΡΥΓΜΑ ΤΟΥ. ΕΝ ΟΛΊΓΟΙΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΉΣ, ΚΑΤΌΠΙΝ ΈΝΤΟΝΩΝ ΑΦΌΡΗΤΩΝ ΠΙΈΣΕΩΝ ΠΟΥ ΔΈΧΘΗΚΕ, ΚΑΙ ΕΝΤΟΛΏΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΈΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΟΥ, ΚΑΘΏΣ ΠΟΛΕΜΟΎΣΕ ΟΛΟΜΌΧΑΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΊΑ, ΜΗ ΔΕΧΌΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΎΨΕΙ ΌΣΟ ΓΙΝΌΤΑΝΕ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΉ ΥΠΟΧΏΡΗΣΗ-ΑΠΟΧΏΡΗΣΗΤΟΥΣ. ΕΝ ΤΈΛΕΙ, ΌΤΑΝ ΌΛΟΙ ΔΊΠΛΑ ΤΟΥ, ΕΊΧΑΝ Ή ΣΚΟΤΩΘΈΙ Ή ΤΟ ΕΓΚΑΤΈΛΕΙΠΑΝ ΆΡΟΝ ΆΡΟΝ, ΚΑΚΉΝ ΚΑΚΏΣ ΒΙΑΊΩΣ ΕΝ ΤΆΧΕΙ ΕΝΤΡΌΜΩΣ, ΚΑΤΌΠΙΝ ΑΝΩΤΈΡΑΣ ΠΙΕΣΤΙΚΉΣ ΕΝΤΟΛΉΣ. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ, ΕΠΙΚΡΑΤΟΎΣΕ ΚΡΑΝΊΟΥ ΤΌΠΟΣ, ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΠΟΧΏΡΗΣΕ ΑΠΌ ΤΟ ΌΡΥΓΜΆ ΤΟΥ, ΏΣΤΕ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΝΙΚΏΣ ΘΑ ΈΠΡΕΠΕ, ΚΑΙ ΈΚΑΝΑΝ ΆΛΛΩΣΤΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΏΣ ΟΙ ΥΠΌΛΟΙΠΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΔΥΚΆΡΙΟΙ.΄ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΊΩΝ ΌΛΩΝ. ΘΥΣΙΆΣΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΎΝΕ ΟΙ ΥΠΌΛΟΙΠΟΙ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΉΣ ΥΠΟΧΩΡΉΣΕΩΣ ΑΠΌΧΩΡΉΣΕΩΣ ΤΟΥΣ. ΉΡΩΑΣ ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ. ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΊΝΩ ΝΑ ΑΛΛΑΧΘΕΊ Η ΟΔΌΣ ΤΖΙΒΑΡΟΠΟΎΛΟΥ ΣΤΑ ΚΟΥΦΆΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΆΡΕΙ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΊΑ ΔΕΚΑΝΈΑ ΔΗΜΗΤΡΊΟΥ ΛΟΎΡΜΠΑ, ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΗΝ ΗΛΕΊΑ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΉΠΕΔΟ ΤΟΥ ΠΡΟΧΏΜΑΤΟΣ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΘΕΊ ΠΡΟΣ ΤΙΜΉΝ ΤΟΥ.
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΑΘΑΝΑΣΌΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΓΡΊΒΑΣ ΧΡΉΣΤΟΣ 16/8/1974
Με καταγωγή από την Πάτρα, σκοτώθηκε την στιγμή της υποχωρήσεως και εγκαταλείψεως του στρατοπέδου. Αιωνία του η μνήμη, Αθάνατος.
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΜΑΝΆΧΟΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΜΟΥΡΊΚΗΣ ΑΘΑΝΆΣΙΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΞΈΝΟΣ ΘΕΌΔΩΡΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΤΣΏΝΗΣ ΗΛΊΑΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΚΩΣΤΌΠΟΥΛΟΣ ΣΤΈΦΑΝΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΆΚΗΣ ΜΗΝΆΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΓΚΆΒΟΣ ΧΡΉΣΤΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΓΙΑΝΝΈΛΟΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΜΑΡΤΣΑΚΛΉΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΝΙΚΗΤΌΠΟΥΛΟΣ ΛΆΜΠΡΟΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΠΟΛΥΖΩΉΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΔΕΚΑΝΈΑΣ ΤΕΡΖΊΔΗΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΟΥΚΟΎΛΗΣ ΘΩΜΆΣ 20/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΟΥΛΙΑΝΤΏΝΗΣ ΗΛΊΑΣ 21/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΓΑΛΆΝΗΣ ΑΝΑΣΤΆΣΙΟΣ 22/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΓΙΆΝΝΑΡΟΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ 22/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΧΑΛΆΤΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 22/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΧΡΙΣΤΌΠΟΥΛΟΣ ΑΛΈΞΙΟΣ 22/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΎΛΑΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 25/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΉΣ ΣΠΥΡΊΔΩΝ 20/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΠΑΦΙΏΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 20/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΧΟΥΝΤΆΛΑΣ ΠΡΟΚΌΠΙΟΣ 20/7/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΒΕΛΏΝΑΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΒΟΛΑΚΆΚΗΣ ΜΆΡΙΟΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΡΉΤΗ 16/8/1974.
ΈΠΕΣΕ ΗΡΩΙΚΆ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ ΣΤΟ Β ΎΨΩΜΑ, ΥΠΉΡΞΕ ΟΔΗΓΌΣ ΤΟΥ ΉΡΩΑ ΛΟΧΑΓΟΎ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΎ ΣΩΤΉΡΙΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΆΚΟΥ. ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΓΡΑΜΜΉ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΣΤΡΑΤΟΠΈΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΚΑΘΏΣ ΠΡΟΣΈΤΡΕΞΕ ΕΣΚΕΜΈΝΩΣ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΏΣ, ΕΞΕΡΧΌΜΕΝΟΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΙΓΟΥΡΙΆ ΤΩΝ ΟΡΥΓΜΆΤΩΝ ΤΟΥ, ΏΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΛΆΒΕΙ ΤΗΝ ΑΚΈΦΑΛΗ ΣΟΡΟ ΤΟΥ ΉΡΩΑ ΛΟΧΑΓΟΎ ΤΟΥ, ΤΟΥ ΣΩΤΉΡΙΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΆΚΟΥ ΕΚ ΜΆΝΗΣ. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΙΚΌΣ ΌΛΜΟΣ ΤΟΝ ΆΦΗΣΕ ΣΤΟ ΈΝΔΟΞΟ ΠΕΔΊΟ ΤΗΣ ΤΙΜΉΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΉΚΟΝΤΟΣ ΠΛΆΙ, ΠΛΆΙ, ΚΟΙΜΏΜΕΝΟΣ ΠΕΣΌΜΕΝΟΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΉΡΩΑ ΛΟΓΑΧΌ ΤΟΥ ΤΟΝ ΣΩΤΉΡΙΟ ΣΤΑΥΡΙΑΝΆΚΟ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΉΜΗ, ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΡΉΤΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΓΚΟΎΡΟΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΆΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΉΛ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΗΛΙΌΠΟΥΛΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΑΒΡΈΝΤΖΟΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΕΛΈΣΗΣ ΠΑΎΛΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΡΑΤΉΜΕΝΟΣ ΑΝΑΣΤΆΣΙΟΣ 16/8/1974.
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΊΟΣ ΑΛΦΑΜΊΤΗΣ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΎ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΈΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ. ΑΡΝΙΌΤΑΝ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΈΝΩΣ ΣΘΕΝΑΡΏΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ, ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ ΤΟΝ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΤΟΥ ΛΎΓΓΟ ΘΩΜΆ, ΚΑΘΏΣ ΕΊΧΕ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΘΕΊ ΒΑΡΙΆ ΣΤΑ ΠΌΔΙΑ, ΕΝΩ ΉΤΑΝ ΑΝΥΠΕΡΆΣΠΙΣΤΌΣ, ΚΑΙ ΈΜΕΙΝΕ ΜΈΧΡΙ ΤΈΛΟΥΣ ΜΑΖΊ ΤΟΥ, ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΡΕΣΤΈΚΕΤΑΙ, ΠΟΛΕΜΏΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΤΟΎΡΚΟΥΣ ΚΑΘΏΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΊΑΖΑΝ. ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΊΩΝ ΌΛΩΝ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΉΜΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΛΎΓΓΟΣ ΘΩΜΆΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΜΑΣΟΎΡΑΣ ΘΕΌΔΩΡΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΜΠΟΥΡΈΚΑΣ ΑΣΗΜΆΚΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΛΆΜΠΡΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΟΥ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΠΙΠΕΡΙΆΝ ΠΕΡΣΈΧ 16/8/1974.
ΑΡΜΕΝΙΚΉΣ ΚΑΤΑΓΩΓΉΣ, ΣΚΟΤΏΘΗΚΕ ΗΡΩΙΚΏΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ, ΕΠΆΝΩ ΣΤΟ Β ΎΨΩΜΑ ΤΗΣ ΠΡΏΤΗΣ ΓΡΑΜΜΉΣ, ΤΗΝ ΏΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΧΏΡΗΣΗΣ, ΑΠΌ ΤΑ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΑ ΟΡΎΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΣΤΡΑΤΟΠΈΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ. ΕΝ ΑΝΤΙΘΈΣΕΙ ΑΠΌ ΕΠΊΣΗΜΕΣ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΈΝΕΣ ΜΑΡΤΥΡΊΕΣ, ΣΚΌΤΩΣΕ ΠΟΛΛΟΎΣ ΤΟΎΡΚΟΥΣ, ΚΑΘΩΣ ΑΝΑΜΕΊΧΘΗΚΑΝ ΜΈΣΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΟΡΎΓΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΈΤΣΙ ΒΡΉΚΑΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΊΑ, ΟΙ ΥΠΌΛΟΙΠΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ ΚΑΙ ΣΏΘΗΚΑΝ, ΑΡΚΕΤΟΊ ΕΛΔΥΚΆΡΙΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΩΣΤΟΎΝ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΊΑ ΕΣΑΕΊ ΕΥΓΝΩΜΟΣΎΝΗ ΤΗΝ ΖΩΉ ΤΟΥΣ ΣΕ ΔΑΎΤΟΝ, ΤΟΝ ΕΝΤΕΛΏΣ ΆΓΝΩΣΤΟ ΉΡΩΑ. ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ, ΑΘΆΝΑΤΟΣ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΙΜΊΤΑΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974.
ΣΚΟΤΏΘΗΚΕ ΗΡΩΙΚΏΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ, ΚΑΨΙΜΙΤΖΉΣ ΕΙΔΙΚΌΤΗΤΑ, ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΈΡΙ ΑΤΤΙΚΉΣ, ΟΙ ΓΟΝΕΊΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΊΧΑΝ ΥΙΟΘΕΤΉΣΕΙ ΑΠΌ ΤΟΝ ΆΓΙΟ ΣΤΥΛΙΑΝΌ, ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΎΣ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΤΗΣ 103 ΣΕΙΡΆΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΆΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΈΨΟΥΝ ΠΊΣΩ ΣΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ, ΜΕΣΟΠΈΛΑΓΑ ΔΙΑ ΜΈΣΩ ΤΟΥ ΑΡΜΑΤΑΓΩΓΟΎ ΛΈΣΒΟΣ, ΤΟΥ ΉΡΩΑ ΠΛΩΤΆΡΧΗ ΕΛΕΥΘΕΡΊΟΥ ΧΑΝΔΡΙΝΟΎ. ΥΠΉΡΞΕ ΕΠΆΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΓΡΑΜΜΉ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΈΔΟΥ ΤΟΥ Β ΥΨΏΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΛΔΎΚ. ΌΤΑΝ ΔΈΧΘΗΚΑΝ ΟΛΟΜΈΤΩΠΗ ΠΟΛΥΆΡΙΘΜΗ ΕΠΊΘΕΣΗ, ΑΠΡΌΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΤΩΠΙΣΘΕΝ, ΧΩΡΊΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΝ ΔΙΌΛΟΥ. ΤΌΤΕ ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΤΟΥ ΉΡΩΑ ΖΏΝΤΑ ΤΗΝ ΣΉΜΕΡΟΝ, ΘΩΜΆ ΒΑΡΕΛΤΖΉ ΑΠΌ ΤΗΝ ΜΥΤΙΛΉΝΗ, ΟΙ ΔΥΌ ΤΟΥΣ ΑΜΦΌΤΕΡΟΙ ΚΑΤΌΡΘΩΣΑΝ ΚΑΙ ΣΤΑΜΆΤΗΣΑΝ ΜΑΧΗΤΙΚΏΣ, ΜΕ ΤΑ ΠΥΡΆ ΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΑΠΡΟΣΔΌΚΗΤΗ ΕΠΊΘΕΣΗ ΠΕΡΊΠΟΥ 200 ΕΞΑΓΡΙΩΜΈΝΩΝ ΤΟΎΡΚΩΝ, ΠΆΝΟΠΛΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΈΝΩΝ, ΜΕ ΆΡΜΑ ΜΆΧΗΣ Μ-113. ΕΝ ΟΛΊΓΟΙΣ ΌΤΑΝ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΟΎΣΑΝ, ΤΟ ΆΡΜΑ ΤΟΝ ΈΡΙΞΕ ΜΊΑ ΒΟΛΉ ΚΑΙ ΤΟΥ ΆΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΆ ΣΤΗΝ ΜΈΣΗ, ΘΆΝΑΤΟΣ ΑΚΑΡΙΑΊΩΣ. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ, ΌΛΟΙ ΟΙ ΕΛΔΥΚΆΡΙΟΙ ΤΟΥ ΧΡΩΣΤΟΎΝΕ ΕΣΑΕΙ ΤΗΝ ΖΩΉ ΤΟΥΣ,ΑΙΩΝΊΟΥ ΕΥΓΝΩΜΟΣΎΝΗΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΗΡΩΙΚΌ ΑΝΔΡΑΓΆΘΗΜΑ ΤΟΥ. ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΉΜΗ, ΑΘΆΝΑΤΟΣ. ΠΡΟΤΕΊΝΩ ΑΝΕΠΙΦΎΛΑΚΤΑ, ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΌ ΓΥΜΝΑΣΤΉΡΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΊΟΥ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΉΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΈΤΕΙΡΑ ΤΟΥ, ΝΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΘΕΊ ΠΡΟΣ ΤΙΜΉΝ ΤΟΥ, ΤΙΜΉΣ ΈΝΕΚΕΝ, ΑΠΌ ΑΝΔΡΈΑ ΠΑΠΑΝΔΡΈΟΥ ΠΟΥ ΟΝΟΜΆΖΕΤΑΙ ΤΗΣ ΣΉΜΕΡΟΝ, ΑΜΙΓΏΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΌ ΚΑΤΆΛΟΙΠΟ, ΣΕ ΉΡΩΑ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ ΔΗΜΗΤΡΊΟΥ ΣΗΜΊΤΑ. ΌΣΟΝ ΑΦΟΡΆ ΣΤΗΝ ΓΕΝΈΤΕΙΡΑ ΜΟΥ ΣΤΑ ΚΟΥΦΆΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ, ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΘΕΊ ΚΆΠΟΙΑ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΉ ΔΙΈΥΘΥΝΣΉ ΔΡΌΜΟΥ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΗΘΗΤΙΚΌ ΓΉΠΕΔΟ ΤΩΝ ΚΟΥΦΑΛΊΩΝ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΣΙΓΚΑΡΌΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΆΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
ΠΟΛΊΤΗΣ γιαγιά ΚΑΛΙΌΠΗ ΑΒΡΑΆΜ 70 ΕΤΏΝ, 16/8/1974.
ΑΡΝΙΌΤΑΝ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΏΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ ΣΘΕΝΑΡΏΣ, ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ ΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΗΡΩΙΚΌ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ, ΚΑΤΌΠΙΝ ΈΝΤΟΝΩΝ και αφόρητων ΠΙΈΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΌ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΤΗΣ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΑΝΏΤΕΡΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΎΣ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ. ΒΡΈΘΗΚΕ ΝΕΚΡΉ ΑΠΌ ΒΛΉΜΑ ΌΛΜΑ, ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΉ ΓΡΗΓΟΡΊΟΥ ΜΑΖΊ ΜΕ 19 ΑΚΌΜΗ ΉΡΩΕΣ ΕΛΚΥΚΆΡΙΟΥΣ. ΘΆΦΘΗΚΕ ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΟΥΣ ΉΡΩΕΣ ΣΤΡΑΤΙΏΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΎΚ, ΠΕΡΊΠΟΥ 70 ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΌ ΟΜΑΔΙΚΏΣ ΚΟΙΜΏΜΕΝΟΙ, ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΆ ΚΟΙΜΗΤΉΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΚΑΤΆΜΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΊΑΣ. ΑΘΆΝΑΤΗ, ΑΙΩΝΊΑ ΤΗΣ Η ΜΝΉΜΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΝΘΉΣ ΕΛΕΥΘΈΡΙΟΣ 16/8/1974 εκ Κερκύρας.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΝΕΜΆΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 16/8/1974.
ΑΡΝΙΌΤΑΝ ΗΡΩΙΚΏΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΏΣ, ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΨΕΙ ΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟ ΌΡΥΓΜΑ ΤΟΥ, ΚΑΤΌΠΙΝ ΈΝΤΟΝΩΝ ΠΙΈΣΕΩΝ, ΠΡΟΤΡΟΠΏΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΓΏΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΈΡΩΝ ΤΟΥ, ΕΝΏ ΈΜΕΙΝΕ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΏΣ ΟΛΟΜΌΝΑΧΟΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ, ΝΑ ΚΑΛΎΨΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΏΡΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΊΠΩΝ ΣΥΣΤΡΑΤΙΩΤΏΝ ΤΟΥ ΕΛΔΥΚΆΡΙΩΝ. ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΊΩΝ ΌΛΩΝ, ΕΝ ΟΛΊΓΟΙΣ ΑΠΌΦΑΣΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΊΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΉΣ ΑΥΤΑΠΑΡΝΉΣΕΩΣ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΉΜΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΝΑΛΥΤΉΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΑΝΔΡΙΤΣΌΠΟΥΛΟΣ ΕΛΕΥΘΈΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΔΕΔΕΒΈΣΗΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974 ΕΚ ΘΡΆΚΗΣ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΖΑΧΑΡΈΑΣ ΕΥΆΓΓΕΛΟΣ 16/8/1974 εκ Ηλείας.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΖΕΡΒΟΜΑΝΏΛΗΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΗΛΙΌΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΑΡΑΓΚΟΎΝΗΣ ΧΑΡΆΛΑΜΠΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΑΤΡΑΚΆΛΗΣ ΘΕΟΧΆΡΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΑΡΑΓΕΏΡΓΟΣ ΑΘΑΝΆΣΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΥ ΕΥΆΓΓΕΛΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗΣ ΣΤΈΦΑΝΟΣ 16/8/1974.
ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΟΝ ΜΑΡΜΑΡΆ ΧΑΛΚΙΔΙΚΉΣ, ΣΚΟΤΏΘΗΚΕ ΗΡΩΙΚΏΣ ΜΑΧΌΜΕΝΟΣ ΠΕΣΌΝΤΑ, ΜΈΣΑ ΣΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΌΡΥΓΜΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΏΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΧΩΡΟΎΣΕ ΚΑΚΉΝ ΚΑΚΏΣ ΒΙΑΊΩΣ, ΕΝΏ ΒΡΙΣΚΌΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΓΡΑΜΜΉ ΤΟΥ Β ΥΨΏΜΑΤΟΣ, ΑΠΟ ΒΛΉΜΑ ΌΛΜΟΥ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΑΙΩΝΊΑ Η ΜΝΉΜΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΌΠΟΥΛΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΜΠΡΟΔΉΜΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΞΥΔΙΆΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΠΑΠΑΔΌΠΟΥΛΟΣ ΙΩΆΝΝΗΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΠΑΠΑΤΣΆΝΗΣ ΑΘΑΝΆΣΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΡΟΎΣΣΗΣ ΣΕΡΑΦΕΊΜ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΊΝΗΣ ΑΡΓΎΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΜΥΡΛΉΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΟ ΝΑΎΠΛΙΟ, ΣΥΝΕΛΉΦΘΗ ΒΙΑΊΩΣ ΚΑΚΉΝ ΚΑΚΏΣ, ΛΌΓΩ ΛΑΝΘΑΣΜΈΝΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΎ, ΌΤΑΝ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΟΎΣΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ 2 ΛΌΧΟ, ΤΩΝ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΩΝ ΟΡΥΓΜΆΤΩΝ ΤΟΥ, ΟΛΟΖΏΝΤΑΝΟΣ ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΣΤΡΑΤΙΏΤΗ ΤΟΥ ΛΟΧΊΑ ΕΛΔΥΚΆΡΙΟ ΒΑΣΊΛΗ ΒΆΣΙΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΜΑΡΜΑΡΆ ΧΑΛΚΙΔΙΚΉΣ, ΜΕ ΚΑΤΕΎΘΥΝΣΗ ΣΤΟ ΑΠΌΜΑΚΡΟ 11 ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΌΤΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟΥ. ΜΕΤΈΠΕΙΤΑ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΏΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΏΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΎΟ ΑΜΦΌΤΕΡΟΥΣ ΒΙΑΊΩΣ ΚΑΚΉΝ ΚΑΚΏΣ, ΕΝΏ ΤΟΝ ΕΊΔΕ ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΦΟΡΆ, ΝΑ ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΟΎΝΕ ΕΠΆΝΩ ΤΟΥ ΑΓΡΊΩΣ ΒΑΝΑΎΣΩΣ ΑΚΑΛΑΙΣΘΉΤΩΣ, ΒΆΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΡΌΣΩΠΟ ΤΟΥ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΈΝΑ ΚΟΥΒΆ ΜΕ ΑΚΑΘΑΡΣΊΕΣ. ΑΠΌ ΤΌΤΕ ΑΓΝΟΕΊΤΑΙ Η ΤΎΧΗ ΤΟΥ.ΚΑΝΕΊΣ ΦΟΒΙΚΆ ΚΙΝΟΎΜΕΝΟΣ ΑΔΡΑΝΏΣ ΥΠΟΤΟΤΙΚΏΣ, ΨΕΥΤΟΔΗΜΟΚΡΆΤΗΣ ΤΟΙΣ ΠΆΣΙ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΑΖΉΤΗΣΕ ΔΙΌΛΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΉΣ ΤΟΥΣ ΑΔΙΑΦΟΡΊΑΣ. ΟΎΤΕ ΚΑΙ Η ΝΙΚΟΛΟΎΛΗ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ, ΉΡΩΑΣ, ΑΙΩΝΊΑ Η ΜΝΉΜΗ ΤΟΥ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΤΑΜΑΤΌΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΤΑΘΌΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΈΑΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΚΟΥΡΛΉΣ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΣΟΎΡΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΣΙΤΙΡΊΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ 16/8/1974
ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΉ ΑΠΌ ΤΟΝ ΚΡΎΑ ΒΡΎΣΗ ΗΜΑΘΕΊΑΣ. ΣΚΟΤΏΘΗΚΕ ΗΡΩΙΚΏΣ ΠΕΣΌΝΤΑΣ, ΜΈΣΑ ΣΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΈΝΟ ΌΡΥΓΜΑ ΤΟΥ, ΑΠΌ ΒΛΉΜΑ ΌΛΜΟΥ. ΑΙΩΝΊΑ ΤΟΥ Η ΜΝΉΜΗ. ΑΘΆΝΑΤΟΣ. ΉΡΩΑΣ. ΕΣΑΕΊ ΕΥΓΝΩΜΟΣΎΝΗ.
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΊΔΗΣ ΜΑΝΟΎΣΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΤΡΙΆΝΤΗΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ 16/8/1974
ΣΤΡΑΤΙΏΤΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΑΥΡΉΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ 16/8/1974
Για το τέλος άφησα σκοπίμως εντέχνως επιμελώς, τον Ηρωικό Υποδιοικητή και τελευταίο Στρατοπεδάρχη της ΕΛΔΎΚ τον ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΆΡΧΗ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΌΠΟΥΛΟ ΕΚ ΚΑΛΑΒΡΎΤΩΝ, καθώς προσφάτως εγκατέλειψε τα μάταια επίγεια, με προορισμό για την γειτονιά των Επουράνιων Αγγέλων, τον Ιούνιο του 2017 σε ηλικία 92 ετών, ώστε να πάει να συναντήσει τους Ήρωες Φαντάρους-Στρατιώτες του. Εν τω μεταξύ, ως κατεξοχήν προστατευτικός Πατέρας τους, που υπήρξε με όλη την σημασία των λέξεων, καθώς τον αποκαλούν ευθαρσώς θαρρετά. Ως εκ τούτου, όσοι βέβαια μπόρεσαν και σώθηκαν, από το πεδίο της εμπόλεμης αιματοπότιστης μάχης, και εν γένει της κολάσεως, καθώς επέζησαν εν πολλοίς, από το Τριήμερο του χαλασμού, στις 14 μέχρι 16 Αυγούστου του 1974, ολοκαύτωμα του κολαστηρίου του Στρατοπέδου της ΕΛΔΎΚ. Εν γένει, στο Εθνικό αξιοπρεπώς, Αιώνιο Ένδοξο Πεδίο της Τιμής και του Καθήκοντος, δια του προσκλητηρίου που επουράνια συναντήθηκαν πλέον όλοι μαζί, καθώς αναπαύονται στα Στρατιωτικά Κοιμητήρια της Λακαμάμιας, πέριξ της Λευκωσίας, περίπου 70 ομαδικώς κοιμώμενοι ήρωες Ελδυκάριοι Στρατιώτες. Εν συνεχεία όμως, κανείς μα κανείς, επιφανής πολιτικάντης, παρόλα τα πολλαπλά περάσματα του χρόνου, των 46 συναπτά ετών, μαύρης δημαγωγικής σκόπιμης εσκεμμένης, πολιτικής επιλεκτικής αμετροεπής μονόπλευρης κομματικής προπαγάνδας, δεν θα τολμήσει να πάει να τους αναποθέσει ένα ευχαριστήριο τριαντάφυλλο εσαεί ευγνωμοσύνης. Εν τούτοις, δια της Εθνικής Αξιοπρεπής τους στάσεως που τήρησαν, εις την τελευταία κατοικία τους, καθώς πάνω στους Ένδοξους Τάφους τους, αυτών των νεαρών Ελληνοπαίδων Ελλαδιτών, των μόλις 20 έως 22 ετών, εγκαθίδρυσαν την αμιγώς κομματική του εγκάθετη ψευτοδημοκρατία τους, επάνω στα συντρίμμια της Κύπρου. Διότι ως είθισται, τους συνοδεύει η αποκρουστική δημοκρατική ταμπέλα, της πολιτικής σκόπιμης εγκάθετης ακανθώδης προπαγάνδας, δια της δημαγωγικής σκόπιμης λήθης, ότι πρόκειται δηλαδή περί πραξικοπηματιών,χουντατζίδων της τρομοκρατικής οργανώσεως της ΕΟΚΑ Β, δια των ιδιοτελέστατων πολιτικών τους σκοπιμοτήτων τοις πάσι.
Εκ του διαχρονικού γίγνεσθαι, οι περισσότεροι εξ αυτών σκοτώθηκαν κακήν κακώς αγρίως βιαίως, θέλοντας και μη, στις 16 Αυγούστου του 1974, μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, την ώρα της υποχρεωτικής και αναγκαστικής, άκρως επιβεβλημένης,απαγκίστρωσης και υποχωρήσεως, από το ορύγματα τους. Καθώς οι πολυάριθμοι και πλήρως εξοπλισμένοι, άρτια Τούρκοι Στρατιώτες, φονιάδες εν πολλοίς, είχαν εισχωρήσει στα ενδότερα του Ελληνικού Στρατοπέδου, με την αριθμητική τους υπέρογκη υπεροχή 1 προς 22. Επιπροσθέτως συν την βοήθεια της Αεροπορίας τους, αλλά και 50 περίπου Τεθωρακισμένων Αρμάτων τους Μ-113 και ο νοώννοείτω. Όπως επίσης βοήθεια και του Πυροβολικού τους, με τους αναρίθμητους όλμους να σκάνε μέσα στα Ορύγματα των ηρωικών μάχιμων Ελδυκαρίων, το καταμεσήμερο τις 16 Αυγούστου του 1974, κατόπιν αναγκαστικής διαταγής που εξέδωσε θέλοντας και μη, ο Ήρωας Υποδιοικητής τους, ο ευπατρίδης Αντισυνταγματάρχης Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος.Εν συνεχεία, ο επισήμως και αναγνωρισμένος Διοικητής της ΕΛΔΎΚ, υπήρξε ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Νικολαϊδης,όμως με βάση τα πεπραγμένα του, υπήρξε πολύ κατώτερος των περιστάσεων, και του αναμενόμενου. Ως εκ τούτου, καθώς παραμονή του 2 Αττίλα στην Κύπρο, στις 14 Αυγούστου, εγκατέλειψε άρον, άρον, κακήν κακώς, λόγω προφανής δειλίας του, το Ηρωικό Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, παίρνοντας μαζί του αφρόνως, και τους τρείς Λόχους, όπως επίσης και την Διμοιρία Υποστηρίξεως, του Υπολοχαγού Φρατζεσκάκη, εν ολίγοις τους πιο ετοιμοπόλεμους δηλαδή άνδρες, του διέθετε το Σύνταγμα της ΕΛΔΎΚ. Εν αντιθέσει, και μεταφέρθηκε 15 χιλιόμετρα στα μετόπισθεν, στα ασφαλή κρησφύγετα της κάτω Δευτερά, ώστε να νιώθει επιπρόσθετη σιγουριά ασφαλείας. Εν νέου αφήνοντας μόλις, προς υπεράσπιση του Στρατοπέδου της ΕΛΔΎΚ, κατά το ήμισυ τις δυνάμεις του Στρατοπέδου, των πενιχρότατων δυνάμεων, καθώς ανέρχονταν σε μόλις και μετά βίας, σε 317 Στρατιώτες, τον 2 λόχο, τον 4 λόχο απέναντι από τον Τούρκικο της Τουρδίκ, τον λεγόμενο Προμαχώνα, και τον λόχο Διοικήσεως, αλλά και λίγα στελέχη των βαρέων όπλων, εν ολίγοις τους γραφιάδες, τους μουσικούς, μάγειρες δευτερευόντων ειδικοτήτων.
Παράλληλα και τοποθέτησε στην θέση του ως αντικαταστάτη, θέλοντας και μη, το κορόιδο που βρήκε εν τάχει, δηλαδή στην απλή καθομιλουμένη, τον Αντισυνταγματάρχη Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο, ο οποίος δεν είχε καμία απολύτως σχέση, αλλά και θέση εις την ΕΛΔΎΚ. Ως εκ τούτου, καθώς υπήρξε ο συνοδευτής των νέων Στρατιωτών της 107 Σειρά της ΕΛΔΎΚ, που ερχόντουσαν μεσοπέλαγα εξ Αθηνών, με το Αρματαγωγό Λέσβος, του ήρωα Πλωτάρχη Ελευθερίου Χανδρινού, για να αντικαταστήσουνε τους παλαιούς φαντάρους της ΕΛΔΎΚ της 103 σειράς. Επιπροσθέτως και αναγκάσθηκαν θέλοντας και μη, να επιστρέψουν οικειοθελώς άρον, άρον, πίσω στο Στρατόπεδο τους, στις 20 Ιουλίου την ημέρα της αιματηρής εισβολής και απόβασης, καθώς μόλις πριν λίγο είχαν απολυθεί. Εν τω μεταξύ, επιστρέφοντας στο Ελληνικό Στρατόπεδο της ΕΛΔΎΚ, ώστε να συμπαρασταθούνε και να παράσχουνε την πολύτιμη εμπειρία τους, στους νεοσυλλέκτους στρατιώτες της ΕΛΔΎΚ, καθώς κατευθείαν συνάντησαν και έβρισκαν πόλεμο. Εν κατακλείδι, αυτά τα παιδιά, οι ήρωες Στρατιώτες της ΕΛΔΎΚ, κρατώντας τις σύγχρονες Θερμοπύλες του Ελληνισμού, ζώσες και αναμμένη την φλόγα της λευτεριάς μέσα του. Επιπροσθέτως ανάμεναν εναγωνίως πολλαπλώς, βοήθεια από την μητέρα πατρίδα Ελλάδα, Δημοκρατική πλέον Κυβέρνηση, της Εθνικής Ενότητας, που βρίσκονταν στην εξουσία από τις 23 Ιουλίου του 1974, του υποτιθέμενου και προκλητικά προβεβλημένου μονομερώς, Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή του Πρεσβυτέρου, αλλά και του Ευάγγελου Αβέρωφ Τοσίτσα, του Γεωργίου Μαύρου και ου το καθεξής.Απεναντίας όλοι αυτοί οι ψευτοδημοκράτες τοις πάσι, βολεμένοι προύχοντες κινούμενοι ως κατεξοχήν κομματάρχες, τους αγνόησαν πλήρως, του εν δυνάμει κομματικού στρατού τους, εντελώς δουλικά και φοβικά, υποτονικά αδρανοποιημένοι, τους εγκατέλειψαν όλους στην τύχη τους, προδίδοντας τους εναργέστατα, όπως ο εφιάλτης στις Θερμοπύλες, λέγοντας ανερυθρίαστα κυνικώς ενδοτικώς, εν καιρώ πολέμου, ότι η Κύπρος βρίσκεται μακριά. Άρα, κλείνοντας τους εν δυνάμει το μάτι, στους Τούρκους επίδοξους επιδρομείς κατακτητές, υπονομευτικά δολίως κινούμενοι αλγεινώς, ερχόμενος μέσω της υποτιθέμενης και προκλητικά προβεβλημένης, λαμπερής και επιφανής δημοκρατίας, μόνο που ότι λάμπει, δεν σημαίνει πως πρόκειται και περί χρυσού. Εν τούτοις όμως, καθώς εν αντιθέσει, τους συμπεριφέρθηκε ως υποχθόνιος δολίως Δούρειος Ίππος, και λέγοντας τους, ότι η Ελλάδα δεν έχει σκοπό να τους συνδράμει εμπόλεμα διόλου πλέον, αρνούμενη να συμμετάσχει.
Επομένως όλο το νησί είναι δικό τους, τουςτο χαρίζουνε, θέλοντας και μη, μέσω της υποτονικής αδράνειας τους, ενώ βρίσκεται φαρδιά πλατιά πλέον στα πόδια τους, και στις ορέξεις των δυνάμεων της ισχύος των όπλων τους, ενώ τους το προσφέρουμε πεσκέσι, δημοκρατικό δώρο. Εν τούτοις, καθότι αυτοί πλέον απολαμβάνουν την γλυκιά καθεστωτική καρέκλα της εξουσίας, δια της συμφεροντολογικής ιδιοτελέστατης δημοκρατίας, κουνώντας προκλητικά και αναρίθμητες Ελληνικές Σημαίες, δείγμα ενδοτισμού προφανώς δια της δειλίας, και της πατριδοκαπηλίας, θρησκοληψίας που τους διακατείχε εις το μέγιστο βαθμό του έπακρου, δια του παραλόγου της παραζάλης. Εκ νέου κινούμενοι στην απόμακρη και ασφαλή Αθήνα, με τα αναρίθμητα πολλαπλά προνόμια επί κομματοκρατίας δημοκρατίας, να τους συνοδεύει, λέγοντας αλγεινώς με την εν γένει ανθενωτική τους συμπεριφορά, ότι το νησί της Κύπρου, μπορείτε να να το κάνετε ότι επιθυμείτε, αφήνοντας τους στο έλεος του Θεού, αλλά και των βαρβάρων Τούρκων εισβολέων κατακτητών. Καθώς εναγωνίως περίμεναν ασκόπως, να τους συνδράμει εκ Αέρος και θαλάσσης, η μητέρα πατρίδα Δημοκρατική Ελλάδα. Εν αντιθέσει όμως ματαίως καρτερούσαν, ως άκαρδη που υπήρξε καθολικώς, τους συμπεριφέρθηκε σαν κάκιστα μητριά χειρίστου είδους, εγκαταλείποντας τους, και αφήνοντας τους στην μοίρα τους, μάλιστα η ειρωνεία της τύχης, όταν βρισκόντουσαν έγκλειστοι θέλοντας και μη, μέσα στα μπαρουτοκαπνισμένα Ορύγματα τους, άκουγαν ραδιοφωνάκια συντονισμένα στην Αθήνα, ως απέλπιδα σανίδα σωτηρίας, απονενοημένου διαβήματος, ελπίζοντας μήπως θα έρθει κάποτε βοήθεια επιτέλους, έστω και πάρα πολύ ετεροχρονισμένα. Εν κατακλείδι, και η εν Αθήναις δημοκράτες κυβερνώντας, τους έβαζαν προκλητικά αήθη, τα τραγούδια της Μαρινέλας και του Απαγορευμένου Μίκη Θεοδωράκη και Νταλάρα, Πιθικώτση. Προτείνω ανεπιφύλακτα στην γενέτειρα μου ταΚουφάλια, την Οδό Καλλιθέας να μετονομασθεί σε Οδό Διευθύνσεως Ταξιάρχου ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΌΠΟΥΛΟΥ εν αποστρατεία. Εν συνεχεία, καθώς μόλις περιορισμένων Στρατιωτικών δυνατοτήτων, τον αποστράτευαν κακήν κακώς βιαίως σαφώς, για την εν γένει καθολική αξιοπρεπή, προσφορά τους εις την πατρίδα, καθώς προήλθε θέλοντας και μη, του ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΌΠΟΥΛΟΥ, ώστε μετέπειτα να μην αποκτήσει περαιτέρω δύναμη, του τελευταίου ηρωικώς Στρατοπεδάρχη της ΕΛΔΎΚ.
Επειδή με την αξιοπρεπώς Ανδρεία στάση που τήρησε, κατόρθωσε και έσωσε περισσότερους από 200 από τους 317 Στρατιώτες που κατείχε, όπως επίσης και το γήπεδο της παρακείμενης Χαλκηδόνας, του ενιαίου Δήμου Χαλκηδόνας, να φέρει το όνομα του, ως Τιμής Ένεκεν αιωνίου ευγνωμοσύνης.Εν τέλει, μπορεί να μην σκοτώθηκαν εν ώρα πολέμου στην Κύπρο, αφήνοντας τα κόκκαλα τους στις εμπόλεμη εσχατιά του Ελληνισμού, εις την Νήσο Κύπρο, αλλά μετέπειτα κάποιοι Στρατιώτες ψυχικώς της ΕΛΔΎΚ, έδειξαν μία[ανάρμοστη] και πάρα πολύ μελαγχολική συμπεριφορά. Ως εκ τούτου, καθώς πάρα πολλοί πλέον προβληματικοί Ελδυκάριοι, δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στις νέες προσδοκίες της ζωής τους, εν συνόλω περίπου 1500 στον αριθμό. Παράλληλα, άλλοι νοσηλεύθηκαν με περαιτέρω, ψυχολογικά προβλήματα, και πηγαινοερχόντουσαν στα ψυχιατρεία των κλινικών, ή και πέθαναν λόγω χειρίστων καρκίνων, από τις απαγορευμένες βόμβες Ναπάλμ, που τους εκτόξευαν αήθη καταπτύστως.Όπως και μερικοί ακόμη αυτοκτόνησαν ή και ξαναπήγαν από μόνοι τους εμφανώς παράτολμα, στα κατεχόμενα του ψευδοκράτους, ως αντίποινα, ένας εναντίων όλων, απονενοημένο διάβημα, εναργώς ο Στρατιώτης ΕλδυκάριοςΖάτας εκ Καρδίτσας Στομφάδων, εάν το προφέρω σωστά το όνομα του. Εν κατακλείδι, μετέπειτα όταν επέστρεψαν στην υποτιθέμενη δημοκρατική Ελλάδα, κατά τους πολλούς βολεμένους κομματικούς εγκάθετους κηφήνες, του αμιγώς καθεστωτικού και πλήρως συμβιβασμένου Καραμανλή, αλλά και του Ευάγγελου Αβέρωφ Τοσίτσα, ως Υπουργού του των Εξωτερικών. Επιπροσθέτως παρόλοτην πάροδο του ενός μόλιςχρόνου, μία επιτροπή απόδαύτους, τους εμφανώς Άγνωστους και λησμονημένους κατασυκοφαντημένους ήρωες, των Στρατιωτών της ΕΛΔΎΚ, καθώς όχι απλώς κανείς δεν τους αναγνώριζε την εμπόλεμη προσφορά τους. Αφενός μεν, διότι εάν δεν ήταν αυτοί, στην κυριολεξία, με την εθελοντική αξιοπρεπή θυσίατους, της αυταπαρνήσεως εν πολλοίς, δια της Εθνικής τους ακεραιότητας, οι Τούρκοι θα έπαιρναν όχι μονό το πολύτιμο αεροδρόμιο για δαύτους, της Λευκωσίας, που το επιζητούσαν εναγωνίως πολλαπλώς, λόγω του κομβικού και καθοριστικότατου σημείου του, αλλά αφετέρου δε, και ολόκληρητην Πρωτεύουσα της Λευκωσίας, που βρισκόταν πέριξ του Στρατοπέδου της Μπαρουτοκαπνισμένης ΕΛΔΥΚ.
Εκ του διαχρονικού γίγνεσθαι, οι πιο συντηρητικές πηγές αναφέρουν, μεταξύ των οποίων οι σύμμαχοι τους οι Άγγλοι, ισχυριζόμενοι πως σκοτώθηκαν περισσότεροι από 900 Τούρκοι στρατιώτες, ενώ οι Ολλανδοί Κυανόκρανοί, που παρακολουθούσαν την μάχη εξ αποστάσεως, τους κατατάσσουν σε περίπου των 1200, αλλά και οι Γάλλοι δημοσιογράφοι ισχυρίζονται ευθαρσώς, ότι υπερβαίνουν τους 1500. Επιπροσθέτως αυτοί η αντιπροσωπεία των ηρώων Ελδυκαρίων, επισκέφθηκε τον Υπουργό των Εξωτερικών της δημοκρατικής πλέον κυβερνήσεως, τον Ευάγγελο Αβέρωφ Τοσίτσα στο γραφείο του. Παράλληλα και του ζήτησαν εναγωνίως, να τους αναγνωρίσει την εμπόλεμη προσφορά τους, προς το έθνος των Ελλήνων, και εν ολίγοις να μπορούν να πηγαίνουν αξιοπρεπώς, για εξετάσεις στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο το 424. Εν αντιθέσει και η απάντηση που τους έδωσε, ο για κάποιους βολεμένους ψευτοδημοκράτες ευπατρίδης, ήταν να ξεκουμπιστούνε και να φύγουνε αμέσως από το γραφείο του, και πάρα πολύ κακώς τους επέστρεψαν στην Ελλάδα. Καθώς θα έπρεπε να τους αφήσουν εσαεί στην Κύπρο, αποκαλώντας τους ανερυθρίαστα, ως χουντικούς ΕοκαβιτατζήδεςΕλδυκάριους και τους προέτρεψε κακήν κακώς, στην καλύτερη περίπτωση των περιπτώσεων, με πάρα πολύ οικονομία από δαύτον, καθώς θεωρούσε τον εαυτό του δημοκράτη ανεκτικό, να καταταγούν στην Αστυνομία ως ακροδεξιοί. Αυτά που σας αναφέρω, μπορείτε ευκόλως να τα βρείτε από το διαδικτυακό κανάλι του youtbe, αναγράφοντας Η ΏΡΑ ΤΩΝ ΒΕΤΕΡΆΝΩΝ, ΣΤΟ BLUSKAI, το 2011 εάν δεν κάνω λάθος, και συγκεκριμένα αναγράψτε, Νίκος Αργυρόπουλος, Μαίρη Κουρούπη και Θεόδωρος Αναστασόπουλος, και θα τα ακούσετε από ιδίαν έμπιστα χείλη. Για την ιστορία, εν μέρει και εν τάχει τους Αναγνώρισαν την Πολεμική τους προσφορά, το 1998, καθώς για πρώτη φορά αναγράφθηκε στον Άγνωστο Στρατιώτη στην Πλατεία Συντάγματος το όνομα Κύπρος, τα συμπεράσματα δικά σας. Προτείνωεμφανώς ανεπιφύλακτα, στην γενέτειρα μου τα Κουφάλια Θεσσαλονίκης, η Οδός της διευθύνσεως που την σήμερον ονομάζεται Κωνσταντίνου Καραμανλή, αμιγώς κομματικό κατάλοιπο, να μετονομασθεί ως, Ηρώων της ΕΛΔΎΚ ΤΟΥ 1974 και ο νοώννοείτω.
Πέτα την ανθρωπιά σου και από τον αφέντη πιάσου, και όταν σε φτύσει αυτός να κάθεσαι σκυφτός και θα έχεις τα πρωτεία στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.
Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι ψιθυρίζουν.
Ο ΛΆΤΡΗΣ Της ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ ΒΑΛΚΑΝΊΔΗΣ ΔΉΜΟΣ ΕΚ ΚΟΥΦΑΛΊΩΝ
tamystikatouvbaltou.blogspot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου