Δείτε τα «κλικ» που αποδείχθηκαν μοιραία και τελευταία
Κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού μας όλοι ξέρουμε πως κάποια στιγμή θα αποχαιρετήσουμε τον μάταιο τούτο κόσμο.
Ξέρουμε πως θα συμβεί και ξέρουμε επίσης πως δεν ξέρουμε το πότε.
Ένας άνθρωπος που τον απασχολεί η ζωή μετά- ή η ανυπαρξία της- ενδεχομένως να αναρωτιέται αν θα έχει κάποια ένδειξη, κάποιο διάστημα πριν φύγει από τη ζωή, αν θα έχει κάποια προειδοποίηση. Αν θα προλάβει να προετοιμαστεί και να συμφιλιωθεί με το επερχόμενο τέλος και τη θνητότητά του, αν θα προλάβει να αποχαιρετήσει αγαπημένα πρόσωπα, να κλείσει εκκρεμότητες, να πει λόγια που δεν είπε όσο θεωρούσε πως «έχει χρόνο».
Υπάρχει βέβαια και το απρόοπτο- κάποιοι άνθρωποι ξυπνούν το πρωί και σκέφτονται πως πρέπει να αδράξουν τη μέρα καθώς μπορεί να είναι η τελευταία τους. Και κάποιοι δεν προλαβαίνουν να κάνουν ούτε αυτή τη σκέψη ή δεν θεωρούν πως έχουν λόγο να την κάνουν.
Στο ολοένα και περισσότερο «μιντιοποιημένο» κόσμο μας είναι αναπόφευκτο οι τελευταίες στιγμές κάποιων ανθρώπων να έχουν αποτυπωθεί στο φακό, προκαλώντας ανατριχίλα σε όποιον βλέπει τις φωτογραφίες τους, είτε για την άγνοιά τους είτε για το ακριβώς αντίθετο- τη γνώση του νομοτελειακού τέλους.
Είναι φωτογραφίες που μας υπενθυμίζουν πόσο θεωρούμε τη ζωή δεδομένη- μέχρι τη στιγμή που δεν είναι πια.
Αυστραλία, 2010
Ο Carl Williams ήταν Αυστραλός μεγαλέμπορος ναρκωτικών που είχε κάποιες νομικές περιπέτειες και καταδικάστηκε ισόβια σε φυλακή της χώρας του. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του άλλαξε στάση κι άρχισε να «μιλά» και να δίνει πληροφορίες για πρώην συνεργάτες και συνδέσμους του.
Στην παραπάνω φωτογραφία εικονίζεται ο Williams ενώ από πίσω τον πλησιάζει συγκρατούμενός του, άνθρωπος των πρώην συνεργατών του, με έναν μεταλλικό λοστό στο χέρι, τον οποίο είχε αφαιρέσει από ποδήλατο γυμναστικής. Ο Williams υπέστη ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου και υπέκυψε στα τραύματά του ενώ η σορός του δεν βρέθηκε παρά μισή ώρα αργότερα.
Βρετανία, 1993
Κάμερα ασφαλείας σε βρετανικό εμπορικό κέντρο καταγράφει τη στιγμή που ο 3χρονος James Bulger κρατά το χέρι ενός 10χρονου αγοριού που τον οδηγεί έξω από το εμπορικό κέντρο. Λίγο αργότερα τους συνάντησε άλλος ένας 10χρονος και μαζί τα δύο μεγαλύτερα αγόρια σκότωσαν τον άτυχο James, χωρίς κάποιο λόγο.
Η βρετανική κοινωνία και η παγκόσμια κοινή γνώμη σοκαρίστηκαν από την ανηλεή σκληρότητα της δολοφονίας. Οι δολοφόνοι του μικρού αγοριού πέρασαν χρόνια σε αναμορφωτήρια πριν αφεθούν ελεύθεροι, ως ενήλικοι, με νέες ταυτότητες.
Ο James Bulger σε παλαιότερες χαρούμενες στιγμές
Ρωσία, 2013
Το παρκούρ είναι ένα εκπληκτικό άθλημα και όσοι παρακολουθούν τους αθλητές του να κάνουν τα άλματα, τις «βουτιές» και τις μανούβρες τους νομίζουν πως έχουν βρει τον τρόπο να αψηφούν τη βαρύτητα. Τέτοια «μαγικά» έκανε και ο Pavil Kashin αλλά μία φορά προκάλεσε την τύχη του λίγο περισσότερο από όσο έπρεπε.
Στη φωτογραφία αυτή, που τράβηξαν οι φίλοι του, έκανε τούμπα στον αέρα στην άκρη ενός 16ώροφου κτηρίου. Η κίνησή του ήταν επιτυχής αλλά μόλις προσγειώθηκε στα πόδια του έχασε την ισορροπία του. Έπεσε από το κτήριο και πέθανε ακαριαία.
Φιλιππίνες, 2011
Περισσότερα εδώ
Ξέρουμε πως θα συμβεί και ξέρουμε επίσης πως δεν ξέρουμε το πότε.
Ένας άνθρωπος που τον απασχολεί η ζωή μετά- ή η ανυπαρξία της- ενδεχομένως να αναρωτιέται αν θα έχει κάποια ένδειξη, κάποιο διάστημα πριν φύγει από τη ζωή, αν θα έχει κάποια προειδοποίηση. Αν θα προλάβει να προετοιμαστεί και να συμφιλιωθεί με το επερχόμενο τέλος και τη θνητότητά του, αν θα προλάβει να αποχαιρετήσει αγαπημένα πρόσωπα, να κλείσει εκκρεμότητες, να πει λόγια που δεν είπε όσο θεωρούσε πως «έχει χρόνο».
Υπάρχει βέβαια και το απρόοπτο- κάποιοι άνθρωποι ξυπνούν το πρωί και σκέφτονται πως πρέπει να αδράξουν τη μέρα καθώς μπορεί να είναι η τελευταία τους. Και κάποιοι δεν προλαβαίνουν να κάνουν ούτε αυτή τη σκέψη ή δεν θεωρούν πως έχουν λόγο να την κάνουν.
Στο ολοένα και περισσότερο «μιντιοποιημένο» κόσμο μας είναι αναπόφευκτο οι τελευταίες στιγμές κάποιων ανθρώπων να έχουν αποτυπωθεί στο φακό, προκαλώντας ανατριχίλα σε όποιον βλέπει τις φωτογραφίες τους, είτε για την άγνοιά τους είτε για το ακριβώς αντίθετο- τη γνώση του νομοτελειακού τέλους.
Είναι φωτογραφίες που μας υπενθυμίζουν πόσο θεωρούμε τη ζωή δεδομένη- μέχρι τη στιγμή που δεν είναι πια.
Αυστραλία, 2010
Ο Carl Williams ήταν Αυστραλός μεγαλέμπορος ναρκωτικών που είχε κάποιες νομικές περιπέτειες και καταδικάστηκε ισόβια σε φυλακή της χώρας του. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του άλλαξε στάση κι άρχισε να «μιλά» και να δίνει πληροφορίες για πρώην συνεργάτες και συνδέσμους του.
Στην παραπάνω φωτογραφία εικονίζεται ο Williams ενώ από πίσω τον πλησιάζει συγκρατούμενός του, άνθρωπος των πρώην συνεργατών του, με έναν μεταλλικό λοστό στο χέρι, τον οποίο είχε αφαιρέσει από ποδήλατο γυμναστικής. Ο Williams υπέστη ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου και υπέκυψε στα τραύματά του ενώ η σορός του δεν βρέθηκε παρά μισή ώρα αργότερα.
Βρετανία, 1993
Κάμερα ασφαλείας σε βρετανικό εμπορικό κέντρο καταγράφει τη στιγμή που ο 3χρονος James Bulger κρατά το χέρι ενός 10χρονου αγοριού που τον οδηγεί έξω από το εμπορικό κέντρο. Λίγο αργότερα τους συνάντησε άλλος ένας 10χρονος και μαζί τα δύο μεγαλύτερα αγόρια σκότωσαν τον άτυχο James, χωρίς κάποιο λόγο.
Η βρετανική κοινωνία και η παγκόσμια κοινή γνώμη σοκαρίστηκαν από την ανηλεή σκληρότητα της δολοφονίας. Οι δολοφόνοι του μικρού αγοριού πέρασαν χρόνια σε αναμορφωτήρια πριν αφεθούν ελεύθεροι, ως ενήλικοι, με νέες ταυτότητες.
Ο James Bulger σε παλαιότερες χαρούμενες στιγμές
Ρωσία, 2013
Το παρκούρ είναι ένα εκπληκτικό άθλημα και όσοι παρακολουθούν τους αθλητές του να κάνουν τα άλματα, τις «βουτιές» και τις μανούβρες τους νομίζουν πως έχουν βρει τον τρόπο να αψηφούν τη βαρύτητα. Τέτοια «μαγικά» έκανε και ο Pavil Kashin αλλά μία φορά προκάλεσε την τύχη του λίγο περισσότερο από όσο έπρεπε.
Στη φωτογραφία αυτή, που τράβηξαν οι φίλοι του, έκανε τούμπα στον αέρα στην άκρη ενός 16ώροφου κτηρίου. Η κίνησή του ήταν επιτυχής αλλά μόλις προσγειώθηκε στα πόδια του έχασε την ισορροπία του. Έπεσε από το κτήριο και πέθανε ακαριαία.
Φιλιππίνες, 2011
Περισσότερα εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου